Goedemorgen dames, Mijn dochter is nu 2jr en 3mnd en het valt ons op hoe precies zij is met alles. Alles moet op een speciale manier staan (en dan vooral haar speelgoed, duplo etc), zoals zij het in haar hoofd heeft. Als dat niet gebeurt begint ze te mopperen en te piepen en wordt ze eigenlijk gewoon boos. Soms lijkt het wel dwangmatig. Verder is ze een hele lieve en rustige meid en gaat lekker haar eigen gangetje, maar dit valt ons toch wel op. Moeten/ kunnen we hier iets mee? Of is het eigenlijk niks bijzonders en wordt het vanzelf anders? Mijn vriend zegt af en toe wel dat het niet goed is, maar wat kunnen we eraan doen? gr mamavanmimi
Ik denk heel weinig of het moet een probleem worden in het gezin. Er zijn nu eenmaal kinderen die netter zijn dan de andere.
Mijn zoon heeft dit ook wel eens. merk het nu vooral met thomas de trein. er mag maar 1 locomotief voor de karretjes zodra en eer 2e bij komt (wat ik wel eens doe) is het niet best en wordt die meteen aan de kant gegooid. Ik zou er niks aan doen het zit gewoon in haar. de 1 is idd netter dan de ander. Mijn zoon is ook netter dan mij nl, hij wil alles opgeruimd hebben om hem heen en ik laat vaak wat slingeren haha.
Mijn zoontje heeft het ook. Gisteren ging hij zelfs de wachtkamer van de tandarts opruimen (speelgoed, kinderstoelen etc.) Ik laat het zo en wacht gewoon af hoe dit zich ontwikkeld.
Is hier ook hoor. Hij heeft het precies in zijn hoofd hoe het moet... Denk ook dat dat bij de ontwikkeling hoort en hij leert er soms ook van dat dingen soms niet gaan zoals hij wil
dat heeft mijn oudste ook een tijd gehad. Werd vanzelf weer minder toen hij ouder werd. Het is denk ik, een vorm van controle houden over alles. Hoort een beetje bij de leeftijd. Groetjes, Josie
Hier ook hoor. Structuur is fijn voor een kind. De dingen die ze begrijpen moeten op dezelfde manier, want er zijn al zoveel dingen die ze niet begrijpen. Ik krijg ook regelmatig op mijn kop omdat ik mijn schoenen niet heb opgeruimd
Zoiets dacht ik dus al, niet te moeilijk over doen, ze is dus blijkbaar gewoon erg netjes. Maar van wie ze dat dan heeft? Pa en Ma zijn beiden erge sloddervossen. Misschien leren we nog wat van haar Mijn vriend had het idee dat ze wel erg dwangmatig werd, maar misschien valt het ons gewoon op, omdat wij alles behalve zo zijn.... In elk geval bedankt!!
Hier krijg ik ook op mn kop hoor als ik eens mn jas weer op de bank heb laten slingeren. Rollende ogen en een dikke zucht 'mamahha, moet aan kappokst!' Hoop dat ze wanneer 15 is of zo ze net zo opruimerig als nu is
Mijn dochter is een stuk jonger en die heeft dat al Mijn man en ik zijn redelijk netjes maar zij spant de kroon. Liggen de slippers van mijn man 's ochtends nog onder de salontafel, brengt zij de gelijk naar de bijkeuken. Komen we terug van het wandelen, laarsjes uit, ik zet ze gewoon neer, zij zet ze keurig langs de muur achter elkaar Als ze morst met drinken op haar kleren trekt ze metéén een pruillip (gaat dan vaak ook even hard huilen) en zegt: abbe!, abbe!! (slabber!) Wij gaan er verder niet op in en laten haar maar, ben allang blij dat ze blijkbaar niet zo'n sloddervos is zoals ik vroeger thuis was edit: lees hierboven ook iets van stoelen terug zetten: laatst gingen we even snel thais afhalen, moesten even wachten, gaat zij de tafeltjes langs om de stoelen bij de tafels te schuiven schrok echt toen ik dat zag, ik dacht: OMG ze is net geboren!
Mijn jochie is ook redelijk netjes. Al is die fase nu wat voorbij aan het gaan.. Met sommige dingen geef ik hem gewoon zijn zin. Als hij perse iets op wil ruimen, prima. Maar sommige dingen moeten nou eenmaal soms ergens anders staan. Of toen we besloten om zijn speelgoed in andere kasten te leggen (beter gesorteerd en overzichtelijker). Dan moppert hij wel even, maar na een paar dagen is hij wel gewend aan de nieuwe plekken. Driftbui komt dan af en toe voor, maar je kunt er niet altijd rekening mee houden
Mammavanmimmie.. je schrijft dat ze verder rustig is. Hoe rustig? Hoe is ze in het contact met anderen? Op zichzelfstaand hoeft het spelen zoals je het nu omschrijft niet iets te betekenen. Zoiets gaat om een combinatie van factoren.
Rustig bedoel ik in de zin van niet moeilijk. Ze kan tegenwoordig goed zelf spelen, maar op de psz speelt ze ook leuk met de andere kinderen. Ze sluit zich niet helemaal af van de buitenwereld om haar heen als je dat bedoelt. Ze is gewoon heel precies met hoe zij alles wil hebben. Als ik alle reacties tnt lees, is het dus helemaal niks bijzonders en gaat het wel of niet over, we zien wel. Het hoort erbij....
mja ik merkte ook zoiets ooit op en dan ook... ze zette 4 badeendjes in 1 groepje.. en 3 badeendjes in het andere groepje. de ene groep waren enkel gele eendjes.. de andere was enkel andere kleurtjes. plus ernaast 1 losse.. want die was groter en zette ze niet net even anders hoor.. want dat zag ze meteen plus nog 500 van dat soort voorbeeldjes ik heb ooit eens gevraagd hoe dat nou zat... maar het idee is dat het peuter-eigen is om zo te doen soms zien wij zelf het patroon niet.. maar in haar logica is het perfect. De meeste mensen leren in de loop der tijd dat ze opgroeien dat de wereld niet zo strikt in elkaar zit en dat dingen weleens anders zijn. Maar als peuter.. weten ze dat gewoon nog niet. niks engs aan de hand dus en zeker niet bang zijn dat ze meteen een autistisch trekje heeft. waarschijnlijk gaat het gewoon over en mocht het wel zo zijn.. dan zal het bijvoorbeeld op psz waarschijnlijk wel opvallen in het contact met andere kindjes. die mensen hebben tenslotte heel veel vergelijkingsmateriaal over wat meer/minder normaal is
Dat kan prima natuurlijk. Wat vinden ze er op de speelzaal van? Hier gaan ze op de speelzaal elk kind observeren en dan krijgen de ouders een gesprekje.
Veel kinderen doen dit om hun wereldje weer overzichtelijk te krijgen. Op deze leeftijd heel normaal. Vaak zie je dat kinderen die net een heftige ruzie hebben gezien of iets geestelijk inspannend hebben meegemaakt het wat meer doen dan anders. Ik studeer pedagogiek en toevallig ging mijn zoontje deze fase in toen dit aan bod kwam in het onderdeel spelbegeleiding van de minor psychiatrie van het jonge kind. Daarin werd dit uitgelegd. Ik was er al bijna van overtuigd dat ik mijn kind moest laten testen op dwangmatigheden of ASS ofzo haha. Ik was gerustgesteld. Veel kinderen ordenen dus om hun wereldje veiliger te maken. Als het goed is neemt het af (mijn zoontje doet het al bijna niet meer, heeft een half jaartje geduurd hier). Op latere leeftijd kan het wel een zorgsignaal zijn.
Mijn oudste heeft het nog steeds. Zo "moeten" haar schoenen op het kdv in het onderste vakje staan en heeft zelfs laatst andere schoenen weggezet om haar schoenen daar neer te zetten. Dat heb ik meteen gecorrigeerd. Maar ook idd met speelgoed opruimen of wegzetten. Fase? Ik ga er wel vanuit.