Vorige week maandag bloedgeprikt een hcg waarde van 31 Vandaag weer bloedgeprikt een hcg waarde van 64... De assistent zegt dat ze er niets over kan zeggen of het goed zal gaan. Wie heeft dit ook meegemaakt en weet raad?
Een lage Hcg zegt op zichzelf niet zo veel. De referentiewaarden liggen de eerste weken echt enorm uit elkaar. Echter... als het na een dikke week zo weinig is gestegen... Dat zegt wel wat. Ik heb er in elk geval geen goede ervaringen mee. En ik zou willen dat ik je iets anders kon zeggen, eerlijk waar. Hoop dat jij de uitzondering bent en dat alles goed mag gaan!
Bedankt voor je reactie.. mijn temperatuu is vanmorgen ook naar beneden gegaan.... geen goed teken lijkt mij
Helaas heb ik hier ook geen positieve ervaring mee, bij mij was het van 53 naar 261 gegaan in een week maar was ook veel te weinig.. de miskraam kwam ook niet zelf opgang.. Ik hoop dat het bij jou anders mag gaan deze zwangerschap! Heel veel succes! Moet je nu nog een keer terug?
Ik moet volgende week woensdag weer bloedprikken en ik heb voor 23 mei een echo staan. Volgens de gyn heeft het nu geen zin om een echo te maken omdat je toch niets ziet met zulke waardes, altands volgens haar.... Hoe is het toen bij jou afgelopen en wat hebben ze bij jou gedaan? Ik vind het echt heel raar dat ik moet gaan zitten afwachten terwijl ik hier overal op het forum lees dat sommige met 5 weken al een vaginale echo krijgen...
Ik heb dit vorig jaar ook gehad. Was helaas geen goed nieuws. De eerste meting was 18 (4+1), een week later 56. Omdat ik al onder behandeling bij de gyn was kreeg ik snel een echo. Daar was niets op te zien, alleen verdikt slijmvlies. Pas met 8 weken kwam de bloeding op gang. Sterkte!
Jeetje, maar kunnen ze dat niet opwekken dan? Moet ik wachten tot dat het zelf komt als je al weet dat het niet goed is???
Of dat kan weet ik niet. Ik heb een geschiedenis met verklevingen dus kan me voorstellen dat de gyn daarom geen curretage heeft voorgesteld. Of dat bij jou anders is??? Ik vermoed dat ze het nog even willen aankijken. Heb je nu nog een afspraak staan? Anders zou ik een verwijzing vragen om te kijken wat een gyn ervan zegt. Edit ik lees dat je al afspraken hebt. Sterkte meid, ik weet hoe onzeker je je voelt en je toch hoop hebt. Dat had ik ook namelijk. We willen zoooooo graag .....
Ik zit al in het ziekenhuis, ben zwanger geworden doormiddel van clomid. Maar de gyn die zegt dus inderdaad afwachten... Maar wat is deze onzekerheid vreselijk.....
Met 5 weken kun je idd al wel een echo krijgen, maar meer dan een zwangerschapsring zul je dan niet zien. Dit wordt enkel gedaan om bijvoobeeld te kijken of het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is. Je kunt met 5 weken niet zien of het vruchtje vitaal (hartslag) is, of of het een kans heeft te overleven of niet. Bij mijn miskraam konden ze goed zien dat het vruchtje heel erg achterliep in groei, maar ook dat kun je zo vroeg nog niet zien. Zolang je geen bloed hebt, is het echt afwachten. Balen meid!
Dag Valerie, ik weet mar al te goed hoe jij je voelt. Ik ben de trotse mama van ee peutertje van 1,5. Voor hem had ik een miskraam op 12 weken zwangerschap. We dachten daarmee wel ons deel van de pech gehad te hebben en wilden heel snel een tweede. Vorig jaar in september kreeg ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waar ik met spoed aan geopereerd ben. Ze hebben toen ook een eileider moeten weghalen, want onze kansen op een nieuwe zwangerschap (lichtjes) verkleint. Zo groot was mijn geluk toen ik één van de eerste dagen van 2011 een positieve zwangerschap test had, maar al snel kwam de ontnuchtering toen bleek dat mijn hcg te laag stond. Tien dagen afwachten, nog steeds te laag. Dan naar gynae voor echo: baby zat goed, maar was klein, nóg afwachten. En 10 dagen daar nog eens na had ik pas eigenlijk de zekerheid dat het wel degelijk was misgelopen. Zo'n helse maand vol tegenstrijdige gevoelens....zucht... Normaal moest ik vorige week vrijdag mijn regels krijgen, maar buiten een beetje bruinverlies was er niets. Omdat ik niet wist wat ik er van moest denken ben ik vandaag naar mijn huisarts geweest voor een bloedtest. 'k Mocht haar zonet bellen voor het resultaat en hcg is net als bij jou 64, wat te laat is voor 4,5 week zwangerschap. Het gaat dus terug zo'n spelletje worden als in januari waarschijnlijk. ik ben er zelf kapot van, nóg eens die miserie, die ontgoocheling, een vermoedelijke curettage en dat terwijl zowat mijn ganse vriendenkring zwanger is. Maar ja, that's life. Niets aan te doen zeker... In al mijn frustratie vergeet ik je nog te melden dat ik zeker en vast mee zal duimen dat het alsnog goed komt. De kans is maar klein, maar zolang ze er is mag je de moed niet opgeven! Veel liefs gewenst en hopelijk komt het goed! Knuf, Peutermama.
Lieve peutermama, Jeetje, wat een verhaal.... En weer een lage hcg.... Ik zei net tegen mijn vriend, dat het fout gaat is vreselijk, maar die onzekerheid en het moeten afwachten dat maakt het nog verschrikkelijker. Niet weten waar je aan toe bent. In gedachten ben ik al afscheid aan het nemen, mijn geloof in dat het nog goed komt is even ver te zoeken. Ook omdat mijn temperatuur vanmorgen naar beneden is gegaan. Neem jij ook je temp op? Ik wens jou ook heel veel sterkte en ik wens dat het goed komt, Knuff voor jou en veel liefs...
De onzekerheid is inderdaad killing, dat kan ik me nog herinneren. Ik heb toen ook meerdere keren gezegd: als het niet goed zit, dan maar liever NU de miskraam, dan kunnen we tenminste verder... Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt!
Hoi Valerie, Ik had ook een lage hcg, die eerst traag steeg. Toch zagen we 2x een prachtig kloppend hartje. Helaas stopte dit met zo'n 7 weken en heb ik vorige week een miskraam gehad. De gyn zei dat de hcg niet altijd iets zegt over het verloop van de zwangerschap. Ze heeft me echter wel altijd gezegd rekening te houden met de kans dat het mis kon gaan. Ik kan je helaas niet gerust stellen. Het gevoel dat de onzekerheid erger is dan het verlies, had ik ook. Toen bleek dat het toch mis was, voelde ik ook opluchting. Ik hoop dat dit toch een goede zwangerschap zal zijn. Maar als dat niet zo mocht zijn, dan hoop ik dat je snel wat meer zekerheid hebt. Knuffel!!
Lieve Allemaal, Vanmorgen werd ik wakker en ik bloed, helder rood bloed en krampjes in mijn buik. Het mocht niet zo zijn.... Ik voel mij aan de ene kant verdrietig, maar hoe gek ook. Op dit moment overheerst de opluchtig, dat de onzekeheid en angst weg zijn. Dat het nu duidelijk is. Ik probeer positief te zijn en te denken dat het al een geluk was dat wij gelijk de eerste ronde met clomid zwanger zijn geraakt. En ik hoop dat de volgende ronde weer raak mag zijn, en dat het dan een blijvertje wordt. Vriendlief is ook thuis gebleven vandaag dus we gaan even rustig aan doen. Bedankt voor al jullie lieve woorden en steun! Veel liefs