Hallo allemaal.. Vandaag me eigen hier aangemeld om toch maar even te kunnen spuien.. Ik ben nu ongeveer 10weken zwanger(nog niet zeker 10 april 1e echo en dan is het beter in te schatten).. heb het vorige week aan collega's verteld.. werk overigens in een verpleeghuis op een relatief zware afdeling.. Het enige waar ik last van heb is erg moe zijn.. dat ik normaal nog wel iets kon doen na een dag werken, dat feestje gaat helaas niet meer door.. ik ben dan erg moe en wil het liefst gelijk me nestje opzoeken.. Nu heb ik aangegeven dat ik de nachtdiensten in april niet graag wil doen(aan leidinggevende) en of we dan samen kunnen kijken naar een oplossing.. en ik vond dit al erg lastig om te doen.. voelde me erg bezwaard om dat te vragen.. ze heeft me vervolgens niets laten weten en pas vandaag nadat ik het via collega heb gehoord verteld dat andere collega ze overneemt.. toen ik die betreffende collega ging bedanken dat die dat deed begon het.. ik was net een blauwe maandag zwanger en bladiebla en belachelijk dat hij die nachten op moest lossen.. en ik deed dat omdat ik ze gewoon niet wil draaien.. ik wilde me nog verontschuldigen ook maar ben maar weg gegaan.. en dit is dan de collegialiteit die je verwacht.. fijn dan voel je je dus erg prettig in je team om je "klachten" aan te geven.. Het gekke is ook dat de collega's op 1 hand te tellen zijn die enthousiast zijn voor me.. en die oprecht vragen hoe het met je gaat.. de clienten vinden het nog leuker dan de meeste collega's.. srry moest het ff kwijt..
Niets van aantrekken. Ik heb ook geen nachtdiensten gewerkt durende mijn zwangerschappen. En ook na de 9 maanden die je krijgt na je bevalling dat je geen nachtdienst hoeft te draaien, heb ik niet 's nachts gewerkt. Ik heb een kindje wat nog steeds iedere nacht wakker is, en ben al moe als de dag begint.... Begrip zul je niet van iedereen krijgen, want veel mensen zeggen nog steeds dat zwanger zijn geen ziekte is, dus niet zeuren. Denk dan maar dat die mensen nog nooit in jouw schoenen hebben gestaan.
vanaf de 13 weken hoef je ook geen nachtdiensten meer te draaien...dus of ze het nu leuk vinden of niet, daar heb je gewoon recht op
Herkenbaar werk niet in de nacht maar in het onderwijs, zelfs preventief gesprek met arbo gehad om mijn verzoek.....omdat k vorige keer met 17 wkn er al uit was....directrice zegt vnl....had helemaal nergens last van en dan moet niemand er maar last van hebben....laat ze lekker de ik krijgen, aan jezelf en je kindje denken hoor.
gewoon op je strepen staan als hun in jouw situatie zaten deden ze waarschijnlijk hetzelfde als ze iets te zeiken hebben moet je ze maar doorverwijzen naar je leidinggevende
Echt belachelijk gewoon, dat dit in deze tijd nog steeds zoveel gebeurt. Vind het echt zo asociaal! Ik hoor het zo vaak voorbij komen en dan denk ik, waar kom je zelf vandaan? Uit een ei? Heb gewoon geen woorden voor dit soort mensen, respectloos en asociaal! Zo dat is eruit! Vind het echt sneu dat ze zo op je reageren en lijkt me ook heel moeilijk mee om te gaan. Ik heb het zelf niet echt gehad hier, op een enkeling na en die heb ik een sneer gegeven en dan weglopen, opzouten, zijn mijn energie niet waard. Maargoed jij werkt in een team waarbij je elkaar moet vervangen enzo, dat is een ander verhaal. Juist de beginfase is vaak zwaar door allerlei lichamelijke klachten. Ik was aan het begin ook zo ontzettend moe, heb 6 weken thuis gezeten. Probeer het te bespreken met je leidinggevende, je werkgever is verplicht om je passende werkzaamheden te beiden als je normale werk niet gaat door een zwangerschap.
Gets, wat vervelend als collega's zo weinig begrip tonen . Duidelijk iemand die gewoon echt niet weet waar hij het over heeft. Ik vind het heel goed van je dat je netjes hebt aangegeven en dat er nu adequaat vervanging geregeld is. Ik wilde het niet vertellen tot 12-13 wkn en dacht dat het wel los zou lopen, maar toen ik met 13 wkn de nacht in ging, werd ik heel, heel beroerd! Spugen, huilen, ik was helemaal total-loss na 1 nacht en mijn collega's hebben het dus ad hoc moeten oplossen . Ik denk dat als ze hadden willen kiezen ze liever ruim van te voren hadden geweten... Tijdens mijn 2e zwangerschap was ik zo ziek (9 maanden lang)dat ik uberhaupt niet kon werken , achteraf denk ik dat collega's blij ik konden zijn dat ik die eerste keer wel nog gewoon gewerkt heb (tot ca 28 wkn, toen was 'de koek' ook op...) Veel succes.
Bedankt voor jullie lieve berichtjes..!!doet me dan toch echt goed.. Gisteren weer met betreffende collega gewerkt maar er gewoon niet over gehad.. zoals jullie allemaal zeggen.. gewoon maar aan mezelf en me baby denken!.. bedankt voor jullie berichtjes..!.. maar idd erg jammer dat het nog uberhaupt voorkomt..maar helaas..
Ach meid, wat vervelend!! Jammer dat zulke mensen dan toch een beetje een schaduw trekken over je zwangerschap. Proberen zoveel mogelijk niks van aan te trekken. Zie hierboven in je berichtje dat je dat ook doet. Goed zo! Niet jezelf rot voelen door van die norse mensen!
ik ben leerling op mn werk en ben ook erg bang dat ze zo gaan reageren ben ook nog best jong dus dan hebben mensen gauw al vooroordelen maarja ben benieuwd hoe ze reageren vind t echt eng dapper dat jij t gezegt heb en trek je er niets van aan hoor