Hallo dames, Net een aantal dagen geleden ontdekt dat ik weer zwanger was, maar nu weer overspoeld met de angst dat het weer fout gaat. Herkent iemand van jullie het dat de spanning op de borsten afneemt? Zijn er voorbeelden van dat het dan alsnog goed kan zitten of moet ik me voorbereiden op het ergste? Is het normaal zo dat dit soort klachten de hele zwangerschap aanhouden of is er een bepaalde termijn voor?
Klachten komen en gaan! Bij mij werden de gespannen borsten ook minder in het termijn waar jij nu zit. Beetje misselijkheid nu in de plaats daarvan.. zolang je niet bloed geen zorgen maken!
Klachten komen en gaan idd! Bij eerste zwangerschap pas later last van borsten en niet zo veel/vaak, deze zwangerschap veel vaker. Je kunt er dus niet echt van op aan... probeer het positief te blijven zien! (en ja, ik weet dat dit makkelijk is gezegd dan gedaan.. )
Dankjewel Niveah voor je reactie, ik ga me proberen hier aan vast te houden. Hoe ervaar je de misselijkheid? Hopelijk valt het mee!
Weet je nog in welke week je toen last kreeg? Nee je hebt ook gelijk denk ik dat ik er niet van op aan kan vind het gewoon echt moeilijker dan ik dacht om positief te blijven. Hoe doe je dat?
Ik denk niet dat het meteen wat zegt hoor, mijn klachten gaan ook vaak snel weer weg. Heb tot nu toe amper kwaaltjes gehad en alles is prima
Mijn borsten en tepels deden ook minder pijn rond de 6 weken. Nu zijn ze weer gevoelig dus kwaaltjes komen en gaan, geen zorgen
1e zwangerschap weet ik niet meer precies, denk rond week 8 ofzo even? En in de laatste weken (zoals je in m'n banner ziet was dat helaas vroeg). Nu was het een van de eerste symptomen en is het nog steeds aanwezig, vooral 's nachts, soms een paar dagen niet en dan weer paar dagen wel. En ja, hoe blijf je positief... Ook dat gaat de ene dag beter dan de andere. Voor mij helpt het om te accepteren dat het ook gewoon heel onzeker is en niemand je garantie kan geven op een goede afloop. Het liefst zou ik in winterslaap gaan voor een paar maanden, maar dat zijn allemaal dingen die toch niet kunnen. Verder probeer ik uit te gaan van de tekenen die ik heb (dus in begin positieve test en niet ongesteld) en daaraan vasthouden. En nu probeer ik me vast te houden aan de laatste goede controle, al weet ik dat dat een momentopname is en niets zegt over de rest van het beloop (oorzaak van de vroeggeboorte is onbekend). Dus helaas, het blijft lastig, maar probeer niet te veel te piekeren, zoek afleiding en zo komt langzaam de dag van je eerste echo dichterbij gekropen! Sterkte met wachten!
Doen hoor! Niet onzeker zijn. Al snap ik je echt wel. Het gaat me nog redelijk af. Ook de misselijkheid gaat op en af net als mijn energie Haha.
Ik weet nog dat ik het bij mijn zoon ook had rond jouw termijn. Bij mij wisselde het steeds, dan weer mega gevoelig en vervolgens voelden m'n borsten weer pijnloos. Echt van het één op het andere moment. Ik zou me er niet te druk om maken hoor!
Dankjewel voor de aanmoedigende woorden. Fijn dat het je redelijk af gaat... misschien ga ik dat ook nog krijgen dan.
Dankjewel voor je reactie, ik begrijp wel dat iedereen anders is maar het is toch wel fijn om te weten dat ik niet de enige ben en dat andere vrouwen dit ook ervaren hebben.
Dat denk ik wel meis, de kwaaltjes gaan vast komen! Bij mij kwam de misselijkheid beetje eind week 5. Bij mijn dochter in week 6. Ik ken ook genoeg mensen die zich hele zwangerschap fit voelden en nergens last van hebben! Kan ook nog he. Dan heb je wel geluk moet ik zeggen Haha
Hoi Libra89, Wat een onzekerheid hè!! Ik heb precies hetzelfde hoor meid, ben dan wel van het zwanger worden naar zwanger zijn overgestapt maar blij nog echt niet.. ik had pas zere borsten met 6 weken, af en toe een misselijk momentje maar ook de moeite niet waard en totaal geen eetlust, die vermoeidheid is wel heel erg, krijg zowat niks gedaan hierdoor.. in mn achterhoofd blijft hangen dat al dit niks zegt of het goed gaat daarbinnen. Als je bloedverlies hebt en een mk krijgt dan zie je dat aankomen, maar een ma niet en gezien we dat al gehad hebben zo kort geleden ben je niet eens bang voor bloedverlies maar een slechte eerste echo en wat duren de dagen lang voor het zover is... elke ochtend controleren of je borsten nog gevoelig zijn, opgelucht als het pijn doet en bezorgd als het minder is die dag, buik begint al aardig op te zetten en het enige dat je denkt is dat al die dingen niks zeggen over hoe het gaat.. ik zelf vind het heel lastig dat je niet onbezorgd hier van kan genieten tot je zoiezo de 13 weken bent gepasseerd en zelf ziet en hoort dat het goed is... ik leef met je mee hoor!!
Wat heftig ook zeg wat je eerder hebt meegemaakt super knap dat je er zo goed over kunt praten en zo positief denkt. Gelukkig was je echo goed, die winterslaap dat snap ik wel zou ik ook wel willen. Het lijkt me gewoon zoveel fijner als je er van kunt genieten, hopelijk lukt jou dat nu wel een beetje. Dankjewel we kunnen toch niks anders doen dan wachten tot die echo en positief blijven denken inderdaad. Ik hoop voor jou ook op het allerbeste en dat je nog een hele fijne zwangerschap hebt tot het einde!
Jij snapt precies hoe ik me voel, waarschijnlijk omdat je nu ook in hetzelfde schuitje zit. Dit verhaal is zo herkenbaar. Ik heb besloten me minder te focussen op wat ik wel en niet voel en toe te leven na die eerste echo... tot die tijd maar veel afleiding zoeken. Hadden we maar een glazen bol om in de toekomst te kijken he?
Haha ik had veel over gehad voor zon bol hoor!! Zelfs al zitten denk toch voor deze week nog een echo te vragen maar ja volgende week ga ik week 8 in als het dan geen hartaktie is dan hoef ik zoals de vorige keer zelf niet meer te twijfelen.. ik voel precies hetzelfde als jij hoor en dat is echt NIET leuk meer, maar je moet zit echt niks anders op, je best doen gezond te eten, je vitamines te slikken en zover kan van alles te doen om er maar niet aan te denken... ik kan het alleen nog niet laten om een paar keer per week een test te doen om te zien of de streep nog even donker en dik is, tot nu toe nog wel gelukkig.. wanneer is je eerste controle??
Hoi, Kan me wel in jullie verhalen herkennen. Heb vorige maand een missed abortion gehad en nu direct weer zwanger. Voelt absoluut niet zoala vorige keer omdat alles nu onzeker is. Elke spanning in borst of misselijkheid is fijn, maar weet nu ook dat t niks hoeft te betekenen. Wat mij wel hielp is de gedachte dat ma echt heel weinig voorkomt (1% heb ik gelezen tegenover 10-20% miskraam). Dus 99% kans dat t gewoon goed is als je geen heftige krampen of bloed hebt. Krijgen jullie ook vroegere echo? Ik morgen al.. hoop dat dat ook helpt als de groei nog lijkt te kloppen!
Ik had helemaal geen klachten/symptomen, de gehele zwangerschap niet. Niet misselijk, niet overgeven, geen pijnlijke borsten, geen trek in iets, rook niet beter, helemaal niks.
Ik werd vandaag opeens met veel energie wakker.. vind t wel eng weer: waar is mn misselijkheid en moeheid?? Hoe gaat t met jullie?