Ja hoor, hier ook goed! 1 zus. Zie haar bijna dagelijks zelfs! Zit nu op haar te wachten. We gaan samen eten en zij zou het halen. Mijn man heeft een zus, gaat ook erg goed! We doen regelmatig leuke di.gen met onze gezinnetjes! Hij heeft ook een broer...die zien we niet meer helaas. Ik hoop dat het ooit goed komt!
Ik heb het liefste broer(tje) dat er bestaat.. Hij is 1 jaar jonger.. Hebben altijd al een goede band gehad, zonder ruzie, ook niet toen we jonger waren of puberden..
Ik kom ook uit een groot gezin (5 kids). We kunnen het heel goed met elkaar opschieten. Staan altijd voor mekaar klaar. Helpen elkaar met alles. Hebben nooit ruzie met mekaar. Als ik naar me 2 oudste kijk dan denk ik af en toe; zo heb ik het nooit meegemaakt. Die hebben elke dag ruzie met elkaar, voor de kleinste dingen (wie heeft scheetjes gelaten enzo hahaha) voor de domste dingen vliegen ze mekaar in de haren. Van wie ze dat hebben weet ik niet. Want ik heb dat nooit meegemaakt. Heelas is me jongste broer (18jaar) 3 maanden terug door zinloos geweld vermoord. Ik mis hem nog elke dag!!!! Hij was de jongste, dus werd door ons heel erg verwend.' Meiden leer je kinderen elkaar lief te hebben en praat het altijd uit. Dat is heel belangrijk in het leven.
Mijn broer en ik zijn superhecht. Altijd zo geweest. Mijn broer was vroeger echt mijn 'one-man-entertainment-team' ! Onze levens zijn nu heel verschillend, maar we spreken elkaar vrijwel elke dag. Mijn vriend is enig kind en mijn broer is nu ook een beetje zijn broer. We hebben 1 kindje, maar ik hoop van harte dat daar nog 1 bij mag komen. Mijn broer is dol op mijn zoontje en als mijn vriend en ik zouden komen te overlijden, dan zorgt mijn broer voor hem.
Jeanney: wat afschuwelijk dat je je broertje moet missen. En dan ook nog door zoiets zinloos. Heel veel sterkte voor jou en je familie. Ik kom uit een gezin van vier kinderen. We hebben allemaal een goeie band en als er iets is staat iedereen klaar om te helpen. Denk ook dat het voor een groot deel aan onze moeder te danken is (en vader ook trouwens) want niemand is ooit voorgetrokken of heeft een voorkeursbehandeling gekregen. Geen onderlinge jaloezie of iets.
Prima contact met m'n zus en zusje. Sinds m'n zus moeder is en ik sinds 7 maanden ook is het nog hechter geworden. Maar ook m'n jongere zusje komt hier veel over de vloer om van dr nichtje te genieten. M'n vriend komt uit een gezin van 6 kinderen en daar zijn ook nooit problemen op misschien eens een meningsverschil na.
Heb 1 broertje die 1,5 jaar jonger is. Toen we thuis woonden ging het goed en nu steeds. Al zien we elkaar nu niet zoveel omdat we 2 uur uit elkaar wonen en hij in t weekend altijd moet werken. Maar we spreken elkaar regelmatig. Mijn vriend heeft ook goed contact met z'n broer.
Hier 2 broers en 2 zusjes en we zijn mega mega close. Mensen praten over ons omdat ze het zo mooi vinden om te zien hoe close we zijn. Echt 1 geheel samen met onze ouders Ik ga vaak uit/shoppen met mijn zusjes. Met mijn broertje sporten en oudste broer zie ik iets minder ivm drukke leven maar als er iets is dan zijn we gelijk bij elkaar. Ik hoop echt dat mijn meiden ook zo close zullen blijven.
Ik heb een heel erg goede band met mijn zusje. Ook veel meegemaakt, maar anders was het denk ik ook wel zo geweest. Ik zie trouwens nu al een band tussen mijn zoontjes. Ze spelen vaak samen (ja, nu al), en je ziet ook dat ze elkaar steeds opzoeken. Even kijken waar de ander is. Het is natuurlijk geen garantie, maar ik kan me bijna niet voorstellen dat dit nu nog verkeerd loopt.
even denken... mijn zusje en ik waren vroeger 2 handen op 1 buik. Heb ook een jaartje met dr samengewoond toen we beide vrijgezel waren en op een gegeven moment hadden we niet eens aparte kledingkasten meer droegen vrijwel alles van elkaar (geen ondergoed natuurlijk) en deden eigelijk alles samen. Zelfde vrienden enzo. Perfecte tijd. Nu ik getrouwd ben en kids heb is het wel veel minder. Zij woont op 200km afstand en dan zie je elkaar niet wekelijks. Als we allebei werken mailen we nog wel dagelijks. mijn kids zijn nog best klein maar ze zijn wel gek met elkaar. Mijn dochter kan haar broertje aardig irriteren maar niemand moet aan hem komen want dan wordt ze kwaad joh! En ze wil ook graag samen spelen alleen vind hij dat niet altijd even geslaagd. Wat ik wel heel leuk vind is dat mijn zoontje soms een driftbui heeft en dan kan je alles doen wat je wilt, op je kop gaan staan maar niks helpt. En zij krijgt hem soms toch nog aan het lachen. En ze kunnen zo een lol hebben met zijn 2en... dat vind ik het allermooiste. Dat ik in een andere ruimte ben en dat ik ze dan samen hoor schaterlachen vanuit de woonkamer. En dat kan zo een half uur doorgaan. o en ik wat ik zoooo lief vind is dat als mijn dochter een snoepje of koekje of ijsje heeft dat hij perse de helft moet van haar. 1 keer was ze het vergeten en ze heeft er een uur om gesnikt dat haar broertje ook zo graag had gewild... malle meid.
Ik ben erg blij met mijn zus Vroeger konden we niet zo heel goed met elkaar, omdat ze zo verschillend waren. Sinds we allebei volwassen zijn gaat het super tussen ons. Ze komt regelmatig kopje thee drinken, even stad in, even naar de winkel Maar je weet het nooit met broers en/of zussen. Mijn man heeft 2 zussen en een broer en heeft met de 1 ook beter/ meer contact als met de ander
Mijn broer en ik schelen 6 jaar, hij is ouder. Toch kunnen we samen lezen en schrijven. We gingen samen stappen, konden nachten doorhalen met het spelen van mario en hebben de grootste lol samen
Ik heb twee broertjes, met de jongste, 6 jaar jonger klikte het vroeger al super. We lijken veel op elkaar en vullen elkaar super aan. Met mijn ande broertje, 4 jaar jonger liep het vroeger niet zo en nu gaat het redelijk. Hij is ook wat meer op zichzelf, nouja ook erg egoïstisch. Mijn ouders hebben er vroeger weinig aan gedaan om het contact te stimuleren. Lieten ons het voornamelijk zelf uitruzieen. Dit heeft er naar mijn idee mede voor gezorgd dat het contact met die ene broer minder goed is. Dat we nu wel contact hebben komt door mij, mijn ouders en andere broer zien hem zelden. Hebben ook zoiets van hij is op zichzelf.....daar heeft ie zelf voor gekozen. Ik bel hem wel, ga af en toe een bakkie doen of vraag hem te eten, ondanks de dingen die wij met hem hebben meegemaakt. Het contact is nu wel beter dan vroeger en omdat ik hem neem zoals hij is heb ik geen verwachtingen en gaat het goed. Mijn andere broer komt hier vaak en belt ook vaak uit zichzelf op. We hoeven elkaar maar aan te kijken en snappen elkaar. Gaan af en toe ook met elkaar op vakantie en hebben eigenlijk nooit ruzie. Hij heeft een tijd een hele vervelende vriendin gehad waardoor hij niet meer kwam, ook bij mijn ouders niet. Dit was erg lastig en heb me 2 jaar echt vreselijk gevoelt. Ik probeerde contact te houden maar zij verwijderde mailtjes, sms'jes enz. Op een gegeven moment belde hij me op, ik heb goed nieuws..... Hij was bij haar weg. Vanaf dat moment is het, zonder er verder echt overr te spreken weer goed zoals het altijd was. Mijn kinderen probeer ik op te voeden en ze te geven wat ik gemist heb in de opvoeding. Ik benadruk regelmatig dat familie "belangrijk is" je echt respect voor elkaar moet hebben. Dat je boos op elkaar kan zijn en dat dat ook mag. Ik probeer dan samen met hun tot een oplossing te komen en te laten in zien hoe je iets kan oplossen. Onze kinderen zijn dol op elkaar, hebben maar weinig ruzie wat je niet eens ruzie kan noemen. Er is er altijd wel 1 die toegeeft(altijd een ander) om een ander iets te gunnen. Delen is ook iets wat ze heel goed kunnen. Ik zou het vreselijk vinden als zij later ruzie zouden krijgen, ik heb in ieder mijn best gedaan. Mijn moeder heeft geen contact met haar zus, mijn man niet met zijn ouders en zus.
Ik heb 2 oudere zussen en wij hebben heel goed contact met elkaar. Hoewel we vlak bij elkaar wonen lopen we deur niet plat bij elkaar, maar we doen leuke dingen samen en staan altijd voor elkaar klaar.
Wat mij opvalt, ik heb nu alle verhalen gelezen, is dat het vaak voorkomt dat het even een tijdje minder is en dat het dan weer goedkomt. Verder leuk om alle reacties te lezen, ook om te zien hoe het voelt om een broer/zus te hebben. Dan kan ik me een kleine voorstelling maken voor mijn eigen kinderen. Zo raar als je zelf niet weet hoe het voelt.
Ik heb 2 zussen (3 en 5 jaar ouder) en 1 broertje (4 jaar jonger), als kind konden we goed met elkaar overweg, (zoals het hoort bij broer en zussen: met zo nu en dan ruzie ) Het contact is nu niet echt zoals ik het altijd gedacht had, we groeien uit elkaar en dat vind ik wel jammer Mn oudste zus woont in Amerika met haar man en kind, dus dat houdt al niet makkelijk contact, ze is laatst hier geweest, erg gezellig maar merk toch dat we er compleet andere principes op na houden. Mn andere zus woont hier een uur rijden vandaan, ze hebben geen auto dus komen niet zo snel hierheen en eigenlijk gaan we nooit daarheen omdat we ze toch al zien als we naar mn ouders gaan (die wonen er 5 min vandaan). Ik kom er niet zo graag vanwege mn zwager, er is in het verleden zoveel gebeurt dat ik niet normaal met hem om kan gaan (o.a. mishandeling van mn zus maar die wil niet weg bij hem). Mn broertje is af en toe een beetje contact gestoord :S ik krijg nooit zo'n hoogte van hem. Ik zie hem ook wel regelmatig en het is ook gezellig als hij er is, hij kan het ook goed vinden met mijn man (allebei de jongste met alleen maar zussen boven zich) Ik had het hechter verwacht, maar ik denk dat het ook komt doordat ik 80 km verderop ben gaan wonen na mijn huwelijk. Daardoor ga je niet even op de koffie en zie je elkaar gewoon minder vaak.
Ik ben 32 en mijn zus van 23 is mijn allerallerbeste vriendin, doen heel veel samen en ze is gek op mn zoontje. Ook heb ik een broertje van 20 en wij zijn ook dol op elkaar Dus het kan goed gaan gelukkig!
Ik heb een zus van 5 jaar ouder en een zusje van ongeveer 7 jaar jonger, en met beide heb ik een super goede band. Mijn zus woont sinds een paar jaar in Engeland, maar ik spreek haar iedere dag wel. En mijn zusje zie ik regelmatig. Ben echt blij met de goede band die ik met hun heb ondanks het leeftijdsverschil. En uiteraard hebben we ook wel eens ruzie, maar dat is altijd snel weer over
Dit dus. Mijn zus en ik schelen 6 jaar en ik wilde altijd graag met haar meedoen, wat zij dan weer niet wilde, zij had haar eigen vriendinnen. Nu we volwassen zijn gaan we nog wel goed met elkaar om hoor, wij lopen elkaars deur ook niet plat. Zij is heel druk met een eigen danscarriere en eigen dansbedrijf op te zetten, ze heeft een prepuber thuis, waar ik hier fulltime mama met een puberdreumes zit.