Hoi, Onze dochter 8 heeft sinds een paar weken angst om in te slapen. Voorheen lukte dit altijd of kwam ze 1 keer naar beneden lopen en ging dan slapen. Nu lukt dat niet meer. Ze komt heel vaak naar beneden en 1.5 uur later slaapt ze nog niet. Ze ziet er moe uit en wij ook inmiddels. Ze heeft een verzwaringdeken knuffels muziekje lampje staat aan. We vertellen alles is veilig. Sturen haar telkens terug. Paar dagen melatonine geven heeft 1 week gewerkt nu terug bij af. Iemand ideeën en hebben jullie dit ook gehad? Het gaat dus om monsters en bang alleen boven te zijn.
Mijn zoon slaapt standaard in met het licht aan. Wij hebben overal philips hue lampen en die van hem is geprogrammeerd om heel langzaam uit te gaan als hij al slaapt. Soms is hij nog wakker als zijn licht afzwakt en dan roept hij om te vragen of het licht feller mag, maar meestal slaapt hij daarvoor al. Is uiteindelijk ook best handig dat hij met licht aan in slaap valt. Hebben we in de zomer ook baat bij. En misschien even boven blijven rommelen, zodat ze zich niet alleen voelt en/of haar deur openlaten. Ze is al 8, je kan haar ook vragen wat haar zou helpen om zich veilig te voelen.
Hier voelt ze zich soms veiliger in ons bed... Vandaar dat wij op een gegeven moment de afspraak hadden; als je na een bepaalde tijd nog niet slaapt, mag je zelf in ons bed gaan liggen. En nog steeds vinden we haar héél soms in ons bed. Maar ik weet niet of dat voor jullie een optie is omdat ze dan nog steeds alleen is natuurlijk...
Ergens een lichtje aan (en dan wel op zo een manier dat er geen enge schaduw is) En misschien ook zo een babyfoon waarmee je kan babbelen? Soort walkie talkie idee, zodat ze niet het gevoel heeft helemaal alleen te zijn. Verder zag ik ooit Monsterspray (zelf gemaakt, water met vb een geurtje in een spraybus), maar daar is ze misschien al wat te groot voor, weet niet tot welk leeftijd zoiets kan helpen.
Wat is er aan voorafgegaan? Heeft ze een spannend verhaal gehoord, een enge film gezien? Misschien kan je de oorzaak achterhalen en daar nog iets mee doen. Daarnaast kan ik me nog indenken dat er wellicht geen verhaal/film aan vooraf ging maar dat er iets anders in haar hoofd zit.. mijn dochter kon ook opeens weer bang zijn voor monsters toen er een lockdown was.. weet je.. dat ze met iets anders zit.
Ik ga uit van fases. Soms kun je specifieke spanningen achter halen (iets op school gebeurd, in omgeving, filmpje gezien, maakt zich zorgen om iets ed), soms zijn het ook gewoon 'mentale' groeistuipen, waarbij er (tijdelijk) een beetje 'terugval' in gedrag is. Ik zou voor nu met je kind overleggen wat zou helpen en veiligheid/geborgenheid bieden, waardoor angst ook weer kan afnemen. In mijn ervaring verandert het na enkele weken tot maanden vanzelf weer. Mijn middelste is een gevoelig meisje dat veel nadenkt. Zij zat soms zo in haar eigen hoofd vast (piekeren over van alles en nog wat) dat in slaap vallen echt moeilijk was. In groep 5 (8 jaar) had ze duidelijk zo'n periode dat ze niet goed in haar vel zat. We zagen dat ook overdag en we hebben in overleg met haar toen gekozen voor yogatherapie (ze had ook neiging om te gaan hyperventileren en wisselende lichamelijke klachten, dus zagen wij wel meerwaarde in iets dat vooral ook op lichaamsbewustzijn en ademhaling gericht zou zijn). Dat was een combinatie van yoga oefeningen (passend voor haar klachten) en gesprekjes over dingen die haar bezig hielden, werken aan zelfvertrouwen, handvaten geven hoe om te gaan met dagelijkse zaken. Dit heeft haar goed geholpen om eigen emoties en spanningen beter te reguleren. Slapen ging toen ook beter. Mijn jongste heeft soms ook veel onrust en angst. Het helpt haar om tegen mij aan in slaap te vallen. Daar ben ik minder lang mee bezig dan als ik haar telkens in haar bed zou achter laten (en ze dan weer naar beneden komt...). Ik zie het als ons fijne knuffelmomentje.
Helpt het om een lampje aan te doen misschien? Mijn jongste (7) is ook af en toe bang als ze een enge film heeft gezien ofzo en dan mag ze inslapen met een lampje. Verder probeer ik haar te leren hoe ze met haar angsten om kan gaan. Wat bij haar goed helpt is haar eerst in detail laten beschrijven wat ze eng vindt (zombie/vampire etc.) en er dan samen iets grappigs van proberen te maken. Dus stel het monster voor met een gek hoedje en een gekke bril, terwijl hij een gek dansje doet op een lullig muziekje dat je desnoods samen bedenkt. Dit op een mindfull manier voor een minuutje of 5 a 10 doen leidt mijn dochter zo af dat de angst al voor 50% weg is en wanneer ik weg ben kan ze het zelf ook weer doen. Verder leer ik haar dat de angsten in haar hoofd zitten en dat ze ook zelf moet proberen uit te vinden hoe ze deze zelf kan besturen/beinvloeden. Uiteindelijk hoort het allemaal bij de emotieregulatie, die een kind van deze leeftijd langzaam maar zeker zelf onder controle moet leren krijgen.