Zo bizar... 2 dagen na de bevalling voelde ik me weer helemaal de oude. Iedereen zei, die klap krijg jij nog wel, nu leef je nog op adrenaline. Die klap is nooit gekomen tot nu.toe. Op dag 4 wilde ik alweer sporten, ikbarstte van de energie! Maar dat mocht natuurlijk niet... De vk zei 'ga eerst maar eens een paar 100m wandelen, je zult zien dat je daar moe van wordt en ook wanneer je voor het eerst naar de stad gaat, zal dat enorm tegenvallen' nou, ik ging wandelen en na een half uur was ik nog niet moe! Op dag 8 naar de stad geweest, ik vond het heerlijk! Gister ging ik naar een vriendin (wandelend) en die was zo verbaasd dat ik lopend kwam. Ze woont ruim een half uur bij mij vandaan en.ze zei ook 'je moet niet vergeten dat jij nog steeds kraamvrouw bent, doe het eens een beetje rustig aan' Maar ik voel me gewoon zo goed!!! Het enige is dat ik iets meer vermoeid ben door de nachtvoedingen, voor de rest barst ik van de energie. Ze zeggen nog steeds dat ik nog wel een klap ga krijgen. Is dat zo? Ik denk zelf namelijk van niet!
Wat fijn! Mijn vriendin had het ook, nooit een klap gehad die bleef doorgaan. Kindje is nu 2 en ze is zwanger van d'r tweede. En heeft nu pas dat ze een klap krijgt, maar dat is niet door d'r kraamtijd hoor haha meer door het drukke leven nu. Met vervelende zwangerschap, studie, 4 dagen werk, kind en sociaal leven.
Lekker van genieten!! Toen mijn tweede 2 weken oud was, liepen we al in de dierentuin met zijn vieren. Daar werd ook wel verbaasd op gereageerd, maar waarom thuis gaan zitten als je de energie hebt? Luister naar je lichaam en geniet van je kindje!
Ontzwangeren heeft met veel meer te maken dan je energie terug krijgen of je herstel na de bevalling. Zo kreeg ik vanaf 3 tot 9 maanden enorme haaruitval en nachtelijk zweten. Mijn eerste menstruaties liep ik zo wat leeg, ik had echt wel een andere hormoonhuishouding dan voor de zwangerschap die weer op peil moest komen etc etc. Niet dat je een 'klap' moet krijgen hoor, absoluut niet. Wat bedoelen die mensen daarmee? Emotioneel? Echt compleet ontzwangerd ben je echt niet, maar het is niet zo dat je perse een compleet emotioneel wrak geweest moet zijn hoor
Wat super fijn! Geniet ervan zou ik zeggen! Ik ben nog lang niet de oude qua energie. Het is blijkbaar heel verschillend.
Ik voelde me in het begin ook toppie. Pas na twee maanden kwam er opeens een 'klap' en ben ik wel een paar weken even flink uit mijn doen geweest; vermoeidheid vooral. Nu gaat het wel weer redelijk.
Ik heb precies hetzelfde gehad. Ik voelde me ook top! Een bevalling van 21 uur een knip en flinke koorts en toch voelde ik me alsof ik de hele wereld aankon.Stond 2 uur na mijn bevalling alweer onder de douche alsof er niks gebeurt was. Iedereen riep ook tegen mij dat ik de ''klap'' nog wel zou krijgen, gelukkig is dat niet gebeurt en heb ik een heerlijke tijd gehad(en nog steeds) met ons kleine meisje. Hoop dat het bij deze baby ook zo mag zijn. Geniet er lekker van het is heerlijk als je je zo fijn voelt na je bevalling!
Ik zou wel oppassen met dat vele lopen. Je kan je wel zo hoed voelen maar je lichaam moet ook herstellen van binnen. Niet dat je dadelijk een verzakking hebt omdat he he bekken al te snel veel belast.
Idd, ontzwangeren is meer dan alleen maar dat hoor... Ik hoop voor je dat je je zo top blijft voelen maar hier was dat iig niet zo
Fijn dat je je zo goed voelt. Luister echter wel goed naar je lichaam... ook al voelt het goed, het kan toch teveel zijn. De banden, spieren, botverbindingen hebben toch een hele tijd nodig om goed te herstellen. Niet dat je daar op latere leeftijd alsnog klachten van krijgt in de vorm van verzakkingen of wat dan ook.
Fijn dat je je zo goed voelt toch? Mijn zus voelde zich ook prima na de bevalling en vond het rusten tussen de middag maar onzin, maar 5 maanden later kreeg ze toch een klap.. in die zin dat het slaapgebrek van de laatste maanden haar opbrak en ze het een paar weken erg zwaar heeft gehad. Ik heb van haar geleerd. Ook al voel ik me best goed, ik ga smiddags gezellig met mijn meissie op bedje
maar hoe voel je je emotioneel verder? Ik had een heel makkelijke bevalling dit keer en stond samen met de kraamhulp de was te vouwen en het bed te verschonen Lichamelijk voel ik me helemaal prima! Maar emotioneel is het toch wel een achtbaan als er een zielig liedje op de radio komt begin ik al te bleren.. ik ben de hele dag aan het kibbelen met mn man, maak me enorm druk om de gekste dingen vandaag heb ik de hele dag lopen piekeren over hoe het nu zal gaan als mijn oudste zoontje in september naar school gaat bijvoorbeeld
Heerlijk toch. Ik voelde me ook onmiddellijk goed. Ben ingeleid geweest en 24u later was onze zoon er, had me een halfuur misselijk gevoeld als ik wilde douchen dus alleen met staan en een uur na de bevalling voelde ik me helemaal toppie (alleen 2 weken pijn gehad van de knip) Nu werd ons zoontje op de 3e dag opgenomen en toen moest ik ook wel, heb kilometers afgelegd dat wil je niet weten maar het ging helemaal super. Ik dacht dat ik de klop wel ging krijgen als alles goed was en hij naar huis mocht maar thuis ging het ook super. Voelde me helemaal geweldig. Pas toen hij me eens liet doorslapen s'nachts werd ik moe (denk rond de 4 a 5 maanden), toen kwam ik iets moeilijker het bed uit maar eenmaal beneden ging het goed. Rond de 11 maanden ging mijn vriend Dylan s'ochtends uit bed halen en kwam Dylan nog even bij ons liggen en eigenlijk pas sinds toen heb ik moeite met opstaan
Nee natuurlijk ben ik in werkelijkheid nog niet ontzwangert, maar zo voelt het voor mij. Emotioneel gezien ook weer de oude. Ik slaap inderdaad niet meer tussen de middag, voel me super fit! Ik heb een eigen zaak en volgende week ga ik om die reden weer beginnen. baby gaat dan mee hoor!
Hoi Mappel, aan de ene kant wat heerlijk! Maar kijk uit... Ik was ook zo '"stoer." Dit bedoel ik niet lelijk. Ook (samen met m'n man dan) een eigen bedrijf. In m'n zwangerschap sporadisch geslapen tussen de middag. In m'n kraamtijd veel visite gehad. En na 10 dagen was ik "helemaal het vrouwtje" Ook niet extra slapen, en maar doordraven. Na 3weken gewinkeld en een nachtje weg, hakken aan en maar leuk doen... En na 6 weken zei m'n lichaam STOP!! K Heb er flink spijt van, en ben nu een "wrak" lichamelijk en geestelijk. Misschien overkomt het jou niet, maar geniet van je baby en probeer toch maar wat te relaxen. Sorry voor m'n lange verhaal.
Wat lief dat je dit wilt delen! Ik wil me best inhouden,maar het gaat gewoon goed, ik rust nog wel veel hoor!
Het kan toch ook gewoon goed gaan? Heerlijk juist! Hier ook bij alle drie de zwangerschappen na 1 dag "ontzwangerd" Vanaf dag 1 zowel lichamelijk als geestelijk weer helemaal op de been en zit nog steeds te wachten op "de klap" En nee, ik vertel die absoluut niet om stoer te doen, want dat ben ik namelijk helemaal niet hahaha
Ik herken er veel van lichamelijk voelde ik me al heel snel toppie! Na een vlotte bevalling zonder kleerscheuren eerst mn zoontje een uur aan de borst gehad toen lekker onder de douche nog even de lunch in het ziekenhuis meegepikt. Verpleegkundige had alvast ewn rolstoel gehaald en zou ons zo komen halen. Ja hoor haha eer ze terug was zat zl in de maxi cosi bij mij op schoot in de rolstoel en hobbelde ml de gang op haha. Thuis ook vrij snel okee ja beurs en wat bekkenpijn maar goed en nog steeds voel ik me goed. Geestelijk ook redelijk allen wel snel emo nu... Is ook een stukje vermoeidheid denk ik met een driftige dreumes en bv op verzoek