Misschien niet helemaal in het juiste forum, maar misschien ook wel. Gisteren ben ik d.m.v. een thuistest erachter gekomen dat ik Chlamydia heb. Ik had deze test gedaan omdat ik een paar jaar terug al eens zo nu en dan last had van een vage buikpijn en dat begon nu weer zo nu en dan. In het ergste geval heb ik het al 5 jaar, en in het beste geval 3,5 jaar. Erg lang al dus, en aangezien ik dus een paar jaar terug al last had van die buikpijn (ik dacht toen al dat het pijn aan mijn eileiders was, maar wist niet dat dat chlamydia kon zijn) ben ik echt super bang voor het ergste. Mijn huisarts zal voor de zekerheid nog een test uitvoeren, maar de thuistest was zo duidelijk... Ik heb hem gevraagd hoe groot de kans is dat er iets mis is, en hij zei dat de kans inderdaad wel redelijk groot was dat ik verminderd of helemaal niet meer vruchtbaar zou zijn. Zit er even helemaal doorheen nu.. Vind het zo erg! Maar dan vooral voor mijn vriend. Hij wilde het zo graag en nu door mij gaat het misschien nooit lukken. Voel me dus ook erg schuldig! Ondanks dat hij er zelf juist heel lief op reageert. Pff... sorry voor mijn negativiteit hoor, maar kan nu even niet zo positief zijn... Wilde mijn verhaal gewoon even kwijt want ik wil dit eerst niet aan vrienden en familie vertellen.
Er zijn er hier wel een paar die ook Chlamydia hebben....weet alleen niet meer of zij nog actief meeschrijven. Het enige wat je kunt doen is de testjes afwachten...en dan maar verder zien. Bah, onzekere tijd zeg! Sterkte en succes! Elmo
Jeetje, dat is schrikken. Ik weet nog dat ik zelf getest moets worden op chlamydia. Niet omdat ik symptomen had,maar puur uit voorzorg (is standaard in sommige medische trajecten). Ik vond het echt spannend, wachten op de uitslag. Omdat het heftige gevolgen kan hebben. Mijn test was gelukkig goed... Ik wens je heel veel sterkte in deze tijd. Je kan nu niet meer doen dan afwachten. Liefs, Loes
Bedankt voor de reacties! Ik probeer nu positief te blijven denken. Er zijn meer vrouwen die het al een paar jaar hadden en toch gewoon zwanger konden worden. Alleen van het negatief denken wordt je al moedeloos, dus ik doe mijn best om hoop te houden, en eerst de testen maar eens af te wachten
jeetje meid veel sterkte. ik moet me maandag testen. ik weet alleen niet hoelang zo'n uitslag duurt. ik weet ook eigenlijk niet of ze er iets aan kunnen doen verder. ik kom hier nog wel even kijken hoe het met je gaat. sterkte.
Hoi Dani. Heel veel sterkte met het wachten op def. uitslag. Idd wel positief blijven hoor ( je moet wel !) Bij mij duurde het wachten ook zo lang....2 weken...duurt een eeuwigheid.Ook ik moest het doen omdat wij in de MMM waren beland, en we dus eerst Chlamydia moesten uitsluiten. Gelukkig was de uitslag goed. Kop op hè ! Hope76
op zoiets zit je niet te wachten!wat een rotnieuws,maar ik ken dr ook genoeg die gewoon zwanger zijn geraakt,dus probeer positief te blijven denken veel sterkte! liefs mounia
Ja Dani, blijf positief! In het ergste geval zitten je eileiders verstopt. Ook dit kan medisch verholpen worden en dan kan je gewoon zwanger worden. Of je laat IVF doen. Dat heeft mijn zus namelijk laten doen. De eerste keer raak zelfs! Wees positief! Groetjes,
Bedankt voor jullie lieve positieve berichtjes! Dat helpt mij ook om het positief te blijven zien. Morgen gaan we samen lekker een dag weg, even ergens anders aan denken, en leuke dingen doen. Ik ga er nu maar gewoon van uit dat er altijd wel een oplossing voor is. In het ergste geval zou IVF nog een uitkomst kunnen bieden.
Inderdaad, IVF is nog eens een uitvinding! Maak je niet druk! Geniet van je leuke dag morgen en het komt heus goed hoor. Natuurlijk is het in het begin een shock, maar daar kom je over een paar dagen wel uit en kan je helderder denken. Ik wens je veel succes en een mooie dag morgen!