Hallo meiden, ik ben nog maar 16 weekjes zwanger, maar na twee helse bevallingen kan ik nu al opzien tegen de bevalling. Lang verhaal, maar ons eerste kindje diende zich aan met 29 weken en ik heb er 8 dagen over gedaan om haar binnen te houden, acht dagen weeen weg liggen puffen en maar te horen krijgen dat elke dag er 1 is, dat ze zou blijven zitten. Natuurlijk konden ze niets doen, en ben ik blij dat ze nog een week kon blijven zitten ondanks mijn vreselijk pijn. Maar toch heb ik mijn eerste bevalling als traumatisch ervaren. Ik heb helaas een grote kans op vroeggeboorte en ons tweede kindje dreigde ook veel te vroeg geboren te worden. Daarom moest ik met 25 weken strikt plat blijven. Uiteindelijk is onze zoon met exact 38 weken geboren, en hier waren we natuurlijk ontzettend blij mee! De bevalling verliep echter uiterst moeizaam (tevergeleken met ons eerste kindje van 1600 gram, was dit een stevig kereltje van 4110 gram), ik heb er 14 uur over gedaan waarvan vijf uur op eigen kracht liggen persen aangezien ik geen persweeen had (net als bij de eerste). Ruggeprik wilde ik toen wel, maar ze zeiden dat het vast geen uren meer ging duren *dus wel..*. In ieder geval, ben ik nu ook onder goede controle bij een ander ziekenhuis en adviseerden zij mij een ruggeprik, en dat ze die gegarandeerd kunnen geven. Als ik de 38 wkn haal, willen ze mij inleiden en nog voordat ik pijn krijg, wordt de ruggeprik gezet. Nu is mijn vraagje: wie heeft hier ervaring mee? Is dit niet doodeng? Misschien gek, maar een ruggeprik lijkt mij juist een verlossing als je al heel wat pijn gevoeld hebt en het gevoel heb dat je niet meer verder kunt. Sorry voor mijn lange verhaal, maar ben erg benieuwd naar jullie meningen! Alvast bedankt!
Nee hoor, niks engs aan! Van het zetten van de prik voel je echt niets en het is heerlijk dat de pijn vrijwel meteen wegtrekt. Hier in Spanje wordt de prik standaard gezet en ik ken niemand in mijn naaste omgeving die last heeft gehad van het zetten van de prik of nadien nadelige gevolgen heeft ondervonden van de prik. Wij zijn allemaal pijnloos bevallen.
Ik ben ook met een ruggeprik bevallen. Heerlijk! ik heb tijdens de weeenstorm aan rugweeen nog lekker 2,5 uur geslapen. (ik kreeg de prik ivm een weeenstorm aan rugweeen, ze kwamen om de halve minuut en duurde zo'n 2 minuten, meteen vanaf dat mijn vliezen gebroken waren.. kon dus echt niet op adem komen) Het zetten inderdaad niks van gevoeld. Toen ik na 2,5 uur wakker werd kwamen ze een katheter inbrengen (met een ruggenprik voel je het niet als je moet plassen) daarna werkte de ruggenprik totaal niet meer.. kreeg weer een heftige weeenstorm.. maar ging wel in 25 min van 4 naar volledige ontsluiting!
Helemaal niet eng en een enorme opluchting. Ik had al uuuuren extreem pijnlijke persweeen bij een ontsluiting van 5 cm. Ik lag alleen maar te trillen, puffen en krijsen. Daarna kon ik weer ontspannen en was binnen 2 uur de ontsluiting volledig en mijn kindje goed gedraaid (lag in eerste instantie als sterrenkijkertje). Het zetten zelf heb ik niets van gevoeld, weeen waren pijnlijker. Alleen toen de vloeistof er in gespoten werd voelde ik een soort stroomstoot door mijn benen. Een kennis van mij heeft de ruggenprik al laten zetten voor de weeen heel erg pijnlijk werden en heeft haar bevalling zelfs als relaxed ervaren. Ik heb ook al meerdere verhalen gehoord waar de ruggenprik niet of maar aan één kant werkte. Nou is het natuurlijk niet zo dat een ruggenprik zonder risico's is, dus ik zou me goed laten voorlichten. Jij hebt de tijd om een goede weloverwogen beslissing te nemen.
Hier deed het zetten juist wel weer pijn. Kon me niet goed ontspannen waardoor het erg moeilijk was om de prik te zetten. Maar heb achteraf gelukkig geen last gehad van bijwerkingen. Had binnen een uur het gevoel in mijn onderlichaam weer terug. (wat een beetje jammer was omdat ik nog gehecht moest worden) Persoonlijk zou ik niet bij voorbaat al kiezen voor een ruggenprik. Maar er gewoon aan beginnen en als je het niet meer trek vragen om een prik. En je vooral niet meer laten afschepen met de woorden ' denk niet dat het lang duurd' Dat kunnen de artsen ook niet voorspellen dus zolang je nog onder de 7 cm ontsluiting zit gewoon die prik vragen. (is tegenwoordig zelfs een recht geloof ik)
Houd er rekening mee dat ruggenprik ook risico s kan hebben voor je kind. Veel kinderen krijgen door de ruggenprik koorts. Als je een ruggenprik heb gehad dan moeten jij en kind 24 uur ter obseevatie blijven om koorts uit te sluiten. Ik kreeg tjdens de bevalling koorts door de ruggenprik. Ze konden aan de hartslag van kleine zien dat ook die er wat van mee kreeg. Ik kreeg extra infusen voor antibiotica in de hoop dat kleine hier ook wat van binnen kreeg. Kleine had daarna ook koorts en moest ter obervatie naar de kinderafdeling en we moesten langer blijven. Wat ook erg jammer was, was dat de prik tijdens het persen zelf uit gezet werd. Tijdens het hechten bleek de prik scheef te zitten en moest ik alsnog onder volledige narcose..
Nee hoor, je hoeft echt geen 24 uur te blijven na een ruggenprik. Wij moesten blijven omdat ik veel bloed had verloren en niet uit bed kon. Maar ik ken een aantal vrouwen die nadat ze zelfstandig konden plassen weer naar huis mochten. Jij moest blijven omdat je tijdens de bevalling al koorts had en AB hebt gekregen (denk ik?!) Maar, ik ben het met je eens dat er genoeg bijwerking door kunnen optreden. Ik had trouwens zelf koorts na de bevalling, zoontje niet.
Ik heb voor mijn keizersnee een ruggenprik gehad en ik heb hier vrijwel niets van gevoeld. Hetzelfde gevoel als wanneer je een scherp geslepen potlood tegen je ruggengraat aanduwt. Het viel mij alles mee. Enige jammere was dat ik mijn linkervoet tijdens het hechten van mijn buik weer licht op en neer kon wippen. En dat ik op de uitrustkamer vrijwel mijn hele onderlijf alweer kon bewegen was volgens de arts 'iets te vroeg', maar al met al een prima ervaring met de ruggenprik! Maar wat heftig dat je twee nare ervaringen met bevallen hebt! Kaart dit goed aan bij je gyn/vk, zodat ze er van op de hoogte zijn en je kunnen begeleiden. Ik moet deze keer wss ook op de natuurlijke manier bevallen, mij lijkt nogmaals een ruggenprik echt een opluchting.
Hier ook ruggenprik gehad. Ik werd ingeleid en nadat de vliezen waren gebroken kreeg ik meteen weeen om de 2 minuten. Ennna een kwartier kreeg ik persweeen. Omdat de ontsluiting uitbleef was het voor mij te heftig dus vandaar de orik. Het zetten van de prik was even lastig angezien je niet mag bewegen en ik had al persweeen maar pijn deed het niet. Het enige nadeel was datnhij bij mij maar voor de helft werkte, dus alleen mn rechterkant. Maar aan de andere kant ook wel weer prettig want ik voelde de weeen hierdoor wel aankomen en wist waar ik moest persen ze maar. Zou het de volgende keer ook weer doen.
3x ingeleid, 2x met ruggeprik, 2x heeft de ruggeprik zijn werk niet gedaan. Bij de eerste was een half uurtje maar 1 kant verdoofd en daarna helemaal niets meer, overnieuw zetten lukte niet. Ik had deze bevalling overstimulatie. Het zetten van de ruggeprik heb ik niets van gevoeld. Tweede keer een ruggeprik gevraagd bij 4 cm, uur later gekregen en die werkte niet. 3x overnieuw gezet en een aantal keren de dosis verhoogd, 2 uur later op de verkoever stond het hoofdje terwijl ze nog steeds bezig waren mij te kunnen verdoven. Ze geloofden niet dat ik persweeen had al zo snel. Overigens deed het plaatsen van de ruggeprik deze keer wel erg veel pijn! Ik kreeg een soort heftige messteken naast mijn ruggegraat waarbij ik snakte naar adem. Het gevoel alsof je je rug heel hard tegen een tafelpunt stoot. Derde bevalling remifentanil pompje gehad bij 6 cm, hemels!!! Binnen een kwartier had ik 10 cm ontsluiting en de uitdrijving was nog geen minuut. Ik ben bij de tweede bevallen in een ander ziekenhuis als mijn eerste, bij de derde ben ik in hetzelfde ziekenhuis bevallen als mijn eerste. Deze keer zal ik niet eens vragen om een ruggeprik, geef mij maar een pompje!
Bedankt voor jullie reacties! Een pompje is misschien ook een idee..zie er toch wel tegenop om een ruggenprik bij voorbaat te krijgen, het lijkt me best een verlossing als je al een tijdje bezig bent. Ik weet wel dat je niks kunt plannen..dat heb ik van mn vorige bevallingen wel geleerd. Ben ook aan het nadenken over de risico´s, kindje gelijk koorts en aan de antibiotica is ook niet niks..maar aan de andere kant bevallen ze in veel andere landen allemaal met een ruggeprik.
Aan elke medische ingreep kleven voordelen maar ook risicos. Het ligt ook een beetje aan het beleid van het ziekenhuis en wie de ruggeprik zet. Kijk het anders gewoon aan, als het te heftig wordt kan je toch altijd nog om een ruggeprik vragen.
Ik krijg waarschijnlijk een ruggeprik (anders wordt t een pomp) maar zie er erg tegenop. In het verleden heb ik een traumatische ruggemergpunctie gehad. Hij wordt iig door een anesthesist gezet. Mij is verteld dat vrouwen een ruggeprik fijner ervaren tegen de pijn dan een pompje. Toch blijf ik het eng vinden.
Ben zelf twee keer bevallen d.m.v. een epidurale verdoving (ruggenprik). Het zetten op zich doet niet z'n pijn. Meer een vervelend gevoel. Het is wel wat lastig om stil te blijven zitten voor de prik als je weeën hebt. Bij de eerste heb ik de hele ontsluitingsfase in een klein roesje doorgebracht. Ik heb zelfs nog even kunnen slapen. Toen ik bijna volledige ontsluiting had, hebben ze de verdoving afgezet, waardoor ik de persweeën wat kon voelen en makkelijker zou kunnen persen. Toen ik gehecht moest worden, was de verdoving helemaal uitgewerkt en heeft de gyn. zelfs nog plaatselijk bij moeten verdoven. Bij de tweede vorderde de ontsluiting zo snel, waardoor de ruggenprik op het laatst de kans niet kreeg om wat uit te werken. Op zich wel heel fijn om helemaal geen pijn te voelen, maar ik voelde helemaal niks. Zelfs het hard worden van mijn buik voelde ik niet. Ook ging het persen heel moeilijk omdat ik simpelweg niet voelde hoe ik moest persen. Mijn gynaecoloog zei nog dat ik naar beneden moest drukken, ja dat wist ik ook wel, had al een kind op de wereld gezet, maar ik was gewoon té verdoofd. Dat heb ik wel als lastig ervaren. Nu bij de derde weet ik nog niet of ik wel of geen ruggenprik neem. Alhoewel ik het fantastisch vind om een deel van de ontsluitingsfase pijnloos door te komen, heb ik liever wel wat gevoel bij het persen zelf. En deze bevalling zal wellicht nog wel wat sneller gaan dan de eerste twee, dus ik vrees er dan een beetje voor. We zullen het wel zien op het moment zelf. In het ziekenhuis waar ik beval is er altijd een anesthesist aanwezig, dus in principe kan ik het op het laatste moment nog beslissen.
Mn schoonzusje heeft vorige week een ruggenprik gehad en bij haar heeft het nauwelijks de pijn weggenomen, en zelfs nu nog geeft het een raar gevoel in haar been. Mijn buurvrouw daarentegen heeft er veel baat bij gehad! En achteraf ook nergens last van.
Mag ik wat vragen? Kregen jullie altijd katheter na de bevalling met ruggenprik? Dat vind ik ook eng.
ik had geen leuke eerste bevalling, kon de weeen slecht opvangen en doordat ik zoveel pijn had, kon ik niet ontspannen. Kortom, eenmaal zwanger van de tweede ben ik mij gaan verdiepen in pijnstilling en kwam uit bij de ruggeprik. Ik heb dit duidelijk aangegeven bij de vk en gekeken of het zh waar ik wilde bevallen, voor beleid had. Ik heb hem gekregen, toen de vk thuis kwam checken had ik 4 cm ontsluiting en zijn we meteen naar het zh gegaan, vk werkte keurig mee omdat zij wist dat ik de prik graag wilde. Op dat moment kon ik de weeen nog prima wegsuffen. Eenmaal in het zh meteen aangekaart dat ik de ruggeprik wilde. Gyn kwam kijken en ik had toen 4 tot 5 cm ontsluiting, ze zetten hem meestal tot 6 cm ontsluiting. Eerst aan de CTG om de checken of de kleine het nog naar zijn zin had, dat was zo en toen is de prik gezet. Was echt zo gedaan, tussen 2 weeen door, en voelde er niet veel van, wel een warm gevoel in de benen. Ik vond het echt een opluchting want net ervoor werden de weeen pijnlijker en net toen ik begon te denken, nu gaat het pijn doen, kreeg ik de prik dus ik was er op tijd bij. Ik heb vervolgens een boekje zitten lezen en even later had ik 10 cm. Eerst proberen de persen met de prik aan maar dat ging niet. Prik teruggedraaid dus ging de weeen weer iets voelen maar niet pijnlijk en toen heb ik in 3 persweeen zoon eruit geperst, of meer gezucht eigelijk. Na de 2e perswee stond het hoofdje van zoon en was de wee weg, moest ik wachten tot de volgende wee. Normaal is dit een enorm pijnlijk punt maar wij konden gewoon haartjes voelen en kijken en ik voelde niks Uiteraard moet je je bewust zijn van de bijwerkingen. Zoon was beetje suffig na de geboorte, moest wat zuurstof hebben. Ik kreeg koorts maar heb dit zelf eigelijk niet gevoeld. Om die reden moest ik de nacht blijven maar als ik de koorts niet had gehad, had ik naar thuis gemogen. Kortom, wees je bewust van de risico's van de ruggeprik, voor mij persoonlijk was het een uitkomst. Heb itt mijn eerste bevalling dit als een feestje ervaren
ja die heb ik gehad maar pas gezet toen de ruggeprik al gezet was dus voelde er niks van. Uithalen is ook niet zo erg dus ik zou mij er niet ongerust over maken.
Hier bij de laatste ingeleid en een ruggeprik gehad. Totaal geen last van gehad, tijdens het zetten niet en daarna. Ik zou het zo weer overdoen Een catheter krijg je inderdaad nadat de ruggeprik gezet is en dat voel je dan totaal niet. Bij mijn tweede bevalling werd ik gecatheteriseerd zonder ruggeprik en ook toen voelde ik hier niks van.
Hi, wat heftig zeg. kan me best voorstellen dat je tegen de bevalling op ziet. ik heb na 16 uur rugweeen en bijna geen ontsluiting een ruggeprik gekregen omdat ik stuk zat van de pijn en vermoeidheid. daarna heeft het nog 8 uur geduurd dus was ik erg blij met de prik. ik heb er totaal niks van gevoeld toen ie gezet werd.