@Aura, dat is misschien haar manier ja. Maar ik vind het sterker als je de confrontatie aangaat met je kale koppie ipv het te ontwijken en het niet te willen zien. Ik heb het zelf van erg dichtbij meegemaakt, mijn vader is 2 jaar geleden over kanker. Dus kom astjeblieft niet praten over dat ik het niet zal begrijpen. @Seth, ben het helemaal met je eens.
Idd mijn moeder heeft ook maaaanden moeten wachten en dan elke keer artsen bezoeken en werd pas na een jaar geopereerd.. En ben veel trotser op mn moeder als op haar...
ik ben zelf niet door kanker maar door een hoofdhuid probleem kaal geweest. maar sorry hoor ik wou ook niet de confrontatie aan met een klaal hoofd en ook ik heb een haarwerk gedragen. ik had een bos lang haar en kon elke dag de plukken eruit trekken nou als je 23 jaar bent is dat eg frustrerend hoor! ik weet dus waar ik het over heb. als vrouw kaal worden is echt niet leuk
Alopecia Areata toevallig...??? ken het... mijn vorige partner had het opeens vanaf zn twaalfde... voor beginnende puber ook erg zwaar....
ik vind het n aandachtgeile mediaslet! damnzz ken niemand die zo graag in de spotlights staat dan zij! en ja ze heeft borstkanker gehad maar hoe zij erover praatte????? ze deed alsof ze al met 1 been in het graf stond terwijl ze alles hebben kunnen verwijderen met een operatie, ze niet eens bestraald hoefde te worden, ze een preventieve chemo heeft gehad (hulpmiddel gewoon voor de zekerheid) en ze niet eens kaal werd want ze heeft zichzelf kaalgeschoren!!!
ja sorry kan me er zo kwaad om maken! mijn nichtje van 10 die een hersentumor heeft en al n jaar lang chemo en bestralingen krijgt die gaat er stukken volwassener mee om dan dat pubergeval daar in duitsland
het kwade gevoel herken ik hoor.... !!! omdat ik dus ook veel gezien /meegemaakt heb..... (zoals ik al schreef) maar probeer me dan toch netjes uit te drukken.... moest gewoon lachen om je berichtje.... denk.. Twee zielen één gedachte.... Sterkte voor je nichtje trouwens...
ja vind t gewoon een irritant pokkewijf zo! dat is eruit hahaha dank je! ze ligt nu in het ziekenhuis omdat haar bloedplaatjes weer te laag waren na de laatste chemo dus ze krijgt weer een transfusie... helaas ook al 1 sterfgeval door longkanker en 2 gevallen van borstkanker in de familie dus ik weet ook wel waar ik over praat en als ik dat dan hoor gaan me haren overeind staan
naja dat is denk ik jou mening ik zie het heel anders allemaal..... maar daar ga ik verder denk ik maar niet op in voordat ik dan dingen zeg wat ik liever niet zeg
veel kankergevallen in familie... 2 tantes overleden... een tante heeft nu longkanker en mijn vorige partner is overleden aan aplastische anemie... dat is een auto-imuunziekte, maar vergelijkbaar met leukemie, 2-3 x in de week transfusies, beenmergtranspantatie... (met bijbehorende chemo's en bestraling) stamceltransplantie... en tig medicijnenkuren voor alles wat hij erbij kreeg..... Ben ook niet blanco ... Typische is... dat zij juist niet de aandacht opzochten... mijn vriend wilde thuis "gewoon" leven.... en niet constant "als ziek" behandeld worden... De meeste mensen trouwens in de Daniel, wilden juist "gewoon zijn".... omdat ze al zoveel met hun ziekte geconfronteerd worden....
ja dat was/is hier ook altijd het geval geweest! mijn nichtje is door de operatie (waar ze ook nog eens veel fouten hebben gemaakt) gehandicapt geworden door een beroertje onder de operatie maar zij wil absoluut niet zo behandeld worden! ze gaat ook 1 keer in de week naar school als ze niet ziek is.. ik heb het kind nog nooit horen klagen!
Enn wat ik ook niet snap... Waarom zij er volop mee in de media loopt terwijl er duizende vrouwen borstkanker hebben die halen daar toch ook de tv niet mee..:S Stomme Bners... Ben t compleet met Female24 en Seth eens Ze is gewoon mediageil en zal alles gebruiken om op tv te komen..!!
@Mirell, volgens mij snap je niet helemaal wat ik bedoel. Sylvie heeft zichzelf nooit met een kaal hoofd gezien. Ze vertelde dat ze naar de kapper ging, zich heeft laten kaalscheren en een pruik heeft laten opzetten. Er moest een doek over de spiegel heen omdat ze zichzelf niet kaal wilde zien. Elke week ging ze naar de kapper die haar pruik waste en weer in model bracht. Ik weet niet hoe dat bij jou ging? Ik snap best dat het vreselijk is om plukken haar te verliezen. Maar vind dat sylvie een beetje in de ontkenningsfase zat ofzo.....ze laat alles bij de kapper doen met de spiegel afgedekt zodat ze haar kale hoofd niet hoeft te zien.
Tuurlijk is het confronterend! Maar je bent toch ook ziek...dat kun je toch niet gaan ontkennen. Mijn vader was de laatste weken van zijn leven helemaal geel, wat had hij dan moeten doen, zijn vel eraf halen? niet meer in de spiegel kijken?
maar zij heeft die mogelijkheid toch? Ik ken meerdere mensen die zich zelf tijdens de behandeling niet kaal hebben gezien. Die zonder pruik niet in de spiegel durfde te kijken. Nee, helaas, die konden het zich niet veroorloven om iedere week hun pruik bij de kapper te laten wassen etc, zonder dat ze hun kale hoofd hoefde te zien, maar als ze die kans en vooral het geld ervoor hadden gehad? Hadden ze dat héél graag gedaan! Er komt inderdaad een moment dat je het niet meer kan ontkennen en dat is hartstikke zwaar en daar moet je een keer doorheen. Maar zolang je dat wél kan ontkennen is dat toch een soort van overleven. Ik denk ook dat dat de reden is, dat veel (ex)kankerpatienten een emotionele terugval krijgen, ná de behandeling. Dan staan ze niet meer op overlevingsmodus en komt het besef pas... Wel vreselijk om je eigen vader zo te moeten zien
Snap ook wel wat je bedoeld hoor...maar misschien ben ik gewoon een persoon die de confrontatie aan gaat. Was inderdaad vreselijk om hem zo te zien, steeds verder achteruitgaan, op den duur eten moeten voeren. Zo ongeloofelijk mens onterend! Volgende week 20 april is het 2 jaar geleden dat hij is overleden, vind het zo jammer dat hij onze dochter nooit heeft gekend. Ben erg blij dat ik hem nog heb kunnen vertellen dat ik zwanger was.