Hallo meiden, vanochtend werd ik ongesteld. Een dag later dan ik had verwacht. Nadat de 1e IUI behandeling vorige maand niet doorging vanwege een gemiste eisprong, hadden we zelf nog een poging gewaagd. Uiteraard heb ik wel getest rond 12 dpo, maar negatief. Dus wachten op de ongesteldheid. Toen verloor ik op de toilet vanmiddag een "garnaaltje" , een vliesje, duidelijk zichtbaar. Bij mijn 2 vmk nog niet zo duidelijk gezien. Ik denk dat het dus weer niet goed is gegaan met de innesteling. Half huilend ben ik van het toilet gelopen naar mijn vriend, ik vroeg of hij wou kijken want "ik was iets verloren". Hij wou niet, vind het smerig. Dat accepteer ik maar. Snel heb ik een foto ervan gemaakt, zodat ik het straks misschien aan de fertiliteitsarts kan laten zien, maar stiekum wou ik er zelf naar kijken. We hadden een feestje en op weg er naar toe wou ik er even over praten. Ik ben de midden dertig gepasseerd, de tijd begint te dringen, we zijn straks bijna 2 jaar bezig. Mijn vriend wil er niet over praten, hij wil geen smerige details over een verloren vruchtje. Hij is er niet mee bezig. Ik weet dat gevoelsmatig wel, maar op sommige momenten is hij heel stellig dat hij echt nog een kindje wil (we hebben een dochter van 5 samen). Ineens zei hij: "ik twijfel of ik nog wel een kind wil"...huh? hoe vaak zijn we nu al niet naar de fertiliteitskliniek geweest, echo`s laten maken, bloed laten prikken, je zaad laten testen. We zitten in een IUI traject? Dat was wat ik dacht. Ik zei tegen hem: "Als je dat echt niet wil, dan moeten we er over praten en wil ik dat je eerlijk bent"..als hij echt niet wil, dan weet ik het even niet meer. De wens is zo sterk, ik wou soms dat het minder sterk was. Ik heb nog even gevraagd vanavond of het echt zo is, dat hij geen kindje meer wil. Hij draaide het bij: hij gaf aan dat hij het een hele opgave vond. Ik weet heel goed dat mijn wens sterker is, maar we hebben het erover gehad en samen een traject aangegaan, hoe kan het dan dat ik me daarin zo alleen voel? Ik heb niet gehuild, maar ik voel me zo verdrietig en ik moet het even van mij af schrijven. Ik zeg tegen mijzelf dat ik mij niet zo moet aanstellen, dat ik gewoon ongesteld ben geworden. Ik weet even niet meer hoe het verder moet...hebben jullie dit weleens en hoe gaan jullie daar mee om als jullie het even niet meer zien zitten?
Als je geen hcg hebt, ben je ook niet zwanger. Stolsels verliezen is normaal bij menstruatie, net als ander vormig slijmerig bloed in vliesvorm. Het is wel je baarmoederslijmvlies die afgestoten wordt dus dat kan er gek uit zien. Verlies jezelf nu niet teveel hierin. Je bent gewoon ongesteld geworden. Het is geen vruchtje geweest. Verwijder gerust de foto, maak het jezelf niet te moeilijk nu. Het traject is zwaar, ook voor een man. Wij voelen het meer, wij worden elke keer geconfronteerd met de menstruatie en na de eisprong de hoopvolle kwalen. En mannen voelen dat niet, is voor hun wat verder van hun bed. Maar ook zij ervaren het verdriet , de hoop en wanhoop alleen dan anders. Verlies jezelf niet teveel hierin, zorg dat je wel als team hierin staat en soms kan een maand pauze ook niet verkeerd zijn om jezelf ook even wat rust te gunnen in je hoofd. Even lekker een weekendje weg kan ook erg fijn zijn. Sterkte
Ik denk ook niet dat het een vruchtje geweest is als je een vmk hebt gehad. Daarbij heb je niet positief gestest dus heel zwart/wit niet zwanger. Een garnaaltje zie je echt pas bij de 7-8 weken. Zoals GroeneBomen al aangeeft, bij een menstruatie verlies je ook stolsels, baarmoederslijmvliet etc. Je hebt wellicht een hevigere menstruatie. Wel heel vervelend dat je er met je vriend niet goed over kan praten. Wellicht kan je steun vinden bij een vriendin, collega of familie. Hele veel sterkte.
Wat heftig en verdrietig dat je hierover niet met je vriend kan praten. Hij zal het vast ook niet makkelijk hebben maar daarom is praten juist zo fijn. Stolsels verliezen is vrij normaal, ik had het deze maand ook, leek duidelijk op een garnaaltje maar ik weet 100% zeker dat ik niet zwanger was (geen positieve test).
Ik gok op gewone stolsels. Vervelend dat de eerste IUI niet gelukt is. Ik denk mannen er iets anders mee omgaan als vrouwen. Wij zijn al een lange tijd bezig voor een eerste. We willen allebei graag maar we willen onszelf niet verliezen tijdens het traject. Na 3 IUI's hebben we een cyclus rust genomen. Even geen hormonen. En ga je niet blind staren op stolsels. Negatieve test is niet zwanger.
Wat enorm vervelend en verdrietig dat het al zo lang duurt en de 1e iui niet is doorgegaan. Hopelijk gaat het de volgende poging wel goed en is het dan raak. Om je gerust te stellen, als je geen positieve test hebt gehad dan ben je ook niet zwanger geweest. Dus maak je alsjeblieft geen zorgen over weer een miskraam. Het verlies van stolsels tijdens je menstruatie is echt niet gek omdat je baarmoederslijmvlies verliest en dat kan in verschillende vormen en groottes gebeuren. Wat betreft je vriend is het lastig dat hij wisselende signalen geeft. Maar wat ik denk is dat naast dat hij het 'een opgave' vindt, hij het ook heel erg lastig vindt om jou zo verdrietig te zien en dat daardoor zijn gevoelens over en weer schieten en hij soms twijfelt. Dat hij niet wil kijken naar wat er in het toilet ligt of daarover wil praten is niet gek hoor, dat zijn echt dingen die willen mannen gewoon helemaal niet weten of zien. Als ik hier begon over vruchtbaar slijm dan wilde mijn vriend heel hard wegrennen, laat staan dat hij het moest zien Ik kan me voorstellen dat het voelt alsof je er alleen in staat, maar dat sta je echt niet. Mannen maken dit gewoon anders mee dan jij doet als vrouw. In jouw lichaam moet het gebeuren, jij voelt van alles en/of je wil van alles voelen. Dan is je menstruatie ook nog eens doorgebroken en ben je hormonaal wat alles versterkt. Probeer over een paar dagen nog eens met je vriend te praten op een rustig moment zonder al te veel verwachtingen en zonder 'smerige' details. Houd die details maar voor hier op het forum, wij kijken nergens vreemd van op Vraag hem gewoon eens wat hij voelt en wat er in hem omgaat en andersom ook wat jou bezig houdt. Dan moet het vast goed komen.