1 december moesten we ons appartement weer netjes achterlaten dus ik ben de hele dag samen met oma druk bezig geweest met schoonmaken. Ik heb op me kop in het bad gestaan om het te schrobben, nooit gedacht dat ik de volgende dag zou bevallen! Zondag 2 december om 9 uur werd ik wakker, bij elke beweging voelde ik wat tussen me benen lopen. Ik dacht dat ik erg nodig naar de wc moest dus sprong snel uit bed en wilde me badjas aandoen maar er liep allemaal water langs me benen. Ik zeg tegen mijn vriend (R.) kijk nou! Ik sta te piesen! ondertussen ging er in me gedachten rond het zal toch niet me vruchtwater zijn?!, nou het kan niet anders!. Snel naar beneden op de wc zitten want het bleef maar lopen en de verloskundige gebelt. Vk: nou dat is je vruchtwater en nu wachten op de weeën, succes! Op dat moment kon ik het nog niet geloven. De kleine was helemaal nog niet ingedaald dus het bleef de hele dag nog doorlopen (wat een vies gevoel). Het was de hele dag verdacht rustig en ik voelde me nog fit. Die avond om 8uur kwam de verloskundige langs, nog steeds geen weeën *zucht* bij elk plasje water wat ik verloor maakte ik me zorgen om de kleine. De vk vertelde dat als ik geen weeën vannacht zou krijgen, dat ik de volgende ochtend (maandag) naar het ziekenhuis moest en waarschijnlijk gingen ze me dan inleiden en anders dinsdag. Neee dat wil ik niet! Ik wil thuis bevallen! Maar zal je net zien dat ik geen weeën krijg vannacht dacht ik en de vk ging weer weg. Tja daar zat ik dan, wachten op de weeën. Nog geen uur later begon het een beetje te rommelen, ik had dat de week ervoor ook al gehad dus ik dacht dat het wel mee zou vallen en het deed ook geen pijn. R. had een filmpje gehaald (een thriller film, lekker getimed!). Om 11 uur kreeg ik in ene hele heftige weeën in me benen en kwamen om de 5min. Vreselijk! Ik vroeg me vriend om de vk te bellen, zij zou over een uur er zijn. Toen de vk er was ging ze kijken of ik ontsluiting had. Ik had een kleine 2cm ontsluiting.. pfff nog 8 te gaan dacht ik. De vk vertelde dat zij om 7uur weer terug zou komen, ik schoot overeind en zeg Wat?! Hoelaat?! Huh! Hoelaat is het nu dan? 12 uur en probeer maar te gaan slapen (nooit geweten dat ik al zulke heftige weeën had). Dat mens is gek dacht ik, ik kan écht niet slapen nu, ik heb zon pijn! Ik ben maar onder de douche gaan zitten op een klapstoeltje, R. zat naast de cabine op een stoel. Ik zei nog ik blijf tot 7uur onder de douche maar na een uur ben ik er toch maar onder vandaan gegaan en geprobeerd te slapen. De pijn in me benen werden met de minuut heftiger, het leek wel of me benen ijskoud en in brand tegelijk stonden! Me vriend was in slaap gevallen en wat later maakte ik hem wakker. Hoelaat is het? hij zegt wil je dat echt weten? Ja ik wilde het graag weten. 2 uur wat?! 2uur pas! Neeee dan heb ik maar een uurtje in bed gelegen en ik moet nog 5 uur gaan! Nou toen weer onder de douche maar de pijn was zó erg geworden dat het ook niet meer hielp. Ik ben op bed gaan liggen en R. maar wrijven met zijn knokkels over me bovenbenen. Later zegt hij; je verliest een beetje bloed en ik dacht dat het niet goed zou zijn. Maargoed een paar minuten later was ik het écht zat en ik sprong uit bed want ik was het echt zat. Ik zag de druppels bloed op de grond vallen. Bel de verloskundige maar maar R. probeerde het nog te rekken omdat de vk 7uur had gezegd. (ik heb 1x echt gescholden en dat was toen) . . . ga nu die vk bellen! Om 4 uur was de vk er en vertelde ons dat de kleine eruit wil. Eindelijk het einde is in zicht dacht ik. Ik had een volledige ontsluiting dus mocht meteen gaan persen, pfff ik dacht dat de weeën het ergste waren maar het persen was voor mij echt geen pretje! Elke keer zei ze ja ik zie het hoofdje elke keer een millimeter verder komen. Ik dacht een millimeter?! Weetje hoe groot een hoofd in millimeters is! Tussen de weeën door viel ik in slaap en ik raakte in een trans, ik kon geen woord meer uitbrengen. Tussen een wee door floepte het hoofdje terug, #%&@! Na bijna 1,5uur persen, is Loïs om 5 voor half 6 geboren. Ze had de navelstreng om haar nekje dus was erg slap dus kreeg extra zuurstof en kleurde toen wel bij. Om 5.33 is de placenta geboren. Wat ik nog steeds typisch vind is dat ze helemaal niet gehuild heeft. Loïs is 12 dagen te vroeg geboren. Ze woog net 6pond, nu ongeveer 6kg! Ze was 52cm.
Wát een verhaal, ik leef helemaal mee Fijn dat het goed is gegaan, lekker thuis én: een prachtmeid erbij! Van harte gefeliciteerd
Goed dat je toch de verloskundige eerder hebt laten komen! Zo zie je maar dat je bestwel op je gevoel kunt vertrouwen ... ook als het je eerste keer is! (en nogmaals gefeli!)
Ja daar ben ik achteraf ook erg blij mee geweest. De vk dacht dat ik om 7uur wel over de helft zou zijn, dus dan zou ik nog niet eens klaar zijn.