Ik werk op een vrij zware afdeling (gerontopsychiatrie) als verzorgende IG (en in opleiding tot verpleegkundige) Ik ben 10 weken weggeweest voor een stage in het zkh, waarbij weinig lichamelijke zorg was. Dit ging opzich wel goed. Kon m'n rust pakken waar nodig. Nu sinds gisteren weer terug op m'n eigen afdeling; gelijk een avonddienst waarbij ik het grootste deel van de avond alleen sta. Veel sjouw en tilwerk, en ik krijg steeds harde buiken en steken in m'n buik als ik daar niet naar luister.. Echter, gezien de werkdruk kan ik niet zomaar even gaan zitten. Sta bijna heel de maand met deze diensten ingepland... Is het verstandig om aan te geven dat het niet gaat? Ik wil geen zeur zijn maar maak me hartstikke zorgen om m'n kindje.. m'n lichaam geeft dit vast niet voor niks aan?
Hey Nispie, Ik werk als psychiatrisch vpk op een gesloten afdeling en hetzelfde probleem. Heb al sinds wk 18 (ben nu 26 wk) bekkeninstabiliteit en werk 5 uur per dag en in principe doe ik voornamelijk alle overleggen, vergaderingen en kantoordienst. Door de bezetting en werkdruk is het onmogelijk om op deze manier te werken. Heb het al meerdere keren aangegeven, maarja, ze kunnen geen pot verpleegkundigen open trekken, zeggen ze dan! Ik zou het zeker aan gaan geven, want bij mij kwam er dus flinke stress bij, nog meer bekkenpijn en uiteindelijk heb ik vandaag mijn verloskundige gebeld met wat ik moest. Die zei dat ik al te ver ben gegaan en nu direct moet stoppen met werken, ieder geval voor een week en de bedrijfsarts moet inschakelen (dat is in al die weken door m'n werk zelf nog niet gedaan) om op die manier te kijken op welke manier ik nu verder moet. Dus zeker aan de bel trekken!! Je bent geen zeur, en als je last hebt van harde buiken etc., is het gewoon te veel en het zeer zeker niet waard! Succes en sterkte!! Liefs Laura
Direct naar je leidinggevende gaan en vragen om aanpassing van je werk. Wil die niet in tuig: meteen arbo-arts inschakelen! Absoluut niet mee rond blijven lopen, want je klachten zullen hoogstwaarschijnlijk alleen maar erger worden als je zo doorgaat! Ik werk zelf ook in de zorg (maar dan als gastvrouw) en zit sinds deze week volledig in de ziektewet. Ik hoef nu alleen nog tijdens de maaltijden een uurtje therapeutisch te komen werken, zodat ik nog een beetje in het arbeidsproces blijf. Ik heb er eigenlijk ook al te lang mee rondgelopen, maar op een gegeven moment kon ik gewoon echt niet meer. Echt om jezelf en de beeb denken hoor !
Mag je nog op een gesloten afdelingen werken terwijl je zwanger bent? Komt er niet veel agressie voor? Petje af! Bij mijn eerste zwangerschap moest ik direct van de afdeling af voor mijn eigen veiligheid... Maar ook omdat ik de veiligheid van collega's niet meer kon waarborgen...
In principe zou ik niet meer op de werkvloer staan, maar dus met name alle andere taken op me nemen, maarja, het maakt ze geen bal uit als we dus met een onderbezetting staan en ik dus wel moet meedraaien. Ze vinden de veiligheid van mij, m'n collega's én de cliënten niet belangrijk genoeg, want heb al vaker aangegeven dat het, bij escalatie, gevaarlijk wordt omdat ik niet kan ingrijpen. We hebben ook nog een open afdeling en chronische afdeling, maar ik mag van mn VK niet meer alleen op afdeling staan omdat dat te belastend is! Ze komen met allerlei 'oplossingen' die geen oplossingen zijn zoals overplaatsing (onbekende afdeling voor mij + het feit dat ik daar ook niet op de werkvloer kan staan) of wel steeds als 5e vpk (5 is de minimale bezetting voor deze 3 afdelingen) moeten werken, maar dan kunnen ze niet garanderen dat ik nooit als 4e vpk zou staan! Ammehoela! Dus ik heb me ziekgemeld en moet volgende week naar de bedrijfsarts, want als ik aangeef dat ik wel boventallig wil staan om zo nog wat te kunnen betekenen voor de baas, kan dat niet omdat ze nu al moeite hebben om de onderbezetting aan te pakken. Ach, nu hebben ze een ziekmelding te pakken, dus helemaal niks aan me Haha, heel verhaal, maar wel het verhaal van de zorg op dit moment... we zijn maar nummers, want de centjes zijn belangrijker!! Maar idd dus wel aan de bel trekken hoor! En laat, als je werkgever moeilijk doet, je verloskundige zich er mee bemoeien! Die van mij heeft al aangegeven om, mochten ze moeilijk blijven doen, me hierin te ondersteunen!
Je kunt sws contact met je bedrijfsarts opnemen om de situatie te bespreken. Dat kan ook zonder eerst naar je leidinggevende te gaan. Met een advies van de bedrijfsarts sta je gewoon veel sterker.
Bedankt voor jullie reacties! Zo te lezen is het overal wat inderdaad, zo zonde al die bezuinigingen! Inmiddels zijn m'n avonddiensten er gelukkig af, werk nu alleen vroege diensten en diensten tot 20u. Dus dat is wel fijn. Helaas tijdens vroege diensten ook wel wat last, mocht het niet gaan, dan ga ik inderdaad even langs de arbo arts. Ik werk nu 32 uur, en deze week bijvoorbeeld 48 uur ("tja, vakantie, niks aan te doen" zeggen ze dan..) dat is met onze bezetting gewoon heel krap, er is amper personeel om om hulp te vragen bij een tilletje waardoor je gewoon constant over je grenzen gaat... Ik sta ook op een gesloten afdeling, volgens mij mag dat in principe wel .. hoewel het niet altijd even veilig is inderdaad. Bij escalatie kan ik helaas ook niet altijd ingrijpen nu... Daarnaast weiger ik nu gewoon om agressieve bewoners te verzorgen in m'n eentje.
Zo herkenbaar jouw probleem........... Ik werk in een verpleeghuis somatiek plus. Ook erg zwaar en vaak onderbezet waardoor je idd steeeds over je grenzen heengaat. En ik ben pas bijna 16 weken zwanger en loop al met harde buiken, hoge bloeddruk, vocht vasthouden en naar mijn idee is dit merendeel door mijn werk. Morgen moet ik naar de arbo arts......spannend vooral hoe mijn teamleider gaat reageren dat ik daar al geweest ben zonder haar in te lichten. we wachten af..........maar belangrijkste goed aan onszelf en onze baby denken! Hoe moeilijk soms ook..... liefs
Ik herken dit heel goed alleen was mijn teamleidster juist die aangaf dat het genoeg was geweest en ik mijn best had gedaan. Ik had in het begin ook harde buiken door de zware zorg (gehandicapten zorg ouderen) Toen kwam ook nog mijn toren hoge bloeddruk erbij. we hebben oen afgesproken dat ik de ochtend diensten van half8 tot half4 niet meer zou doen (die sta je ook alleen) die werd ik ziek gemeld om niet te weinig uren te maken. Mijn bloeddruk ging hier niet van omlaag toen het 2 week geleden zo warm is geweest begon ik ook nnog vocht vast te houden, weer in gesprek met mijn teamleidster en ook advies van de vk dat ze het eigenlijk nog te veel vonden. Haar idee om mij 100% ziek te melden, zou bijna vakntie hebben deze elk de helft (ik de helf op nemen en hun de helft inleveren) ze zei: ik wil dat jij en je kindje gezond blijven en je kindje gezond en met onegveer 40 week wordt geboren. na je vakantie bel ik je om te kijken of we zo verder gaan of wel na het werken komen maar dan over. Zit nu dus al ander half week in de ziektewet en ben bijna 26 week zwanger. Ben erg blij dat ze zo meegaand zijn je hoort/leest ook wel is wat ander. mijn bloeddruk is nog niet gezakt maar harde buiken zijn weg en ik voel de baby veel meer. zegt genoeg denk ik
Ik werk in gehandicapten zorg en sinds ik 23 wkn zit ik 100 % in de ziektewet. Ik heb last van rug en bekken klachten. Ik was al een paar wkn bezig dat het te zwaar werd, alleen vlotte dat nog niet echt en heb mij toen ziekgemeld. Na gesprek met mijn teamleider is er besloten dat ik 100% de ziektewet in ga en 3 dagen 3 uur therapeutisch administratief werk ga doen. Als je de ziektewet in ga krijgt het bedrijf geld voor een vervanger dus hoef je niet schuldig te voelen. Op mijn groep hebben ze nu meer aan mij omdat ik andere taken kan overnemen.