Dag dames, Ik heb een zoontje van 3 jaar en 4 maanden en ben zwanger van ons tweede kindje. Ik heb een sterk voorgevoel dat het opnieuw een zoontje zal worden (vorige keer klopte mijn voorgevoel ook). Voor alle duidelijkheid: ik ben super dankbaar dat we een tweede kindje mogen krijgen en ik ben er zeker van dat het aan liefde niet zal ontbreken! Maar toch ben ik ook bang dat ik afscheid moet nemen van de gedachte om ooit een dochtertje te hebben. Ik kan moeilijk omschrijven waarom, want niet alle meisjes zijn meisjes-meisjes, net zoals niet alle jongens typische jongens zijn. Misschien heeft de zeer sterke band met mijn moeder er iets mee te maken. Hebben jullie als boysmom hetzelfde ervaren? Hoe is het met 2 of meer knulletjes in huis? Mis je het soms geen dochter te hebben?
Ik ben zwanger van m'n derde zoon! Heb er dus 2 rondlopen! Ik mis het hebben van een meisje niet. Had me wel leuk geleken, maar als ik zie hoeveel mijn zoons aan elkaar hebben, dat is echt super leuk. Ze kunnen ruzie maken als de beste, maar zijn ook echt diep en diep met elkaar verbonden. Ze kunnen met een halve blik (ze zijn 4 en 2) elkaar begrijpen en iets gaan doen samen (vaak ondeugend ). Mijn oudste houd ook echt van frubelen , smincken, roze, glitters en regenboog. Maar daarnaast ook echt een heel fysiek kind, echt stoeien en rollenbollen met zijn broertje. Dus vroeg me laatst af, waarom me het leuk had geleken. Je krijgt een kind met een eigen persoonlijkheid en dat is toch geslachtsonafhankelijk. Om eerlijk te zijn, ik denk niet dat je gaat missen of je wel of geen meisje hebt. Precies om wat je schrijft, jij hebt een beeld van een kind, wat je graag wilt, daar zal geen een kind aan voldoen. Een meisje niet en een jongen niet. Jongens kunnen van roze, glitter en knutselen houden en meisje van stoeien, slaan en bijten. Ik heb 2 jongens die aan bovenstaande zin voldoen. Zo heeft mijn zus 2 meiden, die ook aan bovenstaande voldoen. En ik ben heel benieuwd hoe de derde wordt
Ik heb twee jongetjes maar ik ben wel zwanger van een meisje. Eigenlijk dacht ik dat het een jongetje zou worden en dat was ook goed geweest. Ik wilde oprecht nog een kind, geen geslacht. Ik dacht altijd dat ik een meisjesmoeder zou zijn puur omdat ik zelf echt een tuttebel ben Maar nu ik twee jongens heb vind ik mezelf echt een jongensmama. Een sterke voorkeur heb ik dan ook nooit gehad voor een meisje al vind ik het nu dan wel bijzonder. Ik denk niet dat je het echt gaat missen hoor. Je bent moeder van je kinderen en het geslacht maakt niet het karakter.
Ik heb dat gevoel niet, ik heb ook een zoontje van 3 bijna 4 en ik ook ik heb een sterk gevoel dat deze 2e een jongetje is. Misschien ben je nu wel zwanger van een meisje? Bij mijn zoontje had ik ook sterk het gevoel dat het een meisje was, niet dus. Ondanks dat ik met en zussen ben opgegroeid ben ik niet bang nooit een meisje te krijgen. De ene mama heeft 3 jongens wil een meisje en er zijn ook genoeg mama's met alleen meiden die graag een jongetje willen en zoals jij zegt zolang het maar gezond is.
Ik zou het missen…. Vooral omdat ik nu weet wat ik zou missen. na 2 zoontjes nog 2 dochters mogen krijgen en moet eerlijk zeggen dat alles echte meisjes dingen wel heel leuk zijn hoor… denk aan nagels lakken, subtiel make upje (alles thuis) haren doen ed
Ik heb al 2 zoontjes en verwacht terug een jongetje. Af en toe als ik een meisje met vlechtjes zie zo schattig met een rokje , denk ik ooooh. Maar dit is echt de laatste. En heb er wel vrede mee. Hoop stiekem dat mijn broer dan wel een dochter krijgt. Een nichtje om te verwennen
Dat denk ik dus ook. Toen ik net ontdekt had dat ik zwanger was, liep ik in de babywinkel (cadeautje zoeken voor baby van vriendin) en ik werd zo aangetrokken tot de haarstrikjes en kleedjes… was vroeger ook zo een typisch meisje, gek van roze en barbie (is intussen wel wat anders hoor maar lijkt me zo fijn!)
Ik heb 3 jongens en het is echt super leuk. Het zijn echte mama's kindjes. En het vooroordeel wat je vaak hoort over jongens is hier ook niet aan de orde. Natuurlijk zijn het thuis 3 draken, maar buiten de deur zijn ze altijd ontzettend lief en rustig (horen we tenminste altijd van anderen ). Wel is mijn wens voor een meisje heel groot dus ik hoop dat ik nu een meisje mag krijgen. Als het een jongen is dan is het natuurlijk ook helemaal prima, maar ik heb altijd gedroomd van een dochter.
Ik heb dus net hetzelfde als jou (buiten dat ik er nog geen 3 rondlopen heb ). Het is helemaal prima als het een jongen is, maar ik ga toch afscheid moeten nemen van mijn wens ook een dochtertje te hebben. Was het eerste een meisje geweest, had ik nu waarschijnlijk hard gehoopt op een jongentje
Jawel heel even toen ze zeiden het is een jongen had ik natuurlijk wel even verdorie. Toen zei de gynaecoloog van misschien volgende keer? En keek ik hem aan van ben je mal? Heb ook het gevoel dat het dan terug een jongen zou zijn fzo.
Ik heb een zoon, 2 dochters en weer een zoon. Ik denk dat het er ook aan ligt waar je zelf van houdt. Ik heb dus echt de pest aan roze, glitter, eenhoorns, make up, strikken en al dat “meisjes gedoe”. Was net zo blij geweest met 4 jongens eigenlijk. Karakter veranderd ook naarmate de kinderen ouder worden. Onze oudste zoon is van een druk kereltje in de liefste rustige tiener veranderd. Onze oudste dochter van meisjemeisje naar een stoere tiener die het liefst de hele dag minecraft speelt én een vreselijke grote (puber) mond kan hebben. Onze 2e dochter zit nog in haar glitter fase dus ben benieuwd hoe zij zich gaat ontwikkelen. Jongste zoon is 2 en een enorme mamaplakker. Die band kun je dus ook met je zoon hebben
Ook gewoon een vreemde reactie van de gyn toch? Of wist ie dat je een sterke voorkeur had? Precies van: niet gelukt, volgende keer beter
Ik heb twee jongens, nu zwanger van de derde (en laatste). Kan eerlijk zeggen dat ik geen voorkeur heb voor of een derde zoon of een dochter. Wel denk ik dat wat het ook wordt, ik teleurgesteld zal zijn dat ik het andere dan niet mag ervaren. Ben zelf wel echt een meisje-meisje en had graag dat willen delen. Maar aan de andere kant lijkt drie van die kereltjes op de achterbank me ook heel erg leuk. En idd, ik heb echt twee mama jongens die helemaal gek op me zijn
Ik heb beide. Ik kan oprecht zeggen dat het geslacht (nog) echt niks zegt. J. Lijkt in zn gedrag (en uiterlijk. Ok in alles dus) echt op L. Z. Lijkt in de verste verte niet op L. Daarnaast is de band die ik met L heb anders dan die met Z. Niet beter/slechter maar echt anders. Dus ook dan zegt geslacht ook niks.
Wij hebben 3 jongens, en ik vind het geweldig. Ze hebben zo ontzettend veel aan elkaar en kunnen zich goed samen vermaken. Het maakt mij ook absoluut niet uit voor ons of de 4e, mocht het zover komen, een jongen of meisje is. Maar voor onze jongens zou ik nog een broertje super leuk vinden.
Bedankt voor de vele reacties en vooral om niet te oordelen blijft toch wat taboe, heb ik het gevoel! Ik zag vandaag mijn zoontje met het 1-jarig zoontje van mijn vriendin en zag toch ook direct in hoe mooi het zou zijn, 2 broertjes samen. Wat het ook wordt, het is absoluut oké en ik kijk al uit naar zijn/haar komst!
Hier ook 3 jongens en helemaal blij met m'n zoons Ik was eerlijk gezegd opgelucht te horen dat de derde (en laatste!) ook een jongen was. Dat kende ik tenminste en ik weet dat dat bevalt Maar ik denk ook wat hierboven al gezegd werd: eigenlijk maakt het niet uit. Het is wat je gewend bent en het ligt meer aan het kind hoe het is dan aan het jongen/meisje-zijn. Wat me wel opvalt is dat de omgeving (en dan vooral andere vrouwen) het vaak sneu vindt dat ik geen dochter heb. Dat steekt me dan. Alsof je niet oprecht gelukkig kunt zijn zonder dochter, als vrouw zijnde. Ik had wel even dat het door me heen ging 'nu zal ik dus nooit weten wat het is om een dochter te hebben'. Maar dat had ik andersom ook gehad.
Gisteren te horen gekregen dat het inderdaad terug een zoontje wordt! Bij de echo had de gyn gezegd dat het waarschijnlijk een meisje zou zijn. Moet toch echt even afscheid nemen van mijn ‘ideaalbeeld’ en het feit dat ik nooit een dochter zal hebben.