Hoi allemaal, Ik heb bij de bevalling van onze dochter (sterrenkijker van 9 pond, vacuümbevalling) een totaalruptuur opgelopen, nadat ze een knip van 12 cm hebben gezet. Het hechten hebben ze onder volledige narcose in de ok gedaan. Het heeft ruim een uur geduurd voor alles weer op zn plek zat. We willen graag een broertje of zusje voor onze dochter, begin april is daarom mijn spiraal verwijderd. Nu is mijn vraag, zijn er meer dames op dit forum die bij de eerste een totaalruptuur hebben opgelopen? En zo ja hebben jullie inmiddels een tweede of derde kindje gekregen en hoe zijn die bevallingen verlopen? Ik weet dat elke bevalling weer anders is maar ik ben gewoon benieuwd. Er zit namelijk zoveel littekenweefsel, kan me echt niet voorstellen dat dat weer een kind door gaat passen. haha (als een boer met kiespijn)
Mijn oudste is 6,5 jaar geleden geboren. 8 pond, vacuümpomp, knip de ene kant om, en gescheurd de andere kant om tot achteren.. Dus dubbel raak en ook op de OK gehecht. Mijn jongste is 2,5 jaar geleden geboren. Tijdens de bevalling ging het prima. Ontsluiting net zo snel als bij de oudste. De persfase duurde langer, maar ik moest het nu zelf doen, ipv de pomp. Toch maar 45 minuten, prima te doen dus. En ook weer een jochie van bijna 8 pond, met zijn handje naast zijn hoofd. Ruimte was niet het probleem qua litteken. Enige grote nadeel, en mijn reden om geen derde te nemen is het hechten. Ik moest preventief worden ingeknipt, daar is het ook bij gebleven, maar het verdoven in littekengebied is erg lastig. Daardoor had ik op een paar plekken nog vol gevoel. Opzich was het nu nog wel te doen. Maar bij nr3 zou het nog erger zijn zei de vk, ivm meer littekenweefsel. Dit had ik er echt nog wel voor over, maar nu twee gezonde jongens. En ik durf nu ook echt niet.. Misschien als ik een sterkere kinderwens zou krijgen, maar nu echt niet..
Bedankt voor je reactie! Was vooraf besproken dan ze preventief een knip zouden gaan zetten? Uiteindelijk heb ik meer last gehad van de hechtingen van die knip dan van de totaalrupruur.
Bij mij is de knip van die totaalruptuur gaan onsteken. Dat gaf een hoop ellende. Verder viel het bij mij ook wel mee.. Die knip was al heel snel gemelde tijdens het eerste trimester. Tijdens de zwangerschap was er al met 1 vk besproken of ik thuis of in het ziekenhuis wilde bevallen. We zouden tot 35 gewacht en aan de hand van de hoofdomtrek kiezen. Alleen ze hadden met het team vk's toch liever dat ik medium risk naar het ziekenhuis mocht. Met eigen vk, maar met verpleegkundige (ipv kraamzorg). Dan is de overdracht vlotter als het weer mis zou gaan. Die tweede keer is de wond ook vlot genezen. Scheelt ook dat ik maar een paar uur in het ziekenhuis lag, ipv dagen.. In een ziekenhuis heb je toch beestjes op gedeelde toiletten.. Mijn vk bood aan om bij een derde voor de zwangerschap al in gesprek te gaan en de littekens te bekijken. Maar eigenlijk veranderd dat weinig aan de situatie..
Mijn 1e is er dmv vacuumpomp uitgesleurd. Ook een sterrenkijker en op de OK gehecht.ondanks de preventieve knip toch uitgescheurd tot totaa ruptuur. Ik was doodsbang voor een tweede bevalling. Volgens de vlos was elke bevalling anders. Het kon inderdaad weer uitscheuren omdat het zwak was of strak stond maar het kon ook soepel zijn omdat er al eens een kind door gekomen was. Ik heb de keus gemaakt om thuis te bevallen. Ik ben op de oude littekens uitgescheurd. Gelukkig net niet tot het andere gaatje. Subtotaal dus. Vlos kon het nog zelf hechten. En eerlijk, ik heb hier nauwelijks tot geen last van gehad. Ik zat de volgende dag al in kleermakerszit op mn bed. De vlos was er zelfs verbaast over. Ze had me aangeraden om preventief paracetamol te slikken. Niet gedaan en was ook niet nodig.
Griezelig herkenbaar het verhaal van je eerste bevalling. Bedankt, er is dus nog hoop! de kraamtijd met mijn dochter was niet bepaald een roze wolk. Ik ben geen piepert maar had zo veel pijn. Flinke knip, totaalrupruur, gekneusd stuitje en een blaasontsteking. Gelukkig heb ik er helemaal niets aan overgehouden maar toen dacht ik dat het nooit meer goed zou komen!
Hier was het contrast tussen kraamtijd van de oudste en de jongste echt heel groot. Bij de tweede zat ik 's avonds aan tafel te eten (3 uur na geboorte). Toen lag ik bij nr 1 nog uit te suffen van de narcose. Na een paar dagen ook lekker rondje gewandeld. Bij de oudste duurde het weken voordat ik naar de supermarkt kon wandelen..
Fijn joh! Hebben jullie nog iets gedaan om de huid soepel te maken bij de tweede? Perineum zalf of las zelfs een verhaal van een vrouw die negen maanden lang dmv een soort ballon de huid steeds wat verder heeft opgerekt. Onze dochter heeft het bij de bevalling ontzettend zwaar gehad. A 4, 5 en 7. Vooral dat wil ik nooit meer meemaken al heb je het natuurlijk niet voor het zeggen.
Apgar van de oudste weet ik zo niet. Maar hij is als een grijs muisje meegenomen naar de babytafel, omdat hij echt slecht op gang kwam. De reden voor de vacuümpomp was ook het wegvallen van zijn hartslag, dus die heeft het even flink moeilijk gehad. Gelukkig was de Apgar na een kwartier wel goed. De dagen erna ook moeite met drinken door hoofdpijn/vermoeidheid, dus dat werd nog een opname voor hem ivm geelzien en sterk afvallen.. Dag 4 mocht ik naar huis, maar de kleine lag tot dag 6 op de neonatologie (met zijn 8 pond tussen de echte mini's).. Ik mocht gelukkig blijven slapen. Ik heb verder niks gedaan tijdens de zwangerschap. Wel de vk gevraagd, maar die had niet het idee dat er iets was dat nou zeker zou werken. En daaronder smeren vind mijn huid daar niet fijn. Maar het ging nu ook prima..
Ik heb verder niks gebruikt . De vlos had wel goede dingen gehoord over de epi no. Ballon die je vanaf 37 weken kan gebruiken om de boel wat op te gaan rekken tot formaat kinderhoofdje. Het leek me op zich wel wat maar de prijs hield me tegen.. Ik heb na beide bevallingen wel arnica druppels genomen. Dit bevorderd de bloedsomloop en hierdoor gaan blauwe en beurse plekken sneller weg en wondjes helen sneller.
Ja, daar had ik dus ook over gehoord, maar die is dus nogal aan de prijs. Vooropig eerst maar eens zwanger worden. dan zien we wel weer verder. Tja, bij ons was het ook paniek. Vandaar vacuüm want de gyn wilde liever een spoedkeizersnede doen maar daar was geen tijd meer voor. Ze heeft met haar negen pond ook op de neonatologie gelegen. Onze sumoworstelaar tussen de prematuren. Ze haf vocht in haar longen en een ingeklapte long. Ze moest drie dagen blijven. Gelukkig heeft ze er niets aan over gehouden. En ik ook niet!
Als ik zo je verhaal lees lijkt me dit een zeer gegronde reden om een geplande KS aan te vragen. En het zou me niet verbazen als ze daar gewoon mee akkoord gaan..Dan begin je een eventuele zwangerschap zonder de stress van 'hoe zou het gaan' ...
Dat was bij nr2 ook al een optie. Maar dan heb je eigenlijk gegarandeerd de eerste week/weken gedoe met de verzorging. Iets was ik juist zo gemist heb bij de oudste. En nu ging het ook goed (op dat stomme hechten na). Ik denk dat voor mij een keizersnede ook onder het kopje "teveel ellende, te kleine kinderwens" valt..
Ik snap het..en ik weet dat een KS ook niet mis is..( heb er al 3 gehad ) maar het ging mij om de stress van het onzekere tijdens de zwangerschap..die gun ik niemand.. Maar als je kinderwens niet zo sterk is maakt het inderdaad niet uit.