ik heb gister zo'n gesprek gehad met een vriendin.. uiteindelijk kwam er alleen maar uit dast ze stront jaloers is .. en dacht ze ook nog mijn financiele gedeelte te beheren .. uhm nee dus .. doei he
Niet een advies mbt de kleine. Maar de zus van een collega heeft me op 1 januari, 's ochtends rond 10 uur, toen we elkaar met onze dochtertjes tegenkwamen bij de kinderboerderij, het beste advies ever gegeven mbt mn gezondheid. Ivm zwangerschap veel klachten helaas, vanaf het begin al. Zij raadde me aan om echt te stoppen met werken voordat ik het zou verergeren. Vanaf 2 januari ben ik nog maar drie halve dagen gaan werken, maar de pijn bleef. Terug naar verloskundige gegaan. Bleek bekkeninstabiliteit te zijn. Zo heftig dat ik per direct moest stoppen met werken. Ben zo blij dat die zus mijn ogen heeft geopend! Mezelf kennend had ik gewoon fulltime blijven werken, de pijn negerend. Wil haar zo graag bedanken hiervoor, maar heb haar helaas nog niet weer gezien.
Amen! 'It takes a village to raise a child' zeggen ze niet voor niets. Ik heb voor het eerst recentelijk een goede vriendin van mij aangesproken op haar 'opvoedkwaliteiten', of liever gezegd gebrek daaraan. Dit na een jaar tobben (want ik vond het verschrikkelijk om te doen), zien en horen dat anderen zich óók zorgen maakten om haar nog jonge kinderen, hulp en advies wat in de wind werd geslagen, een vader met een zeer passieve rol in de opvoeding, kortom twee hoopjes ellende en een moeder met hoogst waarschijnlijk een ernstige persoonlijkheidsstoornis blijkt nu. En ja, ze is heel kwaad geworden en zegt mij niet meer te willen zien. Ze is helaas nog steeds in denial maar vader heeft het wel goed opgepakt en ziet de ernst van de situatie nu wel in. Andersom ben ik kort geleden ook aangesproken op mijn gedrag naar mijn oudste toe door mijn beste vriendin die tevens kinderpsycholoog is. Kwam verschrikkelijk hard aan en ik was een paar dagen flink pissed op haar. Maar toen kwam wel het besef dat ze 100% gelijk had en ben ik aan bepaalde dingen gaan werken. Ben nu juist verschrikkelijk dankbaar naar haar toe! Zij vond het ook heel lastig om mij dit te vertellen dus heel moedig van haar. 👍👍👍
Ligt aan de persoon en aan de situatie. Ik ga geen wildvreemden aanspreken bijv. in de speeltuin aanspreken op wat ik vind dat jij beter, blablabla. Maar als ik iets zie wat niet door de beugel kan, steek ik mijn mening niet onder stoelen of banken. Bij bekenden is dat soms nog moeilijker. Zo heb ik een kennis en serieus, die kinderen zijn stierlijk verwend en worden betutteld tot en met. Het zijn thuis de liefste kindjes die aan mama's broek hangen, maar op het schoolplein en bijvoorbeeld hier thuis zijn ze ronduit gemeen en onbeschoft. Ik vind het moeilijk daar iets van te zeggen.
Dat ervaar ik ook! Ik ben bang dat ze me niet serieus nemen, me het kwalijk nemen en dat de relatie zo verziekt wordt.
Best wel een lastig onderwerp. Ik ben iemand die rond uit haar mening kan geven en zal het ook niet laten als het nodig is. En heb het dus ook regelmatig moeten doen. Ook dat heeft weer met mijn .... zusje te maken. Heb regelmatig via een om weg en via via er voor moeten zorgen dat er gepraat werd. Rechtstreeks kon en kan niet altijd. Er waren wel dingen waarop ik moest ingrijpen en heb dat ook gedaan. Wat en hoe ga ik niet vertellen. Als het om kinderen gaat kon ik in het verleden nog wel heel hard en vrij direct zijn van af het moment dat ik zelf kinderen kreeg begon ik wel iets anders te denken en toch ook weer niet. Soms heb je geen keuze dan ongewenst advies geven. Wel heb ik moeten leren om het anders aan te pakken. En soms meer mijn mond te houden. Ik schuif het nu af op mijn leeftijd. Je kunt alleen maar leren door middel van op je bek gaan. . En nog maak ik die fout nog wel eens. Je blijft menselijk.
Waarom moet dit er nu speciaal bij vermeld worden? Dus alle kinderen die zich zo asociaal gedragen en met een busje mee naar school gaan mankeren wel wat?
sorry, ik had niet verder gelezen dan je vorige post. Gelukkig dat je het goed bedoelde Ik heb zelf een jochie met wat afwijkend gedrag (lichamelijk tegen andere kindjes toe, zoals duwen, aan armen trekken enz.) Gisteren kwamen we er dus achter dat het duw en trekwerk grotendeels voortkomt uit zijn gedachte dat kindjes wel met hem wilden stoeien. Sociaal gezien is hij nogal onhandig. Dus niet alle gedrag is wat het lijkt.