Goedemorgen , Mijn zoontje lag ook in een stuit. Wij konden ook kiezen voor een draai poging, maar omdat we ons daar niet goed bij voelden hebben we dat niet gedaan. Over een keizersnede hebben we het pas gehad op het moment dat ik in het ziekenhuis was om te bevallen, omdat ik het op de "normale" manier wilde proberen. Wel stond er een team klaar op de o.k., als het niet lukte kreeg ik gelijk een keizersnede. Gelukkig ben ik "gewoon" bevallen! En dat is me verschrikkelijk meegevallen, vooral omdat we dit op eigen kracht hebben gedaan. Daarnaast was het gewoon fijn dat er een back-up klaar stond. Ik moet wel zeggen dat dit alles wel in overleg is gegaan met de gyn. Als de kleine een gevaar zou lopen om op deze manier te bevallen, dan zou ik ook gelijk voor een k.s. hebben gekozen. Nu zijn we zwanger van de tweede, en ja hoor: ook een stuit. Ook deze keer zullen we niet gaan draaien, maar proberen weer op de normale manier te bevallen als dat weer mogelijk is! Ik denk dat het met deze bijzondere liggingen vooral op gevoel aankomt voor wat betreft de bevalling. Het is het allerbelangrijkste dat je goed voelt bij de keuze/manier van bevallen, wanneer het mogelijk is om op de normale manier te bevallen. En welke keuze je ook maakt: het zal een hele bijzondere ervaring zijn! Succes met de laatste loodjes!
Bedankt allemaal Nou de kleine lag afgelopen woensdag nog steeds verkeerd om, wel een beetje anders met rug en beentjes maar nog steeds niet goed. Heb wel het idee dat de nacht erna veel beweging is geweest in mijn buik en wat krampjes gehad (herkennen jullie dat misschien?) en de kleine lijkt iets lager en anders te liggen, wel het hoofd nog bovenin hoor. Heb beslissing 1 genomen dus ziekenhuis is bekend, heb zo een afspraak daar dus ben benieuwd! Enig idee of zo'n eerste afspraak alleen praten is of ook al beslissen en echo maken enzo? @ meertje: hoe is het nu met jou? Al bevallen??
Bij onze tweede ook een stuitligging. Een versie wilde we niet, toch risico's aan verbonden en gevoelsmatig voelde het ook niet goed. Toen de keus natuurlijke bevalling of niet, wilde eigenlijk geen ks. De gezondheid van ons kleintje had echter prioriteit dus ik heb DE vraag gesteld aan mijn twee gynaecologen....waar zou u voor kiezen als u zwanger was en in mijn schoenen stond. Ze zeiden beiden (!) resoluut en zonder ook maar een seconde na te denken "keizersnede". Toen wist ik uiteraard genoeg. Naderhand ook nog wat horrorverhalen op internet gelezen en verschrikkelijk trieste verhalen gehoord over natuurlijke stuitbevallingen in onze omgeving...toen wist ik zeker dat we de juiste keuze hadden gemaakt! De ks verliep heel soepel en het herstel viel overigens 100% mee. En belangrijker nog, dochter is er blakend van gezondheid en zonder pijn of complicaties uitgekomen! Succes met je keuze!
Hoi, Weet je al wat je gaat doen? Hier nog een onvolkomen stuitligging. Ik heb het met 37 weken proberen te draaien, maar helaas mislukt. De kleine was al teveel ingedaald met het kontje. Was er niet uit te krijgen. Ze heeft het 3x geprobeerd. Ik kan je vertellen dat het geen pretje was. Ik kreeg ook weeenremmers en de gynaecoloog waarschuwde dat ik met 30 sec hartkloppingen zou kunnen krijgen en opvliegers. Nou... ze was nog niet uitgesproken en ja hoor... Als je het doet, blijf goed in en uit ademen. Doe ook je ogen dicht voor concentratie. Een co keek mee met het echo apparaat om te zien of ze met haar handen onder het kontje zat. Je wordt met alles goed in de gaten gehouden. Van te voren moet je eerst aan de CTG. Na de poging voelde ik mij heel erg moe en was erg aan het bibberen. Dit kwam door de weeenremmers en omdat het lichamelijk best erg inspannend is. Al met al ben ik wel heel erg blij dat ik het geprobeerd heb. Zelf heb ik gekozen om een stuitbevalling te proberen. Ik ben dus nu echt aan het afwachten totdat de weeën komen. Bij een stuitbevalling moet je aan 3 dingen voldoen. , 1) Ze letten op de sterkte van de weeën, 2) de ontsluiting en 3)gezondheid moeder en kind (volgens mij zijn het deze 3). Als er tijdens de stuitbevalling 1 van deze 3 niet goed gaat, dan gaan ze gelijk over op een KS. Mij is verteld dat je met een onvolkomen stuit prima vaginaal kan bevallen. Mijn gynaecoloog is er voorstander van. Je moet doen waar jij je het beste bij voelt. Ik voel mij het beste als ik weet dat ik er alles aan gedaan heb. Moxatherapie geloof ik niet meer in in dit stadium. Aangezien de kleine al lekker met zijn/haar kontje stevig in mijn bekken ligt. En de kleine ligt al vanaf week 24 in een stuit. Ik wil je heel veel succes wensen. Het is moeilijk om een beslissing te maken. Dit ook omdat iedere vrouw weer een andere ervaring heeft. Sowieso heb ik zoiets met bevallen: hoe je ook bevalt.... er zitten altijd risico's aan vast.
Hoi allemaal! Bij mij staat er een geplande keizersnee te wachten en wel al over 11 dagen! Onze kleine meid ligt in stuit, met 1 beentje omhoog (volgens mij zo'n beetje naast haar hoofd) en 1 beentje achter mijn schaambeen. Ook heeft de gyn geconstateerd dat de navelstreng om het nekje lag, dus er is bij mij niet eens een draaipoging gedaan. Mijn placenta ligt ook bovenop, dus daar wordt het draaien ook niet makkelijker op. De gyn zei eigenlijk dat we wel een keuze mochten doen voor een normale bevalling, maar dat dit eigenlijk onverantwoord zou zijn en naar alle waarschijnlijkheid tóch zou uitlopen op een spoedkeizersnee. Nou, dan hoeven we niet lang na te denken, hé? En het fijne van een geplande keizersnee is dat je alles al van te voren weet! De 15e gaat het gebeuren, ziekenhuistas staat al ingepakt, alles is spik en span thuis voor de kleine en het is nog 2 weken voor mijn uitgerekende datum! Vriendinnen van me lopen 2 weken overtijd, daar zit ik ook niet op te wachten! Dus laat ons kleine popje maar komen, mijn man en ik kunnen haast niet meer wachten!!! Succes allemaal, zeker degene die een moeilijke beslissing moeten maken tussen keizersnee en normale bevalling!
Excuus voor de late reactie maar ik kan het bijna zelf niet geloven: de kleine is vrijdag gedraaid door de gyn!! Ik was het totaal niet van plan maar we hadden er na het gesprek met de gyn een goed gevoel over dus toch voor gegaan. En het was zo snel gedaan, echt in 30 sec ofzo. Het deed geen pijn (alleen het kontje pakken was wat ongemakkelijk) en het ligt nu nog steeds goed. Erg blij mee dus Wie had dat gedacht haha. Dus nu hopen dat het lekker zo blijft liggen en geestelijk voorbereiden op een gewone bevalling
Toch nog even een berichtje van mijn kant! Inmiddels alweer ruim anderhalve week mama van ons meisje. De 15e heb ik mijn keizersnee gehad en ik heb het wel onderschat. Ik vond de operatie vreselijk, ook omdat je precies voelt wanneer er gesneden wordt enzo. Een hoop getrek en geduw aan je lichaam, ik vond het afschuwelijk. Totdat ik het eerste huiltje van mijn dochter hoorde... De rest van de operatie, dus het hechten enzo, heb ik haast niet meer meegekregen, omdat ik alleen maar kon kijken naar ons meisje. Ik was zo emotioneel en overdonderd, dat het hechten me eigenlijk niks meer deed. Eenmaal terug op mijn kraamkamer had ik veel pijn, na drie uur was de verdoving uitgewerk. Je krijgt een morfinepompje, maar daar kon ik helemaal niet tegen, dus ik heb er 2 keer van moeten overgeven, wat echt vreselijk pijnlijk was vanwege mijn buikwond. Ook was ik vreselijk moe en kon ik mijn ogen niet meer open houden. De gynaecoloog vertelde me ook dat ik meer bloed had verloren dan normaal, dus misschien lag het daaraan? De 16e ben ik voor het eerst uit bed geweest, maar jeetje, wat doet dat pijn!!! Ik dacht: dit gaat nooit meer goedkomen! Maar nu, anderhalve week later heb ik eigenlijk weinig pijn nog. Heb wel vreselijk last van mijn darmen, maar dat moet allemaal even op gang komen. En ons popje doet het zo goed, ze is lief en tevreden, dat maakt ook weer een hoop goee. Wat ik eigenlijk het ergst vind, is dat de verzorging van ons dochtertje helemaal gedaan wordt door manlief, omdat ik al die tijd niks kon doen. Hij doetbhet met alle liefde en geduld, maar je zit 9 maanden uit te kijken naar je kindje en vervolgens kan je het niet verzorgen. Maar ook daarin geldt: anderhalve week later geef ik ook flesjes en verschoon ik ook luiers, vul ik kruiken en kook de flesjes en speentjes uit. Alleen het zwaardere werk, zoals in badje doen, dat lukt gewoon nog niet. Misschien hebben jullie iets aan mijn ervaringen, en helpt dat in het maken van een beslissing. Succes allemaal!
Wat leuk dat je het achteraf verhaal ook nog eens schrijft! Ik zal ook e.e.a. schrijven. Ons meisje lag ook in stuit en na een draaipoging die niet lukte besloten wij dat ik een vaginale bevalling ging proberen. Dat betekende bij mij dat het met 41 weken begon met het breken van de vliezen, vervolgens 23 uur durende bevalling en uiteindelijk toch bevallen middels een keizersnee, omdat het niet vlotte en ons kindje last had van de weeen. (de weeen drukken immers niet op het kontje, maar op het hoofdje). Ik had precies hetzelfde: mijn man deed alle luiers etc, en mij lukte dat de eerste dagen niet. Hij kon het dus 'beter' dan ik, en dat icm met traamkranen oei oei oei. Is allemaal weer goedgekomen hoor! Maar toen vond ik dat niet zo leuk. Ook ik heb alles van de keizersnee gevoeld, maar vond dat niet naar. Maar bij mij ging het ook niet zo lekker na de operatie en dat was wel vervelend.