Hallo meiden, Ik vroeg me af hoe dit bij jullie thuis gegaan is? Ik heb een super super lieve hond die heel gek is op kindjes maar toch maak ik me een beetje zorgen.
Geen ervaring maar ik heb al wel eens gelezen dat mensen de eerste poepluier van de baby laten ruiken aan de hond. Dan zou die de baby sneller accepteren dacht ik Verder denk ik vooral opletten dat je de hond genoeg aandacht blijft geven.
- luier meebrengen naar huis, of dekentje, oude kleertjes, ... als de geur er maar in hangt. Dit is in onze situatie gezien, waar de mama bij een gewone bevalling 3 nachten in het ziekenhuis verblijft (BE) - park (of ander babymeubilair) RUIM op voorhand op de voorziene plaats zetten, zeker waar de hond veel komt, dan is het geen plotse verandering - zorg dat uw hond een beetje getraind is op onverwachte bewegingen, of zorg op z'n minst dat je je hond kent wanneer het niet zo is. Onze hond is bijvoorbeeld een echte goedzak, je mag hem op elk moment aan z'n staart "trekken" (niet dat ik mijn hond mishandel maar we testen dikwijls een licht greepje omdat je nooit weet wat een kindje doet), aan z'n oren komen, ... gelijk wat. Zelfs tijdens het eten is dit geen probleem. Hij is het ook zo gewend van pup af aan. - in de weken voor de geboorte is het geen slecht idee om af en toe al iets van de verzorgingsproducten aan je arm ofzo aan te brengen, zodat je hond eraan kan wennen - wees bewust dat je de aandacht blijft verdelen, ga de hond niet "ineens" steeds in de tuin zetten omdat je geen tijd hebt met de baby. Ga je twee keer wandelen per dag met de hond bvb? Blijf dat doen in de mate van het mogelijke. Bij thuiskomst met baby bij bvb ziekenhuisopname: - duw je hond niet onmiddellijk weg als hij naar de baby wil komen kijken - zorg dat de hond moe is, na een wandeling ofzo - zorg dat je zelf als baasje eerst de hond begroet, daarna pas de baby - belonen, belonen, belonen, elke positieve vorm van gedragbevestiging zal alleen maar helpen! .... Er zijn vast nog wel tips, maar dit zijn de eerste waar ik op kon komen
Hi! Wij hebben 2 staffords, zijn gek op kinderen. Maar een hond blijft een hond dus wij hebben een gedragstherapeut ingeschakeld. Onze honden komen allebei uit t asiel en wil t goed doen. gedragstherapeut kan je precies vertellen hoe je het moet aanpakken. Succes!
Ohja, en ingesteldheid is alles! Als je zenuwachtig ingesteld bent bij de eerste ontmoeting tussen baby & hond, zal je hond dat oppikken. Als je uitstraalt (en er zelf ook in gelooft) dat het goedkomt, dat JIJ baas bent over de situatie en dat de hond zich zal gedragen, dan zou je ervan versteld kunnen staan hoe vlot zoiets gaat
Ik heb van de week contact gehad met de hondenschool Zij noemde die poepluier een fabeltje. Wij hebben een hond met een geschiedenis, maar is in het verleden gewoon vergeten zodra t baasje een kindje kreeg. De grootste fout die mensen maken is de hond er teveel bij laten. Van die filmpjes waar kinderen alles met de hond kunnen en er zowat op klauteren daar krijg ik jeuk van. Zorg dat de hond weet dat hij onderaan de rangorde staat, nog onder de baby. Leer de hond het kind ontwijken en nooit de confrontatie aan gaan. Kind is meestal pas een bedreiging zodra het kind begint te kruipen. Bij mijn nichtjes en neefjes is het zo dat als mijn hond bij mij zit, en een van hun komt er aan, de hond van schoot af moet. Niet het kindje weg sturen. Zodra het kind oud genoeg is leren bij de mand en voerbak weg te blijven. Wordt niet boos als de hond een keer snauwt! Een hond mag een waarschuwing geven. Betrek je kindje zoveel mogelijk overal bij. Snoepjes geven, spelen met de hond, wandelen.. neem zoveel mogelijk de hond overal mee naartoe. Zo leert je hond dat de komst van een kindje niet iets negatiefs is maar juist leuke dingen betekent. Vooral duidelijk en consequent zijn. Je kunt niet alle honden leren kinderen leuk te vinden, maar je kunt ze wel leren ermee om te gaan. Blijf ontspannen, begroet eerst de hond. Duw de hond niet weg maar zorg wel dat hij weet waar hij staat. Laat nooit je kind de hond als een speeltje zien! Zorg dat de veranderingen in de woonkamer ruim voor de bevalling klaar zijn. Probeer voor de hond zo min mogelijk te veranderen
Hier ook een hond met een geschiedenis. Het is een klein angsthaasje en maak me daarom best wel zorgen. Het is niet dat hij bijt (tot nu toe) maar met name van vreemde mensen moet hij niks hebben. Begint dan te grommen en te blaffen. Vooral bij onverwachtse bewegingen schrikt hij snel. We gaan het goed in de gaten houden en we zullen ze nooit zonder toezicht in dezelfde ruimte laten.
Ik heb al heel wat hondenscholen "ontmoet" en je zou ervan versteld staan hoeveel er inconsistent reageren op bepaalde situaties. Dus neem ook zo'n zaken met een korrel zout. Nu niet dat die poepluier het 'em gaat doen Dit vind ik heel vreemd om te lezen... Zeker niet aanvallend bedoeld hoor! Ik ben zelf opgegroeid met een hond en ik ben heel blij dat mijn moeder niet bovenstaande gevolgd heeft. Tuurlijk is er een rangorde, maar dat "ontwijken" en dergelijke vind ik heel erg onnatuurlijk. Een hond ziet zijn gezin als roedel, waar het baasje inderdaad bovenaan de rangorde staat. Maar het is niet de bedoeling de hond plots te gaan isoleren van een ander lid van de roedel, toch? Zo, hier ben ik dan wel weer helemaal mee akkoord
Dit zal ik even iets uitgebreider uitleggen. Dit is vooral gebaseerd op honden die moeite hebben met kinderen, en het als een bedreiging zien als een kind op ze af komt. Bij onze hond werkte het heel goed om haar aan te leren zulke confrontaties te ontwijken, en dus voor haar gevoel een veilig plekje op te zoeken. Blijven zitten was voor haar echt geen optie. Het kind wegsturen is dan in mijn ogen ook geen optie, aangezien het kind boven de hond hoort te staan. Isoleren is zeker niet de bedoeling! En als jouw hond goed met kinderen kan en het niet als een bedreiging ziet als ze naar hem/haar toekomen dan lekker laten zitten natuurlijk
Toen wij thuiskwamen van het ziekenhuis heb ik eerst de hond begroet. Toen hebben we onze hond aan ons zoontje laten ruiken. Daarna heb ik als onze hond interesse toonde hem even laten ruiken/kijken. (Vooral om te voorkomen dat hij uit enthousiasme in de box zou springen.) Verder ging alles vanzelf, het zijn nu goede maatjes. En idd leren niet te storen als de hond eet of slaapt. Aan een poepluier laten ruiken zijn we niet aan begonnen. Weet ook niet of dat iets doet.
Bedankt meiden voor alle tips! Wij hebben wel vanaf pup af aan met enige regelmaat dingen gedaan zoals speelgoed afpakken, kauwbotjes afpakken en met onze handen in zijn voedingsbakje graaien. Dit doet hem allemaal niets dus dat komt denk ik wel goed. Het wordt denk ik even wennen voor hem dat hij zijn aandacht moet gaan verdelen. Hoop dat het allemaal goedkomt zou mijn hart breken als hij weg zou moeten.
Helemaal niets bijzonders gedaan, gewoon zoals we altijd doen. Wel eventjes baby in de maxicosi laten zien en ruiken. Dochter is inmiddels gek op de hond en kan ook alles bij haar doen. Nooit een probleem geweest. Wij hebben een franse bulldog.
Hier geen poepluiers of iets. Gewoon toen dochter in huis kwam hond erbij geroepen en rustig laten ruiken. Ik zou bij thuiskomst nooit eerst hond begroeten, altijd kind eerst. Hond moet wel zijn plek in de rangorde leren. Verder voed ik vooral dochter op. Ze mag niet naar de hond toe, we roepen samen de hond bij ons en dan mag ze aaien. Ze mag niet bij de bench en niet bij de voerbak. En ik laat ze nooit alleen samen (laat dochter sowieso nog niet uit zicht). Hond is trouwens goedzak en zou alles toelaten, maar het blijft een dier en ik wil niet dat ze leert dat ze zomaar naar honden toe kan.
Ik heb een handdoek in een kleiner stukje geknipt en dit de laatste weken van mijn zwangerschap in de mand van de hond gelegd. Kort voor de bevalling in een plastic zakje gedaan en meegenomen naar het ziekenhuis. Toen wij terug kwamen uit het ziekenhuis heb ik het geurlapje op de beentjes van de kleine gelegd en de kleine in de maxicosi op de grond gezet. Hond ging er gelijk naar toe en druk kwispelend en snuffelend bij de maxicosi gestaan. Wij hebben een behoorlijke nerveuse en drukke hond. De hond heeft er de eerste periode behoorlijk moeite mee gehad dat er een baby in huis was. Ze kon moeilijk omgaan met het huilen van de baby en moest ik haar echt even in haar mand leggen zodat ze tot rust kon komen. Ze ging namelijk heel nerveus rondjes lopen in de woonkamer. De kleine is nu twee jaar oud en eigenlijk negeren ze elkaar gewoon. Ik ben nu een beetje begonnen dat de kleine samen met mij de hond laat zitten, hij dan haar eten in haar voerbak doet en dan sturen we haar samen naar de voerbak om te eten. Als ze aan het eten is, mag de kleine er niet bij staan. Dat is gewoon haar " moment". Als de hond ergens ligt zeg ik ook tegen de kleine dat hij haar niet zomaar mag " lastigvallen". Maar daar hoef ik bijna niet in te sturen, want de hond gaat eigenlijk zelf al weg als de kleine eraan komt en eigenlijk schenkt hij geen aandacht aan de hond. Ik ben echt bezig met tijd voor de kleine en tijd voor de hond. Goed af te kaderen wat de kleine wel en niet mag bij de hond, voor zover dat uit te leggen is aan een kindje. En wees vooral relaxed! Hoe meer rust hoe makkelijker het gaat. Gaat goed komen!
Niet al te druk om maken. Gewoon je hond behandelen zoals je altijd doet. Kind gaat hoe dan ook voor de hond. Beetje vreemd dat ik hier dan ook lees dat de hond als laagste in rang is, maar vervolgens wel als eerste begroet moet worden. Beetje tegenstrijdig. Laat de hond gewoon aan het kindje ruiken, stuur het niet continu naar weg als hij interesse in de baby toont. Leer het kind, als het wat ouder is, om de hond met rust te laten op momenten dat de hond aan het eten is of lekker ligt te slapen in zijn/haar mand. Laat je kindje koekjes aan de hond geven, laat het kind de voerbak vullen. Gewoon kleine dingetjes die een beetje meehelpen. Je hoeft niet alle regels voor de hond te veranderen. Zeker als je een goedzak van een hond hebt, dan komt dat wel goed.
Excuus, hond eerst begroeten bedoelde ik bij thuiskomst uit het ziekenhuis, uiteraard niet standaard Kon de tekst niet meer wijzigen
Ga je in het zieken huis bevallen of thuis? Ik wil namelijk graag thuis bevallen. Normaal als ik alleen in de slaapkamer ben en de deur gaat dicht dan gaat de hond piepen en krabbel aan de deur. We hebben haar dan ook geleerd dat er niets is en ik kan nu bijvoorbeeld met een vreemd persoon mijn slaapkamer inlopen en haar laten wachten zonder dat ze daar een probleem van maakt. De verloskundige zij wel dat ze een doek waar ze de baby mee schoon poetsen na de geboorte aan de hond laten ruiken. voor dat de hond bij de baby kan. maar geen poepluier. onze hond is heel flexibel in wandel en eet tijden. als ze de ene dag om 9 uur sochtends voor krijgt en de andere dag om 10 uur is geen probleem. voor wandelen geld hetzelfde. het maakt haar ook niet uit of ik 6x 15 minuten met haar wandel of 1x een uur (even als voorbeeld hoor) want stel de hond wil elke dag precies om 7 uur eten en precies dan komt de baby voor voeding. verder betrek ik de hond overal bij nu al. dus als ik de baby kamer in loop wandelt ze mee. onze slaapkamer is al omgebouwd en het bedje staat er al. en de box staat ook al in de huiskamer zodat dat ook niet nieuw is. voor de rest zijn er al goede tips gegeven. Gewoon jezelf blijven en niet teveel zorgen maken, dat werkt alleen maar tegen.
Wij hadden een hond met een kinder trauma, en ze was sowieso een angst bijter. Ze heeft altijd enorm veel behoefte gehad aan duidelijkheid en we hebben de regels niet veranderd toen mijn dochter geboren werd. Mn dochter hoorde er gelijk bij, of de hond dat nou leuk vond of niet. We hebben haar bij ons geroepen en haar rustig laten ruiken aan mijn dochter. Verder niets bijzonders. Poepluiers moest ik ver weg houden van de hond, want die vrat ze leeg, haha. Verder gelukkig nooit problemen gehad tussen hond en dochter. Ik was wel altijd erg streng naar mn dochter, als het om de hond ging. Later konden we leuk samen spelen. Thirza bellen blazen en hond ze vangen. We hebben haar in moeten laten slapen toen mijn zoontje 2 maanden was. En ik moet wel eerlijk zeggen dat ik "blij" was dat ze moest worden ingeslapen voordat mijn dochter echt vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis nam. Want dan had ik de hond echt op moeten sluiten, en vreemde mensen in huis gaf haar enorm veel stress. Maar allebei de kinderen werden prima geaccepteerd gelukkig.
Ik moest in het ziekenhuis bevallen en had van te voren gezegd (voor het geval ik het zou vergeten, en dat was dus ook het geval ) dat ik de vieze "doeken" wilde hebben voor mijn honden. Dus na de bevalling deed de verpleegkundige de doeken waar mijn zoontje mee was afgedroogd in een zak, ook het mutsje e.d en dat kreeg mijn man mee naar huis. Hij gooide de zak leeg op de grond en er stonden 4 honden te snuffelen. 1 nam zo'n doek mee naar haar mandje. Hij heeft de doeken de hele dag laten liggen tot ze er geen interesse meer in toonden. Dit kan je ook doen als je thuis bevalt, het gaat uiteindelijk om de geur. Hier waren er geen problemen met de honden, ze waren allemaal reuze nieuwsgierig.