Hallo allemaal, Mijn kindje ligt in een halve onvolkomen stuit. Mijn vraag is: wie heeft er een stuitbevalling gehad resp. keizersnede, en willen hun verhaal vertellen hier. Ik wil mij graag zo goed mogelijk voorbereiden maarja, de vraag is natuurlijk valt er uberhaupt iets voor te bereiden? Hoe lang verbleven jullie in het ziekenhuis enz enz, hoeveel babypakjes moet je meenemen enz? Alle tips en adviezen zijn byzonder welkom.
Ik ben zelf vroeger stuit geboren gewone bevalling. Zelf heb ik 2 stuitkindjes en heb 2x keizersnede gehad. De eerste maal moet je toch rekenen dat de eerste 3 dagen pijnlijk zijn de buikspieren zijn doorgesneden, dat heeft z'n tijd nodig. Ik ben toen 7 dagen in het ziekenhuis moeten blijven. de 2 de na de keizersnede liep ik om 17u al naar de couveuse terwijl ik om 13.20u bevallen was met keizersnede, dit was niet pijnlijk meer, wist ik nikse van. Toen ben ik 10 dagen moeten blijven. Ook moet je rekening houden dat je 7 weken geen zware dingen moogt tillen dus laat je man de kookpotten al op het vuur zetten voor hij gaat werken. Als je maar aan doet dan kan de wonde openschueren of kan de snede heel breed worden. Keizersnede mag je 3 op de zelfde lijn hebben, 4 de wordt 1 cm erboven. Ik heb geen spijt van de keizersnede, je bent vrij snel terug kiplekker tegnover gewone bevalling kan je scheuren en inknippen krijgen. indien je nog vragen heb stel ze me gerust
Ik ben ook benieuwd mij staat het zelfde te wachten! Ligt ie bij jouw met een been naar beneden dan? Bij mij ligt ie in een onvolkomen stuit geloof ik.. Met de benen in de nek!
Ik ben in stuit bevallen. Ik heb mijn verhaal hier al meerdere malen opgeschreven, dus ik hoop dat ik er niemand mee verveel . Mijn vliezen zijn spontaan gebroken en daarna kwamen de weeen op gang. Die waren goed te houden. Toen de gyn voor de eerste keer keek naar de ontsluiting had ik al 6 cm. 1,5 uur daarna had ik volledige ontsluiting en werd de gyn er weer bij gehaald. Ik mocht gaan persen. Bij de eerste perswee werd haar lijf geboren. De gyn stond klaar om een knip te zetten, maar was te laat. Want bij de 2e perswee kwam ook haar hoofd er uit. De bevalling duurde 3,5 uur en ik heb 4 minuten geperst. En ik had 2 hechtinkjes. Ik heb ontzettend opgezien tegen de bevalling, vooral ook omdat mijn moeder ook een stuitbevalling gedaan heeft, die alles behalve vlot verliep. Ik ben er toch voor gegaan, omdat het ziekenhuis er voor 1000% achter stond en er veel (positieve) ervaring mee had. Ik was goed voorbereid, in de zin van, dat ik wist wat ik moest weten: * De bevalling moet vlot verlopen, dwz minimaal 1 cm ontsluiting per uur * Als je persdrang voelt mag je nog niet persen, het kan zijn dat het kindje met de voeten op je endeldarm drukt, en dat veroorzaakt die persdrang terwijl de ontsluiting niet volledig is (toen mijn ontsluiting volledig was en ik echt pijn begon te krijgen, dacht ik dan ook dat ik nog niet mocht persen. Ik heb dus goed gepuft en toen het gewoon volledige ontsluiting bleek te zijn, moest ik echt helemaal omschakelen). * Tot 6 cm ontsluiting kan je pijnstilling krijgen * Als het tijd is om te persen wordt het bed omgebouwd tot een dwarsbed * Verder wordt je blaas geleegd met een catheter en er wordt een knip gezet om zoveel mogelijk ruimte te creeeren voor de geboorte van het hoofd. Verder heb ik me zo goed en zo kwaad als het kon 'ingelezen' over de voordelen van een gewone bevalling versus een keizersnee. Het blijkt bewezen te zijn dat kindjes die weeen meegemaakt hebben beter voorbereid zijn op hun geboorte (of ze nu uiteindelijk wel of niet via de natuurlijke weg geboren worden). Weeen geven aan dat er iets te gebeuren staat, maar persen bijvoorbeeld ook alvast het vruchtwater uit de longetjes. Een keizersnee is toch een behoorlijke ingreep, die ook gevolgen kan hebben voor een eventuele volgende zwangerschap. In mijn geval was ik ontzettend blij dat ik op de normale manier ben bevallen. Onze dochter had namelijk opstartproblemen (geen zuigreflex) en is een poos in het ziekenhuis moeten blijven. Als ik een keizersnee had gehad, had ik een probleem gehad, want ik woon 10 km van het ziekenhuis vandaan en had dan geen auto mogen rijden, en mijn dochter dus niet 4 keer per dag kunnen gaan voeden, zoals ik nu wel gedaan heb. Onze dochter was overigens 3,5 weken te vroeg en dysmatuur (ik had zwangerschapsvergiftiging). Ik heb gedacht dat ik zo vlot bevallen ben, omdat ze klein was. De gyn zei later dat het weinig verschil gemaakt zou hebben, als ze 2 kilo meer had gewogen was het net zo vlot gegaan. Haar hoofd was namelijk wel normaal van grote, en da's toch het lastige punt bij een stuit. Een eventueel 2e kindje ligt waarschijnlijk weer in stuit bij mij (afwijkende vorm van de baarmoeder) en er is voorspeld dat ik dan nog sneller beval. Ik ga ervoor hoor! Verder wil ik even melden dat ik blij ben dat ik het in elk geval geprobeerd heb, om natuurlijk te bevallen. Dat was zo ie zo mijn insteek geweest, mijn eerste keuze, boven een keizersnee. Als het uiteindelijk een keizersnee zou zijn geworden, dan was dat ook goed geweest. Ik vind het erg bijzonder om weeen meegemaakt te hebben en die oerkracht van mijn lichaam te hebben ervaren. Ik had dat niet willen missen.
Ja twijfelaartje, met 1 been naar beneden. Hoe is het mogelijk he? Kiz en Zico, bedankt voor het vertellen van jullie verhaal, hier kan ik iets mee.
mijn schoonzus is van haar dochtertje bevallen in stuitligging zonder keizersnede en ze heeft na veel aandringen bij haar gyn de dag zelf het ziekenhuis nog mogen verlaten
Hoi jingels, Ik heb op 12 februari jl een geplande keizersnede gehad, ook vanwege een stuitligging. Hier vind je mijn verhaal: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=38140 Met name de eerste dagen heb ik best veel pijn gehad, maar mijn herstel verloopt zeer voorspoedig. Ik ben blij dat ik gekozen heb voor de keizersnede, want ik moet er niet aan denken dat er tijdens de stuitbevalling iets mis zou gaan (en dan is de kans groot dat het alsnog een spoed-keizersnee wordt). Ik heb helemaal niet het gevoel dat mijn buikspieren zijn doorgesneden, want ik kan ze alweer aardig belasten zonder pijn. Ze zijn nog niet zo sterk als voorheen, maar dat komt wel weer. Hopelijk draait jouw kindje alsnog, zodat je de keuze tussen een stuitbevalling en een keizersnede niet hoeft te maken. Mocht dat toch nodig zijn, dan wens ik je heel veel succes bij de afwegingen. Volg vooral je gevoel en laat je niet gek maken door wat anderen vinden. Groetjes, Wendy
Hoi Wendy, Bedankt voor je link over je bevalling. ik moet eerlijk zeggen , ik zie enorm op tegen een eventuele keizersnede maarja... het is niet alsof ik veel keus heb.
niet teveel schrik van hebben, het gaat allemaal best lopen, het is er in gekomen en zal er weer uit moeten ook he. niet teveel schrik, het valt allemaal 100% mee
Hoi Jingles, bij mij ligt het kindje precies hetzelfde als bij jou..: één been naar beneden en de andere in de nek ..Ik zie ook dat we precies even ver zwanger zijn..grappig! Morgen moet ik weer naar de gyn, maar ik denk niet dat onze dondersteen gedraaid is... Mijn voorkeur gaat op dit moment uit naar een keizersnede...Ook al wilde ik absoluut geen keizersnede, maar ik durf de draaipoging niet goed aan en een stuitbevalling al helemaal niet (onze kleine loopt voor op groei, ivm mijn diabetes)...Ik ben erg benieuwd wat de gyn morgen zal zeggen! Moet jij binnenkort ook naar de gyn om te bespreken hoe of wat? Groetjes, Angela
Hoi Angela, Idd heel toevallig. Ik moet woensdag a.s. weer naar de gynaecoloog. Mijn vk had geen verklaring voor de onvolkomen stuit, kindje neemt de houding aan die hij/zij prettig vindt. Zij we mooi klaar mee , nietwaar? Mijn vk dacht niet dat bij een onvolkomen stuit een draaipoging werd voorgesteld, tenminste meestal niet. Ik denk dat we ook weinig keus hebben dan te kiezen voor de sectio ( keizesnede), ik hoop natuurlijk dat mijn kindje nog draait maarja.... Ik ben blij dat ik een lotgenoot tref. Hou je mij op de hoogte? groetjes, Lonneke
Zijn we idd mooi klaar mee ...eigenwijze kinders, haha...Ik heb zelf nu ook zoiets van: het kindje zal misschien wel een reden hebben om zo te blijven liggen, dus waarom forceren? Ik heb het gisteren met m'n vriend over gehad en die is het roerend met me eens over de keizersnede...Ik vind het wel spannend, want met de geplande keizersnede weet je precies wanneer je ouders wordt ...Aangezien wij een groot kindje krijgen, zou het best wel eens kunnen dat ze met 37 weken de keizersnede uitvoeren, dat is al over iets meer dan 2 weekjes, dus ik begin nu wel zenuwachtig te worden... ...Ik hou je op de hoogte wat er morgen besproken is! Groetjes, Angela
Zo, weer terug van de gyn en echoscopiste! Ons kindje ligt (zoals verwacht) nog steeds in een stuit! Het enige verschil met vorige x was, dat allebei de beentjes nu naar beneden liggen... Volgende week dinsdag moet ik terugkomen en als het dan nog steeds zo ligt, mag ik meteen voor een draaipoging door, MITS ik dit zelf wil...Heb al aangegeven dat ik er een beetje huiverig voor ben..Hij vroeg me om er goed over na te denken deze week...Aangezien iedere optie een nadeel voor mij heeft (ivm diabetes), wil ik hier heel goed over nadenken.. Het kindje had nog wel ruimte om te draaien, dus dat is wel positief! Het woog nu ongeveer 3 kilo en is dus 1 kilo aangekomen in 2 weken tijd ...ons dikzakje ... Helaas was m'n bloeddruk te hoog en dus moest ik meteen urine inleveren...Als ik niks hoor, hebben ze geen eiwitten gevonden...ben benieuwd! Groetjes, Angela
ik heb ook 2 draaipogingen ondergaan. Vond het heel eng en men zei ook tegen mij dat kindje er goed voor lag (goede ligging, lengte en gewicht)en dat er een reeele kans was dat de draaipoging zou lukken (40 procent). Dus geprobeerd maar dochter lief liet zich niet draaien met 37 weken en 2 dgn. Maar ik weet wel dat ik bij een volgende stuitligging niet meer een draaipoging zou doen aangezien het toch een kleine kans is. De draaipoging is een vervelend gevoel, maar niet extreem pijnlijk. Dus keizersnede gepland, 3 dgn voor de geplande keizersnede kwamen we er tijdens de laatste controle in het ZH dat onze dochter uitzich zelf is gedraaid, dit is geweest tussen de 37,6 weken en 38,5 weken. Ik heb er niks van gevoeld. Een stuitbevalling wilde ik sowieso niet, je hoort nog wel eens dat het kindje er wel ns wat aan over kan houden! en tijdens een stuitbevalling eindigd de helft alsnog in een keizersnede. Maar gelukkig ben ik op een normale manier bevallen met 41,5 wkn, dus ook nog overtijd! We hebben nu een pracht van een dochter. mijn bevallingsverhaal staat wel ergens op de site!
Oe, wat een geluk Christina, ik hoop dat die van mij zich ook nog op het allerlaatste moment bedenkt Nou Angela, moeilijke keus, maar ik heb in principe als er bij mij niets veranderd, de keus al gemaakt om geen draaipoging te doen. Ik ga dan denk ik voor de keizersnede. Maarja niets zo veranderlijker als de mens, even afwachten wat de gyn. morgen zegt.
Hoi, Nou, mijn kindje ligt nu in een volledige onvolkomen stuit. Hoofd nog steeds linksboven, voeten rechts/midden boven, kontje onderin. Ik moet 17 april terugkomen, kreeg van de betreffende gynaecoloog een folder mee: www.nvog.nl daar kan je van alles opzoeken over stuitbevallingen enz. Bij een volgende controle, en er is niets veranderd dan gaan we een eventuele draaipoging en de rest bespreken.... We wachten het dus nog maar even af.
Ik heb een keizersnede gehad i.v.m. stuitligging. Een draaipoging zag ik niet zitten en heb ik geweigerd. Mijn vliezen zijn spontaan gebroken dus ik heb wel een gedeelte van de bevalling meegemaakt. Achteraf gelukkig dat ik een keizersnede had want met een stuitbevalling zou het helemaal verkeerd zijn afgelopen (zijn hoofdje zat vast achter mijn ribben). De keizersnede is me 100% meegevallen. Een dag later liep ik alweer.
Nou, vandaag moesten we weer terug naar de gyn. Het kindje was nog steeds niet gedraaid (had het ook echt niet verwacht )..Hij vroeg me wat we zelf wilden. Ik heb verteld dat ik angstig was voor de draaipoging en aangezien het kindje al een beetje ingedaald was, zou het ook nog eens moeilijker gaan (ook ivm m'n eigen vetlaagje, kunnen ze wat moeilijker contact maken met het kindje). Een stuitbevalling zie ik zelf ook niet zitten, aangezien 40% daarvan toch nog in een keizersnede eindigt en er dan ook complicaties kunnen optreden. Dus het wordt een keizersnede, de gyn. vond het zelf ook een goede keus! De datum is geprikt: 1 mei wordt het! Spannend...ik vind het ook een heel raar idee dat we het van te voren al weten... Jingles, bij jou nog iets veranderd?
Spannend Angelinaatje... Mooie datum.. Ik moet vrijdag naar de gyn voor een echo. Ons meisje ligt ook nog steeds in stuit... Ik ben benieuwd.