Spontane miskraam/curretage en het verwerkingsproces

Discussie in 'Miskraam' gestart door Trippie, 11 jul 2007.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Trippie

    Trippie Nieuw lid

    11 jul 2007
    4
    0
    0
    Ik ben 40 jaar en was in erg blijde verwachting van ons eerste kindje. Gezien mijn leeftijd heb ik met 6,5 week al een echo gehad en ik was zo blij met wat ik daar zag. Natuurlijk leek het in de verste verte nog niet op een kindje, maar er was duidelijk een kloppend hartje te zien. Er leefde iets in me!
    Omdat het nog wat aan de vroege kant was mocht ik gisteren nog een keer terug komen om nog een echo te laten maken. Vol verwachting gingen mijn man en ik erheen, maar... wat bleek... er was niets meer. Waarschijnlijk is het vruchtje vlak na de eerste echo al gestorven. Ik weet dat je daar altijd rekening mee moeten houden - zeker op mijn leeftijd - maar omdat ik niets bijzonders gevoeld heb en geen bloedingen heb gehad, kwam het als een donderslag bij heldere hemel. En nu loop ik rond met een intens verdrietig gevoel en een immens gevoel van ongeloof en onzekerheid.
    Over een week moet ik terugkomen voor controle. Is het dan nog niet vanzelf gegaan, dan moet ik een afspraak maken voor een curretage. Ik weet alleen niet of ik kan en wil wachten op een spontane miskraam. Ik voel me zo.... leeg. Het liefst zou ik willen dat het er nu, op dit moment, spontaan uit komt, of nu direct een afspraak maken om zo snel mogelijk een curretage te kunnen krijgen, al zal dat ook zeker geen prettige ervaring zijn.
    Nu wordt er alleen gezegd dat een spontane miskraam beter is voor het verwerkingsproces. Wat is jullie ervaring?
     
  2. Clau24

    Clau24 Niet meer actief

    Jeetje, heel veel sterkte zeg!
    Ik had het ook, ik had het liefste het kindje meteen uit me gehad, maar achteraf gezien vond ik het wel fijn dat ik het hele weekend nog met mijn k indje heb gelopen...
    Kon toch een soort van afscheid nemen!
     
  3. laatje

    laatje Fanatiek lid

    5 nov 2006
    1.058
    0
    0
    Schoonhoven
    Als eerst: wat onzettend naar om te lezen wat je nu hebt meegemaakt. Mijn verhaal: Ik heb een miskraam gehad bij 10 weken, bij de eerste echo bleek het kindje ipv 8 weken pas 5,6 weken oud te zijn. Toen had ik al mijn twijfels en inderdaad, na 1 week nieuwe echo gehad: kindje was enkele dagen later overleden. Er was bij mij ook geen miskraam op gang. Ik kon dus of afwachten, of opwekken met vaginale tabletten of curretage. ik heb voor de tabletten gekozen (met heeel veel spijt, pijn, ziekenhuisopname en morfine als gevolg). Daarna alsnog curretage gehad. Ik was hier super blij mee. Je bent maar heel even weg (onder narcose), ik werd heel ontspannen wakker en alles was weg. Toen kon ik pas aan mijn verwerking beginnen. Je weet dat het 'achter de rug is' en dat werkte voor mij veel prettiger. Toen het nog niet achter de rug was, liep ik ook steeds met dat vervelende 'lege' gevoel rond. Het zit er nog wel, maar leeft niet meer. Erg vervelend. Daarom was curretage voor mij achteraf de stap geweest om er een punt achter te kunnen zetten en met het verwerkingsproces te beginnen. Welke keuze je ook maakt, ik wens je heeel veel sterkte en hopelijk komt jouw tijd (net als bij mij) heel snel weer. Sterkte..
     
  4. jendo

    jendo Actief lid

    16 feb 2007
    151
    0
    0
    lerares
    Hoi!
    Jeetje wat een verdrietig verhaal zeg! Mijn verhaal is alsvolgt: Ik was 10 en een halve week zwanger en verloor bloed. De gynecoloog zei na de echo waarop niets meer te zien was dat een spontane miskraam iets meer bloedverlies was dan een normale ongesteldheid. Dus ik dacht dat ga ik doen. Nou dat heb ik geweten. Ik heb veel weeen gehad en heel veel pijn en vreselijk veel bloed verloren. Toen ik een week erna op controle moest bleek dat er ook nog wat achter was gebleven. Dus toch ook nog een curretage gehad.. Pas toen het weg was is het verwerken verloren en de volgende keer zou ik zeker voor een curretage gaan.
    Sterkte! Jen
     
  5. Cynthia1977

    29 mei 2007
    16
    0
    0
    Rotterdam
    Hoi,
    Wat een vervelend nieuws zeg. Bij mijn eerste miskraam kreeg ik bij 11 weken bloedingen en daarna was op de echo te zien dat het vruchtje waarschijnlijk al met 7 weken gestopt was met leven. Ik vond het toen heel onwerkelijk dat ik van mijn lichaam geen signaal (in de vorm van een bloeding) had gehad. Ik heb toen pillen gekregen om het op te wekken maar die hebben bij mij niet gewerkt. Heb toen een paar uur met krampen rondgelopen maar er gebeurde niets. Uiteindelijk is toen besloten om een curretage te doen. Ik denk wel dat je tijd nodig hebt om aan het 'idee' te wennen maar uiteindelijk was ik wel blij toen de curretage achter de rug was. Ik kon tenminste mijn leven weer verder oppakken. Ik was nu zwanger van een tweeling waarvan er 1 al is doodgegaan en morgen hoor ik of de ander nog leeft. Als dit niet het geval is dan wil ik zo snel mogelijk een curretage, ik zou ook nooit meer voor die pillen gaan.
    Bij mij was het wel zo dat de verwerking pas na de curretage kon beginnen.
    Sterkte in deze moeilijke tijd.
     
  6. Suzanne75

    Suzanne75 Fanatiek lid

    8 mrt 2007
    1.662
    0
    0
    Ik heb vorig jaar hetzelfde meegemaakt. Alleen kwamen wij er pas in week 11 achter. Het is een klap hoor. Ik weet hoe je je voelt. Ik wilde persoonlijk meteen een curretage. Als je dat ook wilt moet je dat gewoon vragen. Daar heb je recht op. Of het beter is voor het verwerkingsproces weet ik niet. Ik meen wel dat het lichamelijk beter is om je te laten curreteren. Dan kun je letterlijk en figuurlijk weer met een schone lei beginnen als het ware.

    Veel sterkte ermee!
     
  7. wiesje

    wiesje Actief lid

    21 okt 2006
    463
    0
    0
    bah bah bah.. dit lijkt precies mijn verhaal getverderrie wat naar voor je
    ik heb 2 weken afgewacht en word nu vrijdag gecureteerd, kan je dus niet helpen met je vraag over het verwerken maar wil je wel heeeel veeel sterkte wensen ...
    veel liefs wiesje
     
  8. acissej

    acissej Bekend lid

    17 jun 2007
    674
    0
    0
    Bejaardenverzorgster
    Velsen
    Ik heb met 6 weken een echo gehad en daar was niks op te zien ik moest een week later terug komen maar moest er rekening mee houden dat het een miskraam ging worden en wel die week. De hele week niks gevoeld alleen wat minder misselijk enz. Bij de volgende echo was weer niks te zien en toen zei ik zelf dan wil ik het weg laten halen zo snel mogelijk. Ik was zo teleurgesteld hoe kon mijn lichaam mij zo voor de gek houden. Als ik die echo`s niet had gehad dacht ik nog steeds dat er niks aan de hand was. Waarschijnlijk had ik er bij de 10 weken echo wel achter gekomen maar ik denk/heb het gevoel dat ik er nog heel lang mee door had kunnen lopen dus ik wilde het niet meer. Ik wilde me niet zwanger voelen terwijl er niks was.
    Ik heb afgelopen vrijdag de curretage gehad en voel me nu weer prima en ben er onwijs blij om want ik had het niet willen zien als het spontaan gebeurde als denk ik wel dat het voor mijn verwerkingsproces beter was want ik lijk het te vergeten/weg te stoppen en dat is ook niet goed.
    Ik weet wat voor moeilijke keuze je voor staat en ik kan alleen maar zeggen sterkte ermee en wat je ook kiest sta daar voor de 100% achter want dat is belangrijk voor het verwerkingsproces.
    Sterkte
     
  9. Mandarijn

    Mandarijn Bekend lid

    3 feb 2007
    760
    0
    16
    allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen, dit is erg zwaar om mee te maken.
    ons kindje had trisomie 18, een chromosoomafwijking, maar het hartje klopte wel goed. Wij hebben toen de keus gehad om dit door te dragen of curettage, maar dit laatste kon ik niet dus hebben we gekozen voor miskraam opwekken met medicijnen, zo hebben we ook het afscheid goed een plekje kunnen geven. ons meisje was 13 weken
    er gebeurt in korte tijd heel veel in je leven ineens en het is erg zwaar,
    ik denk dat het voor
    jezelf beter is een spontane miskraam af te wachten, alleen de tijd speelt ook mee en dat besef staat ook behoorlijk op de voorgrond
    nogmaals veel sterkte met dit verlies
     
  10. sizzel

    sizzel VIP lid

    26 mrt 2007
    9.547
    0
    0
    Heel veel sterkte meid.. dat is het eerste wat ik je wil zeggen.
    Bij mij zijn ze erachter gekomen dat het hartje niet meer klopte bij bijna 11 weken. Ik moest toen ook nog een week wachten en had hetzelfde als jij, laat het nu maar komen.
    Ik ben een week later gecuretteerd en ik moet zeggen dat het mij heel erg meeviel. vanaf dat moment kon ik het ook pas gaan verwerken. Je loopt die week vantevoren toch rond met een voor mijn gevoel "dood kindje" in je buik. Ik was erg blij met de curettage en dat ik de pijn van de miskraam niet heb hoeven door te maken. een natuurlijke miskraam is wel beter voor je eigen lichaam..
    Ik wil je heel veel sterkte wensen, ik weet wat een impact het heeft..
     
  11. Trippie

    Trippie Nieuw lid

    11 jul 2007
    4
    0
    0
    Allemaal heel hartelijk dank voor jullie lieve reacties. Het helpt om te weten dat je niet de enige bent en dat het op deze manier helaas veel vaker voorkomt. Helaas... want jullie verhalen zijn ook stuk voor stuk erg verdrietig.
    Ik heb inmiddels besloten dat ik niet langer wil wachten. Ik kan het gewoon niet. Ik kan er op het moment emotioneel en praktisch niets mee en ik wil die onzekerheid van het moeten afwachten niet. Morgenochtend ga ik naar het ziekenhuis. De gyneacoloog maakt dan nogmaals een echo en aan de hand daarvan wordt er een afspraak voor de curretage gemaakt. Ook dat maakt me niet blij en het verdriet wordt niet minder, maar het is wat Sizzel zegt, het gevoel met een "dood kindje" in je buik rond te lopen... Een echt kindje was het nog met 6,5 week dan nog wel niet, maar ik heb het hartje wel zien kloppen en dat doet me meer dan ik verwacht had. Ik heb het gevoel dat ik makkelijker "verder" kan als alles binnen in me weer "gewoon" is. Sterkte allemaal!
     
  12. Chantal87

    Chantal87 Fanatiek lid

    2 apr 2006
    3.727
    0
    0
    ik weet wat je mee maakt.
    ik was 12 weken zwanger en op de echo was bijna niks te zien ze dachten dat het met 7 weken gestopt was.
    dat is echt een vreselijk moment .
    het echte verwerken kwam bij mij pas na de curretage dus neem daar de tijd voor.
    ik wil je heel veel sterkte wensen.
     
  13. Mandarijn

    Mandarijn Bekend lid

    3 feb 2007
    760
    0
    16
    heel veel sterkte Trippie, dat gevoel van "leegheid" gaat nog zomaar niet weg, en alles weer in je gevoel op zn plek zetten heeft wel zn tijd nodig,
    neem die tijd er ook voor en accepteer alles wat je voelt,
    digitale knuffel voor jou, ik zal aan je denken morgen
     
  14. Mandarijn

    Mandarijn Bekend lid

    3 feb 2007
    760
    0
    16
    Trippie hoe gaat het met je nu?
     
  15. Susi

    Susi Bekend lid

    19 mrt 2007
    728
    0
    0
    zusterrrrrr..
    Limburg
    Heel veel sterkte Trippie...Ik had een miskraam met 5,5 week,dus wel al heel snel...Ook mijn leeftijd is aan de hogere kant,36 jaar...en ik heb het gevoel dat de tijd echt gaat dringen nu....
    Miskraam is op de natuurlijke weg gegaan maar heeft uiteindelijk 7 weken bij mekaar geduurd voor ik er vanaf was...Ik weet niet of ik er een ev volgende keer zo voor zou kiezen(ik wou geen curretage eigenlijk)
    Je kan dan wel verder..en weet dat het over is...
    Ik ben er nog steeds van onder de indruk....en begin nu pas weer zin in klussen en een beeb te krijgen...
    Knuff voor je meis... ;)

    Susi ;)
     
  16. Lola1982

    Lola1982 VIP lid

    16 jul 2007
    18.000
    1.841
    113
    Aller eerst heel veel sterkte.

    Ik heb een curretage gehad. Ik weet niet hoe het is om het natuurlijk te krijgen, want mijn lichaam stootte het kindje niet af.
    Ik vond het prettig dat ik niet liep met bloedingen vooraf e.d.

    Ben benieuwd hoe het nu gaat!
     
  17. Trippie

    Trippie Nieuw lid

    11 jul 2007
    4
    0
    0
    Hallo allemaal, ik heb vanmiddag een telefoontje gekregen dat ik morgen kan komen voor de curretage. Het gaan nu ineens allemaal wel snel, maar ik denk nog steeds dat het voor mij de juiste keuze is. Het ene moment ben ik erg nerveus, het andere moment rustig. M'n buik is onrustig en ik ben zelf erg moe, maar dat zal ook wel door alle emoties en het gepieker en gedenk komen. We zullen zien.....
     
  18. mandy80

    mandy80 Actief lid

    2 apr 2006
    485
    0
    0
    pedagogisch medewerker
    deventer
    hey meis,

    heeeeeeeeeel veel sterkte morgen!

    liefs mandy
     
  19. wiesje

    wiesje Actief lid

    21 okt 2006
    463
    0
    0
    heeel veel sterkte morgen..
    ik zal aan je denken hoor.
    veel liefs wiesje
     
  20. Mandarijn

    Mandarijn Bekend lid

    3 feb 2007
    760
    0
    16
    heel veel sterkte morgen, ik zal ook aan je denken
    gaat er iemand met je mee? het is heel fijn als er iemand bij je is
    probeer vannacht een beetje goed te slapen
    dikke knuffel van mij
     

Deel Deze Pagina