mijn man en ik zitten vast in een bepaalde cirkel ...praten en niet luisteren , luisteren en niet praten .. ik ben enorm veranderd in de zwangerschap en kan niet veel hebben dat geef ik echt wel toe ..ik ben moe en heb last van (negatieve) hormonen , en voel me super onzeker over alles , of dat hij nog van me houdt of hij me nog aantrekkelijk vind en in mijn hoofd vormen zich gedachten die voor mij dan ook waarheid worden soms kan hij daar wel begrip voor opbrengen , maar steeds vaker ook niet , en kleine dingetjes worden ineens knallende ruzie wat dagen aan kan houden .. ik hou zoveel van hem maar ik heb echt even de energie niet meer om er samen uit te komen ..ik voel ook dat dit niet goed kan zijn voor het kleintje wat in me groeit...moet ik het bijltje erbij neer gooien ? of me uit die cirkel uitwringen en proberen te doorbreken ?.. ik zou alleen niet weten hoe * een verdrietige asjuh*
Ah arme Asje! Ik begrijp je, want ik heb precies hetzelfde. Vanmorgen ging het hier ook weer eens mis, we zitten midden in een verbouwing, en ik doe zo, ZO mijn stinkende best om de hormonen niet de overhand te laten hebben in mijn manier van reageren. Mijn vriend.. eh man (haha vanmorgen getrouwd, alleen handtekeningetje gezet hoor verder niks) heeft het ook niet makkelijk met die verbouwing, het hele huis is een troep. Ik wilde de woonkamer een kléin beetje netjes maken, overal lag stof en kattenhaar. En daar reageerde hij heel chagrijnig op, en deed kortaf. Toen moest ik weer huilen, en ging naar boven en dan komt hij me weer troosten "zo bedoel ik het allemaal niet, sorry etc" Het is gewoon echt heel moeilijk hoor als je zwanger bent. Ik ben ook zo onzeker, denk ook steeds dat hij me niet lief of mooi vindt. Maar niet het bijltje erbij neergooien hoor! Je bent nu niet helemaal jezelf, maar dat komt echt wel weer goed. Misschien moet je maar gewoon niet meer proberen zoveel met elkaar te praten, maar kun je beter een lief gebaar maken. Koop bijvoorbeeld een kaart en schrijf er een lieve tekst in. Of koop een lekker luchtje voor hem, of een mooi nieuw shirt ofzo. Bij mij is het wel zo, dat als ik zoiets doe, dat hij dat wel heel erg waardeert. (gaat ie meteen 3 dagen lang steeds na het eten koffie voor me zetten ofzo) Praten leidt hier ook vaak tot irritaties. Soms kun je elkaar maar beter gewoon een knuffel geven. Ik hoop dat het snel weer beter met jullie gaat! Liefs Anabella
Dit komt mij heel erg bekend voor hoor. Ik heb daar ook last van. Ik kan momenteel nergens over praten met mijn zonder dat het in woorden eindigd. ik voel mij zo onzeker over alles, de manier van opvoeden van onze kinderen, de zwangerschap, mijn uiterlijk en of hij idd nog wel van mij houd. Ik slik heel vaak mijn woorden in om maar geen ruzie te hebben. Ik ben een persoon die veel zegt om van mijn hart maar geen moordkuil te maken nu dus ook gewoon. ik voel me te vaak onbegrepen en ik werk keihard en heb het behoorlijk zwaar met alles maar ik zeur absoluut niet. laatst hadden we woorden over het verschonen van de kattenbak wat hij gewoon verdomd om te doen, ondanks dat ik smeek en uitleg wat voor gevaar eraan vast zit. Uiteindelijk heeft hij het dan gedaan maar niet van harte en met veel commentaar. Die hormonen zijn niet leuk maar het is wel iets wat je lichaam gewoon doormaakt. Ondanks dat ik weet dat ik anders dan anders ben en zo veel mogenlijk begrip voor mijn man op breng blijf ik zo onzeker . Fotos van mezelf hoef ik niet eens te zien ik ga al janken als ik mezelf op een fotos zie. Kop op en erover blijven praten helpt echt wel. Wij zwangere dames weten wat je door maakt. xxx jet
Allereerst annabelleke van harte meiske! Wij zitten ook aan zoiets te denken maar daar moeten toch getuiges bij nietwaar..en we willen dan weer niemand tegen t hoofd stoten! Nu weer on topic, Ik ben vandaag serieus gestopt met roken en vrees ook dat diverse hormonen en factoren binnenkort hoogtij gaan vieren. Ik kan alleen maar hopen dat t voor jullie allemaal snel weer goed komt meiden!
Dank je wel! En jij succes met het stoppen met roken, zal idd ook niet makkelijk zijn nu. Maar erg goed van je
lieve Asjuh, wat vervelend zeg, als je relatie even niet lekker loopt. Ik ben het wel met de andere meiden eens dat je niet zomar het beiltje erbij neer moet gooien. Je hormonen zorgen er inderdaad warschijnlijk voor dat je heftiger en anders dan anders reageerd op verschillende situaties. Vergeet ook niet dat er voor je man ook veel gaat veranderen nu er een kindje op komst is. Ook voor hem is het een emotionele periode en ook hij zal misschien een iets korter lontje hebben of heftiger reageren. Ik zou zeggen, blijf praten met elkaar en wees eerlijk over je gevoelens. Probeer ook in plaats van met woorden, met daden te laten zien dat je wel blij bent dat ie er voor je is (met n lekker ontbijtje op bed bijv.) Positieve impulsen van jou uit, stimuleren hem misschien ook om wat positiever op jou te reageren. Heel veel sterkte meid, ik hoop dat jullie er uit komen saampjes!
dat is juist ook wel de ellende denk ik ...ik veras hem wel met kleine dingetjes , schrijf hem wel een brief met een sorry en het spijt me ...ik heb alleen niet (of eigenlijk helemaal niet) het idee dat er iets terug komt van zijn kant richting mij ...tenminste zo voelt het .. ik voel me zo ALLEEN !
Lieve Asjuh, ik weet , helaas, niet hoe het voelt, zwanger zijn , last van hormonen en "probleempjes" in de relatie. Daarom kan ik ook geen advies geven. Ik wil je alleen de kracht geven om hier toch samen doorheen te komen. Het is allemaal voor een goed doel. Nog een paar weken en dan komt jullie kleintje. Kan me voorstellen dat je je alleen voelt en dat dit alles veel energie van je kost. Maar lieverd, ik hoop echt dat het allemaal goed komt. Voor mannen is het gewoon heel moeilijk te begrijpen wat hormonen met je doen. De mijne zegt ook altijd lacherig: ach jij met je homonen. Maar zo is het wel, het laat een vrouwenhoofd gekke dingen doen. Ik wil je iig een dikke knuffel geven. Dat heb je wel nodig en vediend. Liefs Hope
@Anabella: ik heb je een pb'tje gestuurd, gefeli! Kop op, Asjuh! Die rothormonen ook en dan een verbouwing... dat laatste is al moeilijk en stressvol zonder een zwangerschap! Blijven praten en veel positieve dingetjes doen en delen samen. Sterkte, meis!
dank je wel ..jullie zijn heel erg lief ... ik had een brief geschreven aan hem met mijn gevoel erin, en ben toen weggegaan , wetende dat als hij thuis kwam hij eerst die brief zou lezen en een reactie zou sturen ..helaas ...geen reactie ook niet op mijn sms met de vraag of hij niets te melden had op mijn berichtje ...ik ben maar naar huis gegaan met een hoop verdriet ... ik kom binnen ...en mr. zit met de laptop op schoot , had kaarsjes aangestoken en een taart gebakken (brocolie).. dat schoot me echt helemaal in het verkeerde keelschat ...beteken ik dan zo weinig voor hem ..dat als je verdriet hebt je alleen maar kan denken aan een sfeertje maken terwijl hij niet eens meer wist of ik nog wel thuis zou komen ...probeer nu alweer 2 uur een gesprek aan te knopen maar het enige wat er uitkomt zijn verwijten van mij naar hem toe damnz
ach lieverd wat naar voor je dat je je zo voeld. grrrr mannen Ik maak dit ook zo mee hoor maar ik ga toch iets meer mijn eigen weg mede omdat wij ook al kinderen hebben ik heb zoiets wil je iets kom dan maar en laat het me zien anders niks hoor. Ik blijf het wel proberen maar het is geen eenrichtingsverkeer bij mij. Nou kop op hoor ik word er helemaal emotioneel van ik vind het jammer als je je verdrietig voeld xxx jet
Lieve Asjuh, Ik wil eerst even kwijt dat ik met je te doen hebt...... Je klinkt zo verdrietig Ik wou dat ik iets voor je kon doen....... Nou, ik ga je een hele dikke knuffel geven.....*KNUFF* Dikke kus, An
Lieve Asjuh, Is het gisterenavond nog goed gekomen? Ik hoop echt van wel en dat jullie alsnog een goed gesprek hebben gehad. Zo niet dan hier een aantal tips die bij ons altijd goed helpen als het even wat minder gaat: - een avondje weg met z'n tweetjes (uit eten of naar de bios). Dan laat je de boel even de boel (bij jullie nu dus de verbouwing) en kun je echt aandacht aan elkaar besteden. Uit eten heeft de voorkeur als je echt wilt praten, de bios als je juist even lekker tegen elkaar wilt kruipen (maar dan geen harde actie film ofzo ). - een lange wandeling maken samen (of nu een iets kortere, aangezien je vast al een aardige buik hebt.....) Tijdens het wandelen lijkt praten altijd makkelijker te gaan, dan wanneer je thuis bent en er van alle kanten afleiding is (tv die aanstaat, computer....) - lieve briefjes enzo heb je al geprobeerd las ik, maar een klein cadeautje doet ook wonderen. En dan vooral als het iets is wat hij heel graag wil hebben (iets wat jij vast onbenullig en onnodig vind, maar juist dan is hij extra blij!) Ik hoop echt dat jullie er samen uitkomen en er niet het bijltje bij neerleggen. Is er anders iemand die eens met je man kan praten om hem in te laten zien dat alles nu even anders is. Enerzijds door jouw hormonen, anderzijds doordat jullie ook nog eens in een verbouwing zitten? Vaak kan iemand anders de ogen laten openen, wat jij bij hem nu niet voor elkaar lijkt te krijgen. Succes en ik denk aan je! Liefs Diana
Jeetje meis wat rot voor je. Ook ik (al ben ik niet zwanger ) herken het als je je zo alleen voelt. Je zoekt bevestiging en het rotte is...hoe meer je daar naar verlangt en naar uitkijkt ..je het vaak niet krijgt en juist het tegendeel (meneer zit te laptoppen met de kaarsjes aan) Je wilt juist horen dat hij je OOK nodig heeft ..net als jij hem. Oh zo herkenbaar. Lieverd ik kan je geen advies geven, want zelf doe ik het ook allemaal niet zo goed en lopen de dingen moeilijk. Misschien kun je wel een beetje troost vinden in de gedachte dat je emotionele verdrietige kant grotendeels door je zwangerschap(shormonen) komt, al valt het niet mee. Uiteindelijk komt het wel goed. Voor nu een dikke troostknuffel! Mirre
Lieve Asjuh, Wat een vervelende rotsituatie zeg... Maar misschien begrijp ik bovenstaande verkeerd? Je schrijft dat hij kaarsjes had aangestoken en taart had gebakken toen jij thuis kwam... Is dat misshien niet zijn manier geweest om je toch te laten blijken dat het hem allemaal wel wat doet, en dat hij op deze manier de avond 'gezellig' wou maken en minder gespannen? Ja oke, hij zat met een laptop op schoot. Misschien wel te wachten tot jij thuis kwam, want ook hij wist blijkbaar niet hoe laat je thuis zou komen... Misschien dat ik de situatie wat idealiseer, maar ik vermoedt dat deze actie van hem een ' goedmakertje' is geweest. Ik hoop dat jullie inmiddels gepraat hebben met elkaar of dat de sfeer in ieder geval beter is dan hij was. Niks is zo vervelend dan een relatie die momenteel stroef loopt! Heel veel sterkte meis! Knuffel van mij!
Ja dat was ook zo ...het was ook een poging van hem ..en hij kon niet smsèn omdat hij zijn telefoon op het werk was vergeten ...hij vond het verschrikkelijk dat ik niet thuis was toen hij thuiskwam .. uiteindelijk zijn we vanacht in bed op een rustige manier aan een gesprek begonnen ..waarbij we ook alletwee toe konden geven wat onze fouten zijn naar elkaar toe ..maar ook de druk van afgelopen tijd wat op onze nek heeft gelegen met o.a het huis ..ook zijn we er van overtuigd dat we doodgewoon niet buiten elkaar kunnen zoals hij zei vanacht ..ik ben ervan overtuigd dat we voor elkaar zijn gemaakt
He Asjuh dat laatste berichtje van je is heel fijn! Ik dacht ook meteen toen ik over de kaarsjes enzo las dat het zijn manier was om te laten zien wat je voor hem betekent. Ik heb eens een boek gelezen dat zei dat mensen verschillende talen gebruiken om hun liefde te uiten. En dat kan wel eens verwarrend zijn als je niet dezelfde taal spreekt... Gelukkig dat jullie er over konden praten! Heel veel succes verder!
Hey Asjuh, fijn dat jullie erover gesproken hebben. Het feit dat je zegt dat jullie voor elkaar gemaakt zijn, is genoeg om voor te vechten. Het zal allemaal niet makkelijk zijn, maar jullie komen er wel. Ik weet niet of je aan onderstaande wat hebt, maar ik ben door deze uitspraak gaan nadenken: Afgelopen zondag gesproken met iemand in een rolstoel (dwarsleasy), en een heel diepgaand gesprek gehad. En opeens zei die man: Verwacht er niks van, dan kan het alleen maar meevallen, anders wordt je steeds teleurgesteld. Ik ben hier over na gaan denken, en dit heeft eigenlijk betrekking op alles in je leven. Ik hoop dat je begrijpt wat ik hiermee wil zeggen. Heel veel liefs en een knuffel van mij.