Wat zijn jullie ervaringen wat betreft herstel na een keizersnee? Ik heb tweemaal een keizersnee gehad met twee maal een heel ander verloop. Nu valt het allemaal erg tegen. Ook al overleg gehad met de gynaecoloog. Maar iedereen heeft een andere beleving. De een zegt: viel zo tegen, ik kon pas na een week een stukje wandelen. De ander zegt: viel me heel erg mee, na 2 weken kon ik al een blokje om... Hoe ging jouw herstel? Wanneer kon je weer wat wandelen, had je niet meer zo veel pijn, kon je in bed weer plat of op je zijde slapen, etc?
Na 2 weken blokje om? Na een week blokje om! (spoedkeizersnede) Maar nu zal ik na m'n 2e keizersnede iets rustiger aan doen. Denk dat deels karakter er ook mee te maken heeft. Deels hè mensen . Uitgezonderd vrouwen na keizersnede met complicaties e.d. Ik hoor wel 's dat mensen 2wk lang in bed liggen na een keizersnede, kan ik eeeeeeecht niet!!
Hii, Hier een spoedks gehad, kon niet wachten tot die katheter er uit mocht en dat infuus; eindelijk zelf douchen. Di morgen ks gehad, do morgen thuis en vrijdag deed ik alles al weer. Weinig pijn gehad, alleen met hoesten deed het zeer. Vond het op spierpijn lijken. Of alsof je heel lang de slappe lach gehad hebt.
Mij viel het enorm mee. Het is maar wat je verwachtingen zijn. Ivm mijn leeftijd had de gyn me gewaarschuwd dat het wel eens tegen kon vallen. De dag van de operatie heb ik na 8 uur de morfine laten halveren en na de avonddosering, helemaal gestopt met de morfine. Nog een dag dyclofinac genomen en daarna nog 1 dag alleen paracetamol. Na 24 uur in bed heb ik het katheder zo snel mogelijk laten verwijderen en ben ik zelfstandig gaan plassen en douchen. Op dinsdagochtend keizersnee en ondanks 1 liter bloedverlies en complicaties mocht ik donderdagmiddag naar huis. Ben vrijdagochtend gegaan ivm kraamhotel. Ik heb vanaf dag 3 alle verzorging zelf gedaan. Wandelen... na een week ging dat wel maar het was niet mijn hobby. Ik heb het echt wel rustig aan gedaan (lekker veel slaapjes ed) maar voelde me prima en had geen pijn. Na 3 weken kon ik eigenlijk alles wel weer. Na 4 weken ben ik weer gaan autorijden en dus ook de maxicosi tillen (niet dagelijks hoor) Ben nu, na 4,5 maand soms nog steeds erg moe. De gyn heeft aangegeven dat dit een gevolg kan zijn van de operatie (maar kan ook door de hormonen van de borstvoeding komen) Oja, slapen vroeg je nog. Na een weekje ofzo kon ik wel weer op mijn zijslapen
Ik heb 2x een spoed sectio gehad. De eerste keer mocht ik na 3 dagen naar huis en werd in het ziekenhuis heel erg geremd door de verpleegkundigen maar eenmaal thuis liep ik al buiten met de honden op dag 5 na de sectio. De eerste keer heb ik wat meer last gehad en duurde het even voordat ik weer op mijn buik kon slapen etc. De tweede keer was het herstel zo makkelijk dat ik geen morfine meer heb gekregen na de uitslaapkamer, toen de katheter eruit was stond ik naast mijn bed en deed ik alles zelf. Mocht dan ook na 2 nachten naar huis. Thuis ook geen paracetamol meer geslikt of de diclofenac. Ging als een speer de dag van thuiskomst liep ik al buiten met de honden. En was het enige wat me nog wat rustig hield het gebrek aan conditie. Maar na 1,5 week had ik nergens meer last van en moest ik echt nadenken dat ik niet al ging tillen.
Bij mn dochter een spoedks en bij mn zoon een geplande ks! Ik vind het herstel bij de geplande veel heftiger en zwaarder... Bij mn dochter gingen we pas op dag 6 naar huis omdat ze op neonatologie lag omdat ze niet wou drinken en pas na 2 dagen werd het infuus en de catheter eraf gehaald! Het was pijnlijk maar het ging goed en snel! Bij mn zoon was het wel even anders... Na 1 dag moest ik al mn bed uit en op dag 3 gingen we naar huis pfffff wat een ellende zeg! Die eerste nacht en tweede dag was echt hels en de eerste dag thuis precies hetzelfde.. vond het echt pittig hoor! Ook is bij mn tweede de wond opengesprongen die pas na 9 weken dicht was... Bij beide kon ik pas na 1 week op mn zij weer slapen en een blokje om ook na een week zoiets, bij mn zoontje iets langer, ma moest dan ook rustiger aandoen! Ik denk dat het herstel bij de tweede zoveel erger was omdat ik al zo snel uit bed moesy en naar huis mocht! Bij mn dochter moest ik ook steeds na neonatolgie dus had veel beweging.. mn zoon lag gwn naast me dus die gaven de verpleegsters wel aan
Hier een spoedkeizersnede gehad na complicaties. Moeilijk te zeggen hoe het herstel was geweest als het enkel die ingreep was geweest. In ieder geval herinner ik me wel dat ik 1,5 dag morfine kreeg via infuus, daarna wat pijnstillers maar die nam ik al gauw niet meer omdat ik geen pijn van de wond had. Als ik niet ziek was geweest, denk ik dat ik best snel weer in beweging was geweest. Ik kan ook sowieso niet lang stil liggen. Maar ik kon pas na 2 maanden enigszins voor mijn baby zorgen zonder het gevoel te moeten flauw vallen. En rond 6 maanden dat ik weer een beetje energie had. Nu met bijna 10 maanden iets meer dan een beetje.
Nou om je gerust te stellen : Ik had dan wel complicaties (groot bloedverlies, vruchtwater wat naar boven is gelopen en gescheurd buikvlies), ook in de weken hierna had ik erg veel pijn. Kon amper rechtop staan en hoesten.. Hel! Nou is het al de tiende operatie geweest in m'n leven, ben echt wel wat gewend maar dit viel dus absoluut niet mee. Pas na twee maanden had ik het gevoel hersteld te zijn, natuurlijk voel je dan nog wel wat maar dat je weer normaal functioneerd. Die catheter was er na anderhalve dag al uit, nadat ik met de morfinepomp gestopt was en ik heb nog geen 48 uur in het ziekenhuis doorgebracht. Niet omdat het goed ging, maar ik ben vertrokken want vond het verschrikkelijk daar. Ook liep ik na een week mijn eerste stukje buiten, maar eigenlijk was het niet te doen. Maar wilde zo graag m'n dochter van school halen
Hier ook een spoedks, op de ouderwetse manier. Dus van navel tot schaambeen incisie. Het herstel zou hierdoor ook wat langer zijn, maar ik voelde me kiplekker! Ipv een week ziekenhuis mocht op dag 4 al naar huis. Ik heb geen morfine gehad, ben na de eerste dag al gestopt met diclofenac en na 5 dagen met PCM. Een blokje om deed ik op dag 6 en dat was nog iets te vroeg voor lekker. Maar binnen 6 weken was ik weer bijna volledig hersteld. Hopelijk gaat de volgende over 5-6 weken weer zo!
Oja het enige wat meeviel was het litteken, echt keurig streepje. Als ik niet binnen twee maande weer een ks zou krijgen, zou je er echt niks meer van zien. Omdat ik al een lijf vol flinke operatielittekens heb, vond ik dit dan wel weer prettig
Ok, ook mijn eigen ervaring. De eerste dagen natuurlijk erg veel pijn. Vooral het verzitten, opstaan, hoesten, etc. Als ik ging staan stond ik niet recht maar krom. Op mijn zij liggen ging niet of plat op mijn rug ook niet. Het bed moest een beetje overeind. Na vier dagen mocht ik naar huis, maar met name veel in bed. Na een week ook wat meer beneden. Na tien dagen rondje supermarkt. En na twee weken een kleine wandeling. Oas na drie weken een keer op mijn zij of plat. Pas na zes weken voelde ik me hersteld. Maar nu deze keer startte veel beter, maar nu complicaties. Nu is dus een heel ander verhaal...
Hier 21.00 kz gehad 23.00 morphine en de volgende ochtend om 8. Stond ik weer naast me bed.. katheter en infuus eruit..heb afgezien pcm geen pijnstilling gehad.2,5 dag later naar huis... Natuurlijk ging lopen nog erg moeilijk en was alles nog eergerg gevoelig... Op dag 5 blokje om gedaan en daarna eigenlijk alles weer zelf...
Ik heb drie keer een geplande keizersnede gehad en na een week was ik weer op been. Het herstel van de tweede en derde keizersnede ging heel snel. Alleen de nasleep duurde wat langer. Ik was sneller moe de eerste twee maanden na de keizersnede. Maar ben ook iemand die niet stil kan zitten en graag alles zelf wil doen. Ook blijft het litteken voor altijd wel gevoelig.
De nasleep die vermoeiender was, komt dat ook doordat je al kindjes hebt rondlopen thuis of echt door de sectio zelf denk je?
Na 1.5 week kon ik alles weer en deed ik weer alle boodschappen en zorg voor zoontje van nog geen 1.5 jaar Viel me ALLES mee!
De eerste week heb ik wel echt pijn gehad. Opstaan, draaien in bed, lachen, niesen etc. deed echt zeer. Daarna ging het per dag een stuk beter en na twee weken liep ik al een half uur achter elkaar. Helaas heb ik nu alleen na zware buikspieroefeningen enorm last van mijn onderste buikspieren, maar dat wordt nu onder begeleiding van de fysio goed opgebouwd waardoor het steeds beter gaat.
Hier vind ik het herstel best tegenvallen. Ik had koorts toen ik de keizersnede kreeg en heb ook nog veel bloedverlies gehad. De eerste dag na de keizersnede hebben ze de ruggenprik laten zitten tot het eind van de middag. De 2e dag kon ik net op de rand van het bed zitten met veel pijn en moeite (het heeft me een half uur gekost >.<), de dag daarna ging de katheter eruit en moest ik lopen en naar het toilet en alles en dat viel me echt onwijs tegen, maar stiekem was ik best trots dat het lukte Inmiddels bijna 2 weken later en ik heb voornamelijk last van mijn rug, omdat op mijn zij slapen erg rot voelt. Oh... en mijn darmen, die werken ook nog niet helemaal zoals het hoort, maar laxeermiddel durf ik dan weer niet
Zondagmiddag spoedks gehad. En volgens mij een week later op maandag/dinsdag een blokje om gedaan. Wel heel langzaam gelopen met mijn man en mijn hand af en toe op die trekkende linkerkant van de wond. Wel heb ik vanaf thuiskomst een paar keer per dag op de trappen gelopen. We slapen 2 hoog, dus moest wel. Op mijn tempo ging dat goed. Maar.....je had me niet moeten zien lopen in het ziekenhuis die eerste dagen. Ik kon bijna mijn tenen aanraken, omdat ik niet recht kon staan doordat de wond zo trok. Hoesten en lachen deden zo'n pijn. En ik kon niet plat op mijn rug liggen. Ik schaamde me dood als ik naar de wc moest lopen verderop de gang. Iedereen zag zo'n oud omaatje van 29 jaar voorbij lopen Thuis liep ik ook de eerste dagen met mijn linkerbeen op mijn tenen, zodat het minder trok. Ik weet niet meer wanneer het nou allemaal beter ging. Volgens mij wel snel. Al is het niet zo snel vergeleken sommigen hier.
ik heb 2 maal een ks gehad. bij beide ging het goed, al hoewel ging mijn wond bij de eerste wel open. zoontje lag in het zh en ik moest op en neer en moest trap lopen om em huis in te kunnen. was toendertijd een oud herenhuis. maar dat is goed gekomen. bij mijn 2e ging alles super wondje netjes geheeld, ik heb zelf kindje in bad gedaan de volgende dag als t goed is( is alweer tijdje geleden) zelf ook gedouched en toen ik thuis was ging ik na een paar dagen al naar buiten om kleine boodschapje te doen. de een heeft t heel zwaar en de ander niet. ik ben iemand die wil altijd graag alles zelf doen en controle houden dus heb geen tijd om 3 weken in bed te liggen hahaha