Suzanne wat fijn dat hij weer thuis is! Heel veel sterkte de komende tijden.... en ik hoop van harte dat alles goed mag blijven gaan! liefs Ella
Terwijl Suusman heerlijk ligt te slapen,word ik elk uur wakker.Ik lig gewoon te waakslapen zo licht.Plus dat ik ook wel verga van de pijn zelf.Vannochtend met spoed naar de tandarts.Kaakholte-ontsteking.Ik heb me toch gehuild bij de tandarts alles kwam er in 1 keer uit.Antibiotica gekregen.Wat wel weer een geluk bij een ongeluk is,want heb al maanden een middenoorontsteking,die blijft sluimeren.Dus daar ben ik dan ook lekker vanaf als het goed is. Suusman blijft wel veel last houden.Maar zodra hij zijn ochtendmedicijnen neemt zakt het gelijk allemaal.Dus die heeft ie iig niet voor niets
Hey joh, het zit jullie ook niet mee he? Herken dat waakslapen ook wel hoor, had ik in het begin ook heel sterkt, maar dat zakt vanzelf af. Wel fijn dat de medicijnen iig zn werk doen, beter dat als dat je denkt waar neem ik het allemaal voor. Sterkte en ik zal het topic in de gaten houden! Liefs Verrassingsei
Wat heeft Verassingseiman aan zijn hart? Fijn om te horen dat jij het ook had van dat slapen en dat het weer over gaat. De tandarts had overigens ook goed nieuws....er zijn anderhalve week (of 2 weet ik ff niet meer) 3 kiezen getrokken omdat ik hele erge paradontitis heb en de ontstekingen daarvan waren helemaal weg.
Ik heb even zp doorgespit en gevonden dat je man een hartinfarct heeft gehad.Jeetje,dat is ook heftig zeg....Ik neem aan dat ie ook nog vrij jong is.
Ow hihihi, had het eerder ook al in dit topic aan gegeven,maar weet als geen ander dat je in deze tijd zo warrig als de pest ben.lol Maar inderdaad hij heeft op 10 november een infarct gehad en hij is 34 jaar.Dus inderdaad net als jouw man nog erg jong.
Dat is ook erg jong inderdaad.Ik hoop dat het bij jullie ook een eenmalige actie was.Wat die mannen wel niet doen voor een beetje aandacht Mijn man is 35.
whahahaha nou idd, nooit heeft die van mij nooit wat en nu...zei al wat doe jij nou gek?!?Hij zei: Tsja als ik het doe, dan doe ik het goed
Haha,die van mij zei ook al dat ie niet van half werk hield Meneer ligt nu voor apegapen op de bank,nadat ie de buurman had geholpen met een lege accu.Dus zijn lijf zegt wel heel hard stop als ie tever gaat Toen de deurbel weer ging ben ik maar open gaan doen ,want de buurman weet dat Suusman net uit het zkh is en ik zou wel even gaan zeggen dat ik het niet vond kunnen.Maar er stond geen stomme buurman voor de deur,maar een mevrouw van de bloemenwinkel met 2 hele grote bossen.Daar heb ik gewoon lief tegen gedaan
Gelukkig maar dat zn lijf het wel aangeeft, dat scheelt! Maar inderdaad een stomme buurman dat ie zelf niet bedenkt dat suusman dat nog even niet kan, pfffff. Verrassingseiman zijn lijf gaf het niet goed aan, tot ie weer pijn op de borst kreeg en ik al 112 had ingetoetst.Toen snapte ie pas dat ie dat nog niet kon Tis maar wel goed dat je eerst ff gekeken heb wie het was en niet gelijk je mond had open getrokken hihihihi. Je moet altijd lief doen tegen de bloemen mevrouw.
Oh dat is helemaal niet handig dan,dat het lijf van Verassingseiman geen begrenzer had. Gister gingen we boodschappen doen.Hij mee....rustig lopen mag ie wel,dus dat ging allemaal wel.50ct vergeten voor een karretje.Ik zeg: dan nemen we zo'n trekkarretje.Nee Suusman pakt een gewoon mandje.Ok...nog niks aan de hand.maar mandje werd voller en voller.Dus ik zeg : geef mij dat mandje maar.Nee,ik wil het dragen.Ok,wat jij wil .Staan we bij de kassa...of we snel naar huis wilde lopen,want hij voelde zich toch niet zo goed meer (was ook wel zielig hoor) Dus vandaag gaat ie lekker thuis blijven terwijl ik even snel naar centrum ga.Jeej!hij heeft zijn verstand terug gevonden denk je. Niet dus.....als jij zo weg ben,ga ik ff Wiifitten Nou ik laat hem maar,hij merkt het vanzelf hoor.Maar verdorie ik heb wel het meest eigenwijze exemplaar uit de doos meegekregen Heb vannacht wel alweer wat beter geslapen trouwens.
Vannacht heeft Suusman weer heel veel last gehad. Ze hebben hem eigenlijk maar met weinig info naar huis gestuurd over wat ie nou wel en niet allemaal kan/mag.Ik lees wel overal over mensen met hetzelfde dat ze allemaal een flinke stap terug moesten lichamelijk om ermee te kunnen leven.Dat wordt nog een klein drama als ie daar achter komt.Er is niet zo heel veel informatie over op het net,omdat het zo zeldzaam is.Dat is best vervelend.Er iis wel veel info over wat het inhoudt,maar niets over het herstel en de prognoses.Dus als iemand zich verveelt het heet Prinzmetal.
Hey goeiemorgen, Hoe gaat het vandaag? Wat vervelend dat suusman zichzelf zo tegen komt, daar zal hij wel last van hebben. Verrassingseiman is ook een tijdje behoorlijk snibbig geweest op mij (door de situatie)en mijn omgeving gaf aan dat mensen die iets met hun hart krijgen ook een ander gedrag kunnen krijgen. Dat je een eigenwijs exemplaar heb dat is wel duidelijk hahahaha. Vind het ook wel een slechte zaak dat het ziekenhuis hem niet duidelijk hebben verteld hebben wat hij wel en wat hij niet mag allemaal. Ben ook bang dat het nogal confronterend zal zijn als ie er achter komt dat ie een flinke stap terug moet doen. De aandoening die hij heeft zei me helemaal niets, dus heb even gegoogled. Zoals ik het lees is het inderdaad behoorlijk heftig, zal nog een lastige tijd worden zo...maar je komt er veel sterker uit hoor! *knuf*
Hey goedemorgen een dag later Gaat op zich wel wat beter hier.Nog niet helemaal goed,maar denken dat zijn medicijnen wat omhoog moeten.Daar zou hij vandaag over gaan bellen,maar dat is al weer naar morgen verschoven Tegen die aanval heeft hij nitroglycerine genomen en daar is het wel ruim een dag helemaal mee weg geweest. Gelukkig heeft ie wel door nu dat ie wat rustig aan moet doen.Hij zei ineens zelf,dat hij de roosters die hij altijd draait nu vast niet meer kan draaien.Het zal ook wel een groot stuk acceptatie zijn waar hij wat kribbig van wordt.Alhoewel ie gister goed te doen was Maar even serieus: ik snap heel goed dat het heel moeilijk voor hem is allemaal. Hoe gaat het nu met jouw man eigenlijk?Want dat is ook best kort geleden.
Hey hey, Geeft niet hoor dat je wat later reageerd, dat is logisch. Met mijn vriend gaat het redelijk, hij werkt nu 3 halve dagen en dat gaat net. In december is hij ook ineens geel geworden en blijkt hij ook galstenen te hebben.Dus nu wordt hij daar binnen nu en een maand aan geopereerd.De reden voor de tijd is omdat hij nog verder herstellen moet van alles. Anders is de kans op complicaties te groot. Dus we zijn voorlopig nog wel onderweg hahaha. Hij heeft gewoon geen conditie meer door wat er gebeurd is en dan moet opgebouwd worden. Hij moet nog steeds rustig aan doen en dat vind ie leuk (not!). Naja het is zoals het is en inderdaad het is een stuk acceptatie en daar hoort ook kribbigheid bij.Ach heb brede schouders
Jouw man lijkt op de mijne Hier begint het besef,dat het allemaal niet meer zo gaat worden als het was langzaam een beetje bij hem door te dringen.Met de bijpassende frustratie erbij.Gelukkig krijgt ie heel veel gezellig ziekenbezoek,die hem wat afleidt Dat van die conditie is hier ook het grootste probleem.Plus dat als ie over zijn grenzen heen gaat hij de nacht erop heel veel last heeft.Maar hij wil ook echt te veel en te snel.
Opzich fijn dat jouw man nu het besef begint te krijgen dat alles nu even anders moet dan eerst.Kan me voorstellen dat het niet leuk is (vandaar de frustratie),maar het is zoals het is. Dat zeg ik ook steeds tegen verrassingseiman. En dat van de grenzen en daar de prijs voor betalen merk ik hier ook hoor. Gisteren loopt ie ineens naar boven en hoor een hoop kabaal, dus ik vraag hem wat ie aan het doen is. Stond ie in zn eentje een bed te verslepen, ach was toch niet zo zwaar. Vervolgens komt ie pips naar beneden en was errug kalm, dus vraag aan m: 'Gaat het schat?' Nou niet dus, had weer erg last....tja eigen schuld,dikke bult denk ik dan. Maar zeg het maar niet, das ook niet erg leuk voor hem. En hoe is het bij jullie?
Volgens mij hebben wij echt dezelfde man! Die van mij loopt ook maar te sjouwen en te doen.Terwijl gewoon visite krijgen eigenlijk al te zwaar voor hem is.Of een stukje lopen. Maar hij luister ondertussen (noodgedwongen?) wel wat beter naar zijn lijf. Wat ik trouwens wel lastig vind is dat iedereen nu een soort van opgelucht is,dat Suusman niet dood is gegaan en nu de ernst van alles niet meer zo inziet.Zo van....mooi hij leeft nog,nu gaat alles weer gewoon door.Terwijl het voor ons pas begint allemaal. Maar dat herken ik ook wel een beetje van de mken.Het wordt ook allemaal zo weer vergeten,terwijl jij er nog mee verder moet.Wat op zich wel menselijk is hoor,maar dat vind ik soms wel lastig om mee om te gaan. Hoe is het daar ondertussen?