Ik zit nu echt in een twijfelmodus. Zoon (wordt in januari 10) gelooft nog in Sinterklaas. Heeft tot vandaag nog geen signaal gegeven dat hij het door heeft. Mijn mening van begin af aan is, wanneer een kind het rechtuit vraagt geef ik eerlijk antwoord, bij de oudste ook gedaan. We waren gaan lunchen en komt hij ineens: weet je dat sommige kinderen zeggen dat sinterklaas niet bestaat, dat je ouders die cadeau's in je schoen doen. Trok er echt een gezicht bij van: wat een raar verhaal. Vraagt mij niks en vervolgd zn betoog: nou als er echt zo'n boot komt met die man erop, dan moet het wel echt zijn, dat doe je anders toch niet? Het was dus meer hardop denken dan een vraag aan mij. Zat hij in groep 3 of 4 dan had ik het daar sowieso bij gelaten. Maar hij zit in groep 6 Is overigens niet de enige die nog "geloofd". Wat zouden jullie doen?
Ik kan me er weinig bij voorstellen dat hij nog zo stellig gelooft, aangezien m’n oudste nooit echt overtuigend geloofd heeft. Die heb ik vorig dus maar uitgelegd hoe het werkte. Die werd er alleen maar onrustig van, snapte dat het niet klopte, maar wist niet precies wat. M’n jongste gelooft wel trouwens, die wordt later paardenpiet. Maar als hij nog heerlijk gelooft, hij geen last heeft van de opmerkingen is het toch prima. Zou je daarbij ook afvragen in hoeverre hij het leuk vindt om er toch achter te komen dat het niet echt is. Het gevoel van voor de gek gehouden worden door je ouders wordt denk ik wel erger naarmate je ouder wordt. Of je geloofwaardigheid als ouder daardoor niet aangetast wordt. Maar dat ligt denk ik ook aan de manier hoe hij erachter komt, hoe het hem verteld gaat worden.
Ik vind 10 jaar best oud voor Sinterklaas. Mijn zoon is 8 en zit in groep 5, daar zijn nog een handjevol kinderen die geloven. Ik zou dat toch niet leuk vinden voor mijn kind als hij als een van de laatsten nog gelooft en er op die manier via zn vriendjes achter moet komen. Hier was laatst een moeder in de klassenapp aan het vragen of we alsjeblieft onze kinderen op het hart wilden drukken “het geheim van de sint” niet aan haar kind te verklappen. Ik vind dat wel ver gaan. Ik zou me als ik dat kind was me er niet prettig bij voelen als ik daar later achter kwam. Maar ook mijn kinderen waren niet van die fanatieke gelovers. En ik ben zelf ook niet opgevoed met geloven in de sint. Dus ik weet niet hoe representatief mijn mening is
Hier 8 jaar en in groep 6. Heb hem nu echt even uit de droom geholpen, voordat zn oudere klasgenootjes dat zouden doen. Met bijna 10 kkan ik me niet voorstellen dat een kind dit echt nog geloofd.
Mijn oudste geloofde in groep 6 ook nog heilig. Alleen de meester versprak zich. En ik benoem expres versprak omdat het een afspraak is op school dat leerkrachten niet specifiek benoemen dat de sint niet bestaat. Er wordt gewoon over de sint en pieten gepraat in de bovenbouw ook al weten bijna alle kinderen dat het niet zo is.
Jongste dochter van mijn man geloofde al jaren niet meer, terwijl haar ouders dachten van wel. Ze was gewoon bang dat ze geen cadeautjes meer zou krijgen als ze toegaf niet meer te geloven. Ik zou bij elke vraag in ieder geval een wedervraag stellen. 'Hoe denk je zelf dat het zit?' Bij mijzelf weet ik nog dat mijn vader, nadat ik een heel aantal vragen had gesteld over Sinterklaas, wel uit zichzelf tegen me heeft gezegd: 'Maar lieverd, Sinterklaas bestaat helemaal niet.' Toen was ik 8. Op een gegeven moment was er in onze klas nog maar 1 meisje dat in Sinterklaas geloofde (en de tandenfee....). Dat vond ik altijd wel een beetje sneu, vooral omdat iedereen steeds tegen haar zei dat Sint niet bestond.
Mijn zoon is ook 8 en groep 5. Het is een combigroep van 5/6 en verschillende kinderen geloven nog. Mijn zoon gelooft ook nog. Ik zal eerlijk zijn als hij vraagt maar ik ga niet voor hem bepalen dat hij dit jaar niet meer mag geloven. Maar goed, hij gelooft nog zo heilig dat ik denk dat hij dat nog wel vol gaat houden tot de middelbare
Ja dat had mijn oudste ook. Hij vond het ook sneu voor ons; om tegen ons te zeggen dat hij niet meer geloofde, want wij deden zo ons best om het leuk te maken voor hem
Dat heeft G hier diplomatiek aangepakt. Die kwam eerst met de vraag of sinterklaas ook nog voor wat grotere kinderen langs kwam...voor dr broertje was t sowieso wel geregeld vond ze. Oh was al bang dat je geen kadootjes meer voor me zou kopen... 5 jaar is wat vroeg allicht maar ach.
Hier zoon 10 en groep 7. 2 wkn terug kregen we de vraag hoe het kon dat sinterklaas nog steeds leefde... en waarom sinterklaas niet doodgaat en andere wel.. Toen de beslissing gemaakt op het ware verhaal te vertellen. Hij nam het aan en ging daarna weer verder spelen. In zijn klas waren er meerdere die nog geloofde. Nu hebben de meeste ouders het gezegd, ook omdat ze dit jaar surprises gaan maken. Ik zou het pas zeggen als hij er volgende keer weer vragen over gaat stellen
Hij vroeg even later of ik in kabouters geloofde. Dus toen heb ik gezegd dat ik weet dat kabouters niet echt bestaan, maar dat je overal in KUNT geloven wat je wil. En toen zei hij: " ja maar kabouters zijn gewoon nep, niet hetzelfde als Sinterklaas, want die is echt". Dus ik denk dat hij echt wel twijfelt van binnen, maar het zelf nog aan het overwegen is. Eigenlijk vind ik dit proces wel mooi, en twijfel ik of je dit moet doorbreken door het cru te zeggen nu, of dat we even moeten afwachten.
Mijn dochter is net zo oud als jouw zoon en die heb ik het twee weken geleden toch maar verteld. Ze geloofde er ook echt in, had geen enkele twijfel Zou het vervelend vinden als ze er in de klas (groep 6) achter zou komen.
Ik zou nog even afwachten, misschien komen er vanzelf nog wel veel meer vragen. Anders heb je nog een jaar waarin je zoon gelooft in Sinterklaas
Dit ja nog heel even wachten.... Kijken waar hij mee komt.... Hier kregen we ook laatst de vraag vd jongste ... over de tandenfee, kinderen hadden gezegd dat die ook niet bestond... Ik heb dr ook maar omheen een verhaal bedacht..... Blijft lastig
Ik zou dan zeggen dat de klasgenoten gelijk hebben waarom dan nog doorgaan? mijn oudste is 9 en zei vorig jaar mam ik weet dat jij en pap die cadeaus kopen en ik weet dus dat het niet echt is maar betekent dat nu dat ik niks meer krijg?
Het lijkt of je zoon al bezig is met het proces. Hij denkt hardop en misschien durft hij niet de vraag te stellen. Voor je het weet denkt hij dat het dan stopt.
Mijn dochter vroeg afgelopen januari of ik alsjeblieft eerlijk kon vertellen of Sinterklaas echt was of dat er een meneer in zat .. ze twijfelde of Sinterklaas een mascotte was Toen heb ik het verteld . Ze vond het wel prima en was helemaal niet verbaasd. Na 5 minuten kwam ze terug om te vragen wie dan al die cadeaus kocht. Toen ik zei dat papa en mama dat deden was ze wel verbaasd, hoe dan? Dat kost toch mega veel geld ? ik vind 10 wel oud maar zo te horen is die wel aan het twijfelen. Dus ik zou nog even wachten, waarschijnlijk komt ie er snel genoeg zelf achter.
Zoon van bijna 9 geloofd ook nog. Hij was al heel stomverbaasd dat we vertelde dat de kerstman niet echt is. "Ja maar dat is niet met Sinterklaas het geval hoor!!" Omdat er nog een paar klasgenootjes heilig geloven hebben we het nog maar even zo gelaten. Zou hij er zelf mee komen vertellen we het wel.