Hallo, Ik ben nu in de zesde week van mijn zwangerschap. Daarnaast ben ik momenteel in training om leidinggevende te worden, dit is echter maar een training van 8 weken, waarin ik nu al in de laatste periode zit. Ongeveer nog drie weken te gaan. Voor mijn zwangerschap was er een collega in verwachting, die op het punt stond om in training te gaan. Echter voor een andere functie die meer vraagt van je lichaam. Zij heeft voor haar training netjes aangegeven dat ze zwanger was. Mijn baas het toen haar training wel laten doorgaan, maar na drie weken is ze gestopt met haar training, omdat ze erg veel klachten had vanwege de zwangerschap. Hier was mijn baas erg boos over. Het gevolg hiervan was, dat ik voor de start van mijn training, uitgebreid door mijn baas ben ondervraagd, wat mijn plannen waren voor de toekomst. Of eigenlijk of ik zwanger wilde worden. Op dat moment was ik al gestopt met de pil en waren we er al mee bezig. Ik heb tijdens het gesprek tegen hem gezegd dat ik wel graag moeder wilde worden, maar dat ik niet wist hoelang dat nog zou gaan duren. Daarop zei hij dat hij niet voor verassingen wilde komen te staan tijdens of na mijn training. Ik heb momenteel erg veel last van misselijkheid en vermoeidheid, waardoor ik niet denk dat ik het nog heel erg lang voor me zou kunnen houden, maar ik zie ook ontzettend op tegen het gesprek dat ik moet gaan voeren met mijn baas. Heeft iemand ervaringen hiermee of tips hoe ik dit moet gaan aanpakken?
je baas is gewoon een tactloos figuur, mag ik vragen wat voor training je doet dan? waarom het fysiek is? Wat je kunt doen is weinig anders dan de waarheid vertellen, maar indien mogelijk zou ik het zo lang mogelijk uitstellen tot in ieder geval de 12 weken, vooral met zo'n baas...
Je baas is zijn boekje te buiten gegaan. Dit mocht hij niet vragen. Waarom zou het simpele feit dat een collega is afgehaakt consequenties voor jou moeten hebben? Er zijn genoeg zwangeren die bijna fluitend doorgaan tot 36 weken. Ik zou wachten met vertellen tot een week of 14. Mijn leidinggevende weet waar hij aan begint door zo'n 35 vrouwen tussen 25 en 35 jaar in dienst te nemen. Er zijn vrijwel altijd dames op verlof, je bent bijna een jaar niet beschikbaar voor de diensten rondom een geboorte dus voor de planning geeft het soms grote problemen. Toch zal hij niet anders doen dan je oprecht feliciteren. Wel is er een cultuur van doorbikkelen in het gewone dagelijks werk.
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Je werkgever mag dit absoluut niet vragen en ik zou (ook i.v.m. het risico op een mk) tot min 14 weken de zwangerschap voor je houden. Wat je eventueel kan helpen tegen het misselijk zijn en moe zijn: - Floradix. Neem dit wel na dat je wat gegeten heb maar dit helpt wel. - Goed eten en drinken - Neem een danoontje als je een branderig gevoel heb in je keel. - Vroeg naar bed - Blijf bewegen En denk aan jezelf, hoe lief en aardig een werkgever ook is. Hij kiest toch voor zijn eigen portemonnee.. Trap er niet in! Doe wat goed is voor jou toekomst! Succes met alles
Je baas is inderdaad zijn boekje te buiten gegaan! Maar die laatste drie weken van je training overleef je vast wel toch? Buiten je werk & training om, genoeg rusten. En misschien maar helemaal niets plannen. Dat kan daarna wel weer.
Beste Dopy, allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. het goede verloop van je zwangerschap kan ook beinvloedt worden door het aantaal stress die je in je werk ervaart. ik merk nu dat deze kwestie jou behoorlijk stress oplevert. ik raad je aan in gesprek te gaan met je leidinggevende en goede afspraken te maken. geef aan dat je je uiterste best gaat doen voor de training. verder kun je een zwangerschap nooit plannen. dus hij kan je niet kwalijk nemen.denk er wel aan jouw gezondheid en die van je kind is het allerbelangrijkste.
Bedankt allemaal voor jullie reactie. Het klopte inderdaad dat het mij een boel stress opleverde. Voor mijn eigen rust heb ik er toch voor gekozen het gesprek aan te gaan. Mijn baas reageerde gelukkig minder heftig dan verwacht. Hij gaf aan er wel van te balen. Maar was blij dat ik nu eerlijk en open naar hem ben geweest. Gelukkig heb ik zelf nu mijn rust teruggevonden en kan ik gaan genieten van mijn zwangerschap.
Balen mag hij, wel flauw dat hij dat durft te zeggen! Verder is het volgens mij strafbaar als hij er consequenties aan zou verbinden! Wel goed dat je het gesprek bentaan gegaan, jouw rust is het belangrijkst.