Hoi, Ik heb afgelopen maand mijn 3e IUI behandeling gehad en weer een negatief resultaat. Bij ons allebei is alles eigenlijk helemaal goed. Mijn cyclus is super regelmatig en het zaad van mijn man is van goede kwaliteit. We zijn nu al bijna 2,5 jaar aan het proberen zwanger te worden. En nog nooit ooit maar iets gemerkt dat ik misschien zwanger zou kunnen zijn, nooit een vroege miskraam of wat dan ook.. Ik begin steeds meer te twijfelen óf ik wel echt zwanger kan raken. Zijn er hier meer mensen die dit verhaal herkennen en misschien wel zwanger zijn geworden? Ik raak steeds verder in de put, ben zo bang dat ik er niet meer uit kom.. Dus wie heeft er wat succesverhalen voor me?? We gaan nu maar 2 maandjes rust houden. Ik hoop dat ik alles een beetje van me af kan zetten. X Willabe
Hier een succesverhaal. Bij de derde keer iui (van donor) zwanger en kindje is geboren. De laatste keer was ik ervoor op vakantie geweest, even de zinnen verzetten en wat rust, daarna was t raak. Succes, het komt vast wel.
Ik herken het ook. Wij zijn anderhalf jaar bezig en nu de eerste IUI gehad (negatief). Bij ons ook alles goed. Ik heb een kijkoperatie gehad, de eileiders werken allebei (alleen 1 is beschadigd) mijn cyclus is ook altijd regelmatig. Mijn man zijn zaad is ook getest en alles goed. Met de IUI had hij 23miljoen zaadcellen! Maar helaas bij ons ook niet gelukt. We gaan wel verder, met nog minimaal 5x IUI en dan IVF (?). Dan hebben we er in ieder geval alles aan gedaan. Maar ik weet niet hoe ik het ga accepteren als ik nooit een kindje zal krijgen ...
Hoi Willabe, Herken je verhaal maar al te goed, zoals je schrijft stond ik er ook in begin juni toen de eerste IUI met 3(!!!) follikels was mislukt. Ik was er helemaal klaar mee! Toch weer opladen voor poging twee en met goede moed verder. Had toen 2 follikels en eentje ervan was bingo! Doe je IUI met hormonen? Hebben ze bij mij toen direct geadviseerd omdat de kansen dan verdubbelen. Heel veel succes!
Ik krijg a.s. maandag mijn 3e IUI en ik doe dit zonder hormoonstimulatie. Ik heb er geen vertrouwen in maar doe het dit omdat ik zs.m. met hormonen wil doen. Ik gebruik alleen ovitrelle, dit om de eisprong te laten rijpen net rond de inseminatie. Ik hoop echt dat ik met hormonen mag de 4e x maar heb het niet echt daar voor het zeggen, het verdubbeld inderdaad je kansen. Sterkte, ik begrijp heel goed wat je meemaakt.
Wij zijn ook begonnen met IUI. Onderzoeken waren allemaal goed, bloed, zaad, hsg enz. Bleek met IUI 2 dat toch het zaad van mijn vriend niet goed genoeg was. Met IUI 1 maar 500.000 goede zaadcellen ingebracht en bij IUI 2 was dit 1,1 miljoen. Heel weinig, eigenlijk té wenig en we moesten gaan nadenken over IUI 3 en daarna doorgaan met IVF. Maar IUI 2 was raak. Dus zelfs met heel weinig kans is er toch altijd een kans! Geef de moed niet op, positief blijven is het beste wat je kunt doen, ook voor je lijf. Heel veel sterkte en succes en hopelijk op naar een mooie zwangerschap.
Ik vond IUI heel lastig. Ik had voor mijn gevoel geen controle over het hele proces. Daarbij had ik soms pas een ovulatie op dag 28 en moest ik steeds terug voor metingen. Het vertrouwen in IUI was dan ook erg laag. Na 4 keer heb ik om hormonen gevraagd, door het dagelijkse spuiten kreeg ik wat van mijn controle-gevoel terug én ging mijn cyclys sneller (dag 16/18 de ovulatie). Aan het begin van de zesde IUI vroeg ik of we de cyclus erna een vruchtbaarheidsonderzoek konden doen. Dat hadden we nog niet gedaan, want we zijn met twee vrouwen. Normaal deden ze dat pas na poging 8, maar op zich wilden ze het wel doen. Juist uit de zesde poging, met hormonen én met het gevoel dat het toch niet ging lukken (ik leefde al naar het onderzoek toe) werd ik zwanger. Mijn verhaal is dus een succesverhaal, maar ik begrijp je frustratie ontzettend goed. IUI was voor mij eigenlijk geen goede methode, door het gevoel van controle-verlies. Ik wilde eigenlijk terug naar de ICSI, daar had ik veel meer controle over alles voor mijn gevoel. Toch ben ik blij dat het gelukt is zo en dat ik die ICSI niet heb hoeven doen.
Bedankt allemaal voor de mooie reacties.. Goed om te lezen dat er dus "veel" zijn die in hetzelfde schuitje zitten. We doen de IUI inderdaad met hormonen, ik slik in ieder geval 5 dagen chlomid en daarna moet ik pregnyl spuiten als het eitje groot genoeg is. Dus alles moet goed gaan. Ik ben zo bang dat het altijd fout gaat met het innestelen en dat het dus nooit gaat lukken.. Maar misschien moet ik daar wel niet aan denken. Ik ga echt proberen deze komende twee maanden me er niet teveel mee bezig te houden en dan proberen er in januari weer met alle energie voor te gaan. Bedankt in ieder geval voor de positieve verhalen dat doet me wel goed! En @Tunisiana ik hoop dat het bij jou ook snel gaat lukken!
Hoi meis, wij zijn 3,5 jaar bezig ik heb ontzettend getwijfeld of ik wel zwanger kon raken. Eerst 4 x (waarvan 2 x iui is doorgegaan) clomid en pregnyl zonder resultaat. Toen iui 3 menopur en pregnyl en utrogestran bolletjes en zwanger heb me toen ontzettend zwanger gevoeld. Helaas misgegaan maar dat staat er los van. Succes meis
Volgens mij heb ik hier een succesverhaal voor je 't is nog pril... (zie "onderschrift") Ik heb 3x IUI zonder hormoonstimulatie gehad, geen succes.. Dit was de 2e IUI met hormoonstimulatie, de eerste keer met hormonen was er maar 1 eitje (net als zonder hormonen) en dit keer waren de hormonen verhoogd en had ik 3 eitjes... en toen werd ik niet ongesteld donderdag positief getest ik zit nog vol ongeloof Succes meiden, hoop dat het voor jullie allemaal gauw raak is (en blijft)!
Ik ben bij de 2e iui zwanger geraakt van m'n zoontje. Dat was gestimuleerde iui, ik geloof namelijk zelf niet in ongestimuleerd als het jezelf ook al niet lukt. Ik had toen voor het eerst 2 follikels. Was er die ronde van overtuigd dat het niet gelukt was. In m'n hoofd was ik al 3 iui's verder en bezig met IVF....dat bleek toen niet meer nodig. Nu ben ik inmiddels weer 4 iui's verder en zit nu in de eerste ronde IVF. De moed zakt me met grote regelmaat in de schoenen, maar ik kan me de pijn en verdriet nog levendig herinneren van voordat ik moeder was. Dat heeft overigens 8 jaar geduurd...en ik had het echt opgegeven...zo erg zelfs dat ik er pas met 6 weken achter kwam dat ik zwanger was...het kwam domweg niet in me op dat m'n pijnlijke borsten daarvan kwamen.
Willabe, niet de hoop opgeven hoor . Bij mijn eerste zwangerschap raakte ik na precies 2 jaar spontaan zwanger. Dit werd helaas een miskraam. Wonder boven wonder na 4 maanden toch weer raak en opnieuw zwanger. Nu met deze zwangerschap na 3 lange jaren toch besloten om voor IUI te gaan. De 2e IUI was het raak met nog geen 500.000 zaadjes. Dit was in mijn eigen cyclus (dus ongestimuleerd). Wij hebben ook erg lang moeten wachten op onze 2 wondertjes maar het is echt belangrijk om erin te blijven geloven. Jullie dag komt ook echt nog wel! Succes
Ik herken je gevoel...paar weken geleden voelde ik me nog precies zo!! Allerlei onderzoeken gehad (ook een laparoacopie) maar alles bleek goed bij ons. Het enige wat ik iedere maand heb is al heel veel vroeg na de eisprong bloedverlies, ook 3 dagen na iui al. Ik heb dit aangekaart, maar volgens de artsen moest het geen probleem zijn. Uiteindelijk bij de 3e iui (met menopur en pregnyl) gesmeekt bij de arts of ik utrogestan mocht proberen. Ze waren er niet zo positief over, maar ik mocht het proberen.. En zie het resultaat..zwanger!! Nu nog de hoop dat het goed gaat!! Dus hou moed..hoe moeilijk dat ook is! En vertrouw altijd op je eigen gevoel....ben blij dat ik de mijne kenbaar heb kunnen maken bij de arts!
1e iui gelijk raak. Alleen Pregnyl 2 dagen voor de iui gezet. Resultaat is al ruim 5 weken Op deze wereldbol. Succes!