Hoi lieve medemensen, Ik mag met trots zeggen dat ik 5 weken en een dag zwanger ben, alleen durf ik nog niet echt blij te zijn. Er blijft toch gewoon een stemmetje in m'n hoofd die zegt: "het kan zo misgaan". Het is niet dat ik mega in paniek ben, maar ik wil gewoon zo graag kunnen genieten. Ik ben bijna 25 en een tikje overgewicht, dus opzich geen verhoogde kans op een miskraam ofzo. Heeft iemand hier ervaring mee en misschien tips?
Nee helaas geen tips. Ik ben zelf ruim 9 wkn zwanger en vind het ook nog steeds spannend. Ik weet dat de kans dat het goed blijft gaan veel groter is dan dat het mis zou gaan. Toch heb ik af en toe dat stemmetje als het maar niet.... Ik denk dat het bij mij stukken minder is als ik de eerste 12 wkn door ben
Ik denk dat bijna iedereen hier wel ervaring mee heeft. Vooral die eerste weken zijn zo spannend! Nu verschilt het per persoon en per keer wel hoor. Heb je al een afspraak gemaakt bij de verloskundige? Dat hielp bij mij. Dan 'heeft het geen zin' om je tot die tijd druk te maken want dat maakt geen verschil. (Daarna ook niet natuurlijk, maar zo dacht mijn hoofd ).
Het heeft mij altijd wel geholpen om te beseffen dat het hoe dan ook loopt exact zoals het zal lopen. Of je nou onzeker bent of niet, geniet of niet, het wel of niet druk hebt, er wel of niet mee bezig bent, etc. Baby blijft zitten, of niet en over het algemeen is het als hij/zij niet blijft ook beter voor het kindje, de enige optie. (Ik weet dat dat niet altijd geldt, voor mensen met miskramen om andere redenen). Als moeder moet je ook veel berusten in hoe de dingen lopen, dat kan je nu alvast oefenen
Hier ook superonzeker hoor. Ik ben pas gerust als de 12 weken voorbij zijn...en dan nog zal ik vast onzeker zijn.
K denk dat veel vrouwen dat hebben, de 1 erger dan de ander. Maar ik dacht ook met 12 weken er vanaf te zijn, tuurlijk wel wat zekerder, maar je heb nog steeds niet een bevestiging, want het kindje voel je nog niet! Het blijft spannend vind ik!
Ik denk dat dat heel normaal is! Ik dacht ook gaat wel over rond de 12 weken. Maar dat was niet zo... Ik werd weer bang voor de 20 weken echo. En rond de tijd dat ik 30 weken + zwangerschap kwamen er ineens allemaal enge verhalen op mijn pad die ik niet opzocht maar gewoon in de krant oid stonden. Voordat ik ging bevallen dacht ik ineens o nu kan er ook nog zoveel mis gaan. Een vriendin van mij zei ' welkom in het moederschap' erna worden de zorgen niet niet veel beter. Haha. Maar het moet er wel in normale vormen zijn je moet het wel een beetje los kunnen laten en genieten. Na je eerste echo zal het wel al minder worden. Maar zorgen zijn heel normaal!
Dankjewel voor jullie reacties! Mijn schoonzusje zei ook al: "ik zal je wat vertellen, het wordt niet minder". En dan doelt ze ook op het feit dat je je als moeder altijd wel een beetje zorgen zal maken Wat Bloembloem ook zegt, we zullen moeten berusten in dat de dingen gaan zoals ze gaan.
Heel herkenbaar! En inderdaad, elke nieuwe periode in de zwangerschap en het moederschap zal onzeker zijn en soms vol zorgen.. maar lekker cliche; het is het volgens mij allemaal waard! Ik maakte me ook heel erg druk.. ik had al een miskraam achter de rug en toen ik opnieuw zwanger werd maakte ik me meer zorgen dan de eerste keer. Maar ik probeerde me gerust te stellen dat iedere goede zwangerschap ergens begint! en inderdaad.. je kunt er echt niets aan doen, of het nu goed gaat of niet (en die laatste kans is gelukkig maar klein!). Ik kan wel zeggen dat ik me weinig zorgen meer maak nu ik de baby elke dag voel. Deze periode (vanaf ongeveer 20/21 weken) ervaar ik echt als veel minder stressvol!! Maar mijn zorgen werden al minder na de termijnecho (+-12 weken). Succes!