Onze jongste dochter heeft tot 37 weken in een stuit gelegen. Wij hebben toen bewust gekozen voor een geplande keizersnee. Puur omdat het mij helemaal niks leek, dat geduw en gepor. Voor mijn gevoel leek het hartstikke gevaarlijk. Ik had steeds visioenen dat de navelstreng om haar nek strakker en strakker werd gedraaid. Dus puur op gevoel. Toen wij met 37 weken op laatste controle kwamen en een geboortedatum zouden kiezen.....bleek mevrouwtje alsnog te zijn gedraaid Helemaal niks gevoeld...hoe dat kan is me alsnog een raadsel. Ben met 40 weken ingeleid met een ballonnetje...maar helaas is ze uit mijn bekken gaan draaien. Ze had gewoon te veel ruimte. Het is toen alsnog een keizersnee geworden. Dit was mijn 2de keizersnee overigens...en ik kan je wel vertellen, dat deze een stuk relaxter was dan de eerste keer. Die was spoed en toen was het een kwestie van leven of dood. Dit keer was er rust en werd er lekker gekletst in de OK. Ze hebben echt hun best gedaan om er een relaxte sfeer van te maken. We hebben behoorlijk wat afgelachen. Als dit een plakbeebje is, zal het nu echt een geplande keizersnee worden. In dit geval kies ik voor de "natuurlijke keizersnee". Dan krijg je meteen je kindje bij je na de geboorte. Ik vond bij de eerste het herstel prima te doen...na 2 weken liep ik alweer in de AH. Bij de tweede heb ik bijna 4 weken op mijn gat gezeten omdat ik het herstel heftig vond. De inwendige wond heelde heel langzaam waardoor ik heel lang bleef bloeden. Je moet er echt wel 6 weken voor uittrekken....het is en blijft een buik operatie...naast een bevalling. Mocht je er voor kiezen, zorg dan wel voor een goed vangnet thuis. Wij kregen aanvullende kraamhulp, 10 dagen en daarna was mijn man nog een week thuis.
Oh en ik mocht geen stuitbevalling ivm eerdere keizersnee. Over het bevallingsplan...al doende leert men. Bij de eerste was het spoed spoed...dus toen wist ik al snel hoe ik het een volgende keer niet wilde: alles uit de kast halen voor een vaginale bevalling. Mijn man had bijna geen vrouw en kind meer. Dus in mijn bevallingsplan stond: - niet (lang) overtijd - geen ingrepen bij vaginale bevalling, zodra er sprake zal zijn van een eventuele kunstingreep (tang, pomp, wee-opwekkers) zal men overgaan tot een keizersnee Dit keer komt er bij: - geplande keizersnee - geboorte willen zien - baby meteen op borst...in dien niet mogelijk: - niet wassen van de baby - niet aankleden van de baby
Thx voor je verhaal mamavanjuul.. As het een kzsnede zou worden wil ik idd een hoop dingen bespreken met mijn gyn. Alleen is het nu natuurlijk zo dat ze al snel gaan roepen. Je hebt nog alle tijd, je kindje kan nog draaien... Maar toch wil ik van te voren idd er al goed over nadenken wat we graag willen.
Ik heb absoluut de draaipoging gedaan! Geen twijfel, wilde heel graag natuurlijk bevallen. Helaas lukte het bij mij niet. Ik heb nog geprobeerd om een tweede keer te draaien, maar helaas had ik te weinig water, dus het was beter van niet. Verder snap ik niet zo goed wat precies de redenenen zijn om niet te draaien. Er was bij mij iig geen twijfel. Het deed wel een beetje pijn, maar ach, ik wilde zo graag natuurlijk bevallen. Voor mij was het toch wel even slikken dat het een keizersnede ging worden. Een stuitbevalling heb ik nog wel overwogen, maar vond dat toch te risicovol, stel er gaat toch iets niet goed en hij blijft ergens haken of krijgt te weinig zuurstof oid. Ik vond dat toch te eng. Ik heb voor een keizersnede gekozen. En ben er blij mee dat ik keizersnede heb gedaan en geen stuit. Maar voor de tweede keer hoop ik heel erg, als het lukt om weer een kindje te krijgen, om dan weer voor een natuurlijke bevalling te gaan. Een keizersnede vond ik zelf ook wel pittig en ik was na de bevalling ook heel erg bezig met mijn eigen herstel waardoor ik niet optimaal heb kunnen genieten van zijn eerste daagjes, waar hij zo klein is.
Ik heb geen draaipoging laten doen, voelde gewoon niet goed. Mijn dochter lag ook al vanaf week 20 in stuit, dus voor mijn gevoel wilde ze gewoon graag zo liggen. Ik heb een geplande keizersnede gehad, een stuitbevalling was wel een optie, hoewel ze er niet heel gunstig voor lag. Maar ik vond de risico's voor haar te groot, en bovendien zei de arts mij ook dat 50 % van de stuitbevallingen alsnog in een spoedkeizersnede eindigen en aangezien me dat helemaal vreselijk leek is de keizersnede toen gepland geworden. De keizersnede is me op zich mee gevallen, ik vond het een heel bijzondere ervaring. Mijn man heeft mijn dochter geboren zien worden en ik heb haar op de operatiezaal al even vast kunnen houden en toen ik net op de recovery lag kwamen mijn man en dochter alweer bij me. Ik heb haar dan ook heel snel aan de borst kunnen leggen, dat vond ik heel belangrijk. Het herstel vond ik redelijk zwaar, ik kon bijna niks die eerste dagen en ook emotioneel vond ik het heftig. Overigens doen ze in het ziekenhuis waar ik ben bevallen nog geen natuurlijke keizersnede helaas, want dat had me anders wel wat geleken.
Omdat ik het te gevaarlijk vond. Ik heb de gevaren niet over voor "ik wil zo graag natuurlijk bevallen". Het maakt mij niet uit op welke manier, als mijn kind maar leeft. Sorry hoor...maar vind dat zo'n rare opmerking altijd
Niemand hoeft zich te verantwoorden he Het is toch echt je eigen keuze... Zij wilde het wel ..prima .. Wij niet
Hier ligt de kleine ook in een stuit (heeft nooit anders gelegen). Met 35 weken hebben ze een draaipoging gedaan en hoewel ze hem goed meekregen draaide hij steeds weer terug. Ik heb nu dan ook gekozen voor een keizersnee. De risico's van een stuitbevalling vind ik te groot, vooral bij de eerste. De keizersnee staat nu gepland voor 38 weken omdat ik ook een te hoge bloeddruk heb. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik best tegen de keizersnee en vooral het herstel op zie!
Is ookzo Maar ik krijg echt jeuk van het zinnetje: "ik wil zo graag natuurlijk bevallen" Uiteindelijk willen we dat allemaal!
Ja tuurlijk... Ik ook. Maar een draaipoging is niet zomaar even iets ... Ik vindt persoonlijk de risico's te groot. Daarom dat ik het niet wil. We hebben die keuze natuurlijk niet voor niks ook Hoe gaan ze eigenlijk hiermee om in andere landen vraag ik me af. Want Nederland is toch al altijd zo moeilijk met zo'n dingen he... @ilo snap ik hier telt wel heel erg mee dat mijn meiden ook niet echt makkelijk geboren zijn dus een kzsnede is hier iets minder eng. Maar ik onderschat het natuurlijk niet.
Sorry hoor maar jeuk krijgen van het zinnetje ik wil zo graag natuurlijk bevallen? Ieder zijn ding toch? Ik wil dat namelijk ook heel graag en kan dat niet omdat ze in stuit ligt. Heb dus twee draaipogingen gedaan. En als je bespreekt met een arts wat de risico's zijn weet je dat die er niet of nauwelijks zijn. Ze maken een echo van te voren en een ctg checken echt alles. Dat je het niks vind of er geen fijn gevoel bij hebt door de eventuele risico's die jij denkt dat er aan kleven prima. Maar dat wil niet zeggen dat iemand die er voor kiest wel een draaipoging te doen omdat diegene graag natuurlijk wil bevallen daar niet heel goed over nagedacht heeft. Mij werd het zelfs geadviseerd omdat een keizersnede meer risico's met zich meebrengt als een draaipoging. Ik krijg eerder jeuk van het zinnetje "als mijn kind maar leeft" dat wil iedereen! Maar iedereen maakt zijn eigen keuzes en dat wil niet zeggen dat de ene keuze beter is als de andere. Volgens mij werd hier gewoon gevraagd om ervaringen
SPannend is het wel Lov...wat je ook beslist. Hier zal het voor de 3de keer een ks worden, alleen nu wel gepland. Morgen bij de Ha langs om een verwijsbrief voor de gyn op te halen. Ook al stelt het niks voor, toch is het altijd weer spannend.
Nou ja eerst maar eens zien wat hij doet. 3 dec weer een echo en ben dan eens benieuwd.... Maar ze kunnen schijnbaar nog lang draaien al wordt het natuurlijk steeds moeilijker. Iig weet ik nu al dat ik geen draaipoging wil en geen natuurlijke bevalling. Dus blijft hij in een stuit wordt het toch een kzsnede. Uiteindelijk gaat het bij mij om mijn kindje.... En dan is een kzsnede het meest veilig .