Klinkt eerder als faalangst dan echt angst voor de middelbare school. Vindt school makkelijk en wil de beste zijn. Hij weet op de basisschool dat hij dat waarschijnlijk is. Van een middelbare school weet hij dat niet en dat maakt onzeker. Misschien is hij straks niet de beste? Wat als.... et cetera...
Dit idd. Als mijn dochter in groep 7 zit en ik in deze periode zou gaan oriënteren, dan sleep ik mijn nog net 9 jarige mee. Ik denk dat ze totaal overrompeld zou zijn.
Ik denk dat het per kind gewoon erg verschilt. Wij gingen begin dit jaar naar de open dagen omdat mijn oudste toen in groep 7 zat. Mijn jongste is ook mee geweest (ze was toen bijna 9) en vond alles echt machtig interessant en heeft alles meegedaan, sommige leraren dachten dat ze in groep 7 zat (ze zat toen in groep 5 ). Denk dat ze op de middelbare school ook beter op haar plek zal zitten. Maar goed, ze moet nog even.
Dat geloof ik helemaal hoor! Ik denk dat als ik mijn dochter, nu groep 5, mee zou nemen zij dat fantastisch zou vinden. Mijn punt was meer dat als je kind er niet aan toe is je beter een jaar later kan gaan oriënteren. Begin groep 8 is er ook echt nog ruimte genoeg.
Ook dat verschilt. Als je een keuze tussen twee of drie scholen hebt dan zal het ongetwijfeld prima gaan. Hier kunnen wij kiezen uit 8 scholen. Als je pas begin groep 8 gaat kijken en het kind voor 1 maart ingeschreven moet worden dan krijg je enorm keuzestress. Nu kijken wij rustig rond met het idee: hij hoeft nog niet te kiezen. De bedoeling is om top 2 of maximaal 3 over te houden en dan volgend jaar te gaan beslissen. Wij vinden het erg prettig. Maar goed ik ken ook genoeg ouders die zeggen: hoezo 8 scholen, mijn kind gaat gewoon naar de dichtstbijzijnde.
Mijn zoom zat ook in een 7/8 combiklas. In groep 7 was hij nog helemaal niet toe aan het nadenken over de middelbare. Hij wou er niet eens over praten. Ik denk dat als wij toen met hem waren gaan kijken dat hij ook stress had gehad. Ik zou het voor Nu lekker laten rusten. Hij kan nog meer dan een half jaar in groep 7 zien hoe het met groep 8 gaat. En daarna zit hij zelf in groep 8 en dan veranderen kinderen toch al wel. Ineens het besef dat dat het laatste jaar is en dat ze de oudste zijn. Toen was onze zoon ineens ook bezig met de school. En je hebt nog genoeg tijd om een paar scholen te bezoeken in groep 8. Grwoon vooraf zelf al even kijken op internet welke scholen je geschikt vindt en daar een selectie uit maken waar hij uit kan kiezen. Mijn zoon wilde een bepaald type onderwijs '(tweetalig) en daarvoor kon hij maar uit 2 scholen kiezen, waarvan er 1 erg lastig te bereiken is. Dus de uiteindelijke keuze was hier makkelijk.
Misschien helpt het ook om tegen hem te zeggen dat hij niet hoeft te kiezen. Jullie zijn degene die de keuze voor een middelbare school maken en daarin nemen jullie zijn idee en wensen mee.
Geen last van hoor. Hier ook iets van 8 scholen, maar zoon en wij doen rustig aan en hebben geen stress. En gewoon de dichtsbijzijnde is voor ons ook geen optie.
Nou.. kleine broer zit nog in groep 2, dus die blijft sowieso thuis. Wij hebben hier keuze uit 3 binnen normale fietsafstand. Als we die alledrie niks vinden gaan we verder weg kijken. Maar ik verwacht dat het een van deze drie zal worden. Idee was ook om gewoon rustig om ons heen te kijken. Zonder druk van het moeten kiezen. Maar blijkbaar geeft dat toch spanning. Maar de keus is wel degelijk aan hem. Hij zal het 5 of 6 jaar daar moeten volhouden. Niet wij. Uiteraard mogen we wel meedenken, mening geven en adviseren. En wij zullen het uiteindelijk ook allemaal voor hem gaan regelen natuurlijk.
Lijkt me erg veel druk voor zo'n kind! Kan me voorstellen dat daar een deel van de paniek vandaan komt. Vooral bij een kind dat faalangstig is aangelegd.
Klopt, ik hoor het ook best vaak in mijn omgeving, maar hier ook een kind met faalangst en wij hebben duidelijk tegen hem gezegd dat hij zijn voorkeuren mag aangeven, maar dat de eindbeslissing toch echt bij ons ligt en ook omdat die druk er dan minder is. Vind het ook altijd wat vreemd, een kind van 12 is nog lang niet volwassen, maar mag dan wel ineens zo'n belangrijke beslissing zelf maken?
Andersom werkt echt niet. Hij was bij keuze van de basisschool al echt van mening dat hij, en hij alleen, mocht kiezen. Gelukkig was zijn keuze (na een paar gesprekjes) ook die van ons, dus geen strijd.
Zeker bij een 4 jarige vind ik dat vreemd. Onze kinderen hebben echt 0 inbreng gehad op de keuze van de basisschool. Qua middelbare ligt dat anders maar de eindbeslissing bij ons.
De mening van het kind telt hier zeker in grote mate mee. Maar eindverantwoordelijkheid ligt uiteraard bij ons. Wij zijn ook verantwoordelijk om hem gevolgen van zijn keuzes te laten zien/uitleg te geven. Als hij bijvoorbeeld voor gymnasium kiest betekent het dus dat hij of latijn of Grieks als eindexamenvak heeft. Mogelijk gaat hij het tto doen en dat gaat gewoon niet als het kind het niks vindt/niet gemotiveerd is. Eigenlijk waar het op neerkomt en hij en wij moeten de school zien zitten.
Tja... Natuurlijk hebben wij de keuze gemaakt. Maar hij mocht wel mee kijken naar beide scholen. En hij had dus een hele duidelijke mening. En vond zelf dat hij mocht kiezen, want het was zijn school. Gelukkig is een bijna 4-jarige nog wel om te praten. En nu voelt hij dat precies zo. Natuurlijk begeleiden wij dat. Maar stel dat ik school A zou kiezen, en hij school B. Dan kan ik met hem in discussie gaan. Maar het blijft zijn keus.