Okay, dat onze zoon van bijna 5 een pittig karakter heeft wisten we, maar op dit moment kan ik hem wel achter het behang plakken. We zijn sinds een week op vakantie, landal in Oostenrijk, en sinds aankomst is er strijd. Om alles. Onze zoon luistert niet, gedraagt zich brutaal en uitdagend, zeurt zonder ophouden en niks is goed. Dit ken ik helemaal niet van eerdere vakanties. Terwijl we meestal 2x per jaar gaan. Dan is hij de eerste dag wat uitgelaten maar meer niet, maar dit ken ik niet. Voorbeeld: hij wil een wandeling maken, goed, eerst ontbijt en na het ontbijt gaan we wandelen. Tijdens het ontbijt roept hij aan een stuk " wanneer gaan we, gaan we nu, nu dan?" Dan gaan we en als we 20m bij het park vandaan zijn begint het zeuren om naar huis te gaan, iedere 10m een klagend "ik wil terug naar het huisje, ik ben zoooooo moe, ik wil eten, wanneer mag ik op de tablet?" en dit gaat door tot we terug zijn. Als we terug zijn begint het klagen dat hij zich verveelt en ergens heen wil. Dingen die thuis redelijk gaan, gaat hier niet: aankleden weigert hij, eten wordt kliederboel. Omdat hij structuur nodig heeft, hebben we duidelijke en vrij strakke planning betreft plannen, tablet-tijd, etenstijden en vaste slaaptijd. Hij slaapt prima, van 19u tot 8u zoals thuis. Eet gezond, net als thuis. Maar dat helpt allemaal niet. We doen precies dezelfde dingen als eerdere vakanties: afgewisseld iets voor hem (zwemmen, speelpark) en iets voor ons (kabelbaan een berg op, kort wandelingetje van bv 2 a 3km vlak terrein) Als we hem zeggen dat we nu niet teruggaan naar het huisje omdat we nu wandelen zoals afgesproken, zegt hij dat we stomme ouders zijn en dat hij "lekker de hele weg gaat zeuren" in zijn eigen woorden. Negeren, boos worden, tablet innemen, proberen te achterhalen wat hem dwars zit, alles lijkt averechts te werken. Dit is een behoorlijke domper, ik ben inmiddels op het punt dat ik overweeg eerder naar huis te gaan vanwege zijn terreur. Wat doe ik fout? Dit gedrag is nooit zo aanwezig geweest op vakantie.
Kan me voorstellen dat het jammer is, aan de andere kant is hij zo te lezen flink in ontwikkeling en reageert hij zich af op de liefste mensen in zijn leven, waarvan hij weet dat er onvoorwaardelijke liefde is,, jullie. Dus diep ademhalen, duidelijke afspraken met hem maken met consequenties en verder proberen te genieten. Misschien wat positieve beloningen er tegenaan gooien? Aan het eind van de wandeling een ijsje, lekker zwemmen nadat er iets gedaan is wat meer voor jullie was? Dat soort dingen.
Ik herken wel wat je schrijft bij onze knul van net 5. Die is ook erg aan het zoeken naar autonomie. Als je de mogelijkheid hebt vraag hem om een dag in te plannen. Hij moet zich wel houden aan basisregels. Dus eten, en normale tijd slapen. Wil hij eerst wandelen en dan in de bergen eten. Hoe ver lopen, waar naar toe etc. Wij hebben dit gedaan in Oostenrijk vorig jaar. Er was een tocht langs speeltuinen, hij mocht zelf bepalen btot hoe ver we gingen en dus wanneer we terug gingen. Wel af en toe even zeggen vanaf dit punt moet je nog terug. Geef hem de ruimte om mee te beslissen waar het kan,geeft voor beide meer lucht. Niet makkelijk maar het hielp ons wel.
Fase. Herkenbaar. Onze oudste had het ook rond die leeftijd. We waren toen ook op vakantie een stukje aan het wandelen (kinderspeurtocht) en kwamen een ander stel tegen met een 5-jarige zoon. We raakten even kort in gesprek en zij hadden precies hetzelfde probleem! Heel vervelend, maar probeer af en toe toch even in negeerstand te gaan en van je vakantie te genieten! Ik snap je, had er ook echt last van. Maar no way dat ik ee kleuter mijn vakantiepret dusdanig laat verpesten dat ik eerder naar huis ga. Ik maak me nu ineens wel zorgen over onze komende vakantie met onze nieiwe 5-jarige, haha.
Mijn vriend zegt het heel erg te herkennen van zichzelf en zijn jongere zussen vroeger. Voor ons is een uitzicht op 3200 meter een kwartier leuk, maar voor een 4/5-jarige maar een minuut. Hetzelfde als een wandeling. Na de eerste bocht heeft hij het gezien. Hij denkt heel erg korte-termijn, alleen wat hij nu wil. De gevolgen voor de rest van de dag kan hij niet overzien. Al het drinken wil hij nu, hij begrijpt nog niet dat hij dan later op de dag dorst heeft en steeds moet plassen. Dat maakt het extra lastig omdat hij niet kan overzien dat wat hij wil niet handig is. Maar dat kunnen we ook niet duidelijk maken, hij is te jong om dat te snappen. Toch hebben we ook zoiets, we zijn met zijn drieen op vakantie, je moet ook leren dat er soms uitstapjes zijn die niet alleen voor jou zijn maar die papa en mama ook leuk vinden, want ook voor ons is het vakantie. Als hij broertjes/zusjes had moest hij ook delen in tijd, het lijkt mij niet verkeerd dat hij toch ook moet leren dat niet alles alleen om hem draait. Want als we een speeltuin of dierenpark bezoeken gaat het wel goed. Wandeling van 2-3km effen terrein vind ik best schappelijk, aangezien we voordat hij geboren was 15km door de bergen liepen
[QUOTE="tupp, post: 22282098, member: 32827" Ik maak me nu ineens wel zorgen over onze komende vakantie met onze nieiwe 5-jarige, haha.[/QUOTE] Ooh dat was niet mijn bedoeling haha Onze zoon kan ook echt heel gezellig en lief zijn, (okay, deze week even wat minder) en ik ben daarom vooral ook aan het bedenken hoe ik het voor hem makkelijker/leuker kan maken. Maar dat is een balans, ik neig er toch al naar hem snel zielig te vinden
Volgens mij kan je als richtlijn de leeftijd aanhouden als km. Dus een 5 jarige zou gedurende een dag 5 km kunnen lopen. Wij hebben een berggeit en loopt een stuk meer hahaha. Ik denk dat een kind van 5 best kan snappen dat als je veel drinkt je vaak moet plassen. Het indelen van een dag kun je ook leren. Elkaar helpen met een plan, heeft hij toch het gevoel dat hij wat te zeggen heeft. Als we zoon vragen wat wil he eten zegt hij standaard pannenkoek. Nu zegt hij andere dingen omdat hij ook echt mee wil beslissen en toch echt niet elke keer pannenkoeken eten. Dus laatst was er een antwoord dat ik niet had verwacht, spinazie. Samen recept uitgezocht en samen gekookt. Ik zou echt proberen om hem echt te betrekken, bijv in de supermarkt, kies een pasta uit, koekje, groente fruit etc. Wij plannen vaak breed, dus we leggen uit smorgens gaan we wandelen en smiddags na het middageten gaan we zwemmen. We leggen ook uit dat het soms voor ons is, soms voor hem en soms voor allemaal. Gaat hij het verpesten gaat hij smiddags zijn wens bijv zwemmen niet doen. Je verpest het niet voor elkaar.
Ooh wat herkenbaar! Mijn zoon is ook 5 en vreselijk brutaal. Hij zeurt om alles, niks is leuk. Als hij naar een ballenbak wil en wij gaan dan zeurt ie dat ie naar een andere wil, of het is toch niet leuk genoeg. Wil hij een ijsje en wij zeggen oke is goed dat mag dan heeft ie ook weer wat te zeuren over het ijsje. Hij doet lelijk en brutaal tegen vooral zijn naasten (ouders, opa en oma). Echt heel vermoeiend om mee om te gaan. Ik heb dus geen tips, maar ik vind het wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.
Goh, het lijkt wel alsof hij mijn topic gelezen heeft vannacht Okay, vanochtend werd ik wakker gemaakt doordat hij voor de grap in mijn neus beet. Maar het was 9 uur, dus niks te klagen. Vanmiddag hebben we 7.5km gewandeld en hij heeft nul komma nul gezeurd. Het was wel een "spannende" wandeling door een kloof met allemaal houten paden, trapjes en klimpartijen. Maar vanuit daar was het nog 3km gewoon wandelen en ook dat ging zonder moeite. Na afloop nog even in een winkelcentrum gekeken, dat ging wel even bijna mis omdat mijn vriend in een drankhandel stond en onze zoon met zijn jas liep te zwaaien bij de dure cognacflessen, maar goed, dat kan natuurlijk. Uiteraard had hij ook nog tablet-tijd verdiend met zijn goede gedrag. Morgen wordt het rotweer, dus dat wordt sowieso zwemmen en de Bollo-club, dus dat komt vast ook wel goed. Vandaag was de eerste dag dat hij weer zichzelf leek te zijn. Hopelijk zet dat zo door!
Wat super fijn!! Ik zou het vandaag nog een keer benadrukken dat het zo'n fijne dag was. Veel plezier!
misschien waren de eerste dagen gewoon een beetje ventileren van de Drukke schooltijd voor de vakantie?
Ik heb voor de zekerheid gecheckt of mijn 5 jarige nog thuis was, ik dacht even dat je hem meegenomen had op vakantie Hier duurt de fase inmiddels al best wel even en helaas lijkt het einde nog niet in zicht. Het helpt ook niet dat ik zelf niet lekker in mijn vel zit, dus dat werkt ook niet helemaal lekker merk ik. Hopelijk blijft je zoon de rest van de vakantie in deze beetje betere bui, fijne vakantie nog!
Hier met 4,5 ook vaker een grote mond en zeuren. Wij maken heel veel afspraken, in combinatie met een wekker. Daarnaast helpt het om het leuk voor hem te maken, wandelen is voor kinderen redelijk saai, tot je er iets leuks van maakt. Bijvoorbeeld neem een dier in gedachte en raad door vragen te stellen welk dier, of ik zie ik zie wat jij niet ziet, liedjes zingen etc. Snoepje onderweg, of na de wandeling gaan we ...
Om wandelen leuk te maken kun je geocaching doen. Onze zoon van 5 herken ik echt in gedrag maar hij loopt rustig op vakantie tussen de 5 en 14 km. Ook geocaching kun je in het buitenland doen.