Geldt dat ook voor een zwangerschap dan? Mensen roepen vaak als je twijfeld moet je het niet doen bij alles. Maar hoe denken jullie erover bij een zwangerschap dan? ik wil heeeeeeeel graag een 4e kindje. Manlief eerst niet, nu wel ineens. In plaats van alleen maar blij zijn twijfel ik ook ineens weer enorm. Mijn gevoel wil heel graag maar mijn verstand twijfelt steeds.......Loop al een jaar te worstelen met me gevoel en verstand. Pff wou dat ik de keuze eens kon maken want ik word er echt gek van! Misschien is het ook wel angst ofzo. Heb 3 gezonde kinderen wat geen garantie geeft voor de toekomst natuurlijk. Mag ik nog wel om een 4e "gezonde" kindje vragen. Straks is er wat met de kleine.....Kindje word er niet minder om maar ik moet wel aan me andere 3 kindjes denken die hebben ook alle liefde en verzorging nodig. Of straks gebeurd er wat met mij??? Slaat nergens op dat denken natuurlijk, maar het twijfelen maakt het zo moeilijk! Wat zouden jullie doen? Luisteren naar je verstand en dus zeggen, bij twijfel echt niet doen? Of gewoon de keuze maken zonder er teveel bij na te denken. Ik weet dat jullie de keuze niet voor mij kunnen maken en dat vraag ik ook zeker niet, maar ik ben wel benieuwd hoe jullie erover denken bij deze gezegde als t om een zwangerschap gaat........
Heeii heeii, Mijn tip voor jou is om er eerst goed over na te denken Zet alle voor en nadelen eens in een rijtje, mssn veranderd dat wel iets in je keuze Wel fijn dat je man er in ieder geval klaar voor is, kun je met hem niet praten over je twijfels? Als het financieel te doen is, dan zou ik persoonlijk mijn gevoel hebben gevolgt Veel succes en ik hoop dat je er uit komt Liefss Adorable
Hey, Ook al is bij ons Pruts nr 1 nog maar op weg, ik wil ook heel graag vier kinderen en mijn man ook maar 3. Stom, maar zelfs toen we aan dit kindje begonnen, sloegen de twijfels bij mij ook toe: ga ik dat wel kunnen, is het nog niet te vroeg, is onze relatie er wel klaar voor? En toen heb ik voor mezelf gezegd: dit is wat ik al jaren wil, ik ga er nu ook voor! Ik denk dat twijfels op elk moment kunnen toeslaan, maar als je iets wil, echt wil, is dat niet gewoon een bevlieging. Denk er goed over na, maar als je tot de conclusie komt dat je wens voor een 4de kindje er nog steeds is, dan zou ik ervoor gaan!
dank jullie wel voor jullie reacties...... Ik loop al een jaar te dubben. Het ene moment denk ik ik ga er gewoon lekker voor. Zet me verstand uit en we zien wel......En dan ineens gaan we ervoor en begin ik te twijfelen. Kan ik dit wel, wil ik dit wel. pfffffff word er zo gek van. Kan soms weken hebben dat ik zoiets heb van nee; het is goed zo heb 3 prachtige kids waarom het lot nog een keer tarten. het andere moment denk ik waarom laat ik me zo leiden door me angst weet je............Het is puur angst dat me tegenhoudt en me dus laat twijfelen. Wat als............
Je hebt al 3 gezonde kids zeg je, waarom dat de schrik dat dit 4de kindje ongezond zou zijn? Mijn jongste broer (4de) is een nakomertje, hele heisa rond mss syndroom van down, uiteindelijk supergezonde kerel van 18 jaar. De natuur gaat toch in de eerste plaats voor gezonde kindjes he, da's toch mijn prille overtuiging...
jouw twijfels over gezondheid zijn normaal en staan mijn inziens los van hoeveelste kindje het is. als je twijfelde over het aankunnen, financien, je relatie o.i.d. had ik het iets anders gevonden. dus ik denk: waarom niet? ik had diezelfde vragen al bij mijn eerste zwangerschap.
Dat die angst hetzelfde is als bije en eerste kind ben ik het toch niet mee eens. De twijfels worden bij elk volged kindje volgens mij groter. Ik heb dat nu bij deze derde heel erg gemerkt, als het maar gezond is....je hebt al 2 andere kinderen waar je ook rekening mee moet houden en 2 gezonde kinderen is geen garantie voor nog een gezond kind. Wij hebben dat opgelost door prenatale onderzoeken te laten doen, maar jij ben tvolgens mij nog erg jong en komt dan wellicht niet voor alles in aanmerking. Maar mijn twijfel blijft wel bestaan over het feit dat hoe meer kinderen je hebt des te meer zij ook de aandacht van jou zullen moeten delen en als er maar 1 is die meer aandacht nodig heeft voor welke reden dan ook kan dat ten koste gaan van de anderen en daar ben ik bang voor bij een vierde...... NB Ik wil dus ook graag nog wel een vierde maar verstandelijk gezien denk ik dat het met 3 mooi is (eeven afgezien van alle praktische kanten, vakantie met 4 inkids in een auto etc....)
Ik zou er absoluut niet meer dan 2 willen laat staan er al 3 hebben en dan nog voor een 4de gaan. Dus ik denk dat het nogal persoonlijk is. Die vragen waar je overnadenkt zou ik wel serieus nemen trouwens. Een eerste kindje en je dat afvragen is wat anders dan er 3 hebben al en er misschien nog een 4de bij willen. Zou er echt goed overnadenken of je het wel aankan als de 4de misschien niet helemaal gezond is. Alleen als je denkt dat aan te kunnen zou ik voor een 4de gaan. Succes met je keuze.
Als jullie situatie (woning, financien) het toelaat dan zou ik mijn gevoel volgen. Hier houd het bij 2 kids echt op. Gewoon omdat dat altijd mijn ideaalbeeld is geweest...
Ik heb bij de eerste 2 nooit ergens bij nagedacht. De eerste kwam heel onverwachts was net 18 jaar..........Wist nog van hekemaal niks. Bij de 2e had ik zoiets van ik wil niet teveel leeftijd er tussen hebben als het ons gegeven word verder dus nergens bij nagedacht. Bij de zwangerschap van de 3e was ik dus 22 en kwam ik er pas echt achter dat een zwangerschap niet altijd zo normaal is. Ik kwam erachter kinderen de hele zwangerschap kunnen overlijden, dat ze niet altijd gezond zijn. Of dat het tijdens de bevalling zelfs mis kan gaan met de kleine of zelfs met mezelf!! Dit alles wist ik bij de eerste 2 niet dus heb me nergens zorgen omgemaakt. Maar bij de 3e raakte ik in het begin al in paniek omdat ik zoveeeeel dingen wist ineens. Ik was gewoon erg bang. Na de echo was ik enorm verliefd op me kleintje en heb ook never nooit spijt gehad, maar ben wel altijd bang geweest wat betreft de bevalling dat het niet goed zou gaan met mij of de kleine. Toen zij geboren was, was ik superhappy dat alles goed was gegaan en was het lekker genieten geblazen. Ik wou ook echt niet meer kinderen maar na een half jaar begon het toch te kriebelen. En dat doet het nu nog steeds. Alleen ik heb zoveel vragen zoveel angst......dat ik gewoon enorm twijfel............
Ja wij hadden eerst ook altijd gezegd 2, me man wou echt niet meer. Tot ie ineens met een half jaar zei het lijkt me toch nog wel heel leuk een 3e kindje. Ik wist niet wat ik hoorde en stemde er dus mee in. Wou het zelf ook heel graag. Ik had echt zoiets van dit is echt de laatste ik zou mezelf meteen laten helpen na de bevalling. Maar niet gedaan. En nu twijfel ik dus nog steeds over een 4e......
Ik zou in dit geval lekker m'n gevoel volgen, maar dat doe ik eigenlijk bij alles Natuurlijk kan er een hoop misgaan, maar je bent nog jong, 3 goede zwangerschappen en bevallingen achter de rug, dus dan is de kans dat het niet goed gaat maar heel klein!
Hoi! Ik zit een beetje met hetzelfde, maar dan van 2 naar 3 kids (al is de 2e nog onderweg...). Manlief wil het graag bij 2 houden, ik twijfel nog over een 3e. Het argument van 'wellicht is het niet gezond' herken ik heel goed. Je hebt de verantwoordelijkheid voor je andere kids en die wil je ook het beste kunnen bieden. Maar het is ook wel zo dat er op elk moment iets kan gebeuren met één van die kids, waardoor diegene veel meer zorg nodig heeft (niet om je bang te maken ). Dan zit je in dezelfde situatie. Je hebt daar namelijk totaal geen invloed op. Vind het moeilijk te verwoorden, maar daardoor is het voor mij geen doorslaggevend argument meer, snap je? Er kan altijd wat gebeuren. Wie weet is beby 4 wel gezond en valt er daarna één flink van de trap en die raakt gehandicapt.... snap je wat ik bedoel? Of je er wel of niet voor gaat zal echt van je gevoel afhangen. Als je in de situatie bent waarin er ruimte in je leven én in je hoofd is voor een vierde kindje, én je wilt het allebei graag, dan is het wat mij betreft geen issue. Bij ons heeft manlief gerede twijfels over de financiële situatie in ons leventje (ik wil graag thuis blijven) en onze levensstijl die we toch tot op een bepaald niveau willen behouden. We willen er niet ALLES voor op geven om per sé een derde kindje te krijgen. Dus houden wij het waarschijnlijk bij 2... We zullen over een jaartje moeten kijken of ik er nog zo over denk, maar dat zien we dan wel weer!
Precies ik heb wel 3 gezonde kinderen, maar de garantie dat ze altijd gezond zullen blijven heb je helaas nooit. Daar kan ik ook niet op vertrouwen, maar ik wil ook niet zwanger raken en straks heeft het kindje iets waar het wel mee levensvatbaar is maar wel enorm veel zorg nodig hebt. Ik kan niet zomaar dat leventje beeindigen. Dus voor die keuze te komen staan wil ik ook niet......En het gaat me niet alleen om het kind het gaat er ook om hoe ik erachter weg kom........Maar goed dat zijn allemaal doemscenario's die gewoon rondspoken, hoor te veel, lees te veel en maak teveel om me heen mee op dat gebied dus dat maakt het er niet makkelijker op voor me helaas....... Over financieen begin ik nu ook wel te twijfelen.....Ja wij kunnen leven met zijn 5en van het loon van me man, maar daar is ook alles mee gezegd. Alles voor de baby is er wel, en eten en pampers ook wel. Maar me andere 3 kindjes zullen er ook weer wat voor moeten inleveren omdat alles nu verdeeld moet worden over 4 kinderen. Ik weet niet of het me dat wel waard is. Ik zal het er vanavond toch eens goed over moeten hebben wat nu de beste keuze op dit moment is. Stel ik vind werk dan hebben we 2 lonen, maar ik kan me baby echt niet na 10 weken achterlaten bij een ander, Ik ben al 6 jaar thuismama, mocht er een baby komen dan wil ik zowiezo het eerste jaar zelf voor de kleine zorgen. Me baas zou me zien aankomen dus baan weg en 2e loon weg. Plus vind dan maar weer een baan. Begrijp me niet verkeerd wij hebben de kleine genoeg te bieden hoor echt, maar is het wel eerlijk tegenover me 3 kindjes die ik al heb, voel me best ego worden. Ik wil graag een kindje maar de 3 die ik al heb moeten wel weer inleveren omdat ze dan met zijn 4en zijn. Pfffff
Die doemsenarios had ik al bij de 2de die nu op komst is, maar het liefst wil ik uiteindelijk ook een groot gezin. Ik zou naar je gevoel luisteren. En er goed met je man over praten, ook over de twijfels. Net als het financiele plaatje wat je schets, je andere kinderen moeten misschien wat inleveren, maar je kan ook denken dat ze er heel veel voor terug krijgen, een nieuw broertje/zusje, een extra speelkamaraatje. Je kan altijd lekker het eerste jaar thuisblijven met de kleine, en als die wat groter en weerbaarder is 1 of 2 dagen gaan werken, dan komt er uiteindelijk weer een extra loon bij. Heel veel succes met de keuze!
Dat dacht ik dus ook. Als ik nu nog zwanger raak ben ik gewoon nog steeds thuis. Als de kleine dan 1 jaar is kan ik weer op zoek gaan naar werk. Het werk ligt hier toch niet voor het oprapen, ben steeds maar aan het solliciteren enz maar word maar niet aangenomen helaas. Dus dat jaartje extra thuis zitten doet het hem ook niet. We zullen er eens goed over moeten praten met zijn tweeen zodat ikzelf hopelijk de knoop eens kan doorhakken van wel of niet een 4e.... Dank je! Jij nog een fijne zwangerschap!
als je het financieel ed aankunt en je gevoel zeg 100% ja, zou ik er voor gaan. maar als je gevoel (afgezien van je verstand) niet 100% ja zegt, zou ik toch wachten of het niet doen... kijk zorgen om de gezondheid ed heb je denk ik altijd wel of het nou je 1e of 4e is... maar als jij zeker weet dat je je kindje financieel kunt onderhouden en je gevoel wilt zeker weten nog een kindje zou ik je zorgen om de gezondheid laten varen... dit is niet iets wat je in de hand hebt en kan altijd mis gaan (jij of 1 van je kinderen kan ook ziek worden oid als ze al lang geboren zijn)
Ik twijfelde ook of we voor een tweede moesten gaan. En dan niet qua financieen ofzo, maar meer het gevoel dat het nu allemaal zo lekker loopt met zn drietjes. Wat als de tweede een moeilijke baby is, wat als dochter niet goed op broertje reageert... Wat als, wat als... Ben toch blij dat we ervoor gegaan zijn, nu is er geen weg meer terug haha. En ik weet dat alles altijd weer op zn pootjes terecht komt. Nu ben ik hartstikke gelukkig dat nummer 2 onderweg is en een speelkameraadje voor dochterlief! Hierna zijn we wel compleet, maar twijfel was bij mij een reden om er toch voor te gaan!
Hier heb ik dat een hele tijd gehad met een derde twijfels en nog eens twijfels maar waarom eigenlijk dahct ik toen, nou dta was eigenlijk meer om praktische redenen, we zouden geen extra rommelkamer meer hebben en moesten een andere nog grotere auto maar ja daar viel eignelijk toch overheen te komen we hebben nu een MPV en de derde kame is gewoon kinderkamergeworden dan maar geen extra rommelhok (stop er toch alleen maar troep in hiihh) En ja financieel we zien het wel (eibgelijk meer later) maar dan kan ik meer werken werk maar 2 dagen en als z eop school zitten kan ik zo meer werken dus ach dat is t probleem niet. We hebben t nu gewoon goed. Dus conclusie er komt een derde!!! maar ik ben er hierna echt klaar mee mn lijf zegt dat t genoeg is hierna. Succes meid!!! Ik heb uiteindelijk mn gevoel gevolgd hhih werd gek van die "kriebels"