Ik zeg hier altijd dat de babyfoon pas uit gaat als Thirza zelfstandig ons weet te vinden als er wat is. Het middagslaapje zal er af zijn voor ze naar school gaat en ik ga ervan uit dat ze rond die tijd ook wel zelf in staat gaat zijn 's nachts naar ons toe te komen als er wat is. En dan schaffen we hier de babyfoon af. Nouja, eigenlijk hoop ik natuurlijk dat we hem dan voor een nummer 2 nodig hebben...
Kk weet al heel lang onze sk te vinden, maar gewoon het idee dat ik weet wat er boven gebeurt als wij beneden zitten. En we hadden terugspreekfunctie en dat was ook wel erg makkelijk.
Lieve Suus, onze meiden mochten gelijk mee naar huis; ook dan wordt je heen en weer geslingerd tussen blijdschap en huilbuien. Je moet ook nog zoveel leren; hoewel jij het allemaal diep van binnen het allerbeste weet. Maar die onzekerheid; doen we het allemaal wel goed, die enorm heftige periode; je moet het allemaal nog gaan verwerken. Verwacht van jezelf niet dat je (jullie) dat meteen kan. En dat gebrek aan slaap maakt je ook week, moe en ellendig. Denk aan jezelf. Verwacht niet dat je leuk moet doen, jank lekker als je daar behoefte aan hebt. Hou bezoek lekker buiten de deur voorlopig (al zal dat bij jullie wel worden aangeraden vanwege infectiegevaar? Of niet?) Jullie hebben zo'n heftige maanden gehad. Ik denk dat je voor elke week minstens ook een week nodig hebt om het allemaal een plekje te geven. Hoe dan ook, dat je niet weet hoe je je voelt, is denk ik normaal. En die onzekerheid had ik ook; pas bij de 3e kreeg ik meer zelfvertrouwen. Maar er is een advies wat de allerbelangrijkste is; laat je niks wijs maken en luister naar je eigen gevoel. Iedereen met zijn goedbedoelde adviezen; doe ermee wat in jouw/jullie ogen goed voelt en vergeet de rest snel!! Ik leef met je mee en heb vooral heel veel bewondering! Veel liefs
Kom ik aan als spuit 11, maar wat lees ik nu...je meisje is thuis?! Wauw, wat geweldig zeg!! Ik heb nu even geen tijd om uitgebreid te lezen, maar hopelijk gaat het allemaal een beetje goed Maar super dat ze eindelijk thuis is, maar het is nog best snel gegaan na de operatie van pas dan!
Wat fijn dat ze thuis is zeg. Maar inderdaad met zulke sprongen bijna niet bij te houden zeker niet als je al helemaal gesloopt bent. Heb je nog uitgestelde kraamzorg? Iig succes ermee en hopelijk een goede nacht vannacht.
Dank, lieve meiden. Nee, geen kraamzorg, we hadden er geen zin meer in, ajb niet nóg meer tips vd 'professionals' . Het gaat hier eigenlijk prima, het is een kwestie van een ritme vinden, en hervinden, en opnieuw hervinden . Suus
En dat doe ik nu nog. Het blijft, denk ik wel tot ze de deur uitgaan ( heeeeeeeeeeeeelp nog maar even niet aan denken)
haha ik loop een beetje achter dat krijg je als je op vakantie bent. maar suus wat een super nieuws jullie kleine meid is eindelijk thuis. ik las ergens iets over een baby phone wij hebben er ook 1 met terug spraak functie en hij staat zo dicht bij haar ( ze kan er zelf natuurlijk niet bij) dat als je goed luisterd je haar hoord ademen. ze is nu 2 maar gebruik hem dus ook nog steeds. de eerste maanden sliep ze bij ons op de kamer naast mijn bed zodat ik haar goed in de gaten kon houden. geniet maar fijn van jullie mooie kleine wonder. al zal er nu ook een hoop naar boven komen nu ze eindelijk thuis is
Nou kk is al "oud" , maar ik zou hem zo weer terug willen. Ik loop nu elke avond ng 3x naar boven na: 'Maham..." ( en meestal volgt er dan een verhaal van school) Maar met spreekfunctie kan ik de knop induwen en klaar.
Dank je, Mimi. Het is echt nog wel stressen hoor. Ze wordt wakker, en gaat meteen keihard huilen. Je bent dus altijd te laat met de fles. Pfff, merk dat ik geen reserves heb... Suus
even off topic maar hoe gaat het met jou?? de laatste poging is afgeblazen lees ik?? zitten jullie nog in de laatste poging??
Suus, goed hoor! Zoek maar lekker jullie eigen ritme uit. Jullie zijn de afgelopen MAANDEN geleefd door het ritme van de ziekenhuizen, nu moet jullie gezin een evenwicht vinden. En kraamhulp (aka bemoeienissen ) heb je vast niet nodig, je lijkt me dat heel goed te doen ! Ik heb zelf ook schrik voor het dagelijkse leven na de bevalling hier, alles is nu al maanden zo 'abnormaal' dat het terug wennen wordt wat de 'normale' gang van zaken is, vrees ik. En dan nog, een kindje erbij maakt alles toch weer anders, er moet toch terug een evenwicht gezocht worden. Dus: doen jullie het alvast maar erg goed, dan krijg ik zelf ook goede moed dat het ons ook moet lukken ! Ik heb zelf trouwens ook een bewegings- en ademhalingssensor gebruikt hoor (Respisense, om aan de luier te hangen), uit ongerustheid! Die gaat hier ook opnieuw bovengehaald worden bij deze pruts !
jep en de laatste van de laatste ook weer vanochtend afgeblazen. Bij de 1e cryotp was bmslvlies te dun. En deze ronde weer, dus weer geen tp. Nu moet ik weer gaan spuiten ( leuk alles net aan het zh gegeven ) in de hoop dat dan alles wel goed groeit. Het wordt dus een gewone ivf behandeling, maar dan zonder punctie. Dus wel veel eitjes kweken( waar we dus niets aan hebben, want we mogen geen sex) en hopelijk goed bmsl-vlies. Suus: huilen moet kunnen hoor. Maar ik snap je volkomen. Ik liet kk ook nooit huilen. Dat wil je gewoon niet. maar je kan niet op voorhand al met een fles klaar staan. Of ( ik denk alleen maar mee he ) zou je bijv als je weet zo ongeveer moet die meid wakker worden, dat je al een fles klaar hebt in een koker?
Ja, dat huilen gaat dan echt door merg en been...... toch is het redelijk gewoon bij prematuren om heel erg snel geprikkeld te zijn, en honger is een van de sterktste prikkels die ze nu kennen. Maar ik herinner het me nog goed hoor, met een gillende L. die helemaal overstrekte op de arm, en dan proberen zo snel mogelijk een flesje gekolfde melk in de flessenwarmer warm te maken, de tranen liepen me regelmatig over de wangen. L. had wel minder last van prikkels als ze veel in haar eigen bed sliep, in een rustig kamertje, en ingebakerd. Dan leek het net alsof ze door meer rust te pakken de wereld ook iets beter aan kon. Maar ja, dat is weer anders voor ieder kind, jullie pluizen het vanzelf wel uit voor jullie meid. Maar op een gegeven moment trok ik het door merg en been huilen niet meer, en is mijn moeder 2 dagen in de week een paar uurtjes per dag bij ons geweest, alleen maar om me gezelschap te houden en te helpen met L. Ik was serieus bang dat ik haar wat aan zou doen, op een gegeven moment, zo op waren we allebei. (Ik schaam me als ik het nu opschrijf)
O Juul, wat fijn om te lezen. Zo herkenbaar. Suusman is deze week vrij, maar we doen ook gewoon echt helemaal niet leuk tegen elkaar. Ik ben zo ontzettend geprikkeld. Maandenlang hou je het vol al die stress, en nu het Grote Genieten moet beginnen, heb ik daar juist Grote Moeite mee, omdat het allemaal niet zo lekker loopt. Had net de GGD aan de lijn, is dat het consultatiebureau of zo? Die komen morgen langs. Is dat normaal? Ik was ook nogal geprikkeld aan de telefoon, ik denk dat we nu al een aantekening hebben Suus
Kabouter, wat rot! Moet je ook weer aan de Progynova? Boerderijmama, ik hoop zo dat het niet lang meer duurt! Je zal wel helemaal getikt worden onderhand... Suus
Dat zal goed het CB kunnen zijn.... en geen zorgen: zelfs mijn vriendin die orthopedagoog is, kreeg het voor elkaar om een aantekening te krijgen en daags erna een telefoontje met de aanbieding van opvoedingsondersteuning.... zij en kids hadden net een keer hun dag niet toen ze op het CB moesten zijn.... Zet jezelf vooral niet teveel onder druk dat je nu moet genieten. Ga vooral eerst wennen! Dat genieten zal nog wel even duren, voordat dat echt komt, dat je zo'n dag hebt dat de kleine meid op bed ligt en je 's avonds met suusman op de bank zit en tegen elkaar zegt: He, wat een fijne dag was dit! Enneh, zou fijn zijn als je nu de optie huishoudelijke ondersteuning zou hebben vanuit thuiszorg bijvoorbeeld he? Hoe vaak ik dat op het CB niet geroepen heb met Thirza toen.... "Wat kunnen we voor je doen?" Ja, jemig, weinig blijkbaar, maar kun je geen thuiszorg voor me regelen, dan hoef ik dat klotehuishouden er tenminste niet ook bij te doen..... :x @Juul: herkenbaar hoor! Maakt je juist een goeie moeder, dat je dan hulp inschakelt! Hier nooit zo het gevoel gehad dat ik 'r wat aan ging doen, (heb wel God de huid helemaal volgescholden, omdat Die geen wonder op bestelling ging doen Dat hielp overigens wel goed om af te reageren ). Maar wel regelmatig momenten gehad dat ik dacht: Waarom wilde ik in vredesnaam zo graag een kind? Het is helemaal niet zo leuk als ik dacht dat het zou zijn, (en dan ben ik al niet het type dat al dagdromend zich daar een rozegeur&maneschijn-voorstelling van had gemaakt ). Maar goed, uiteindelijk is alles goed gekomen Met Thirza dan... de rest laat zich nog even afwachten