Lijkt me ook heel lastig dat soort gesprekken, maar fijn dat jullie er goed over hebben kunnen praten. En lastig ook zo’n negatieve ex. Misschien dat de toekomst nog dingen kan veranderen, wellicht toch een open gesprek waarin alles eerlijk op tafel gelegd kan worden. Misschien is dit helemaal niet haalbaar of de oplossing hoor, maar het is altijd zo jammer hè. Ja ik ben ook echt een wandelfan. En het is net of het je hoofd ook een soort van reset. Ook wanneer ik van te voren denk pfff trek ik echt niet, dan denk ik nou klein stukje hoor, maar dan ben ik begonnen en wil ik toch wel een groter stuk haha. En ik heb ook in diverse boeken over vruchtbaarheid gelezen dat wandelen bijdraagt aan de innesteling, dus mooi meegenomen! Ja dat lijkt mij ook geweldig die meisjes dingen. Ik vind het ook leuk om met me nichtjes(dochters van mijn zus) te make-uppen enzo haha. Ik ben zelf ook opgegroeid met meiden. Zowel mijn vader als moeder hebben meerdere zussen en ik heb bijna alleen maar nichten. En ik heb zelf 2 zusjes, ik ben de middelste. Dus echt een meidenfamilie. Maar ik vind jongetjes ook heel leuk hoor en toen ik vorige keer best wel overtuigd was dat het een jongen was was ik daar ook echt heel blij mee. En vond ik het eigenlijk ook wel heel bijzonder. Ik vind het trouwens wel lastig dat het waarschijnlijk bij 1 blijft, hoe is dat voor jou? Ik heb toch wel dat standaard ideaal beeld in mijn hoofd van 2 kinderen. Het is ook een beetje dat wij wat ouder zijn, ik word bijna 37 en mijn man eind dit jaar 41. En je weet niet hoelang wij leven, maar zeker in mijn man zijn familie zijn personen vroeg overleden, zijn moeder bijvoorbeeld al in 2005. En daardoor denk ik dan ook dat het fijn is als er 2 kindjes zijn, dat ze altijd elkaar hebben. Hoewel ik me besef dat dit ook weer een ideaalbeeld is in mijn hoofd, want ken genoeg gezinnen waarbij de kinderen niet zoveel met/aan elkaar hebben. Hoe heb jij het zelf ervaren dat je alleen met je moeder bent? En mis je nu broertjes of zusjes? Oeh eindelijk, nu nog even goed doorzetten dan!! Spannend die estradiol, zijn dat tabletten? Oeh nu komt het echt dichtbij. Moet je nu een specifieke periode aan de estradiol, is dat vooraf bepaald? Of hangt dit af van hoe snel jouw baarmoederslijmvlies bijvoorbeeld groeit?
Ik kijk trouwens net nog eens naar de test die ik vanochtend heb gedaan. En ik lijk in de verte toch wel iets te zien. Ik moet hem wel echt op een bepaalde manier houden en een zaklamp erbij schijnen en dan zie ik het. Het is natuurlijk wel zwaar buiten afleestijd en het kan ook zeker een gevalletje zijn van je ziet wat je wilt zien. Maar als ik die van gisteren erbij pak dan is die toch echt wit wit. Zo super spannend, hoop dat we morgen echt iets gaan zien!!
Oohhh ik hoop het zo Kikki! En dat dit embryo'tje dan maar mag blijven en uitgroeien tot een gezond kindje! Ik duim heel erg met je mee!!!!
Ohh dat is echt naar! Kan je er ook helemaal niet bij gebruiken. Hopelijk valt het nieuws mee! Vervelend ook dat ze dan niet direct vertellen wat er aan de hand is maar jullie bij elkaar roepen. Dat zou bij mij echt alleen maar meer onrust veroorzaken! Ik werk in opdracht van de gemeente (voor een welzijnsorganisatie) en die gaan vanaf 2026 echt flink minder te besteden hebben. Ze staan voor een financieel ravijn, vandaar de naam. Dat betekend dus dat ze dan moeten gaan kijken naar de aanbestedingen, welke onderdelen van het welzijn er geld krijgen. En binnen onze stad ligt de focus helaas echt veel minder op zorg en welzijn dus de kans is groot dat we moeten gaan korten. Het helpt ook niet dat er veel mensen weg gaan bij de organisatie, met name in de hogere functies. Alsof die iets weten wat wij niet weten. Maar het is afwachten. Met een beetje geluk zit ik ergens in 2026 in zwangerschapsverlof haha. Ik lees dat je menstruatie min of meer is doorgebroken? Dat is fijn, in elk geval een stap verder!!
Ja, ik mag namelijk van het ziekenhuis ook alleen de clearblue gebruiken als ik zelf ga monitoren. En die bezorgen me nu al stress haha want mijn premom ovulatietesten zijn nog niet positief. Ga ze wel extra in huis halen denk ik hoor, ter ondersteuning maar ben blij dat ik het niet helemaal zelf hoef te monitoren. Ga even online zoeken dan. Mijn schoonzusje had al voorgesteld ze uit Frankrijk mee te nemen want daar zijn ze echt veel goedkoper maar dat is wel wat omslachtiger. En misschien vraag ik inderdaad nog wel na wat een kunstmatige cyclus zou betekenen, zoals PrPe zei.
Ja als het mijn dochter was had ik dat wel gedaan maar het is vanuit mijn positie ook best lastig dus ik laat het hier voor nu maar weer even bij. Ja dat heb ik ook gelezen ja! Vorige terugplaatsing heb ik ook veel gewandeld, helaas zonder succes natuurlijk, maar ga het na mijn hevige menstruatiedagen weer oppakken. Het is goed om in beweging te blijven en is idd ook altijd goed voor je geest! Ahhh dan snap ik wel dat jij ook gewend bent aan meisjes dingen en daar naar uitkijkt! Uiteindelijk zijn we allemaal blij als we een gezond kindje in onze armen mogen houden, dan maakt het geslacht niet meer zoveel uit. Uhm ik vind het niet zo lastig vooralsnog. Ik heb vaak echt mijn rust nodig en slaap nodig en ben beetje bang dat je dat met 2 kids nooit meer hebt en dat voor mij te zwaar gaat zijn. Maar ik weet natuurlijk niet hoe ik me voel als ik er 1 heb. Mijn partner is natuurlijk nog een stuk ouder en ons kind heeft dan wel een halfzus maar zo voelt het voor mij niet. Die zou wellicht ook alleen overblijven als ik ook zou overlijden. Ik heb zelf het opgroeien met alleen een moeder helemaal prima gevonden. Nu had het me wel handig geleken om een zus of broer te hebben maar veel van mijn vrienden hebben helemaal geen goede band met hun zus of broer dus het is ook echt geen garantie. Yes het is goed doorgezet! Dit is dus EINDELIJK dag 1!! Die estradiol zijn idd tabletten en moet ik sochtends en savonds dus ik begin vanavond. Ik heb ergens begrepen dat ik dat ook 12 weken moet gebruiken maar tbh vind ik de informatievoorziening vanuit het zkh momenteel beneden alle peil. Dus ik vraag het volgende week vrijdag wel. Heb er 30 dus daar kan ik ongeveer 15 dagen mee vooruit. Nu groeit mijn bms altijd heel snel en dik dus tis eigenlijk in die zin een wassen neus. Het is alleen wel fijn dat het mijn eierstokken negeert en geen follikel laat rijpen want mijn eierstokken zijn helemaal de kluts kwijt.
Ja zorgt bij mij ook echt voor veel meer onrust. Voel me helemaal niet fijn bij de gang van zaken maar heb geen andere keuze dan woensdagmiddag afwachten. Bel dan wel even in via Teams gezien ik ziekgemeld ben. Jeetje dat is voor jou dus ook heel spannend. Heel vervelend dat je dit gedoe er ook nog bij hebt eventueel. Maar we gaan maar van het positieve uit. Hopelijk sparen ze ons allebei. Yes menstruatie is doorgebroken! Heel blij mee! Hopelijk kan ik nu richting dag 19 de terugplaatsing zonder nog meer zorgen. Twijfel nog of ik op het werk ga vragen om mijn eerste nachtdiensten na de vakantie te vervangen voor late diensten (als dta lukt) maar ben daar nog niet uit. Ik zou dan de vrijdag ervoor nml de terugplaatsing hebben.
ik had ze bij thuistestenkopen.nl gekocht, daar waren ze 20 voor 33, terwijl bij Kruidvat zit je volgens mij op 10 voor 28 geloof ik. ik moest namelijk ook deze verplicht gebruiken van het ziekenhuis.
snap ik, inderdaad dat dat wat lastig is vanuit jouw positie, inderdaad beter wellicht om het bij hun te laten. Heb jij verder wel een oké band met haar? Of ligt dat wat ingewikkeld ? ja dat is wel echt zo, wat dat betreft is 1 kind ook een stuk eenvoudiger haha. nou wat goed!!! Eindelijk!!! Heel blij voor je, nu kan eindelijk de terugplaatsingsronde beginnen. Spannend! Ooh echt dus dan moet je naast utro dus ook die estradiol blijven gebruiken. Nou inderdaad fijn dat het bestaat en jou dit kan helpen. Dus je weet nu ook al de precieze dag van de terugplaatsing toch?
Hierbij mijn DPO lijstje. Ik ben vorige cyclus na de eisprong begonnen met Decapeptyl spuiten en deze cyclus met Gonal F 225IE, met de gedachte dat we IVF zouden gaan doen. Helaas is het alleen bij de IVF stimulatie gebleven, verdrietig genoeg was er maar 1 eiblaasje gegroeid. Wij voelen ons verslagen, 24 dagen spuiten, maar geen IVF. Toch laten we geen kans onbenut, het is dan ook een escape IUI geworden. En rondom de IUI hebben we het zelf ook nog even meerdere keren gezellig gemaakt. 05-06: Gonasi gespoten. 07-06: Dag van de IUI. Veel buikkrampen. 08-06 1DPO: slecht geslapen, veel gedroomd, maar goed dat is al een hele tijd gaande. Voel me ook behoorlijk gespannen, echt goed gaat het niet met me. En mijn hoofd maakt ook meteen overuren hierdoor, of mijn lichaam zo wel instaat is tot een succesvolle bevruchting. Na een lange wandeling voel ik me trouwens wat beter. Daarnaast had ik kleine lichte steekjes bij mijn linkereierstok, ei zat trouwens ook op links en krampen in de onderbuik. En poeh wat een afscheiding veroorzaakt die utro. 09-06 2DPO: weer veel en naar gedroomd, voornamelijk over het ziekenhuis en behandelplannen. Af en toe behoorlijke krampen in de onderbuik. Verder geen symptomen. 10-06 3DPO: geen symptomen 11-06 4DPO:In de ochtend had ik behoorlijke menstruatiekrampen en was ik een beetje misselijk, wellicht door de utro?! Voor de rest geen symptomen. 12-06 5DPO: geen symptomen, op af en toe een klein onderbuikkrampje na. En uiteraard de mega smerige afscheiding van de utro, maar dat heb ik continu. 13-06 6DPO: weer erg slecht geslapen en nare levendige dromen gehad. In de ochtend, nog voordat ik de utro had ingebracht had ik behoorlijke krampen in de onderbuik. En uiteraard dacht ik toen meteen: zou het een innesteling kunnen zijn. Blijf me verbazen over me eigen gedachtes, hoe vaak ik dit wel niet heb gehad en toch grijp je alles telkens weer aan haha. Voor de rest gedurende de dag meerdere malen lichte krampjes in de onderbuik. En oja ik heb iets opgezette borsten en dan kijk ik naar mijn laatste DPO lijstje waar het raak was en dan zie ik dat ook staan op 6DPO. Maar goed heb dit vast en zeker in meerdere lijstjes staan. Dus oftewel het switchen tussen hoop en wanhoop is weer volop aanwezig. 14-06 7DPO: Nog steeds licht opgezwollen borsten en regelmatig kleine krampjes in me buik. Daarnaast had ik lage onderrug pijn, net boven me stuitje. Een symptoom die ik herken van eerdere zwangerschappen. Mijn hoop begint toe te nemen. Pfff, ik denk wel 100 keer per dag dat ik mogelijk zwanger ben, maar denk ook 100 keer per dag dat het weer niet gelukt is. De Gonasi is er trouwens bijna uit, ik moest echt heeeel hard turen voor het streepje, manlief zag het streepje niet meer. 15-06 8DPO: de test vanochtend was helemaal wit. De Gonasi is er dan ook uit nu en vanaf nu betekent een streepje dan ook waarschijnlijk een zwangerschap. Ik neigde vandaag met name naar dat het niet gelukt is, ik had alleen wat krampjes een uur na het inbrengen van de utro, en dat heb ik altijd na het inbrengen van de utro. Voor de rest geen symptomen. Voelde me vrijwel de hele dag neerslachtig en angstig dat het nooit gaat lukken. Pffff wat is dit toch heftig eigenlijk. Maar nu sinds ongeveer 17:00 krijg ik toch ook weer wat hoop, want begin toch weer wat meer activiteit en krampjes in de onderbuik op te merken. 16-06 9DPO: menstruatie achtige krampen en af en toe lichtelijk pijn in mijn onderrug. Verder heb ik nog steeds wat opgezwollen borsten(niet pijnlijk) en heb ik keelpijn. Ook ben ik erg onrustig. Hoop zo erg op een positieve test morgen ochtend. Wat duurt de tijd toch ongelofelijk lang…
Jawel de band is prima.. geen problemen oid. Maar het zou normaliter geen vriendin van me zijn oid. Haha ja en lees overal dat je 1 kind makkelijker overal mee naartoe neemt. Dus ik denk dat ik het straks zelf ook prima vind. Ja zover ik weet wel maar de informatievoorziening is dus heel slecht. Volgende week vrijdag vraag ik het. Volgens het zkh zou de terugplaatsing altijd op dag 19 plaatsvinden in een kunstmatige cyclus. Dat betekent dus dat dat 4 juli zou zijn! Ben heel benieuwd..
Nou gisteren zal wel een gevalletje geweest zijn van zien wat je wilt zien, of een indroogstreepje. Vandaag zie ik namelijk niks. Daarnaast heb ik me toch een buikpijn, echt gigantische menstruatie krampen. Zal me niks verbazen als ik geen utro zou gebruiken dat mijn bloeding nu door zou breken.
Awhhhh nee meid wat kut hoopte het zo enorm voor je! Het kan natuurlijk nog een innesteling zijn. Ik geef de moed nog niet helemaal op. Maar snap je teleurstelling al. Dikke knuffel!
@PrPe & @Lexyloo, thanks voor jullie lieve berichtjes, ik hoop het ook heel hard! Alleen ben ik ook bang als het nu pas een innesteling is, dat het ook een teken is dat het weer misgaat, want ik zal dan weer pas heel laat positief testen. Pfff wat een mindfuck is dit alles toch hè.
Ja die wachtweken zijn echt onvoorstelbaar zwaar en als je het niet zelf meegemaakt hebt heb je echt geen idee. Ik blijf voor je duimen!
Hierbij mijn DPO lijstje. Ik ben vorige cyclus na de eisprong begonnen met Decapeptyl spuiten en deze cyclus met Gonal F 225IE, met de gedachte dat we IVF zouden gaan doen. Helaas is het alleen bij de IVF stimulatie gebleven, verdrietig genoeg was er maar 1 eiblaasje gegroeid. Wij voelen ons verslagen, 24 dagen spuiten, maar geen IVF. Toch laten we geen kans onbenut, het is dan ook een escape IUI geworden. En rondom de IUI hebben we het zelf ook nog even meerdere keren gezellig gemaakt. 05-06: Gonasi gespoten. 07-06: Dag van de IUI. Veel buikkrampen. 08-06 1DPO: slecht geslapen, veel gedroomd, maar goed dat is al een hele tijd gaande. Voel me ook behoorlijk gespannen, echt goed gaat het niet met me. En mijn hoofd maakt ook meteen overuren hierdoor, of mijn lichaam zo wel instaat is tot een succesvolle bevruchting. Na een lange wandeling voel ik me trouwens wat beter. Daarnaast had ik kleine lichte steekjes bij mijn linkereierstok, ei zat trouwens ook op links en krampen in de onderbuik. En poeh wat een afscheiding veroorzaakt die utro. 09-06 2DPO: weer veel en naar gedroomd, voornamelijk over het ziekenhuis en behandelplannen. Af en toe behoorlijke krampen in de onderbuik. Verder geen symptomen. 10-06 3DPO: geen symptomen 11-06 4DPO:In de ochtend had ik behoorlijke menstruatiekrampen en was ik een beetje misselijk, wellicht door de utro?! Voor de rest geen symptomen. 12-06 5DPO: geen symptomen, op af en toe een klein onderbuikkrampje na. En uiteraard de mega smerige afscheiding van de utro, maar dat heb ik continu. 13-06 6DPO: weer erg slecht geslapen en nare levendige dromen gehad. In de ochtend, nog voordat ik de utro had ingebracht had ik behoorlijke krampen in de onderbuik. En uiteraard dacht ik toen meteen: zou het een innesteling kunnen zijn. Blijf me verbazen over me eigen gedachtes, hoe vaak ik dit wel niet heb gehad en toch grijp je alles telkens weer aan haha. Voor de rest gedurende de dag meerdere malen lichte krampjes in de onderbuik. En oja ik heb iets opgezette borsten en dan kijk ik naar mijn laatste DPO lijstje waar het raak was en dan zie ik dat ook staan op 6DPO. Maar goed heb dit vast en zeker in meerdere lijstjes staan. Dus oftewel het switchen tussen hoop en wanhoop is weer volop aanwezig. 14-06 7DPO: Nog steeds licht opgezwollen borsten en regelmatig kleine krampjes in me buik. Daarnaast had ik lage onderrug pijn, net boven me stuitje. Een symptoom die ik herken van eerdere zwangerschappen. Mijn hoop begint toe te nemen. Pfff, ik denk wel 100 keer per dag dat ik mogelijk zwanger ben, maar denk ook 100 keer per dag dat het weer niet gelukt is. De Gonasi is er trouwens bijna uit, ik moest echt heeeel hard turen voor het streepje, manlief zag het streepje niet meer. 15-06 8DPO: de test vanochtend was helemaal wit. De Gonasi is er dan ook uit nu en vanaf nu betekent een streepje dan ook waarschijnlijk een zwangerschap. Ik neigde vandaag met name naar dat het niet gelukt is, ik had alleen wat krampjes een uur na het inbrengen van de utro, en dat heb ik altijd na het inbrengen van de utro. Voor de rest geen symptomen. Voelde me vrijwel de hele dag neerslachtig en angstig dat het nooit gaat lukken. Pffff wat is dit toch heftig eigenlijk. Maar nu sinds ongeveer 17:00 krijg ik toch ook weer wat hoop, want begin toch weer wat meer activiteit en krampjes in de onderbuik op te merken. 16-06 9DPO: menstruatie achtige krampen en af en toe lichtelijk pijn in mijn onderrug. Verder heb ik nog steeds wat opgezwollen borsten(niet pijnlijk) en heb ik keelpijn. Ook ben ik erg onrustig. Hoop zo erg op een positieve test morgen ochtend. Wat duurt de tijd toch ongelofelijk lang… 17-06 10DPO: een zeer levendige droom gehad waarin ik meerdere positieve testen had, van allerlei verschillende merken. Helaas was de werkelijkheid een negatieve test. Voor de rest echt behoorlijke buikkrampen alsof me menstruatie elk moment kan doorbreken, wat natuurlijk niet gaat gebeuren door de utro. Daarnaast doet mijn onderrug pijn en heb ik behoorlijk opgeblazen/gespannen borsten.
Ohhh wat een mindfuck inderdaad Je wilt het zo graag en ik hoop het nogsteeds zo erg voor je! Testte je al eens eerder positief op 10dpo ?
Nou echt, een grote mind fuck. Je lichaam houd je ook echt flink voor de gek elke keer. Ik heb trouwens nu weer een leeg rondje op de.CB test maar mijn premom is nog echt niet positief geweest. Zo raar! Ik ben blij dat ik straks een gemonitorde cyclus heb!