Helaas, je bent hier geheel en al op jezel aangewezen. Geen bezoek, dan niet naar buten. Volgende week weer groeiecho, om de week is dat. Suus
Goedemiddag al weer! Jammer dat je vandaag niet naar buiten kunt suus, maar qua weer mis je er niet veel aan. Ik moet straks voor de 20-wk echo, ben de hele dag al zenuwachtig. Geen bloed etc meer vandaag?
Niet? het lijkt zo mooi vanaf binnen. Nee, geen bloed meer of wat dan ook, het is weer helemaal rustig. Kennelijk horen die episodes erbij. Spannend Juul, heb je hiervoor al veel echo's gehad? Jammer dat je zo'n afspraak niet gewoon 's ochtends hebt he, dan ben je ervan af. Suus
Het is nu wat mooier geworden, vanmorgen was het hier echt donker en naar. Zo blij en een beetje beduusd, de echo was helemaal goed! Super blij, maar tegelijkertijd ook een beetje het gevoel van "hoe kan dat nou? Zo maar een gezond kindje?" Wel lachen, de gyn had eerst het geslacht fout en werd gecorrigeerd door de echoscopiste Fijn dat je geen bloed en zo meer hebt, betere kansen op naar huis gaan! (insert duim smiley)
balen suus geen frisse neus vandaag, misschien als suusman komt??? buiten eten? Juul, fijn dat je echo goed was, blijft spannend he! en het geslacht, tja, als alles er maar op en aan zit he, dat is het belangrijkste
29 Heb afgelopen weekend, met name zaterdag aan je gedacht. Suus dit was wel een heel zwaar weekend, zowel gezien het afscheid van je oma (mooi hoe jullie het samen hebben gedaan), weer vruchtwater-/bloedverlies (gelukkig is dat nu gestopt) en jouw gevoel. Ik kan je alleen een hele dikke virtuele knuffel geven en een dikke kus erbij! XX Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!
He Suus, fijn dat de arts zich geen zorgen maakt, dat scheelt dan iig en maakt de kans ook groter dat je dan straks tenminste naar huis mag. Hopelijk snel! @Juul: wat fijn, een goede echo! Wat super, na alles wat jullie, aan je onderschrift te zien, al mee hebben gemaakt! Ik heb volgende week een check bij de gyn, omdat ik me zorgen maak over m;n cyclus, maar juist nu lijken de signalen gunstig en zou ik wel eens zwanger kunnen zijn.... Vrijdag testen, dus dan zou de check bij de gyn volgende week gewoon de eerste echo worden bij 5 weekjes al (Niet dat we dan al veel kunnen zien, maar OK ).
29 weken, hou vol meid! Ik kan me echt goed voorstellen dat je het slecht trekt in het ziekenhuis, ik moet zeggen dat ik het zelf thuis honderd keer beter uit te houden vind! Ik heb maar 12 dagen in het zh gelegen en ben nu zes weken thuis en af en toe vlieg ik wel tegen het pafond maar het is zoveel fijner om in je eigen bed te slapen met je man en al je spullen om je heen. Hopelijk kun jij daar ook naar uitkijken.
Hooooi, Ik ben er nog, heb me ff teruggetrokken maar alles gaat gewoon door, ook hier zie ik Juul wat heerlijk zo'n mooie echo, gefeliciteerd Rozemarijke, spannend, ik duim voor je. Maedra hoop dat je beebje nog lekker lang blijft zitten. Suus 29 weken vandaag, keep cool, is er al zicht op dat je ergens in de komende weken thuis mag liggen ? home sweet home Ik heb naar het schildklier en zwangerschapspreekuur gebeld. Deze mw. adviseerd om er achteraan te gaan en ivm mn zwangerschapswens zsm mijn tsh van 5,2 naar rond de 1 te brengen.... Ik vertelde haar dat ik 2 kinderen bijna vanzelf heb gekregen (nu12&13) afgezien van een postnatale depressie. Zegt ze dat dat ook een gevolg van trage schildklier was. Enfin de afspraak bij de gyn met subspec. endocrinologie is een goede stap. dussss wordt vervolgd......
We hebben gisteren een uiterst somber gesprek met de kinderarts gehad. Tot nu toe had ik steeds gehoord dat de kans op longhypoplasie niet zo groot meer was als je vliezen braken met 24 weken, en dat hoofdligging en een poeltje water bij het hoofd gunstige factoren waren. Ik moest het dus vooral zien vol te houden, dan zouden de kansen voor ons kindje steeds beter worden. Uit het gesprek met de kinderarts, waar ik al sinds week 26 om gevraagd had, bleek vandaag dat de kans op ernstige longproblemen sowieso heel groot is als de vliezen voor de 26 weken breken. Of hoofdligging en aanwezigheid van vruchtwater rondom het hoofd problemen kunnen helpen voorkomen, was volgens de kinderarts onbekend (???). Terwijl we van de gyns hier steeds te horen hebben gekregen dat longhypoplasie zelden voorkwam bij het breken van de vliezen met 24 weken en dat de aanwezigheid van vruchtwater rondom het hoofd een gunstig teken was. Over het weinige vruchtwater moest ik me niet al te veel zorgen maken, want dat zou vooral een probleem zijn als je vliezen voor de 20 weken scheurden. Dit is dus een compleet nieuw verhaal voor ons! We moeten nog steeds rekening houden met longhypoplasie, hoe lang ik ook zwanger blijft, die kans zou evengroot blijven of zelfs groter worden volgens deze kinderarts. Als ons kind die aandoening heeft zal het volgens de arts binnen een paar uur na de geboorte overlijden. Daarnaast is de kans op dry lung syndrome heel groot. Ook daar kan het kindje binnen enkele dagen aan komen te overlijden, al is die kans wel minder groot dan bij longhypoplasie. Zo niet, dan is de kans op blijvende longproblemen toch nog heel groot. Cijfers kon deze arts overigens niet geven. Heel frustrerend. Tot nu toe had niemand ons dit verteld en werd er gesuggereerd dat een voortdurende zwangerschap en de aanwezigheid van vruchtwater rondom het hoofd gunstige voorspellers zouden zijn. Na het gesprek van gisteren heb ik het gevoel gekregen dat de kans dat we dit kindje gezond en wel op de wereld zullen zetten en mogen houden sowieso heel klein is. We zijn totaal verslagen. Waarom horen we dit nu pas? En pas als ik zelf talloze keren om een gesprek heb gevraagd? De toekomst ziet er nu ineens een stuk somberder uit. Ik krijg nu het gevoel dat het geen reet uitmaakt hoe lang ik nog op m'n rug lig, omdat de kans op ernstige longproblemen sowieso levensgroot is en blijft. Dit geeft de burger geen moed. Suus
Man o man, wat vreselijk! En wat afschuwelijk dat je dit verd*rie nu pas hoort. Woorden schieten te kort!
He Suus, wat naar zo! Heb je al ervaringen van andere vrouwen die in hetzelfde schuitje zaten? En hoe het bij hen is afgelopen?
Suus Pff meid dat is schrikken, is het ook mogelijk om nog de mening en ervaring van een andere kinderarts te krijgen? Misschien dat die andere ervaringen en een andere visie heeft. Deze man kan ook een *ik geef gelijk het slechtste scenario dam valt het daarna mee* type zijn..... Sterkte meis, hopelijk vind je weer rust en hoop om vol te houden. .
Dat is ook wel de insteek van de kinderartsen hier: ik geef het slechtste scenario, dan weten ze dat maar. Wat me stoort is dat het in geen enkel perspectief of kader wordt geplaatst én dat ik het nu pas hoor. Als ik niet zes keer om een gesprek had gevraagd, had ik dit niet eens geweten. Mijn concrete vragen over kansen en onderzoeksmogelijkheden werden ontweken. Dat stoorde me ook enorm. En pas toen bleek dat wij wel heel aangeslagen waren, zei ze dat er ook een kans was dat ons kind geen enkel longprobleem heeft. Maar hoe ik die kansen moet afwegen, geen flauw idee. Ik heb via via wel verhalen gehoord van vrouwen bij wie dit goed afliep, maar dat zegt eigenlijk ook niet zo veel, hoe graag ik die verhalen ook hoor. Het is een soort Russisch roulette, althans zo wordt het nu door deze kinderarts voorgespiegeld. Ik wil vandaag sowieso eerst een gesprek met de gyn die steeds beweerd heeft dat longhypoplasie eigenlijk zelden voorkomt bij brekende vliezen met 24 weken. Want die verhalen kunnen niet allebei waar zijn. Suus
Oooo meid, wat een verhaal weer. Hoop zo dat je nu eens duidelijk een gesprek krijgt. Lijkt me nu helemaal dat je zegt: laat haar maar komen, het maakt toch niets uit, wanneer ze komt. Of heb je dat niet? ( mijn man had nadat jij net in het zh lag al gegoogled en kwam zulke verhalen al tegen. Ik zei nog: Dat zijn de slechtste verhalen joh, dat zoekt elkaar op op internet)
Tuurlijk kom je ook slechte verhalen tegen en ik sluit m'n ogen niet voor de realiteit, maar hoe kan het dat de gyn hypoplasie al weken zo goed als uitsluit en dat de kinderarts met het verhaal komt dat die kans nog steeds enorm groot is. Dan lult er toch iemand uit z'n nek? En ja, ik heb nu weer sterk het gevoel van onthechting. Bij elke schop denk ik: niet op letten, straks ben je haar toch kwijt. Ik weet echt niet meer waarvoor ik nu al 5 weken op m'n rug lig te atrofiëren. Suus
ach suus wat ontzettend ** nou zal het woord er mar niet neer zetten, ik weet niet wat ik moet zeggen , kan je ook geen hoop geven gewoon weg omdat ik geen ervaring heb op dit gebied (ook niet vanuit mijn vak) dikke knuffel en ik blijf voor je duimen
Ik hoop zo dat de ka uit zijn nek kletst. Ik snap je gevoel volkomen... geen getrappel, niet voelen, het is er niet.... ooooo wat meid wat moet jij je hulpeloos en verdrietig ( dat is niet het goede woord), leeg denk ik meer voelen. Is er een mogelijkheid dat je met beiden op hetzelfde tijdstip afspreekt?