Even afkloppen maar mijn kinderen blijven dus ook overal netjes vanaf, natuurlijk proberen ze het wel eens maar dan moeten ze het van mij meteen terug leggen. Mee helpen met de boodschappen in het karretje te leggen vinden ze dan ook wel weer heel fijn! Alleen jammer van die bewegingsdrang want dat gaat dus nooit rustig lopend maar rennend onder het genot van een luidkeels liedje...
Iets pakken zonder mijn toestemming is hier ook meteen karretje vast of erin. Met een net lopend hummeltje natuurlijk 600x ‘nee dat hebben we niet nodig, leg maar terug..’ etc. Maar no way dat ze hier even zelf snoep ofzo pakken.
Jij snapt denk ik prima dat ik met asociaal bedoelde dat je je kinderen de rekken leeg laat trekken en het neer pleurt. Maar ik heb de volgorde van mn bericht veranderd voor de duidelijkheid.
Mijn zoontje (nu bijna 6 jr) wil ook altijd helpen maar wilde altijd van alles pakken. Afgesproken dat hij mag helpen met wat er op mijn lijstje staat en dat helpt prima. Gelukkig maar want soms grr.
De reacties hier zijn dus precies wat ik bedoel, je hebt ook kinderen die je niet in de hand kunt houden. Dat levert dan irritaties op bij ouders van kinderen die wel zich aan regels kunnen houden En ja, de supermarkt kan wel wat doen aan snoep op pakhoogte. Dit is strategie en marketing, daar hoeven wij echt geen medelijden mee te hebben.
Ik reageerde op dit stuk. En rennen hoort niet in een winkel. Ik heb helemaal geen voorbeeldige kinderen, maar zij leren wel regels. En in een winkel rennen of overal aan zitten betekend in het karretje. Mijn hemel wat zijn er toch asociale ouders. Op mij kwam het over dat doordat ons kind rennend en luid zingend (en ja nog vals ook) door de winkel gaat wij betiteld werden als asociale ouders. Geloof mij ik zou er veel voor over hebben om die starende of afkeurende blikken en soms zelfs hatelijke opmerkingen (zoals bijvoorbeeld Mongolen kind) een keer niet te horen of te zien. Moet ik hem dan maar een briefje op zijn borst spelden met de woorden "hallo ik ben ... En ik heb een beperking.
Oh God, krijgen we weer de discussie dat als je écht wil als ouder je er echt wel voor kan zorgen dat je kind zich gedraagt? Ik word daar zo moe van hè. En verdrietig. Want ik weet ook heus wel dat anderen hun mening al klaar hebben over mijn, in hun ogen, onopgevoede dochter die al ruim 7,5 is en in de winkel nog steeds de grootste moeite heeft om van dingen af te blijven en geen druiven in haar mond te stoppen. Ja, mijn dochter heeft een verstandelijk beperking én ADHD, ze heeft zeer veel moeite met impulscontrole, het is op het dwangmatige af, maar dat zie je niet aan de buitenkant. Het zou zo fijn zijn als mensen eens niet zo snel hun oordeel klaar zouden hebben en misschien stil zouden kunnen staan bij het feit dat niet alle kinderen hetzelfde zijn. En kom niet aan met “jaaaa, maar jouw dochter “heeft iets”, dus voor haar/jou gelden al die opmerkingen niet”, want als je ons in de supermarkt tegen zou komen en je kent haar achtergrond niet dan rol je toch met je ogen en denk je “wat een onopgevoed/vervelend kind”.
De supermarkt moet niks hoeven doen aan snoep op pakhoogte. Dat is de taak van de ouders. Een kind dat nergens af kan blijven moet je aan de hand kort houden.
Wachtend puur als tip, ik weet ook niet hoe oud jullie man is en of dat nog gaat veranderen maar probeer online bestellen/ boodschappen doen als hij er niet bij is, man/partner boodschappen laten doen of zelf s avonds gaan. Die van ons ging alleen mee als ik minder als 4 dingen moet hebben en bij een bekende winkel. Nu kan hij een mandje vol aan qua prikkels/concentratieduur zolang hij maar bij de boekjes mag kijken of me echt helpt en hij alleen mee is. En dan raakt hij de boekjes wel aan maar zet het ook netjes weer terug. Dit alles MET medicatie, zonder krijg ik hem zijn schoenen niet eens aan om naar de winkel te gaan, daar begin ik niet eens aan, als medicijnen uitgewerkt zijn zal ik vast niet met hem naar de winkel gaan.. ik ga dan liever met ene bakkie koffie op de bank terwijl hij met lego speelt ofzo en dan met de laptop op schoot boodschappen doen ... heel stuk gezonder voor alle betrokkenen..
Serieus, heb jij enig idee waar je het over hebt? Met je “er is geen enkele beperking waarbij een kind de onbedwingbare behoefte heeft om blablablabla”. Ik nodig je van harte uit om eens een half uurtje met mijn dochter in een winkel rond te brengen.
Dit is ook wel echt heel overdreven. Ik heb het over één lollly (per maand) op de verkeerde plek. Geen rekken die worden leeggetrokken. Dat zie ik ook echt nooit hoor?
Ik heb het al veranderd in een oplossing: kort aan de hand houden. Het kan gewoon niet, met een kind de winkel in die overal aan pakt. Er zijn ook dingen die met mijn kind niet gaan hoor. Daar pas ik mij als ouder aan aan.
Zo met jouw eens! Echt het doet mij gewoon verdriet. Want aan de buitenkant zie je ook niets bij mijn zoon maar aan de binnenkant is zijn bovenkamer 1 en al impulsen waar hij gehoor aan moet geven. En als we hem dan corrigeren en zelfs boos worden dan snapt hij het gewoon niet want hij doet toch rustig? Ja hij is wellicht iets rustiger maar helaas nog niet zo rustig als leeftijdsgenootjes... Mijn zoon word zelfs midden in de les naar buiten gestuurd om daar maar te gaan rennen want zijn taakjes kan hij niet maken als zijn bewegingsdrang het overneemt en doordat hij ook nog eens mega prikkelgevoelig is neemt hij alles dus over. Ga maar eens in een willekeurige supermarkt staan en doe je ogen eens dicht en luister eens naar wat je allemaal om je heen hoort. Mijn zoon hoort dat dus allemaal en nog zoveel harder en reageert daarop.
Nee dat zegt dat ik in schat wat met mijn kinderen wel of niet kan en ik pas mijn activiteiten daarop aan.
Ik vind het echt super grappig om te lezen weer opnieuw dat ouders denken dat je een kind maar helemaal maar je hand kan zetten altijd. Natuurlijk voed je een kind op. Maar ze worden ook met een bepaald karakter geboren. En dat gaat dus niet altijd vlekkeloos. Ik was ook zo een moeder hoor. Mijn twee oudsten zijn lieve, rustige kinderen die over het algemeen goed luisteren. Ik maar denken dat ik die opvoed skills wel had dus. Terwijl ze gewoon een meegaand karakter hebben en ik dikke mazzel had. Want mijn jongste krijgt precies dezelfde opvoeding maar dat is een mega drukke brokkenpiloot. Ik wist niet wat me overkwam toen ik daarmee naar de super ging. Rende door de winkel, ging op de grond liggen blèren als ik hem corrigeerde en trok vlak voor de kassa ineens een zak Skittles open. Om een lang verhaal kort te maken; die neem ik niet meer mee naar een winkel. En nee ik ga daar ook niet mee op expeditie om te oefenen. Amehoela dat ik daar de tijd voor heb. Ik wacht wel fijn tot ie wat ouder is.
Ok, maar erger je dan niet aan mijn reacties. Iedereen moet nou eenmaal boodschappen doen, en voor de een is dat een hele grote uitdaging, en voor een ander wat minder. En nee, niet ieder kind blijft van de snoep af. Hoe goed je ook aan het opvoeden bent. Wat ik zei, met winkels en hun marketingstrategien hoef je echt geen medelijden te hebben.
Ja, heel fijn dat dat zo fantastisch werkt voor jou. Maar niet iedereen/ieder kind is hetzelfde. Op slechte dagen van mijn dochter moet ik tóch ook wel eens naar de supermarkt en dan is bij de hand vasthouden ook niet DE oplossing. Dan is bijna alles teveel, ook (misschien wel juist) onder zoveel dwang vastgehouden worden. Ze zal dan geen dingen pakken, maar wel heel boos/compleet overstuur raken. Krijg je daar weer verwijtende blikken/rollende ogen/opmerkingen over. Men zou gewoon niet zo snel zijn oordeel klaar moeten hebben. Dat zou pas fijn zijn.
Ja ik probeer dus ook altijd al te bestellen online en ook inderdaad als ik maar een paar boodschapjes nodig heb dat ik hem dan mee neem. Helaas doordat ik vaak in het ziekenhuis lig voor een spoed operatie gebeurt het weleens dat man met onze 2 kinderen de winkel in moet en dan echt voor avondeten en tja dan gaat het fout. Maar ik probeer hem ook te begeleiden in gewenst gedrag laten zien dus ook inderdaad oefenen in de winkel om dus de boodschappen te doen en te helpen. Helaas heeft zoon nog geen medicatie. Hij heeft nu een aantal stoornissen en moeten hem nog een keer laten testen nu hij ouder is om het rijtje mee aan te vullen (zeer waarschijnlijk komt ASS en ADHD bij het rijtje) en hopelijk is er dan zicht op medicatie voor hem.
Dit dus precies. Van mijn oudste valt dus iedereen altijd steil achterover als ze die bezig zien. En hij heeft (joepie) de karaktertrek dat autoriteit/boos zijn/straf geen indruk maakt. Is een erfelijk dingetje van mijn man’s kant. Mijn jongste is nu al een wereld van verschil.