Laat ik voorop stellen dat ik hier absoluut niet de discussie wil voeren over het perfecte kind creeeren..dat vind ik nl niet gepast, omdat er echt mensen voor deze keuze staan. Het is inmiddels mogelijk om erfelijke ziekten uit te sluiten dmv embryselectie. Je wordt dan zwanger dmv IVF. Ik weet eerlijk gezegd niet voor welke ziekten het allemaal geldt, maar wel voor huntington volgens mij en iig voor het borstkankergen. Vrouwen die dat gen meedragen en waarvan de kans 50% is dat ze dit op een kind overdragen en het bijna zo goed als zeker is dat dit kind dus de ziekte borstkanker krijgt. Kort gezegd selecteren ze de embryo's eruit die het gen bevatten en die worden dus niet teruggeplaatst. mijn vraag is dus wat jullie hiervan vinden en wanneer de ivf pogingen op zijn of je dan toch besluit om op de natuurlijke weg zwanger probeert te worden met de risico's vandien. nogmaals...aub geen discussie over selecteren op, blauwe ogen en blonde haren..dat vind ik niet gepast.
aan de ene kant goed natuurlijk, wie wil er nou een ziek kind? Of mensen die een hele ernstige erfelijke ziekte meedragen en daardoor geen kinderen durven te krijgen... nu zouden ze dat wel kunnen en dat is natuurlijk helemaal geweldig! Het moet wel een beetje binnen de perken blijven lijkt mij, en eerlijk is eerlijk... als iedereen 100 zou worden hebben we ook een enorm probleem! Zag gisteren nog dat veel bejaardenhuizen dicht gaan en ouderen noodgedwongen moeten proberen te verhuizen... zou niet willen dat er zo'n 1 kind regel als in China zou komen of dat de halve bevolking op straat komt te leven.
Tsja, je kan er een hoop leed mee besparen, dus ik zou daar inderdaad voor kiezen. Kijk voor de ziekte van Cröhn of iets dergelijks ga je geen embryoselectie uit laten voeren, maar denk aan borstkanker. Wat als je dochter, die op dat moment ook kinderen heeft, getroffen wordt en het blijkt uiteindelijk niet meer te genezen. Zou je jezelf dan als moeder zijnde niet voor de kop kunnen slaan, want je had het kunnen voorkomen. Alhoewel, dan zou je niet deze dochter hebben, maar er had een hoop leed bespaard kunnen blijven in ieder geval.
Ik heb een vriendin in Australië die momenteel via IVF en selectie probeert zwanger te worden, ik weet niet exact welke afwijking zij of haar partner heeft, maar bij haar is het omdat een natuurlijke zwangerschap een zeer groot risico geeft op miskraam omwille van 1 of ander genetisch probleem. Voor haar is de mogelijkheid om de afwijkende embryo's uit te sluiten dus een oplossing om niet telkens opnieuw geconfronteerd te worden met een miskraam en alle emotioneel/psychisch leed dat daarbij hoort. Persoonlijk _ maar ik ben bevooroordeeld dus _ vind ik dat embryoselectie moet kunnen in volgende gevallen: _ voor het uitsluiten van een erfelijke ziekte of afwijking, ook als deze afwijking zorgt voor miskramen i.p.v. een levend geboren baby die een probleem heeft (ook miskramen zijn belastend voor de ouders) _ voor "compatibiliteitsredenen" ingeval de baby bedoeld is om een reeds geboren kind te redden ("saviour baby"), hier met de bedenking dat er op moment van starten van de IVF nog geen geschikte donor beschikbaar is, en dat het koppel gescreend wordt dat ze voor deze saviour baby ook kiezen als bijkomend kind, dus niet als "wegwerpdonormateriaal" dat ze daarna afstaan voor adoptie o.d. Ingeval van uitsluiting van een erfelijke ziekte vind ik ook dat er moet gekeken worden naar de ernst van de ziekte, en daar vind ik het persoonlijk moeilijk om een grens aan te geven. Die grens vind ik bovendien ook nog anders liggen als je zou kiezen voor IVF alleen om aan embryoselectie te kunnen doen (maar je kunt dus wel perfect natuurlijk zwanger worden als je wilt), of als je IVF moet doen omdat je op natuurlijke wijze niet of zeer moeilijk zwanger raakt. Ingeval je natuurlijk zwanger kunt worden, is nl. de hele IVF molen én de selectie een bijkomende kost voor de maatschappij, terwijl als je toch al IVF moet doen, dan is enkel de selectie een bijkomende kost en dan moeten bepaalde ziektes waarbij de belasting voor de zieke of zijn ouders later niet zo groot is maar er wel sprake is van meer dan een schoonheidsongemakje, ook wel mogen voor mij.
Ik kan me levendig voorstellen dat je je kind zulke ellende wilt besparen en dat je voor deze mogelijkheid gaat. Ik vraag me alleen wel altijd af waar het dan straks eindigt... de wetenschap kan steeds meer ziektes vroegtijdig opsporen en linken aan bepaald DNA, dus als dat verder doorgaat: durven we als mensen dan straks uberhaupt nog normaal zwanger te worden of gaan we allemaal dingen eruit selecteren in de hoop ziekte voor te zijn? Ik ben zelf nogal nuchter en denk dan: ja, dan haal je het ene eruit en dan komt er wel weer iets anders. Krijgt je kind geen borstkanker, maar sterft het uiteindelijk aan huidkanker. Dat soort dingen. Ik zou het zelf dus denk ik niet doen, omdat ik geloof dat we als mensen veel te weinig controle hebben over onze gezondheid om alle ellende voor te zijn.
Maar waar ligt de grens bij een erfelijke ziekte? Hierboven wordt genoemd dat je natuurlijk geen selectie toepast bij de ziekte van Chroon .......maar het is wel een erfelijke ziekte......... Terecht dat Ts geen discussie wil over blauwe ogen....maar waar ligt de grens bij een erfelijke ziekte?? Bij mij blijft altijd de vraag oprijzen: Wie zijn wij om te bepalen wie het recht heeft om geboren te worden??
Kennissen wilen het gaan doen, omdat de mannen een erfelijke ziekte dragen. Dit heeft niets met het perfecte kind te maken. Maar inderdaad met een gezond kind. Ik vind het een beetje dubbel, maar keur het niet af. Gelukkig hebben wij geen erfelijke ziektes, ik kan me er dus geen helder beeld bij voorstellen.
Waarom voor Crohn niet en voor borstkanker wel? Gewoon omdat ik me dat even afvraag hoor, welke afweging daaraan ten grondslag ligt. Een goede vriend van ons heeft namelijk de ziekte van Crohn en dat heeft een enorme impact op zijn leven, (deels arbeidsongeschikt, altijd pijn, medicijnen die na bepaalde tijd niet meer gebruikt en dus afgebouwd moeten worden, al dat soort ellende).
Niet dat ik dit persoonlijk per se vind, maar misschien het verschil tussen dodelijk en niet dodelijk?? Ik weet bv dat de genetische versie van borstkanker veel agressiever is dan de andere borstkanker oorzaken. Daar gelden bv dus ook niet de genezingspercentages voor die voor de "gewone" borstkankerversies.
Ik denk dat ik er tegen ben. We willen tegenwoordig alles zo erg in de hand houden dat er weinig 'creativiteit' voor de natuur overblijft. Vreemde creativiteit omdat we over ziektes praten. Maar ergens vind ik dit tegen de natuur ingaan. Maar omdat ik er zover vanaf sta, kan ik makkelijk zeggen "TEGEN!" Net als abortus. Ik heb nooit in een situatie gezeten, dus kan je daarover ook makkelijk(er) zeggen; "TEGEN!". Totdat je zelf een dragen blijft te zijn van een serieuze ziekte. Dan ben je blij met de oplossingen die de wetenschap kan bieden. Conclusie: ik weet niet goed wat ik ervan vind.
Ik denk dat voor mensen met een ernstige erfelijke ziekte het zeker mogelijk moet zijn om aan embryoselectie te doen. Maar denk dan echt aan het gen voor cystic fibrose (taaislijmziekte) of hutington, dus echt de dodelijke ziektes die maken dat een kind nooit volwassen zal worden. En die een hele hoge erfbaarheisfactor hebben. Zo heb ik zelf bijvoorbeeld reumatoïde artritis, de kans dat onze zoon dat krijgt is 1,4% daarvoor is het dan onzin om embryoselectie te doen die kans is zo klein en daarnaast ben ik de enige in onze familie dus tja blijkbaar zegt erfelijkheid weinig, soms heb je gewoon pech en wordt je ziek, dat valt niet uit te sluiten. @rozemarijke, voor mij zou chron er ook niet onder vallen, het is geen dodelijke ziekte en voor 9 van de 10 mensen is ht lastig en vervelend en tja bij perioden pijnlijk maar ook niet meer als dat , daarnaast is de erfelijkheidsfactor daarvoor volgens mij niet zo heel groot. Dus nee dat zou voor mij geen ziekte zijn die je koste wat kost uit moet sluiten.
Zit ik net een heel boekwerk over natuurlijke selectie te typen.. Jouw stuk dekt de lading ook Maar als moeder zijnde sta ik er ook positief tegenover, je gunt natuurlijk niemand een ziek kindje Verwarring alom dus, vind het een heel moeilijk onderwerp.
Het is een moeilijke discussie, maar toch zeg ik overtuigd tegen! Het gaat echt veelste ver.. Natuurlijk is het verschrikkelijk als je een ziekte krijgt en in mijn nabije omgeving heb ik gezien hoeveel impact het gen van die borstkanker met zich meedraagt. Maar ik vind het echt veelste ver gaan dat mensen ivf laten doen om ziektes uit te sluiten.. Je kunt niet alles voorkomen er zijn zoveel verschrikkelijke ziektes, wat ontzettend erg is. Maar dit gaat me echt een stap te ver.
Ik vind het lastig.. Aan de ene kant vind ik het een zeer goed optie voor zeer agressieve of vrijwel altijd dodelijke genetische ziektes. Aan de andere kant waar eindigt het? En waarom potentieel dodelijke ziektes wel, maar ziektes die het leven enorm kunnen bemoeilijken niet? Snap dat dodelijk 'erger' is om het zo te zeggen, maar mensen die dagelijks problemen/pijn ondervinden van hun ziekte waarom eventuele kinderen van hun dan niet daarvoor behoeden door middel van selectie (als de kans groot is het over te dragen, kom je meteen bij de volgende vraag: wat is een grote/aanzienlijke kans?).
Ik vind het prima dat zo ziektes worden uitgeroeid. Beter nu dan later abortus omdat het kind ziek blijkt te zijn en je dat kind dus veel leed wilt besparen. Als dit geregeld kan worden voor de zwangerschap voorkomt dit veel leed later
Ben volledig en 100% voor. Wie wij zijn om dat te bepalen? Wij bepalen dat gelukkig ook niet, maar de as ouders wel. Net als abortus en anticonceptie. Embryoselectie kan ook voor niet dodelijke erfelijke ziektes zoals bv het syndroom van mijn man.
Nee persoonlijk zou ik dat niet doen. De reden daarvoor ligt in mijn geloof. Maar ik veroordeel het niet en begrijp mensen die er voor kiezen heel goed....
Ik vind het wel mooi dat het er is. Maar waar leggen we de grens? Sommige niet-dodelijke ziektes kunnen toch een hele impact hebben op iemands leven.