Ben ik nou zo hormonaal of...?

Haha, dat oplossingen aandragen, terwijl je daar geen behoefte aan hebt, herkennen volgens mij heel veel vrouwen Mijn man is ook zo oplossingsgericht!

Wat betreft het logeren... zou voor mij ook echt niet hoeven! Kan het niet gewoon een dagje zijn en dat je zoon dan na het avondeten weer keurig thuis wordt afgeleverd? Dan heb je het overdag lekker rustig, maar kun je 's avonds lekker je zoon nog in bed stoppen!

 

Mannen kunnen niet ruiken wat we willen. Dus als jij op zo'n moment behoefte hebt aan een kopje thee en een arm om je heen, moet je dat vragen. Ik ben zelf niet zo van telkens klagen. Mn vriend wist heus wel hoe ik me op het eind voelde, dat hoef ik dan niet telkens te zeggen. Heb er ook een hekel aan bij anderen, sorry

 

Je bent niet de enige,en ik gelukkig ook niet haha.
Zwanger zijn is gewoon niet helemaal mijn ding zeg maar.
Laat mij maar heerlijk moederen hihi
Dit kindje was ook een grote verrassing want ik slikte gewoon braaf de pil,niet 1x ziek geweest en niet 1x vergeten en tja,zie mijn banner
Dit kindje wou er gewoon heel graag bij komen haha.
Maar phoe....Ik vind het loodzwaar!!!
Ook heel erg moe al de hele zwangerschap en nu ook echt elk uur van de nacht wakker omdat ik moet plassen,3 kids die hun aandacht en verzorging nodig hebben,het huishouden en een man die fulltime werkt en door heel Nederland ook nog eens en soms laat thuis komt van zijn werk.
Ik slaap dus erg slecht,ook al paar keer in het zh geslapen op een slaapprik om toch aan wat slaap te kunnen komen.
De pijn in mijn bekken,rug en dagelijks hoofdpijn (hoofdpijn is gelukkig een onschuldig iets)
Ik ben normaal ook echt absoluut geen klager en zelfs als ik ziek ben door een griep redt ik mij nog best goed met de kinderen.
Ik zou de kans wel pakken als je kindje een nachtje kan logeren of desnoods overdag een dagje naar je schoonouders kan.
Ik wou dat ik die optie had!!
Maar mijn ouders werken beide fulltime en mijn schoonmoeder woont 2 uur van ons vandaan dus dat is ook geen optie.
Nu gaan mijn 2 oudste wel naar school en die laat ik nu ook overblijven dat zodra de jongste haar slaapje doet in de middag ik ook even wat rust kan pakken.
Maar luister ook echt naar je lichaam he meid!
Als jij moe bent,wat heel normaal is qua duur van je zwangerschap,laat dan je zoontje een dagje naar je schoonouders gaan en desnoods om de week een nachtje daar laten logeren?
Zo kun jij aan je rust komen en je dingen doen op je gemak zonder een kindje om je heen.
Dus ook op jou momenten je rust pakken.
Wellicht voor je zoontje ook fijn om even eruit te zijn want ook hij zal wel merken dat je moe bent en je nu even niet alles kan wat je normaal wel kan.
Ik zou er toch over nadenken als ik jou was,voor jou is het fijn om je eigen ruimte en tijd te hebben en voor je zoontje is het wellicht ook fijn om even lekker alle aandacht van oma en opa te hebben.
Je doet je zoontje immers niet echt weg,want hij is gewoon bij je schoonmoeder en als jij het wilt dat hij eind van de middag bv terug is dan moet dat toch lukken lijkt me?
Ik zou zeggen: Niet eigenwijs doen (zeg ik,die altijd super eigenwijs is haha) en pak die kans!
Je hebt de mogelijkheid!

 

Ik zou het ook niks vinden. Ik heb sinds ik zwanger ben graag iedereen veilig om me heen. Ik vind het niks als mijn zoontje niet thuis is. En je schoonmoeder iedere week verplicht een dag in huis daar zou je niet zwanger al zenuwachtig van worden. Misschien kan je om je man tegemoet komen voor een middenweg kiezen, dat je schoonmoeder een middagje in de week langs komt. Drink je samen wat en helpt ze je wat. Was vouwen, keertje stofzuigen of wat je dan ook prettig vindt. En als je een keer echt heel moe bent dan kan logeren wel een keer fijn zijn.

 

Dat jij liever je zoontje om je heen hebt dan je schoonmoeder is normaal. Zeker als je zwanger bent, ben je meer met je "eigen nestje" bezig dan met anderen. Maar je man bedoelt t als ik t zo lees gewoon goed en probeert inderdaad naar een oplossing te zoeken. Als ik jou was zou ik niet je zoontje uit logeren sturen of je schoonmoeder uitnodigen maar gewoon thuisblijven en dan wat rustiger aandoen dan nu. Het huishouden kan op een lager pitje dat s niet zo belangrijk! Maar ik herken het wel, ik stond een paar uur voor mn vliezen braken de hele keuken te poetsen omdat ik overal vlekken en viezigheid zag

 

Ik vond het bij de 2de ook verschrikkelijk om mijn dochter "weg" te brengen en toch deed ik het omdat het nodig was. Ze ging 1dag in de week naar de gastouder (waar ze normaal ook kwam) en 1dag naar mn schoonmoeder. Wij woonden 1straat bij mn schoonouders vandaan en ik ging dan aan het einde van de dag ook daarheen en mn man kwam uit zn werk en dan aten we daar.
Ook kwam mn schoonmoeder 1x in de week bij mij schoonmaken omdat ik het zelf niet meer kon door mn bekken. Normaal ben ik altijd van alles zelf doen en mnnkids niet onnodig wegbrengen, maar soms is het wel beter.
Nu gaat mn zoon op woensdagmiddag naar mn schoonmoeder en mn dochter heefy dan zwemles dus die ksn dan helaas niet mee. Afgelopen weekend zijn de kids met mn schoonouders naar de camping geweest en komend weekend gaan ze weer. Vind ik dat leuk? Nee, maar het is wel beter voor mij zodat ik mn rust kan pakken.
Kijk of je een middenweg kan vinden en neem je rust. Zeg tegen je man wat je hier hebt geschreven en dat je soms geen oplossing wik, maar gewoon even zeggen wat er is.
Succes met je zwangerschap.

 

Ah ik snap je wel hoor maar volgens mij bedoelt je man het helemaal goed. En er zit wel wat in natuurlijk, als je even wat tijd en rust voor jezelf neemt zul je je echt niet slechter gaan voelen. Probeer het gewoon een keer en dan zie je wel of het je bevalt. Mijn zoontje is vandaag ook naar de oppas en ik ga lekker naar de kapper straks!

 

Moet een beetje lachen om je zelfbenoemde moederkloek, het klinkt inderdaad (begrijpelijk en) tegenstrijdig

Ik vind het wel een goede oplossing van je man. Eén dag in de week is niet veel en dan kun jij even bijkomen en je geheel op de baby en jezelf richten. Je zoontje vindt het vast leuk bij oma en zij kan de dingen doen waar jij misschien geen puf meer voor hebt (speeltuin, kinderboerderij, op de grond liggen en treinbaan bouwen etc.).

Zoals je zegt komt er ook voor hem een drukke tijd aan en het is dan misschien wel heel fijn als hij de banden met oma wat aangehaald heeft. Als de baby er is, kan hij daar ook even spelen en alle aandacht krijgen zonder dat hij het idee heeft dat hij weg moet omdat de baby er is. Zo kunnen jullie dan even bijslapen en je richten op de baby en krijgen beide kinderen even de volle aandacht.

Fijn trouwens dat je de termijn van de eerste voorbij bent!

 

Herkenbaar.. Inclusief de vroeggeboorte van m'n eerste..
Ik ben wel vanaf 34/35 weken meer "risico gaan nemen", maar de zwangerschap bleef net als bij jou fysiek erg zwaar.
Ik zou niet meer "klagen" tegen m'n man want daar ga je je dus niet beter van voelen uiteindelijk. En dan breng je je zoon toch een halve of hele dag, heb je toch even rust en is vast ook leuk voor hem

 

Ja. Een emotionele moederkloek die niet rationeel denkt. Niet erg, vast hormonaal, maar je helpt jezelf er niet mee. Grijp hulp aan. Vraag je af of het zin heeft om je bij voorbaat al te ergeren aan je schoonmoeder. stel je voor dat je kind het best leuk kan hebben als hij een dagje uit spelen is. Doe niet of je man iets raars doet als hij in oplossingen denkt. En pas je ambities in het huishouden aan. Kun of wil je dat niet, ook goed, maar realiseer je wel dat dat dan je eigen keuze is. En dat die wat kost. Pijn. Vermoeidheid. Meer stress. Minder begrip voor je klachten.

Mij lijkt de keuze simpel als je er even rustig over nadenkt. Leuk is anders maar het kan niet allemaal leuk zijn.

 

kan het ook zonder logeren? tot week 20 was ik heel ziek en haalde s-moeder mijn zoon van 3, 3 x per week op en bracht hem dan rond 16:00 weer thuis.
Vanaf week 20 tot 38 kwam ze hem 1 x in de week halen. Ik vond het zálig! Mijn zoon vind het hartstikke leuk, en ik had even lekker een dagje zonder kind om mij heen.
Nu vanaf week 38 past ze niet meer op tot ik bevallen ben. Straks als de baby er is laat ik haar hem weer 1 x per week op halen.

 

Haha, ik ben pas 15 weken zwanger en mijn man vindt al dat ik niks mag doen.
Gelukkig ben ik gezegend met één van de weinige mannen die niet meteen in oplossingen denkt. Of nouja, misschien wel denkt, maar hij weet ook dat wij vrouwen daar vaak niks aan hebben en dan slaat-ie een arm om me heen of vraagt me simpelweg wat ik nodig heb. Fijn!

Maargoed, jouw probleem. Probeer je man uit te leggen dat jij t beste voelt wat je wel een niet kan doen en wat je wel en niet nodig hebt. Die pijntjes heb je toch wel, of jullie zoon er nu wel of niet is En de stress die jij hebt als hij bij oma is of als oma bij jullie is, is vele malen schdelijker voor je lijf dan de lichamelijke pijn.
Van de andere kant: je bent gezegend met een man die blijkbaar zo veel om jou en jullie nieuwe baby geeft dat hij je tegen alles wil beschermen. Ook al is dat vaak "irritant", hij bedoelt t goed