Avondeten was altijd een feest; zo lekker!! Maar nu is het sinds een week een drama. Zodra onze dochter het eten al ziet begint ze heel hard te huilen. Brood, flessen, fruit(hapjes) gaat tot nu toe gewoon goed, alleen het avondeten wil echt niet meer. Zou ze te moe zijn? Ze wrijft wel steeds in haar ogen en trekt aan haar oren, dus moe. Alleen het middagslaapje wil echt niet meer. We leggen haar wel op bed, maar ze ligt gewoon 45 min. te kletsen en spelen (maar wel gapen en wrijven) Hebben haar net van 17.30 tot 18.00 laten slapen en zelfs daarna nog huilen. Ik heb niets anders gekookt of een ander potje voor haar, dus daar ligt het ook niet aan. Ze heeft wel tandjes die doorkomen/ door zijn, maar dan zou ze haar andere eten overdag toch ook niet willen? Iemand een idee of tips? Moet ik volhouden en dus dwingen of het maar laten? Alvast bedankt... groetjes shampoo
hier weigert ze fruit. Behalve frutapura en meloen. Waarom gaf je niets anders? Of had je dat wel geprobeerd? Ik geef wel eens een boterham met appelstroop maar die tuft ze uit die wil ze niet. Liever vlees dan. Offe...misschien kook je niet lekker. (flauw, hier had ze die fase ook en is wel overgegaan ik dacht dat ik vies kookte. Hahaha)
laten gaan. negatieve aandacht is ook aandacht. als je aan die macht strijd gaat beginnen ben je de eerste 6 jaar nog niet klaar. lars doet het ook weleens wij doen gewoon net of we het niet horen. steken af en toe een lepeltje richting zijn mond wil hij niet dan niet dan eten we zelf verder. even later proberen we het weer. of ik probeer hem aan het lachen te maken. hij heeft meer nukken als hij moe is. en wat jij beschrijft is inderdaad moeheid. misschien zit er een sprong dwars of een griepje of een tandje. je weet het nooit helemaal zeker. hier is het middagslaapje ook een ramp tegenwoordig. helemaal hysterisch als het bed nog maar in beeld komt. ik heb nu iets ontdekt. ik ben slechtziend en lees boeken die gesproken zijn ( luisteren dus) en ik merk dat als dat ding aanstaat hij minder huilt. we hebebn nu de proef op de som genomen en een campingbedje beneden gezet en gister heeft hij een half uurtje erin geslapen nadat hij in zijn stoel in slaap was gevallen. hij werd daarna wel gillend wakker weer. vandaag lukte het weer om hem over te leggen en nu heeft hij een uur geslapen en ging niet huilen toen hij wakker werd dat is voor eht eerst in 2 maanden. ik laat nu dus het boek gewoon doorlopen zoveel mogelijk.
Ons zoontje heeft ook zulke kuren. Wat hier helpt: negeren. Hij krijst de hele boel bij elkaar en als hij door heeft dat er niet naar hem wordt omgekeken als hij zo "raar" doet dan begint ie toch maar aan zn eten.... Een week of 2 terug dacht ik ook aan van alles en nog wat: moe, ziek, niet lekker en probeerde ik alternatieven: brood, zelfgemaakt ipv potje of andersom, grof ipv gemalen enz, maar allemaal niet doen! Eten wat de pot schaft. Als ze honger hebben eten ze wel! (Wel even uitsluiten dat er niet echt iets aan de hand is! maar aangezien dit gedra zich alleen voordoet bij het avondeten verwacht ik het van niet!)
Meiden, bedankt voor de reacties. Ander eten ga ik haar niet geven. Dan krijgt ze haar zin, want een stukje brood lust ze vast wel. Inderdaad dan maar niet eten... Ik denk ook dat het de moeheid is hoor. Het is gewoon een vervelende tijd. Niet willen slapen, maar ook niet gezellig zijn Vandaag ging hetavondeten redelijk, al leek ik net Bassie de Clown met al mijn grapjes en gekke gezichten. Maar het zit er weer in, haha.
is het echt pijn huilen of gewoon vervelend huilen? ik weet van mijn dochter die heeft nu weer 4 snijtanden tegelijk wie doorkomen dat ze ook zo moeilijk doet met eten,begint onder het eten te huilen of ze wil gewoon helemaal niks.. geen brood,geen warmeten.. wat ze wel wil is fruit,vla,fles enzz ik weet bij haar zeker dat het nu van de tanden is! en als je zeker weet dat dat het niet is ! gewoon negeren geen drama van maken.het gaat vanzelf weer over...
Hoi! Ik denk dat het een sprongetje is. 11 maanden had luca er ook last van. Deed 2 weken lang smiddags geen dutje, dus moe! Maar hij at nog wel, want het is een vuilnisbakje zo nu en dan. Als hij minder eet, doe ik soms wel een stukje fruit door de yoghurt toe, maar dat is meer voor mijn gevoel. Over een tijdje is het echt weer over. In die fases proeft luca niet eens van mijn eten hij weigert gewoon meteen. Dan weet ik genoeg en krijgt hij de mogelijkheid om te eten tot we klaar zijn en dan gaat zijn bord weg. We houden de gewone routine aan en eten is eten en anders niet. Morgen weer een dag. En over de hele dag krijgen ze nog genoeg binnen. Waarschijnlijk gaat ze binnen kort ook weer lekker slapen in de middag. Ik heb luca toen 3 dagen niet naar bed gebracht en de 4de dag wel weer en hij ging meteen lekker liggen en slapen. HIj gaf geen kik!
Ik gooi het ook op een sprongetje. Mijn ventje is er net uit, at toen niet en nu weer als een dijker! Oh, ik gaf ook niks anders; niet eten is geen zin/trek. Wel lekker borst voor het slapen gaan, dat gaat er altijd in als pannenkoek.
Hier hetzelfde. Ook al heeft ze 's middags wel een poos geslapen, dan nog is het drama met het avond eten(om de dag zo'n beetje; de ene dag eet ze heel goed, de andere dag is het drama). Ze huilt echt hartverscheurend als we haar in de eetstoel zetten. Dan wil ze echt niks. Dan neem ik haar op schoot en krijgen we er een paar happen in. Ze wil dan ook niks van mijn vriend weten, terwijl hij zo'n leuke papa is Geen idee hoe ik het moet aanpakken.
Hier precies hetzelfde. De ene dag gaat het er super in en de andere dag gaan die lippen stijf op elkaar en krijg ik er maar een paar lepeltjes eten in.
Hier hetzelfde hoor. Niek at echt als een dijkwerker maar de laatste tijd gaat z'n avondeten en amper in. De ene dag is het in een mum van tijd opgeten en de andere keer zijn een paar hapjes al een heel drama. We veranderen niets aan het eetpatroon en hij krijgt ook niets anders aangeboden. Heb ook niet het idee dat hij er onder lijdt, hij slaapt gewoon heerlijk door tot de volgende ochtend, dus erg veel honger zal hij wel niet hebben. En overdag krijgen ze wel genoeg.