ik weet dat als dit het ergste is waar je over zeuren moet het allemaal reuze meevalt, maar ik moet mijn gal even kwijt en weten wat andere zwangere vrouwen/moeders hiervan vinden. gisteren hadden wij een echo met 35.2 weken. dit omdat de vk wilde weten of het kindje goed ligt. dit was gelukkig het geval. maar goed.. bij binnenkomst heb ik de echoscopiste nadrukkelijk verteld dat we het geslaht niet weten en dit graag zo willen houden. komt het per ongeluk in beeld dan weet ik ook wel dat ze daar niks aan kan doen, maar als ze dat kan voorkomen wilden wij dat graag. bij het opmeten van het bovenbeentje werd ons gevraagd weg te kijken. dit hebben we ook beide gedaan. vervolgens deeld ze ons mede dat 'ze' wel erg landge benen heeft. ze verbeterde zichzelf wel door te zeggen dat daar niks mee bedoelde, maar ik weet voor mijn gevoel (al dan niet terecht) genoeg... daarnaast heb ik de hele zwangerschap aangegeven bang te zijn voor een groot kind. ik heb een groot kind gebaard en mijn gevoel zei dat dit weer het geval zou zijn. ik heb trouwens ook een 'normaal' kind gekregen daarna. volgens vk was er niks wat daarop wees. toen ik met 30 weken bloed moest prikken voor HB wilde ik ook graag getest worden op suiker. bij de eerste namelijk op randje suiker gezeten en mijn gevoel zei weer een groot kind. vk vond dit echter niet nodig. kind 'voelde' gemiddeld en ik was nog maar 6 kilo aangekomen in 30 weken. nu bleek ik gisteren dus een een behoorlijk groot kind te dragen. beenlengte loopt zelfs 6!! weken voor. buik 2 weken, hoofd gemiddeld. het kindje word nu geschat op 2990 gram. volgens de echoscopiste niks zorgelijks. toen ik zei dat ik 6 weken voorlopen toch niet erg geruststellend vond gaf ze aan dat ze niet alleen afgaan op beenlengte. nee, dat snap ik ook wel, maar we hebben het niet over een paar dagen... ik weet dat groeiecho's niet alles zeggen, maar toch. ik voel me boos en niet serieus genomen, maar tegelijkertijd ook een aansteller, want er zijn zoveel ergere dingen. ik overweeg straks het telefonisch spreekuur te bellen. de echoscopiste was een invaller, ik ken haar niet en vond het een onprettig gebeuren. graag jullie mening, ik kan misschien niet helemaal meer redelijk zijn.
Ik snap je frustraties zeker wel hoor! Dat ze zich verspreekt kan natuurlijk gebeuren maar leuk is het niet, zeker als je het zo nadrukkelijk verzocht hebt. Maar ik vind 2990 gram bij 32.5 week toch echt best veel hoor! Ze houden de groei van mijn kindje ook nauwkeurig in de gaten vanwege iets verhoogde suikerwaarden en ik zit dan op de P84 lijn. Daarmee zou mijn kindje toch nog ruim onder die 2990 gram komen.. Dit kindje is dan toch echt veel groter dan de aangegeven termijn hoor; lijkt mij toch een reden om absoluut suiker te laten prikken! En al helemaaaaaaaaal als je de vorige keer ook op het randje hebt gezeten! Vind niet dat je je aanstelt; bellen en je zorgen kenbaar maken!!!!!
Oei, dat lijkt me niet zo'n leuk echo bezoekje inderdaad. Wat het geslacht betreft, denk ik dat het wel moeilijk is voor zo iemand om geen 'ze' of 'hij' in de mond te nemen, want er zijn immers meer mensen die het wel willen weten dan dat er zijn die het niet willen weten. Hoe dan ook begrijp ik wel dat dit voor jullie niet fijn is, zeker als je er nog op gehamerd hebt dat je het absoluut niet wilde weten. Over de metingen, ik zou me er niet al te druk in maken. Hoe groter de baby wordt hoe moeilijk het is om alles correct op te meten. 6 weken is veel en volgens mij ook een beetje té veel. Het zal misschien wel voorlopen wat beenlengte betreft maar ik zou het dan zelf op een week of 3 houden. Kan best zijn dat het kindje lange beentjes heeft, dat trekt zich wel in positie na de geboorte. Ben je nu wel geprikt op suiker of niet? Want dat is natuurlijk niet zo super goed, mocht het komen door suiker. Mocht je geen suiker hebben en je kindje is gewoon wat groter dan de normen zou ik me er niet druk in maken. Waarom ben je zo bang om een groot kind te krijgen? Ik vind je zeker geen aansteller hoor, maar zoals je zegt, zolang het kindje maar gezond is, dat nog steeds het allerbelangrijkste. De rest is bijzaak. Je mag ook niet vergeten dat je op je einde loopt en het dus emotioneel ook allemaal wat moeilijker wordt. Komt vast goed meid!
Over het "ze" zeggen , zou ik me weinig van aantrekken .als de echoscopist zelf toevallig meiden heeft of als laatst een meid heeft gekregen is het voor haar misschien het gebruikelijkst . Vk kunnen soms erg makkelijk zijn . Ik zou het met je huisarts bespreken . Misschien zou er een gyn naar kunnen kijken . 6 weken is inderdaad veel .
Beenlengte zegt weinig, hier beentjes die achter liggen. Benen kunnen gewoon lang of kort zijn, dus aan de beenlengte wordt weinig waarde gehecht merk ik. Het gaat m.n. om de buik. Maar in jouw geval, waarin je al een te groot kind hebt gehad, plus... 6 weken is wel er veel om voor te liggen (ook op beentjes) en dan die 2 weken voorliggewn op de buik... zou ik ook graag de suiker geprikt hebben. Hamer er maar gewoon op zou ik zeggen. Moedergevoelens kloppen vaak! Verder over dat 'ze'. Tja... meestal wordt neutraal toch genoemd als 'ie' of 'de baby'. Klinkt inderdaad alsof ze zich versproken heeft, of ze moet zelf meiden hebben of zo, maar dat kan iedereen wel eens gebeuren. Ik denk jouzelf en ik ook wel. Reken haar dat niet te zwaar aan zou ik zeggen.
ik snap dat mensen het verraden van het gelacht niet zo'n ding vinden omdat bijna niemand ervoor kiest het geslacht niet te weten. voor mij is het wel een ding. ik heb dit nadrukkelijk gezegd, ervoor gekozen weg te kijken wanneer het geslacht mogelijk in beeld kwam. en als je je dan nog verspreekt vind ik dat op z'n minst slordig. sterker nog, ik baal als een stekker! ik heb me bijna 36 weken verheugd op het moment het zelf te kunnen ontdekken en nu ontneemt ze me dat. en dat reken ik haat wel degelijk aan. ik heb besloten straks te bellen. om mijn zorgen maar ook mijn ongenoegen te uitten. ik denk niet dat ik daar heel veel wijzer van wordt, maar dan ben ik het misschien een beetje kwijt. daarnaast wil ik nu wel op suiker geprikt worden.
Hier wordt hij en zij door elkaar gebruikt hoor, zegt niks, want 1 vk bij ons doet dat ook en die weet niet wat wij krijgen omdat de 20 wekenecho bij de andere vk was en die heeft het geslacht niet in,het systeem gezet omdat mijn man het niet wilde weten. Ik weet het dus wel en hoor ook goed dat ze met controles hij/zij allebei gebruikt.
Ik zou ook bellen! Als jouw gevoel zegt dat je een groot kind denkt te verwachten, eventueel door suiker en er ook bij echo aanwijzingen zijn dat het zou kunnen, niet aarzelen en op je strepen staan! Al te vaak vertrouwen wij op de kunde van de dokter voor ons maar als je er niet goed bij voelt en twijfels hebt, zeker op je strepen staan. Kan zijn dat het je niet in dank wordt afgenomen en ze idd zullen zeggen maar volgens mij is het geen probleem. Dan vraag je gewoon een tweede opinie. Gezondheid voor moeder en kind komen beide op eerste plaats! Als ze dan toch mis blijken te zijn in later stadium, en je inderdaad nu denkt ho, als zij zeggen dat ok is, zal het wel zo zijn zeker of die ene het niet verder wil onderzoeken en je je er bij neerlegt want de dokter weet waarover ze het heeft, ga je het je later beklagen! Ook al komt alles goed.
Ik vind niet dat je je aansteld, en zou ook gewoon even bellen, al is het maar om het even van je af te praten! Wij willen het ook niet weten, ik wil ook dat moment dat het er uit is, en dat ik mn vriend dan hoor zeggen "ooohh het is een meisje / jongetje..." Das toch mooi!! Misschien heeft ze zich echt versproken en klopt het niet eens hoor, pin je dr niet op vast, en probeer te doen alsof je het nog steeds niet weet, want echt zeker weten doe je het nu toch ook niet? Qua grootte, tja, die van mij is ook helemaal ingedaald, en ze kon de meting niet eens meer echt goed doen want het hoofdje lag al zo laag en de buik lag te krom er echt wat over te zeggen. Ik maak me dr niet druk over, de mijne was met 36 weken geloof ik 3300 gram geschat. Als dat veel of weinig is vertrouw ik erop dat de verloskundige aan de bel trekt, die heeft er voor geleerd denk ik maar
Wat vervelend dat je er een rotgevoel aan over hebt gehouden. Je zou kunnen bellen om uit te leggen hoe je je voelt en dat je het absoluut niet leuk vindt dat ze het nu heeft verklapt. Wie weet bedoelde ze echt niks met de "ze" en zo krijgt ze de kans om dat uit te leggen, doe je dat niet blijf jij met het gevoel zitten en krijgt zij niet de kans om dat gevoel weg te nemen. Aan de andere kant: stel ze heeft echt per toeval ze gezegd, hoe groot is dan straks de verassing als het toch een jongetje is Beenlengte zou ik me niet heel veel zorgen over maken. Mijn dochter liep ook een paar weken voor en ze heeft inderdaad lange benen. Haar gewicht kwam absoluut niet overeen met de weken die de benen voorliepen want ze woog +/- 2500 gram. Is het gewicht dat ze jouw genoemd hebben het gewicht dat ze nu schatten of bij de geboorte? Daar ontstond in mijn vorige zwangerschap nl verwarring over.
hier noemen de meeste verloskundige de baby ze, zonder te weten wat het is. dus het hoeft niet perse een meisje te zijn.
Oeps, verkeerd gelezen! Maar dan nog.....het is zeker geen klein kind en als jij denkt dat je suikerwaarden weer aan de hoge kant zijn moet je zeker aan de bel trekken! Wat is nou de moeite om even een keertje bloed te prikken?
Bij mij zeggen ze tijdens echo's ook steeds ze en het is overduidelijk een jongen! Ik zelf denk dat dat' ze' zeggen niet perse iets hoeft te betekenen hoor! Mijn kindje was met 36 weken precies 3300 gram. Loopt met alles 4 weken voor! Volgens vk geen reden voor zorgen hoor.
Gyn zei bij 1 van de laatste echos van onze dochter, goh t zou maar zo een meisje kunnen zijn met die lange benen en volle lippen. Wij keken m verontwaardigt aan omdat we hadden gezegd het niet te willen weten. Hij begon te lachen en zei dat hij .iet wost dat t was, maar dat ze gewoon zulke lange benen en volle lippen heeft. Ze bleek uiteindelijk toch een meisje te zijn, en we weten nog steeds.niet pf de gyn het echt niet wist of zich toch versprak. Zou me daar dus niet te druk om maken!