Mijn zwager en schoonzus hebben twee kinderen en financieel hebben ze het zwaar. Ze werken dan ook allebei en beide draaien weekenddiensten. En zo'n twee keer in de maand valt dat samen... En hoe lossen ze dit op met hun twee kinderen. Ze hebben geen groot netwerk of (betaalbare) oppasmogelijkheden. Dus het gebeurd vaak dat op vrijdagavond tegen tienen een berichtje komt met "mag ik je iets vragen, zou je het leuk vinden ..." Het komt er dan op neer dat ik op hun twee kinderen kom passen, de oudste moet ik daarnaast naar zwemles brengen. Best een organisatie met een jongste van anderhalf. Dit is sinds de laatste maanden, sinds mijn schoonzus een baan heeft gevonden in de zorg. Ik vind het moeilijk om nee te zeggen op momenten dat ik sowieso niet echt plannen heb om die dag te gaan doen. Dan moet ik zeggen 'ja sorry, ik kan niet want ik wil lekker een beetje bankhangen vandaag'. Ik wil best eens een keer oppassen in nood, maar niet structureel zoals nu het geval lijkt te worden. Ik heb dit ook al eens aan schoonzus gezegd, met als resultaat dus dat ze nu bijna structureel mij om de vrijdag om 22.00 vraagt op te passen .. Nood, omdat ze niemand anders heeft kunnen vinden. Ik vind dit heel lastig!
Ik kan me voorstellen dat dit erg vervelend is . Vooral omdat het een avond van te voren is. Bedoel wat ik weet krijg je in de zorg een maand planning Neem niet aan dat ze een dag van te voren te horen krijgen dat ze moeten werken. Dus hadden ze beter moeten planning / regelen. Ik zou een gesprek aangaan en dit bespreekbaar maken. precies zoals je het hier neer zet tegen hun zeggen Van ik wil best een keer uithelpen maar niet structureel en vooral niet om 22 uur pas .. Wat hadden ze gedaan als jij niet haf gekund
Ze maakt het wel structureel en "misbruikt" ht denk ik een beetje nu. Jij heb gezegd uit nood dus nu appt ze jou laat op ee avond van tevoren zodat je voor je gevoel geen nee mee kan zeggen. Vraag haar eens of ze wil dat jij structureel op gaat passen. Zegt ze nee dan mag jij vind ik zeggen dat je dit wel zo voelt en je jezelf voor het blok gezet voelt. Zou je het willen doen en zo ja voor niets?
Mee helpen zoeken naar een goedkope oppas? Snap dat je het lastig vind om nee te zeggen, maar als jij andere plannen hebt moet ze dat accepteren. Vooral omdat anderen ook afzeggen en die willen misschien ook liever bankhangen of bijkomen na een week hard werken.
Ja dit bespreken en samen met haar gaan zoeken naar meer mensen in de omgeving. Dan kun jij nog steeds wel 1 keer per maand of misschien 2 keer. maar dan de andere keren iemand anders.
Tsja als ze zelf niet kunnen regelen dat ze vrij zijn (ruilen met collega's bijvoorbeeld) en er geen familie is die op kan passen structureel, een betaalde gastouder zoeken. Wij proberen eerst te ruilen, dan de gastouder of familie vragen. Ik denk dat vandaag de 3e keer is (in 2jr) dat ik mn schoonouders heb gevraagd. Mijn ouders hebben misschien 5x opgepast. Dit terwijl mijn vriend in principe bijna iedere zaterdag werkt.
Nee ik wil helemaal niet oppassen... Alleen in nood, maar daar stel ik mij hooguit iets van 2 a 3 keer per jaar bij voor. Ik heb dat ook al wel eens aangegeven. Maar ze zitten duidelijk met handen in het haar en komen ze toch weer bij mij uit. Ik zou verder ook echt niemand weten die op zou kunnen of willen passen. Ik ken die wereld niet... Ik heb zelf geen kinderen. Na 11 jaar dokteren heb ik dat opgegeven en heb ik mijn leven ingericht op geen kinderen. Ik steek heel veel energie in mijn werk, ik werk volledig. In het weekend onderneem ik leuke activiteiten. Ik ben nu zover dat ik zelfs de voordelen van geen kinderen in ben gaan zien. En natuurlijk vind ik het zeker leuk om de toffe tante te zijn voor neefjes en nichtjes maar nu voelt het meer als een 'tweede baan'.
Je kunt toch gewoon nee zeggen, snap dat dat even lastig is, maar je kunt duidelijk aangeven dat je er niet van gediend bent pas om 22.00 uur een berichtje te krijgen of je wilt oppassen. Dat je het vervelend voor hun vindt, maar dat ze hun eigen verantwoordelijkheid hierover moeten nemen. Geef gewoon duidelijk aan dat je best eens wilt oppassen en dingen wilt ondernemen met de kids, maar dat je ook je eigen leven hebben. Dat je fulltime werkt en dat je ook zin hebt om lekker een vrij weekend hebt. Dit is iets wat ze zelf moeten regelen en niet jou met een probleem opzadelen. Jij hoeft dit niet voor hun te regelen of te bedenken. Dan moeten ze de weekenddiensten maar beter op elkaar afstemmen, dus niet tegelijk.
Ja, ik zal het zeker nog een keer aangeven. Probleem ligt ook bij mij dat ik het mij aantrek. Van mijn zwager krijg ik weinig begrip ... Die legt mij onder een vergrootglas en die houdt precies in de gaten wat mijn bezigheden zijn. Als ik thuis ben dan heeft hij er weinig begrip voor als ik hun niet uit de brand wil helpen. Die vind dat ik maar een makkelijk leven heb, en gewoon maar kan doen waar ik zin in heb... Die heeft er een handje van om mij verantwoordelijk te maken. Afgelopen zondag was hij verbolgen dat hij niet naar zijn hobby kon omdat ik niet kon oppassen en dat ik wel leuk een dagje weg ging.
jeetje, jij bent toch niet verantwoordelijk voor hun leven?!?! Enige wat helpt denk ik, is inderdaad heel duidelijk grenzen aangeven. Misschien kan je aangeven als soort van strippenkaart, we kunnen dit jaar 3x oppassen, en als die voorbij zijn is het gedaan?
Ik heb mijn 2 oppassers vandaan bij oudermatch.nl en oppasbron.nl Die kun je adviseren. Misschien is een gastouder nog een idee, die zijn er ook met flexibele uren. Toevallig weet ik dat een kinderopvang bij ons in de buurt ook flexibele uren heeft en de mogelijkheid tot uren ruilen met ouders. Dus er zijn mogelijkheden. En als ik lees hoe jij er in staat, zou ik echt weigeren. Want die toffe tante is hartsikke leuk, maar daar moet het bij blijven. Nu word je zelf een beetje een gastouder. En als je zoveel werkt dan wil je ook kunnen doen in het weekend wat JIJ wil toch? Dat moet zij snappen, want die werken blijkbaar ook hard. En voor af en toe of een paar weken is het geen probleem, maar zoals ik het lees is er geen zicht op verandering.
Ja kan nog zeggen; joh ik merk dat je met regelmaat vraagt of ik op wil passen en dat ik steeds niet kan. Dat vind ik best vervelend aangezien ik ook zo druk ben. Zal ik eens voor je rondvragen voor een oppas? Dan weet ze meteen dat jij het zo niet meer fijn vind.
Het is niet heel gezond hoe je zwager op die manier een deel van je leven bepaald. Heb je zelf ook dat gevoel? Ik denk dat het duidelijk aangeven van je grenzen (hoeveel ik ook van jullie kinderen hou, ik vind oppassen vreselijk en wil het niet meer doen) nu heel belangrijk is. En aangeven dat je een eigen leven hebt tegenover je zwager als hij weer gekke dingen gaat zeggen. Ze moeten dan wel een oppas-oplossing bedenken waar jij geen onderdeel van bent. Dan kan het alsnog zijn dat ze je echt in nood gaan vragen, maar dat zal dan ook maar 2 keer per jaar zijn wellicht. Zij hebben nu waarschijnlijk geen idee hoe je er echt over denkt en vinden het vooral makkelijk, zo lijkt het.
Ik denk dat ze heus wel weten hoe ik er in sta maar vooral mijn zwager kan mij een enorm schuldgevoel geven. Met mijn schoonzus valt wel te praten. Mijn zwager is de broer van mijn man ... Die lijkt mij niet erg te mogen. Die heeft als eens verhalen de wereld ingeholpen dat ik misschien wel een verhouding zou hebben omdat ik 'alweer' niet op kan passen en weg ben zonder man (zijn broer). Eigenlijk is mijn topictitel bij nader inzien verkeerd. Het is dilemma met zwager. Maar mijn schoonzus is degene die degene die vraagt. Dus vandaar in eerste instantie die titel. Ik wilde mijn zwager even erbuiten houden om niet te veel informatie te geven. Nu doe ik het toch maar.
Jij bent de enige die dit kunt doorbreken . En al zou jij de hele dag op de bank willen hangen . Je hebt hun helemaal geen verantwoordelijk af te leggen . Duidelijke taal lijkt mij hier de enige optie: nee ik wil niet meer oppassen . Ik vind het niet leuk en heb eigen plannen in de weekenden . En hoe zij daar ook op gaan reageren , dat zegt iets over hen en niet over jou. Dus dat moet je aan de kant zetten . Maar smoesjes gaan verzinnen heeft geen zin , dan krijgen ze het gevoel dat je wel wil maar niet kunt. Dus vòòr ze het weer gaan vragen ga jij daar langs en leg je het uit. Dat je dus niet meer structureel wil oppassen omdat het voor jou te druk is. Punt . Sterkte en sta stevig in je schoenen!
Ik denk dat je het beste eerlijk kan zijn. Heel lullig misschien maar zij hebben gekozen voor kinderen, jij niet (voor die van hun dan). "Sorry maar doordat ik telkens gevraagd wordt om op te passen kom ik niet toe aan de dingen die ik wil en moet doen" Overigens is nee een antwoord als ze je vragen.
wat een vent! Wat vind je man van de situatie. Ik geef je groot gelijk dat je niet wil oppassen, het is jouw leven en het zijn hun kinderen, hun verantwoordelijkheid. Dat je af en toe een leuke tante bent en ze een dagje mee op sleeptouw neemt, ja dat is leuk. Maar dat is dan ook als het jou uitkomt. Misschien kan je samen met je man het gesprek aangaan?