spannend meid hopelijk is die misselijkheid een goed teken en test je volgende week positief heel veel toi toi toi zal voor je duimen
Suus, zie nu pas dat jij in hetzelfde ziekenhuis 'loopt'.. Voel me nu wel een beetje stom toen ik je vroeg of je niet ergens anders terecht kon, haha Lang he zo'n week
Had je ook niet kunnen weten natuurlijk. Misschien hebben wij al tientallen keren naast elkaar in de wachtruimte gezeten ... een paar maanden geleden draaide ik me bij de balie om weg te lopen, bots ik bijna tegen mijn collega aan ... nou dan heb je ook zoiets van ... owkeeeee... Hoever in MMM ben je? Pfff, ik denk dat het nu pas gaat beginnen het wachten.
Ik begin vandaag met de eerste injectie Menopur voor de eerste IUI poging. Volgende week FM, hopelijk goed deze keer, verleden keer overstimulatie.
Suzy, ik lees dat je nog twee daagjes moet tot je NOD. Spanennd ik duim voor je meid. Hoe voel je je? Liefs Zora
Vreemd eigenilijk. Het ene moment denk ik "ja, het gaat lukken deze keer", de andere keer bekruipt mij dan weer het gevoel dat het toch wel weer niet zal zijn gelukt. Mijn hubbie daarentegen wil helemaal niet meer wachten tot vrijdag, vind dat ik nu moet gaan testen. Maar het is nu 11 dagen in mijn LF, en dat is doorgaans het gemiddeld aantal dagen. Maar ik ga echt braaf tot vrijdag wachten. Ik heb wel allemaal krampjes vandaag, die fluctueren van erg tot minder erg. Mijn rugpijn is het ene moment er wel, het andere moment er niet ... ik weet het niet. Gister had ik allerlei prikjes in het baarmoedergebied (weet niet hoe ik dat uit moet leggen, ongikrampjes maar toch eigenlijk weer niet), en was steekjes in mijn lies, maar ook dat heb ik al eens eerder gevoeld. Maar ik voel mijn borsten bijna niet, en dat heb ik normaal dan weer wel. Ik betrap mij erop dat ik nu begin met broekloeren eerlijk gezegd. Worden 2 laaaange dagen vrees ik.
Ja echt verschrikkelijk. ik probeer me in te houden en niet iedere 15 minuten naar het toilet te rennen om te kijken, maar het valt soms niet mee. Tussendoor (morgen) "mag" ik ook nog naar de begrafenis van mijn oma. Daar zie ik enorm tegenop eigenlijk. Ik kan al helemaal niet tegen begrafenissen, daarbij komt ook nog eens dat er allerlei geplan omheen is. Ik was niet vreselijk close met mijn oma, maar toch. Ik wil niet morgen vooraan staan in de rij (ik wil niet opeens net doen alsof ik de fantastische kleindochter ben - ben ik niet geweest ook en daar ben ik heel eerlijk in) en mijn vader stelde voor om dat gewoon afscheid te nemen in het rouwcentrum en dan gewoon naar de aula te gaan en niet direct vooraan te zitten. Aan de andere kant wil ik ook niet dat mijn vader weer iets uit te leggen heeft, en ik me weer moet verontschuldigen etc (ik vind het al erg genoeg, voor oma en omdat ik mijn vader misschien wat heb teleurgesteld enzo). Mijn vader heeft me al meerdere malen verteld dat het goed is voor hem en ik me er niet zo druk over moet maken wat anderen dan weer vinden, maar toch ... Zucht - ik hoop dat deze week maar gauw voorbij mag zijn ...
He meid, wat een keuze om te maken. Ik zou naar je vader luisteren als hij zegt dat het goed is voor hem, dan zal dat toch echt zo zijn. Lief van hem om je zo gerust te stellen. Als hij zich er niet druk over maakt, wat zal het dan wat anderen ervan vinden toch? Je kan er zijn om hem te steunen bij het afscheid zonder vooraan te staan denk ik. Hoe dan ook, vervelend voor je dat je er zo tegenop ziet. Dubbel gevoel moet dat zijn, leven en dood zo dicht bij elkaar in een week. Sterkte morgen meid.
Even snel - moeten zo weg voor de begrafenis van oma ... maar helaas vanochtend vroeg ongi geworden. Heb voor volgende week vrijdag al een afspraak voor de 1e FM voor de volgende ronde ...
Zo, na langere tijd afwezigheid, toch maar weer even hier m'n neus laten zien. Heb in de afgelopen twee weken 2 (!) oma's mogen begraven (de mijne en een week later die van mijn man). Hier gaat het wel. Ik heb vanochtend weer een FM gehad en helaas moeten constateren dat mijn ei deze maand nogal traag is. Het zag ernaar uit dat ik in eerste instantie a.s. vrijdag voor de 2e IUI opmocht, maar mijn ei was vanochtend niet zodanig dat dat gaat gebeuren. Nu heb ik vrijdag wel nog een FM met een hele kleine kans dat er dan volgende week maandag een IUI gaat plaatsvinden, maar om je eerlijk te zeggen geloof ik daar niet zo in. De kans is groter dat mijn ei vrijdag zo rond 18 a 19 mm gaat zijn en dat ik dan zondag waarschijnlijk mijn ei zal hebben. Natuurlijk zit er een kleine kans in dat dat maandag wordt, maar toch. En in het weekend doen ze bij ons in het ziekenhuis geen IUI. Heel eerlijk heb ik nu zoiets van laat maar ... ik wil geen IUI omwille van de IUI. Zonde van de poging. Dan maar van het weekend zelf ernstig aan de klus en dan maar hopen. Volgende cyclus wordt in ieder geval wel met hormoon ondersteuning (Clomid o.i.d.) en dan kunnen we het in ieder geval beter in de gaten gaan houden.
Gecondoleerd meid, bah! dat kan er ook nog wel bij. Je hebt nu een beetje dezelfde situatie als ik 2 weken terug. Ik zat ook in de rats met het weekend en een langzaam ei. Helaas had mijn ei besloten er helemaal mee te stoppen. Voor jou ga ik duimen dat je ei wacht tot na het weekend, goed? Liefs Zora
Dank je meis! Het zit jou ook niet mee he! Ik begin meer en meer moeite te krijgen met dit hele gedoe. Zo raar. Een half jaar geleden had ik er echt geen moeite mee, maar nu ... pffff. Op de begrafenis van de oma van mijn man kwam ik mijn schoonzusje tegen, hoogzwanger (wisten we niet). En toen moest ik toch ff slikken. Zo stom ook. Ik heb me altijd soort van afgekeerd van dat soort gevoelens, anderen kunnen er tenslotte ook niets aan doen dat het niet lukt bij ons. Er is in mijn ogen dus ook niets om jaloers over te worden. Maar in dit geval ... blegh. Vooral om dat ze al een tweeling van 5 jaar hebben die een zwaar ongelukje waren. Ik hoor haar nog zeggen "ja, ik weet ook niet hoe het komt hoor?!?!". Waarop mijn man droog zei "Nou, ik kan je wel een idee geven hoor? Als een jongetje een meisje leuk vindt dan ..." Toen erg grappig ... maar nu niet echt meer zeg maar. Ach, ik zal wel een beetje narrig zijn omtrent het hele gedoe rond deze IUI poging. Dank je wel voor het duimen voor me. Ik vind het wel lief dat je ondanks je eigen sores ook voor een ander kan duimen *knuf* Ga ik voor jou duimen okee?
Hier gaan we een hele vreemde cyclus krijgen. Vanochtend weer voor meting 4 in het ziekenhuis geweest ... Ei is minimaal gegroeid afgelopen woensdag was de grootste 16 mm, vandaag weer (waarvan een ander van 13 mm naar 16 mm is gegroeid). En die zitten rechts. Links is het ei gewoon in z'n geheel verdwenen. Nu in overleg met de gyn is besloten dat ik zondagochtend naar de eerste hulp moet voor weer een echo meting en sta ik in principe op de planning voor een IUI voor volgende week dinsdag. Maar als zondag blijkt dat het ei niet goed gegroeid is, of gewoon foetsie is, dan zeggen we het alsnog af. Als alles klopt, dan heb ik nog nooit zo laat een ei gehad. Ik hoop wel dat ie nu wel doorzet, maar gezien het verloop van de afgelopen week zet ik er mijn vraagtekens bij hoor. Bah Bah Bah ... vraag me opeens af of de Pregnyl van de vorige cyclus niet de boosdoener zou kunnen zijn hier. Zou het kunnen dat mijn systeem even een zogenaamde opdonder heeft gehad met de introductie van Pregnyl in mijn lichaam? Weet iemand dat?
Weet ik niet Suzy, maar dat met pregnyl was bij mij niet het geval. Maar ik ben natuurlijk geen expert. Dank voor eht duimen voor mij, we duimen gewoon heel hard voor elkaar. Ik zal nog even bklijven duimen dat je ei braaf blijft groeien en je IUI door kan gaan. Knuffel! Fijn weekend!
Nou, net meting gehad ... met een follikel van .... tatatatataaaaaaa .... 25 mm (gemiddeld) Ik begrijp nu waar de ovulatiepijn vandaan gister en eergister. Het is echt een ontzettend groot follikel. En nog niet gesprongen. De IUI van dinsdag gaat dus wel gebeuren. Het gaat erom hangen overigens of we niet te laat gaan zijn. Heb met de gyn nog wel uitgebreid gesproken (toch handig, zo'n zondag consult ... geen wachtkamer vol, dus we hebben nog even relaxed nog wat dingen doorgenomen). Idealiter moet het zaad er eerder zijn dan dat het ei springt, maar een ei kan gemiddeld 24 uur na de sprong nog bevrucht worden. Althans dat is de algemene consensus in de wereld van de gynaecologie, want het is moeilijk te meten naar het schijnt. Dus vanavond de Pregnyl spuit halen, en dan dinsdag IUI. We zullen zien. Gister hebben we wel geklust, vanwege mijn krampen en ovulatie pijn. Het liefst zou ik vandaag nog klussen voor alle alle zekerheid, maar hubbie wil niet meer om dinsdag zo goed mogelijk zaad te hebben (de 2 dagen regel) dus het moet maar goed zijn. Zelf ben ik niet zo zeker dat het deze cyclus gaat lukken, vooral omdat alles zo vreemd loopt, aan de andere kant zei hubbie ook dat aangezien je nergens meer vanuit kan gaan in deze cyclus, kan het ook zomaar positief zijn. en daar heeft ie ook gelijk in. heb de gyn uiteraard gevraagd of deze vreemde cyclus kan liggen aan de introductie van pregnyl, en dat zou volgens haar niet zo zijn.