Om het kort te houden.. Opa en oma (ook gastouder van oa onze kinderen) wilden J wel laten logeren (hij vroeg er aldoor al om). Ze bedachten dat het misschien dan ook leuk was om uit eten (pannenkoeken) te gaan ivm prachtig rapport en het logeerpartijtje! Top zou je denken! Dus ik haal om 17.00 mijn andere 2 kids op daar, worden we 3 kwartier later opgebeld door opa.. Of we al aan het eten waren. Hoezo? Vroeg mijn man. Bleek dat J heel lauw en ondankbaar reageerde. op het pannenkoek en logeer idee.. Of we J op wilden halen. Dit is al de zoveelste keer dat J zo reageert. Maar dit vond ik wel heel erg. Toen J met mijn man thuis kwam kreeg hij de wind van voren. Ik heb hem flink toegesproken, hij mag voor straf de hele week niet computeren, ook moest hij na het eten, tandenpoetsen, naar bed. Daar moest hij van mij een lijst maken met wat opa en oma allemaal voor hem doen, want die hebben alles voor die kids over bwvs. Daarna moest hij uitleggen aan mij waarom ik hem deze lijst heb laten maken en wat hij/hoe hij zich voelt. Hij schaamt zich zei hij. Ik zei 'dan heb je het heel goed begrepen, wat ga je nu doen? Hoe los je dit op?' Dus hij heeft gebeld. Gezegd dat hij zich schaamt en zijn lijstje opgenoemd. Daarmee dacht J dat het weer koek en ei is.. Ik heb gezegd dat ik dit goed van hem vond maar dat wij nog steeds boos/teleurgesteld in hem zijn. Is dit 'realistisch' of vinden jullie dat we het onderwerp nu moeten laten rusten en weer 'normaal' doen? Ps. dit is al de zoveelste x dat hij dit doet, wij weten niet hoe we (anders) tot hem door moeten dringen. Wij schamen ons echt voor deze actie van hem!
Ik vind dat jullie dit mooi hebben aangepakt. Niet alleen straffen maar hem door zo'n lijstje te maken ook laten inzien wat hij fout heeft gedaan. Het lijkt er op dat het is aangekomen dus zou ik het voor nu zo houden.
Inderdaad een goede oplossing om hem te helpen in te zien wat er mankeert aan zijn gedrag, maar daarna mag het dan ook wel klaar zijn vind ik. Hij is ook nog maar 7 he. Kinderen op die leeftijd doen het ook nog niet allemaal expres. Hij heeft zijn lesje waarschijnlijk wel min of meer geleerd en dan moet je ook wel weer overgaan tot de orde van de dag.
Wat is 'lauw en ondankbaar' vraag ik me af. Begon hij te zeuren dat het niet leuk was of dat hij iets anders wilde? Of deed hij wel gewoon mee, maar sprong hij niet gelijk een gat in de lucht? Ik vind namelijk bij ècht ondankbaar (mopperen dat het niet goed genoeg is, zeuren om iets anders) dat je hem best mag laten voelen dat dit helemaal niet leuk is voor opa en oma. Is dat nu trouwens duidelijk voor hem? Hij snapt nu blijkbaar dat zijn gedrag niet goed was, maar snapt hij nu ook waarom? Dat hij opa en oma (in dit geval) daarmee kwetst? Als het meer is dat hij niet juichend een gat in de lucht sprong, vind ik jullie reactie om heel eerlijk te zijn wat overtrokken. Niet ieder kind is nu eenmaal even extrovert. Aan mijn broer bijvoorbeeld merkte je vroeger ook nooit dat hij iets leuk vond. Die sjokte overal zomaar wat achteraan. Maar dat was meer een soort van verlegen / introvert. Hij genoot er dan wel volop van en was echt wel heel blij. Maar hij heeft ook gewoon moeten leren dat het voor de ander wel fijn is als je dat wat meer laat blijken. En dan gaat dat gewoon beter op een positieve, stimulerende manier dan met straf.
Wat tupp zegt. En idd, nu je zoontje spijt heeft, en zijn excuses aan heeft geboden, moet je het laten gaan. Het is gebeurd en opgelost, en voorbij. Niet erin blijven hangen.
Ik zou het wel besproken hebben maar meer ook niet Hij is 'pas' 7. Ik herken het wel hoor, mn dochter doet ook vaak zo.
Wat bedoel je met lauw en ondankbaar? Mijn oudste is introvert. Als we iets doen laat hij nooit merken dat iets leuk is maar achteraf kan hij er nog weken over praten. "Weet je nog mama die ene keer dat ....etc" dus hij vond het echt geweldig achteraf.
Maar wilde hij wel logeren? of werd hem dit bwvp opgedrongen? Mijn zoon zou ook niet zo ineens ergens willen logeren, maar boos worden zou ik dan nooit doen
Het klinkt een beetje alsof jullie je zoon door je eigen schaamte voor zijn gedrag extra gestraft hebben. Je geeft hem een WEEK DUBBEL straf! Dat vind ik echt buiten proportie. Ben het ook eens dat het klaar moet zijn na excuses aanbieden, wat kan hij nog meer doen? Daarnaast is dit iets wat jullie op het laatste moment aan het eind van de dag aan hem hebben doorgegeven. Ook al vraagt hij er steeds om, het kan zijn dat hij toch even tijd nodig heeft om hier over na te denken. Verder vind ik persoonlijk dat kinderen dingen ook even niet leuk mogen vinden of ergens geen zin in mogen hebben. Dat hoeft niet altijd ondankbaar te zijn.
kan ie wel tegen het onverwachte? De verrassing? Ik weet dat we bij Erik alles echt vantevoren moeten zeggen. Ookal willen we hem nog zo graag met iets verrassen. Maar dat is meer voor ons een plezier en niet voor hem. Als we hem verrassen word ie juist boos en verdrietig. Of hij sluit zich compleet af en reageert overal maar 'koeltjes' op. Niet omdat ie het niet leuk vind wat we gaan doen. Maar echt puur door de verrassing. Als we het vantevoren wel zeggen en uitleggen wat we precies gaan doen dan kan ie er wel plezier aan beleven.
Straffen lost maar heel weinig op! Natuurlijk kun je hem wel op zijn donder geven als hij zich niet naar behoren gedraagt, maar bedenk je altijd wel dat duidelijke instructie over hoe het wél moet veel belangrijker is. Geef hem de volgende keer dat hij mee mag ergens naartoe gewoon duidelijke opdrachten mee. Oma een knuffel geven, dankjewel zeggen, laten weten dat je ergens blij mee bent door dat te zeggen en te laten blijken. En geef hem ook het goede voorbeeld door zelf dat soort reacties te geven, als hij bijvoorbeeld eens netjes heeft opgeruimd. Want straffen is een duidelijk signaal van jouw kant over wat je niet wilt, maar wat je wel wilt heeft veel meer houvast!
Het was wel ietwat 'onverwacht'. Hij kan daar dan ( net als ik trouwens) idd slecht tegen. Wij zeggen ook vrijwel altijd wat we gaan doen. En zeggen 'nog 10 min dan gaan we eten' bijv. Ik zal het meenemen, dank je
Mee eens. Ik ben introvert en reageer niet zo snel uitbundig op iets. Als kind al niet, mijn zussen waren heel anders, dus mijn moeder moest er ook even aan wennen dat ik gewoon wat 'lauw' reageerde. Nog steeds loop ik er wel eens tegen aan met mensen die me niet zo goed kennen. Heb je zin om mee te gaan naar bladiebla? 'Ja hoor, leuk'. 'Vind je het wel echt leuk? 'Ja, anders zou ik nee zeggen. Nu ik volwassen ben, dik ik mijn reactie daarom soms maar wat aan, niet omdat ik zo ben, maar omdat ze me anders verkeerd begrijpen. Dan roep ik maar wat harder 'leuk' en trek een blij gezicht. Als kind ga je daar anders mee om, denk dat straf voor mijn manier van reageren niet goed gewerkt had. Uitleggen dat mensen het fijn vinden als ze aan je manier van reageren kunnen zien dat jij er ook blij mee bent, dat kan natuurlijk altijd. Weet ook niet hoe je zoontje normaal is, of hij dan wel uitbundig reageert.
ik zou hem voortaan vaker zelf beslissen, met ideeen komen wat hij wilt doen als beloning. hij is zo te lezen een verstandig kind. en hij heeft al zijn eigen dingentjes en eigen smaak. zo een jongen moet je juist meer ruimte gunnen en een heleboel zelf laten beslissen zodat hij de verantwoordelijkheid voelt. anders voelt hij zich vrij zo negatief te reageren. natuurlijk, als het niet zijn idee is dan kan hij er afwijzend op reageren. zijn beloning lijkt dan meer op een opdracht waarmee hij qua gedrag beoordeeld gaat worden. dat doen we voor jou en je moet van dit genieten en laten zien dat je dankbaar bent voor wat wij allemaal voor jou doen. hij is een slim kind van 7 die zo een lijst kan samenstellen. kijk, een logeerpartij en pannekoekhuis is leuk voor een 5 jarige misschien met deze slimheid, maar kennelijk niet meer voor een 7 jarige versie daarvan. ik zou zeggen meer mogelijkheden bedenken, samen, meer ideeen van zijn kant laten komen om te doen als zijn beloning. en dat hij toch een dagje met oma opa samen,zijn beloning krijgt. want dat heeft hij verdiend, toch? dat staat dus los van zijn gedrag. gewoon dus deze speciale dag met oma opa overdoen. en kijken of hij een prachtige idee heeft om samen met hen te doen. en hoe hij zich dan gedraagt. want op dit moment voelt hij zich een beetje shit denk ik. en hij zou anders volgende keer weer niet weten hoe hij dankbaarheid moet tonen. je kunt hem dat leren doen. maar is dat dan een hartelijke dankbaarheid? prachtige slimme jongen en hij is zoo klaar volgens mij om verder te gaan met groot worden. pak het positief aan. is mijn mening.
Ik ben eigenlijk ook nog steeds benieuwd wat hij precies deed of zei wat ondankbaar was voor ik kan zeggen wat ik ervan vind.
Nou ik denk dat als opa opbelt op hem te laten ophalen dan moet het wel echt ondankbaar geweest zijn. Kennelijk waren zij helemaal klaar met hem. Ik vind de straf goed, maar nu weer over tot de orde van de dag.
Hmm ik zou zeggen... Zware straf voor die leeftijd.. Maar ik ken natuurlijk je zoon een beetje (digitaal dan) en ik denk dat het wel een goede straf is geweest. Wat vond hij er zelf van? Is er misschien iets dat hij liever zou doen?
Vind het overdreven. Mijn dochter vindt het onverwachte ook niet altijd leuk. Nou ja, ts heeft weer wat geleerd.