Herkenbaar! Onze zoon had dit ook. Had zelfs rode strepen op zijn hals omdat hij zichzelf probeerde te wurgen. Dit kwam altijd voort uit een explosie van emoties. Dreigde bv schaar in eigen nek te zetten of voor een auto te looen. Dit was pure onmacht. Durfde niet in een andere ruimte te zijn. Boven alleen spelen deed hij nooit, durfde zelfs niet alleen naar boven te gaan. Nu nog is hij liever niet te lang alleen boven maar gaat wel al met de maand nog steeds beter. Hij heeft geen officiële diagnose gekregen omdat hij met meerdere zaken overlapte. Angststoornis, overprikkelend, impulsief en tics (vanalles aan moeten tikken of kussen om zich fijn te voelen). Dus tekenen adhd, Tourette en autisme. Hebben ondersteuning gekregen bij kinderpsychiater in de vorm van medicatie aangezien wat we zelf al deden goed was alleen kwam het niet aan. Ondersteuning op school zodat zijn emmertje niet daar al Overliep. Nu gaat het zo goed dat we over een paar maanden gaan kijken om medicatie af te bouwen. Zijn zo trots op ons gezin! kunnen nu echt zeggen dat het goed gaat. zoek ondersteuning voor je mannetje en jullie. Heel erg veel sterkte en twijfel niet aan jezelf. Hebben wij wel gedaan en ook veel naar elkaar verweten.
lees nu dat je naar huisarts bent geweest. Goed gedaan! En geen twijfel aan jezelf. Jij als Moeder voelt je kind aan! Ps onze zoon was als baby ook al anders… en hebben heel lang geen erkenning gehad totdat het echt mis dreigde te gaan ook met ons als gezin. En nu kan ik oprecht zeggen: het gaat goed.
Geen tips mbt hulpverlening. Mbt school: Kan hij opschool zich terug trekken door even buiten de klas te zitten? Of een koptelefoon met white noise? Kan hij met de remedial teacher mee om apart wat dingen te doen. paar tips voor thuis: Planbord met magnetrn om de structuur van de week/dag te weten Verdiep je eens in sensorisch spel om te ontprikkelen. Kinetisch zand of een speelbak met materialen. Misschien uit school eerst ff zijn energie kwijt in potje voetballen oid. Succes/sterkte!
Ziet je zoon al een psychiater? De zoon van onze buren (destijds 12) heeft ook zo'n phase gehad. Hij heeft toen een paar maanden bij een (volgens zijn moeder) heel goede psychiater gelopen, die hem therapie en medicijnen gaf. Hij is nu 14 en het gaat heel erg goed met hem. Heel veel sterkte! Met m;n eigen kinderen zo aan de vooravond van de puberteit kan ik me heel goed voorstellen hoe verschrikkelijk dit voor een ouder moet zijn! Ik hoop dat hij snel goed geholpen kan worden!
Niet leuk om te doen, maar misschien kan je bepaald gedrag filmen zodat je aan school kan laten zien wat er dan gebeurt en hoe dat gaat. Dat kan inzicht geven, zeker omdat school zich er niet in herkend. Film maakt het veel duidelijker en kunnen ze er niet omheen. Dan kunnen ze het zelf zien en is het niet wat een ouder verteld.
Dank jullie voor alle reacties. Op school is hij erg onopvallend en wil zo onzichtbaar mogelijk blijven. Hij presteert op of onder niveau, terwijl hij thuis iets anders laat zien. Hij geeft aan dat hij zicht niet prettig voelt door continue gemopper van de juf en de vele straffen die andere kinderen krijgen. Zelf zegt de juf dat hij geniet in de klas, en ik weet dat hij het leren van nieuwe dingen inderdaad geweldig vindt. Alleen de sfeer, dat knaagt aan hem en dat gevoel neemt hij mee naar huis. Hij is nu aangemeld bij een kinderpsychiater en er werd ons al gevraagd hoe we tegen medicatie aankijken. We hebben al een planbord, ontspanningsoefeningen doen we vaak, vriendjes uitnodigen doen we even niet meer (wil hij zelf ook niet). Hij wil op school geen koptelefoon op, omdat hij niet wil opvallen terwijl ik denk dat het hem wel helpt. Dat maakt het lastig, hij is heel gevoelig en slim en weet hoe hij zich aan moet passen om niet op te vallen , maar cijfert zijn eigen behoeften weg.
Wat ontzettend waardeloos dat de juf hem niet ziet. Dat is zo ontzettend belangrijk. Fijn dat jullie zijn aangemeld bij de kinderpsycholoog, dat is in ieder geval een begin, hopelijk worden jullie snel geholpen.
Goed dat de eerste stappen zijn gezet! Zo kan er mss ook ondersteuning voor in de klas komen waardoor je zoon zich ook daar prettig gaat voelen.