Goedenavond dames, Afgelopen zomer ben ik bevallen van ons 2e kindje op de geboortedatum van mijn zwager en nichtje (en ook nog eens van een goede vriendin maar dat ter zijde). Ik was op zondag 18 juli uitgerekend en ben op maandag 19 juli opgenomen in het ziekenhuis om ingeleid te worden en ben bevallen op dinsdag 20 juli. Bij mijn eerste zwangerschap belande ik met 17 weken in een burn out/depressie met paniekaanvallen, hyperventilatie enz. Met 42 weken en 1 dag ben ik opgenomen en bevallen in het ziekenhuis. De bevalling heb ik toen als heftig ervaren. Onze zoon bleek behoorlijk groot (zelf ben ik maar klein) en lag als een sterrenkijker. Na 18 uur, weeenstorm, ruggenprik, 10 cm ontsluiting, onze zoon laten proberen te draaien en 2 uur persen is onze zoon met een spoedkeizersnede te wereld gekomen. Tijdens de ruggenprik voor de keizersnede was ik compleet in paniek en stonden ze op het punt mij onder volledige narcose te brengen om onze zoon te halen ipv ruggenprik. Uiteindelijk heb ik zijn geboorte gelukkig wel bewust mee mogen maken. Bij mijn zoon is mij destijds steeds gezegd dat ik moest afwachten want dat het beter was als hij zelf zou komen en dat de kans op een kunstverlossing / keizersnede groter zou zijn bij inleiden. In het ziekenhuis hebben ze me zelfs nog voorgesteld door te lopen tot 43 weken. Al met al geen fijne zwangerschap en geen fijne bevalling geweest om op terug te kijken. Omdat deze bevalling mij niet in de koude kleren is gaan zitten, heb ik bij mijn 2e zwangerschap al in een heel vroeg stadium aangegeven dat ik niet langer dan 40 weken wilde doorlopen. Uiteindelijk wilde ze me toen ineens met 39 weken gaan inleiden wat ik weer heb tegen gehouden omdat ik toch hoopte op een spontane bevalling en ik dat wel een kans wilde geven. Uiteindelijk is toen in overleg met het ziekenhuis besloten dat ik op maandag 19 juli (40 weken + 1 dag) opgenomen zou worden. Toen mijn schoonfamilie dit hoorde waren ze not amused omdat onze zwager en nichtje jarig zijn op de 20e. Dit heeft bij mij in mn laatste zwangerschapsweek nog gezorgd voor de nodige stress en emoties. Uiteindelijk met 40+1 sochtends toch het ziekenhuis in gegaan met harde buiken/beginnende weeen. Smiddags is er een ballonetje geplaatst zodat ik dinsdag 20 juli ingeleid zou kunnen worden. Echter hebben de weeen die dag al verder door gezet en ben ik net na middernacht al bevallen op de natuurlijke manier van een prachtige dochter. Met een hele soepele en mooie bevalling achter de rug was ik helemaal in de wolken. Echter toen we smorgens met onze schoonfamilie belde om trots te vertellen dat ‘ze er was’ vonden ze het toch nodig om in één zin te zeggen “gefeliciteerd, jammer van de 20e”. Dit is absoluut een klap in mijn gezicht geweest maar toen besloten om het naast me neer te leggen. Helaas is het toch een onderwerp wat gevoelig blijft in de familie en wat vandaag tot een kookpunt is gekomen. Het kwam weer ter sprake en de betreffende familielid zei dat ze het belachelijk vind dat ik er niet op aan heb gestuurd dat ik 2 dagen later zou worden opgenomen en dat ik best even nog had kunnen wachten. Het heeft me zo enorm gekwetst en pijn gedaan en ben hier enorm verdrietig om. Uit emotie heb ik geroepen dat als het zo’n groot probleem is dat ze dan ook niet hoeft te komen op de verjaardag van onze dochter de komende 18 jaar. Een behoorlijke aanvaring waarna wij naar huis zijn vertrokken. Geen idee wat ik met dit topic wil bereiken.. van me afschrijven misschien? Voel me er zo rot over… ben boos en verdrietig tegelijk en snap niet dat er geen begrip en acceptatie is voor hoe het is gegaan.
Ik snap dat 3 verjaardagen op 1 dag lastig is om te plannen qua visite en er altijd iemand consessies moet doen, maar zo'n reactie van een familielid slaat werkelijk nergens op! Wat ongelooflijk egoistisch, bah! En dat je het denkt is nog tot daar aan toe, maar hardop uitspreken is echt belachelijk. Mooie datum hoor, 20 juli! Wees er trots op! Ze hadden het ook kunnen omdenken; Op 20 juli hebben je zwager en nichtje er een nichtje bij gekregen. Wat een prachtig verjaardagscadeau is dat zeg! ❤
Jemig, ik zou ook echt niet weten hoe te moeten reageren op zoiets absurds. Ik snap volledig dat je hier boos over bent. Je werd de 19de opgenomen/ingeleid, punt, niks geen ‘we pakken de agenda er even bij, want dat komt niet zo goed uit’ - zeker gezien je eerdere zwangerschap heel begrijpelijk dat je absoluut niet overtijd wilde lopen ook. Ik zou aangeven dat haar verjaardag de 20ste is, en dat daar geen discussie over mogelijk is. En dan afwachten hoe het contact gaat verlopen…
Wow bizar zeg. Ik snap hun kant echt totaal niet, alsof dat iets is waar je rekening mee kunt houden bij een bevalling. Wat rot dat ze zo moeilijk doen.
Ik zou ook echt boos en verdrietig worden van zo'n opmerking. Wat een kl*te opmerking. Alsof je een bevalling maar gewoon even kan plannen. Snap goed dat je je hier rot om voelt. Ze moeten blij zijn met hun nieuwste nichtje en dat deze bevalling wel soepel is verlopen.
En trouwens de reden van ons bezoekje was om te vertellen dat we eindelijk een trouwdatum hebben voor onze bruiloft. Vorig jaar zomer ben ik ten huwelijk gevraagd en toen we dit aan het plannen waren werd ik zwanger. Nu de plannen weer opgepakt en waren vandaag op visite om de trouwdatum bekend te maken. Volledig gedesillusioneerd kwamen we thuis.
Op zijn zachtst gezegd.... erg jammer dat de focus op de geboortedatum ligt i.p.v. deze mooie ervaring voor jouw na je eerste zwangerschap en bevalling. En nog belangrijker de geboorte van jullie gezonde dochtertje. Je kan je (gelukkig) niet voorstellen dat een geboortedag zo veel ongenoegen geeft dat de focus daarnaartoe gaat....zelfs op zo'n manier dat jij erop aangesproken wordt... Ik bedoel, hoeveel invloed heb je op de geboortedatum van je kind....? Ik kan me heel goed voorstellen dat je nu boos, gekwetst en verdrietig bent. Geef jezelf hier ook de ruimte voor. Wellicht heb je wat langer nodig om tot bedaren te komen, gezien je hormonen. Neem die tijd gewoon. Probeer daarna, hoe moeilijk ook, om deze mooie ervaring mooi te houden. Een prachtige gezonde dochter, natuurlijk op de wereld gezet op HAAR dag 20 juli! Het mooiste cadeau wat je als trots familielid kan "krijgen" een geboortedag-genootje❤ Je hebt alleen controle over jezelf en jouw kijk naar de situatie. Zij mogen elke poep en scheet die gelaten wordt een wereld drama vinden. Jij mag het ervaren als het mooiste geluid en de lekkerste geur van de wereld (oké van mij zou je wel deze blikken ontvangen gevolg door en voor mij een droge onderbroek...iets met 2 kinderen baren). Laat ze in hun sop gaar koken. Heel zuur dat jullie trouwdatum aankondiging zo is gelopen.
Naar wat ik begrijp had je al weeen toen je naar het ziekenhuis ging? Als er geen inleiding gepland stond was ze dus ook op die dag geboren. Dat is niet iets dat je kunt tegen houden… Het is maar een datum zeg. Zijn nog wel meer mensen die dag jarig. Onze kinderen zijn op 1 na, allemaal op de verjaardag van een familie lid geboren. Gelukkig vonden zij dat juist een leuk cadeau!
Ik deel zelf ook mijn verjaardag met twee familieleden (en de koning ), mijn man deelt zijn verjaardag met zijn peettante, op de verjaardag van mijn zus kreeg een tante een tweeling, en zo nog wel meer overlappende data (niet per se verjaardagen, mijn neefje is bv exact 1 jaar na het overlijden van mijn grootvader geboren). Ik heb nog nooit gehoord dat iemand dat stom vond… natuurlijk is ‘t even plannen als je bij allebei langs wil gaan, maar dat gaat altijd prima.
Wij denken inderdaad dat ze sowieso die dag geboren zou zijn ook als ik niet opgenomen was geweest. Maar ze nemen mij kwalijk dat ik er niet op heb aangestuurd dat ik 2 dagen later opgenomen zou worden. Haar letterlijke woorden waren ‘wat zijn nou 2 dagen?’.
Wat een waardeloze situatie. Het gaat er toch om dat jullie dochter gezond is geboren en jij de bevalling ook goed hebt doorstaan? Je gaat toch niet een inleiding verplaatsen omdat iemand anders ook jarig is?! Ik werd dinsdag ingeleid en beviel pas donderdag, terwijl ik dacht dat het op de dag van de inleiding gelijk zou gebeuren. Geboortes, zwangerschappen, het is niet te plannen. Ik snap dat je boos bent geworden en ik hoop dat ze hier bij je op terug komen. Ik vond het zelf enorm spannend dat ik niet op een van de geboorte of overlijdens dagen van mijn eerste 2 zoontjes zou bevallen (ik was in die periode uitgerekend en het betreffen 4 dagen), dat vind ik iets heel anders. En als dat was gebeurt dan maken we daar ook wel weer iets van. Ik heb overigens wel moeite met verjaardagen vieren op die dagen, maar daar heeft iedereen alle begrip voor. Sorry voor deze zijstap, maar om inzicht te geven wanneer ik wel begrip zou hebben dat iemand er moeite mee zou hebben.
Een jaar eerder is trouwens mijn schoonzus (van de andere kant van de familie) bevallen met een keizersnede op mijn verjaardag. Persoonlijk vond ik het vooral heel bijzonder en mooi toen ik weer tante mocht worden op m’n eigen verjaardag. Nou verwacht ik niet perse dat mijn schoonfamilie er hetzelfde in staat. Ik verwacht alleen wel dat ze het fatsoen kunnen opbrengen om het te accepteren en het me zeker niet te verwijten.
Mijn neefje is ook geboren op de geboortedatum van mijn man. Nooit iets negatief over gedacht! Daarbij, is je zwager niet al volwassen? Die hoeft toch niet meer persé op de 20e zijn verjaardagsfeest te geven? Sommige mensen zien ook overal een probleem in! Mijn dochter is vlak na pakjesavond jarig. Ook niet erg handig... Maar ja, zo loopt het leven. Ik snap dat je je gekwetst voelt. Ik zou hier ook kwaad om worden. Het gaat er toch om dat er een gezonde baby is geboren?
Heel egoïstisch allemaal van je schoonfamilie. In sommige gevallen kan het kindje of de moeder het in 2 dagen heel moeilijk krijgen, misschien kan je dat de volgende keer antwoorden. Ik denk dat er heel wat moeders zijn die achteraf graag 2 dagen eerder waren ingeleid. Mijn zoontje had achteraf een knoop in zijn navelstreng, hoe langer ze dan in je buik zitten, hoe meer tricky het kan worden, wat was ik blij dat hij huilend op mijn buik lag.
Ik vind het ronduit egoïstisch en kinderachtig van die familielid. Net alsof je dat expres deed. Nee" ik zal mijn benen nog even bijelkaar houden" " en de kleine meid weer terug duwen, omdat jullie dat niet willen"! Kom op zeg, iedereen met een beetje gezond verstand weet toch dat dit niet zo werkt. In onze omgeving zijn er best veel familieleden op dezelfde dag of heel kort na elkaar jarig. Er wordt dan altijd onderling een beetje overlegt met het vieren van verjaardagen. Vooral als het kinderen betreft. Niemand die hier een probleem van maakt. Ik zou als ik jou was dit even links laten liggen, voor jezelf en jouw gezin kiezen en dit alles even laten bezinken. Dit alles zegt meer over hun dan over jou.
Dit inderdaad. Wat een gezeik vanuit hun kant zeg, als ze niet in kunnen zien dat hun reactie jou kwetst zou ik even lekker een pauze inlassen en ze in hun sop gaar laten koken. Dag zeg, zijn ze nou helemaal...