Suus, veel sterkte bij het verwerken van het verlies van je oma. Dikke knuffel. Kan me indenken hoe je je voelt. Mijn opa overleed net voordat ik ben bevallen en is begraven de dag na mijn bevalling... ook ik kon daar niet bij aanwezig zijn. Ik hoop dat je harde buiken enzo weer wat tot rust komen en dat jullie wondertje voorlopig nog mooi in Suusbuik kan blijven wonen. Dikke knuffel!
Dank jullie wel, meiden. Net echo gehad, ze kunnen de cervix niet goed meten, maar ik heb iig nog geen ontsluiting. Baby wordt nu geschat op 1100. Ik had op meer gehoopt, als Rupsje Nooitgenoeg, maar de artsen waren dik tevreden en ze schijnt de curve nog steeds prachtig te volgen. Suus
Wow boven de kg! Dat klinkt toch fijner dan 900 gram. Fijn dat je nog geen ontsluiting hebt. Denk aan je
Dat is een mooi gewicht voor de termijn, super, en gefeliciteerd met de goede echo en het feit dat je nog geen ontsluiting hebt!
Is het niet te weinig? Met 24 weken was ze 620, met 26 920, en dan zou ze nu toch 1200 moeten zijn? Ik vind het zo raar...
Suus Gecondoleerd met het verlies van je oma, ik hoop dat de kleine Nog rustig in je buik blijft wachten. Zet hem op meis!!!
De groei is niet lineair, en met een echo is de inschatting van het exacte gewichte hoe dan ook moeilijk te maken. Het blijft altijd een schatting op basis van een aantal punten dat ze meten. Volgens het boekje zou ze tussen de 1100 en de 1200 gram moeten zijn, maar de gyn houdt rekening met meetafwijkingen en kijkt voornamelijk naar de groeiontwikkeling. Je meisje groeit nog steeds mooi, en dat ze in een goed ritme groeit en aankomt betekent dat jouw placenta het nog steeds goed doet, en ze geen last heeft van het weinige vruchtwater. Dus een mooie uitslag hoor, geniet ervan!
Ach lieve Suus, wat een verdrietig nieuws van je oma. Heel heel veel sterkte. Wat moet het machteloos voelen om gewoon geen kant op te kunnen met je verdriet nu. Een hele dikke knuffel meid.
Gecondoleerd Suus, ook dat er nog bij Laat je niet teveel gekmaken door groeiecho's.. Ik heb weken in spanning gezeten omdat ik ook al veel te vroeg bevallingstekenen had én de kleine een groeiachterstand had van ruim 2 weken, dit werd iedere 2 weken gemeten dus ging niet over 1 nacht eis. Met 40 wkn werd ze geschat op een kleine 2800 gram maar aangezien ik al met 27 weken aan de remming lag zag niemand me dat halen. Met 38 weken precies is onze kleine gehaald (KS) en woog 2950 gram! Geen zwaargewicht (zijn wij ook niet) maar écht niet te licht! Ook mijn schoonzus heeft in de stres gezeten, 2 groeiecho's gehad waar de kleine juist enorm groot leek, als ze uit zou dragen zou deze zeker 8 pond gaan wegen. Ook de plank volledig mis want met 39+6 is ze bevallen van een dochter met 3240 gram. Kortom als onze dochter nog 2 weken was blijven zitten (en dus ook 40 wkn gedragen was) zouden ze nog geen 150 gram gescheeld hebben. Ons beide druk gemaakt om niets, dus... Wel heb ik me er altijd aan vast gehouden dat lichte kindjes én meisje de beste vechters zijn, dit gaf me een prettig gevoel!
Dank voor je nuchtere verhaal, Loki. Ik zal het gauw van me afzetten. Het is ook een beetje krampachtig van me om zo op die cijfertjes te letten, maar het enige wat ik al een maand doe is op bed liggen en aankomen, dus ik dacht gisteren even: jemig, kan ik dat ook al niet? Vandaar. Maar je hebt ook wel gelijk, samen met Juul. Het is maar een indicatie. Lfs, Suus
Is een logische reactie van je suus, dit is je wereld op dit moment, en deze onderzoeken zijn de dingen waar je je op focussed en waar je nu voornamelijk mee bezig bent. Helemaal niet gek. Nog een beetje goed geslapen? Krampjes wat minder? heb je al besloten wat te doen met je oma's begrafenis?
Ja het is weer veel rustiger in m'n buik, gelukkig, en ook het bloedverlies is op het moment weg. Totaal geen harde buiken meer ook. Toch denk ik niet dat ik het aandurf zaterdag. Ik ben van plan om samen met Suusman naar het bos te gaan of zo. Misschien laten we een ballon op samen, misschien ook niet. Suus
Hee lieve Suus, Van mij ook weer even een extra hart onder de riem. Je maakt wat mee zeg, jeetje .. Wat verdrietig dat je oma zo plots is overleden en dat je nu een andere vorm van afscheid nemen moet verzinnen. Ik hoop dat je een precies passende vindt voor dit moment. Verder las ik dat je alweer over de 28 weken bent, wat fijn! En fijn dat het bloeden gestopt is en de harde buiken ook. Je meisje groeit goed (ja echt!). Ik blijf je volgen, hoor. Was zelf even bezet vanwege ICSI in Gent. Veel sterkte en verdraagzaamheid en g e d u l d wens ik je weer toe. En het belangrijkste: Vertrouwen. Je doet het hartstikke goed! Liefs!
Oe vertrouwen, dat is wel heeeeel moeilijk. Verstand op nul lukt soms nog wel... Hoe is je ICSI-poging gegaan? Suus
Ja, vertrouwen, daar zeg je me wat .. Makkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik. Ondermijnende en ontmoedigende gedachten dan maar zo veel mogelijk zien te elimineren en inderdaad verstand op nul helpt soms beter. Het is best goed gegaan eigenlijk (voor mijn leeftijd). Ik had uit vijf bijna even grote follikels vier rijpe eicellen die allemaal bevrucht zijn. 2 mooie embryo's zijn er teruggeplaatst. De andere twee bleken helaas toch niet geschikt om in te vriezen. En dan nu het verschrikkelijke duimen draaien, afleiding zoeken, niet te veel ZP-en en Googlen (Duim, foei!) Maar dit hadden we een half jaar geleden niet gedacht. Dat ik nog met twee mooie emmy's in mijn buik zou zitten. Ik moet echt mijn best doen om heel erg in het nu te blijven en niet vooruit te lopen op wat er nog komen gaat, of vooral als het niet komen gaat .. Echt Zen dus. En daar weet jij alles van volgens mij. Nu moet ik echt aan het werk . Tot gauw weer!
Als je het niet durft , zou ik het niet doen .....In gedachte kun je er ook bij zijn en denk dat jeoma dat ook zou willen dat je rustig aan doet ..En de ballon een heel mooi idee , en als dat zaterdag niet gaat , misschien over een tijdje als je meissie geboren is ( hopelijk duurt dat nog een tijdje ) en lekker thuis is , dan pas....... dikke knuffffffffffffffff