Ons manneke heeft de laatste weken "problemen" met het inslapen in de avond. Na zijn muziekje (met lampjes van zo'n 10 min) gaat hij huilen/krijsen. Dit duurt nu al een week of 4, en wordt erger, eerst was het paar keer per week, en 1 x naar boven, nu iedere dag en een keer of 6 naar boven. Voorheen sliep hij of binnen het muziekje of kletste hij nog wat daarna maar sliep zelf in. Er is verder niets (geen pijn etc. etc.), zodra hij ons hoort is het huilen over, geen traantjes en/of snikjes meer. Het is dus enkel het muziekje steeds aanzetten (en hierdoor dus ook veel later pas slapen). Nu zitten we eraan te denken hem toch maar een keer te laten huilen, vooral omdat hij op deze leeftijd het dus snapt en hieraan kan wennen. Wat is jullie idee hierover? Hoe lang? Nog andere tips?
Ik zou gewoon kijken wat hij doet als je elke zoveel minuten gaat kijken. Onze zoon heeft rond die leeftijd ook problemen gehad met inslapen en liet/laat hem nooit huilen. Ik zei wat ik ging doen en ging terug en vroeg/vraag aan hem of hij lekker ligt en ga weer weg. Bijvoorbeeld: ik ga even op mama's slaapkamer het raam/gordijnen dichtdoen en kom dan weer even kijken" en dan deed ik dat en ging weer terug naar hem. Volgende stap was badkamer opruimen (met wat extra geluid) en bleef wat langer weg maar hij hoorde me wel en ging daarna terug. Daarna ging ik boven op zolder was opvouwen/strijken of sorteren ook met wat meer geluid en ging dan ook weer terug naar m'n zoon. En als ik dan al die dingen had gedaan, ging ik beneden de vaatwasser inruimen en de tafel afruimen ook met wat extra geluid en ik ging hardop praten met de deur beneden open. Ik mocht/mag in zo'n periode nooit gelijk naar beneden dus doe ik dingen boven tot hij het wel ok vindt dat ik naar beneden ga. Hij heeft dan een soort verlatingsangst ofsow denk ik. Ik laat hem niet huilen. Hij heeft er nooit misbruik van gemaakt.
Sassie, verlatingsangst weet ik zeker dat het dat niet is. Boven blijven rommelen heeft geen zin. Heeft hij eerder wel gehad, maar dan kon ik idd de kamer niet eens uit en als hij dan huilde was hij ook echt overstuur/verdrietig. En als er echt verdriet is om wat dan ook dan ga ik natuurlijk troosten.. Nu is dit niet aan de orde, hij vind het prima als ik ga, duwt me ooit bijna zijn kamer uit. Maar wil nog een keer of 6 zijn muziekje.... Ik heb nu al steeds lagere periode er tussen gelaten, maar heeft geen zin. Hem verteld wat de bedoeling is etc. etc. Hem streng toe gesproken. En zoals ik dacht, toen hij was logeren sliep hij zo (vreemde ogen dwingen), dus er is gewoon niets. Vandaar dacht ik dus misschien toch laten huilen om hem niet aan het muziekje te laten wennen, hij kon voorheen ook makkelijk zonder inslapen.
Ik heb in die periode met onze zoon afgesproken dat ik na 10 minuutjes nog één keer kom kijken en een knuffel en een kus geef. En verder niet. Dat ging heel snel prima. Hij vond het wel prettig dat ik zo vaak langs kwam. Toen hij eenmaal wist dat ik gewoon maar één keer kwam, was dat ook gewoon goed. Duidelijkheid is ook prettig.
Mijn zoontje is 21en heeft ook deze fase. Zodra we op zijn kamer zijn is het over. Wij laten hem 5min huilen, aai over bol (zonder iets te zeggen)en gaa weer weg. Heeft een week geduurd. Gooide ook steeds expres zijn knuffel uit bed en ging daar om huilen. Ik houd het op aandacht....
Zou hij ergens bang voor kunnen zijn? Donker,schaduwen,geluiden (bij buren)? Voor onze zoon brandt er een lampje op de gang want die was opeens bang in het donker. Hij vertoonde toen ook soortgelijk gedrag maar kon het nog niet goed vertellen. Missch maakt hij een bepaalde ontwikkeling door (zeg maar ff sprong zoals bij baby's gezegd wordt) of is/wordt hij ziek en zit niet lekker in zn vel? Onze zoon heeft nooit problemen met (in)slapen. Je legt hem tussen 18:30 en 19:30 op bed en je hoort hem niet tot 6/7uur de volgende ochtend. Dus ik weet dat als hij blijft roepen om mij, er iets als bovenstaande aan de hand is. Daarom laat ik hem niet huilen. Hij heeft me dan echt even nodig.
Kan hij zelf zn muziekje niet aandoen door het bijv in zn buurt te hangen? Weet niet wat voor muziekje het is, maar onze dochter heeft zo een met een trekkoordje en die doet ze zelf aan Meestal doet ze hier niet moeilijk met inslapen, maar van de week toevallig ook zo'n avond. Ik ben er toen 2 keer heen gelopen. 1x geknuffeld en getroost, de tweede keer iets resoluter neergelegd en gezegd dat het slaaptijd was. Daarna het voornemen om om de 10 minuten te kijken tot ze zou slapen, maar binnen de 10 minuten kwamen er al pauzes tussen en binnen 10 minuten sliep ze al. De dag erna geen problemen meer gelukkig. Ik zou dus wél een keer proberen te laten huilen. Mits je hebt uitgesloten dat er iets aan de hand is natuurlijk. Ik merk overigens dat mn dochgter dit vaker heeft wanneer ze een drukke dag heeft gehad en eigenlijk net iets eerder op bed had moeten liggen....
Typische leeftijd voor dat probleem.. Ik ken 3 oplossingen: Lief&lang: er bij blijven zitten tot ze slapen, steeds iets verder weg gaan zitten tot je in het deurkozijn en achter de deur zit.. Ben je wel even bezig en hier werkte het niet (oudste ging met me praten) Minder lieve optie: de 5-10-15-20 minuten methode. Eerst ga je na 5 minuten terug en stopt de kleine terug, je zegt niks of hoogstens dat het tijd is om te gaan slapen. Dan ga je weer weg en komt na 10 minuten terug, weer instoppen en niks zeggen. En ook zo na 15 en dan steeds na 20 minuten. Tenzij de kleine natuurlijk stil is. Hier bleek 12 minuten brullen nodig te zijn. Je kon er de klok op gelijk zetten. We gingen dan ook niet kijken voor de 13/14 minuten.. Hard en kort: in bed stoppen met normaal ritueel, deur dicht trekken en niet meer terug lopen. Doorsnee is het 3 dagen huilen en dan is het klaar. (Hebben we wel gebruikt om hem uit ons bed te krijgen na een ziekteperiode)
Ik zou een nachtlampje aandoen en zorgen dat hij zijn muziekje zelf kan aanzetten. Laat het hem ook zien overdag, hoe hij dat moet doen (weet niet of het ingewikkeld is). Zeg het er ook duidelijk bij voordat hij gaat slapen: mama laat het lichtje aan, als je muziekje uitgaat kun je hem zelf aanzetten, etc. Als hij gaat huilen zou ik teruggaan en hetzelfde herhalen. Denk dat het wel wat tijd kost maar dat het op termijn de betere oplossing is.
Komt het niet omdat hij overdag te lang slaapt? Dat was bij onze dochter namelijk zo. Ik maak haar tussen de middag na een kleine 1.5uur wakker en nu gaat ze gewoon weer om half 8 slapen 's avonds.
Misschien iets later naar bed brengen? Heb natuurlijk geen ervaring met een peuter, maar toen mijn dochter op 8 maand opeens dramatisch begon te doen bij bedtijd, is het gestopt toen we haar een uurtje langer lieten opblijven. Haar schema was blijkbaar opeens veranderd.
Bedankt voor de tips. Ik heb ongeveer alles (behalve het muziekje bij zijn bed zetten zodat hij deze zelf aan kan doen) al geprobeerd. Steeds langere periode tussen er naar toe gaan, middagdutje korter, en soms zelfs een dagje niet.... Erbij blijven zitten heb ik nog niet gedaan, maar dan ben ik ook bang voor gewenning. Ik ga denk ik toch eens voor de hele harde methode, en dus niet gaan kijken, tenzij hij toch overstuur gaat huilen. Ik ken mijn zoontje natuurlijk al langer dan vandaag, en het inslapen zonder zijn muziekje kan hij zonder problemen, dat doet hij bij mijn moeder en op het KDV ook. Ik denk echt dat het aandacht is wat hij wil. En aangezien hij de overdag zoveel kan krijgen als hij wil (en dan vraagt hij er niet zoveel om) zal hij het in de avond toch zonder moeten doen. Hij begint overiges het zelfde te doen n de ochtend. Hij wordt dan half 7 huilend wakker, en wil dan zijn muziekje... Slaapt dan nog tot zijn normale tijd (half 8).
Zal vast eennfase zijn waar je doorheen moet maar is het een idee om een muziekje te kopen wat het langer doet zodat hij er mee in slaap valt of een muziekje dat jij aan kan zetten ennpas weer uit als hij slaapt?nhiernzit bijv. Muziek op de babyfoon...
Justy, fase dacht ik ook eerst, maar deze duurt wel erg lang, langer dan "gewoonlijk". Muziekje babyfoon is idd een goed alternatief, maar die vind hij niet leuk genoeg... Misschien moet ik het muziekje maar opdoeken
Weet wel dat je iets een week moet uitproberen hè (korter slapen, later naar bed) heeft zijn tijd nodig, een nieuw ritme!
Ik denk ook dat je consequent moet volhouden aan 1 bepaalde techniek. Anders is het logisch dat hij volhoudt, " gisteren" kwam je toch ook terug??!!!
Een dreumes heeft nog geen besef van tijd en dus ook niet van gisteren of morgen. Ik zou niet te bang worden voor gewenning en denk dat het voor hem beter is dat je het rustig met hem aanpakt. Een "methode" moet je 2 weken uitproberen om te weten of het werkt. Dus slaapjes overdag inkorten moet je consequent volhouden. Hij wil dat muziekje nu graag, zoals een ander kind gewend is aan zijn speen of knuffel. Zou gewoon ervoor z orgen dat het een langer muziekje is of iets waar hij mee in bed kan/dat hij zelf aan kan zetten. Stel je voor dat hij en zijn muziek niet heeft, en dat mama niet meer bij hem komt kijken... beetje teveel voor hem denk ik.
Dat laten huilen is toch niet echt mijn ding gebleken. Hoewel het daarna wel 2 dagen goed ging. Maar nu doet hij in de vroege ochtend hetzelfde en gaat niet meer slapen. Gevolg dus maar n uurtje of 9 slaap per nacht ipv uurtje of 11/12. Muziekje lukt niet om zelf aan te zetten. Iemand nog een idee? Stoppen met t muziekje? Help!!!!
O wat vervelend joh, dat het nu zowel 's avonds als 's ochtends een probleem is... is hij overdag wel te genieten dan? Slaapt hij wel smiddags en hoe gaat dat met inslapen? Ik heb hier met mn dochter het idee dat ze inmiddels met iets minder slaap af kan. Ze slaapt smiddags nog vaak 2 uur maar dan zit ze 's avonds in bed nog gewoon te spelen tot ca 20 uur en smorgens vaak vroeg wakker, ruim voor 7 uur. Terwijl als ze wat korter geslapen heeft lijkt ze langer uit te slapen en eerder in te slapen voor de nacht. Maar ben nu aan het uitzoeken of er daadwerkelijk verband is. Dus zou iig bekijken of hij smiddags niet heel lang slaapt of te vroeg op bed gaat s avonds? En verder: pfff... ik geloof toch dat ik cold turkey zn muziekje zou stoppen en toch maar laten huilen als dat werkt... Het is even heel moeilijk, maar vaak heeft dit toch snel effect en ben je er daarna wel klaar mee. Als hij zo kort slaapt ( en overdag erg moe is?? Weet niet of dit zo is?) dan is het ook sneu voor hem nu. Voor zn eigen bestwil dan even door de zure appel heen bijten...??
Ik had een soortgelijk probleem met mijn dochter. Onderdeel van ons ritueel was lekker een paar minuten bij mama op schoot voor ze in bed ging. Alleen wilde ze op een gegeven moment niet weer van schoot af. Wekenlang drama met inslapen. Vorige week wilde ze ook smiddags en zelfs midden in de nacht niet meer dat ik wegging en ze wees steeds naar de stoel waar we samen op zitten voor het slapen. Nu heb ik de stoel weggehaald en gezegd dat de stoel weg is en ze dus niet meer bij mama kan zitten. Werkt heel goed! Eerst nog wel mopperen masr elke dag ging het beter en na een dag of 3 sliep ze weer perfect in en ze protesterrd helemaal niet meer als ik weg ga. Ik zou het muziekje dus proberen weg te doen. Gewoon zeggen dat hij weg is. Ben benieuwd of dat bij hem ook werkt.