Ik heb twee schatten van katten. Nu is mijn rode kater de laatste tijd een beetje 'uit zijn doen'. Een kale kont, vermageren en gedraagt zich vooral overdag schuw. Voor de zekerheid ben ik overgestapt naar andere voeding, want zijn klachten begonnen onder andere met een nieuw pak voeding (spugen e.d.), dus ik vermoed aan de ene kant voedsel allergie en de ontwormingskuur/ ontvlooiing gaat er ook nog een keer doorheen. Hij is verder niet ziek. Speelt, eet, drinkt en is savonds ook gewoon de zelfde knuffelkat als altijd. Nu ben ik bang dat zijn klachten anderzijds veroorzaakt worden door stress. Om mijn zoon! Die is namelijk nogal druk en heeft de neiging achter de katten aan te rennen al gillend. (hij wil ze geen pijn doen, maar dat jaagspelletje is natuurlijk zooo grappig) en dat probeer ik hem uit alle macht af te leren, maar het lijkt alsof hij zichzelf even verliest op het moment dat de katten het op een lopen zetten. Heeft iemand een tip hoe ik kan zorgen dat mijn 2-jarige rustig met de katten omgaat? En ik zijn stress kan verminderen. Als dat het probleem natuurlijk is.
Als hulp middle kun je om te beginnen een anti-stress bandje kopen of een stekker voor in het stopcontact. Zo voelt de kat zich wat lekkerder in zn vel. daarnaast zal het een kwestie zijn van tijd en energie steken in je zoontje. Hier samen gegaan met mijn huidige partner die een kat had en mijn meisje was toen 15 maanden. Die was hondjes gewend waar ze redelijk wild mee kon doen wat resulteerde in krabbels van de kat... Heb haar constant uitgelegd hoe met de kat om te gaan en dat de poes wel en niet leuk vind en hoe ze het beste met de poes kan spelen. Het gaat nu hartstikke goed! Maar het heeft even tijd nodig! Suc6
Het kan natuurlijk stress zijn, maar heb je hem al laten checken door de dierenarts? Schildklier, suiker etc kunnen volgens mij ook dit soort symptomen geven. Als lichamelijke oorzaken zijn uitgesloten, zou ik hem de mogelijkheid bieden zich meer terug te trekken op plaatsen waar je zoontje niet kan komen, bv hoog op de kast of in een andere ruimte.
Inderdaad de kat de kans geven om zich terug te kunnen trekken in hoge krabpaal, andere ruimte of iets dergelijks. Daarnaast veel tijd steken in je zoontje. Hij moet leren hoe hij om moet gaan met de katten. Als hij niet luistert (ookal is het het zich in het moment verliezen) dan direct als ouder ingrijpen en zorgen dat 'het spelletje' stopt en niet meer leuk is voor hem. Zet hem maar een minuutje in de hoek, dan kan hij even bedaren en de kat kan weg. Mijn zoontje is van december 2011, hij snapt het al goed dat 1 minuut in de hoek een straf is.
Denk echt dat je het moet zoeken in stress om je zoontje. Dat hij overdsg schuw is en s avonds blijkbaar niet, zegt genoeg. S svonds ligt je zoontje ws op bed dus rust voor kat. Kind aanpakken en kat mogelijkheid geven om weg te vluchten. Kat van mn zusje had dit ook. Mager en kont kaal. Spugen door stress maar ook door al het haar dat ze uit haar kont trok en likte. Katten zitten bij haar nu voornamelijk boven. Ze heeft de tussendoor op een kier staan met zo'n blokje. Kind kan deur iig niet dichtdoen en de katten kunnen zelf kiezen of ze naar boven gaan. Ze heeft ook een traphekje onderaan de trap. Kind kan er niet achteraan maar katten kunnen naar een veilige plek.
Ik ben heel streng als het om de katten gaat. Achteraan rennen is een grote No Go hier. Ik waarschuw haar 1 x en anders gaat ze even in het hoekje. Verder betrek ik haar veel bij het verzorgen, eten geven enzo. Als ze bij de katten in de buurt is dan herhaal ik wel 100x zachtjes Aaien..
Ja ik ook hoor, hij moet dan ook direct op zijn stoel. maar zoals ik al zei. Hij lijkt zichzelf dan in zijn enthousiasme te verliezen.