@ ohhhhhhhh Sil nou dan ben je er nog voor mijn echo uitslag. Meid ik hoop voor je dat het inderdaad raak is en dan bedoel ik ook goed raak is. Wat is dat met die matenaaier? Onaardige collega's op de werkvloer? Negeren die zooi. =; @ Annette zou die hoofdpijn niet van je schouder komen. Kan me zo voorstellen dat dat met elkaar te maken heeft. @ Inez hoe is het met je?
Helaas is het flink aan het doorzetten. Ik blijf het wel appart vinden hoor, dat je zoiets kunt aanvoelen. Dinsdag had ik weer zo heel sterk het gevoel dat het niet goed was, toen ook echt een .... dag gehad. En toen het vloeien gisteren begon was ik ook eigenlijk helemaal niet verbaasd. Wel teleurgesteld en verdrietig uiteraard, maar helaas, ik kan er weinig aan veranderen. Zesde keer scheepsrecht dan maar?! Sprak ze optimistisch en synisch.
Annet en Lexie, leuk he, dat die kleintjes bij jullie al zo aan het bewegen zijn. De eerste keer dat ik m'n dochter voelde (met 16 weken al), was het net alsof er van binnen iets aan het kriebelen was. Later kon m'n hele buik heen en weer schudden. Geweldig vond ik het. Dus Abigail, je hebt zeker wat leuks om naar uit te kijken. Al had ik een vriendin die het maar een naar gevoel vond als haar kleine bewoog. Hoe is het nu met je hoofdpijn Annet? Blijft dat aanhouden? Zou ik anders toch eens even navragen bij de verloskundige. Het is niet prettig om daar mee te blijven lopen. Silla, ik hoop van harte voor je dat je na al het harde werken van de afgelopen week over een paar weekjes geweldig nieuws voor ons hebt. Spannend hoor!
Meiden, nog eventjes een laatste berichtje voor vanavond ... dank je wel voor jullie fijne reacties en ik hoop echt, dat het een volgende keer wel goed gaat. Want nog steeds overwint het verlangen naar nog een wondertje het van de angst voor nog een MK.
oh Inez, ik weet zeker dat het goedkomt, alleen niet in de gewenste sneheid. Toevallig ken ik iemand die ook een paar mk achter de rug had maar dat kwam omdat de lutale fase (schrijf je dat zo?) te kort was, daarvoor hormonen gekregen en echo<s om te kijken wanneer het het beste klus moment was, in 2 rondes raak en nog steeds gaat het goed. SChrijf al je vragen aan de gyn op, je vergeet het zo snel. Dikke knuffel Anette
Vandaag weer naar de verloskundige geweest voor het eerste gesprek. Gek genoeg maakt dat toch weer een hoop in me los. Natuurlijk kwamen de 3 miskramen te spraken en op dat moment schoot ik toch weer vol. Raar is dat, dat je in eerste instantie denkt het wel een plek gegeven te hebben, maar dat het toch steeds onder de oppervlakte aanwezig blijft. Hele stapels met boekjes en folders weer meegekregen en een knuffeltje en petje voor uk. Leuk, maar toch merk ik dan weer dat ik heeeeeeeeeeeeel voorzichtig ben, ik wil er gewoon ook nog niet mee bezig zijn. Eerst donderdag die echo. Ben zooooooooo bang voor weer een tegenslag. En dan als het wel goed is.......................pffffffffffffff ja dan..........................dan moet je ineens weer na gaan denken over wel of niet een vlokkentest of vruchtwaterpunctie. Krijgen we dat weer! Mannetje heeft echt zoiets van doen en ja als het niet goed is afbreken..........terwijl ik als de dood ben dat het daardoor alsnog mis zou gaan en aan afbreken whoewhaaaaa ik weet dat het verstandig is maar ik moet er nu ff niet aan denken wat dat met mijn gevoel gaat doen. Bahhhh het onbezonnen zwanger zijn zit er voorlopig nog niet in. Jullie begrijpen het al..............zit niet echt lekker in mijn velletje vandaag. Nou ja laat ik me maar eerst richten op donderdag en daarna pas verdere gaan denken.
DIGI KNUF! Ik ben nog nooit bij een Vlos geweest maar ik kan me de situatie wel voorstellen hoor. Ook begrijp ik dat je heel voorzichtig bent...ik zou precies hetzelfde hebben. Wij gaan (als het zover komt) wel voor een vruchtwaterpunctie. De kans op een "MK" is er wel maar heel klein. Maar goed ik zou me daar, als ik jou was, nog niet mee bezig houden. Alles op zijn tijd. Het komt vast allemaal goed lieverd!
Thnx Sweety voor je snelle reactie en je DIGI KNUF, Ik probeer ook van het goede uit te gaan maar dat akelige latent aanwezige K@#$@#$%#% gevoel van onzekerheid blijft maar onder de oppervlakte drijven. Nah ja t is gewoon weer even die confrontatie denk met alles, zal morgen wel weer gezakt zijn hoop ik. Ga maar weer ff hard verder met schuren, lijstje voor de vakantie zoeken enz. Afleiding is het beste medicijn toch?! Liefs Aby
Idd meis, afleiding is het beste... En die onzekerheid, gaat pas weg als je de kleine wurm in je armen hebt (tenminste zo zie ik het wel voor mezelf)... Hier overigens mega ongi krampen (eerst rechts maar nu links en eigenlijk over mijn gehele onderbuik) ohhhhh laat het geen voorteken zijn van de duvels!
Ohh nee hoor Sil.................dat zou toch ook te vroeg zijn, bedoel als je NOD pas 2 okt is. T is vast wat anders. Laat het bij jou nou ook een keer raak zijn zeg, zou wel zo leuk zijn.
Aby, gaat 'ie nog een beetje? Het is niet zo gek dat zo'n gesprek bij de verloskundige veel in je los maakt. Want laten we eerlijk zijn, het is toch ook niet niks, die 3 miskramen. Zou het er zelf ook niet beter afbrengen bij de verloskundige. O, ik hoop zo voor je, dat de echo er goed uitziet. En ja, dan mag je inderdaad verder gaan denken. Vlokkentest of vruchtwaterpunctie. Zelf hebben we bij onze dochter een punctie laten doen en zij is gewoon lekker blijven zitten waar ze zat. (en gelukkig bleek alles goed, want anders was ze er nu niet geweest aangezien we dezelfde keuze hadden gemaakt als jouw mannetje). En bij een volgende zwangerschap zouden we het weer doen. Want de kans dat het fout gaat is maar zo klein. Silla, had bij m'n dochter tot een week of 6 ook steeds mega ongikrampen en ik bleek zwanger te zijn. Hoeft dus geen voorteken te zijn van de door ons zo gehate duveltjes. Hoop voor je dat je volgende week een mega-positieve test kunt doen.
Abigail, die onzekerheid blijft helaas wel hoor, wil je daarin niet teleurstellen. Je weet nog van mijn uitslag van de combinatietest? Man wat heb ik getwijfelt en nu nog soms, wat als er iets niet goed is had ik dan toch een punctie moeten laten doen? Volgens mijn ha zijn dat de eerste zorgen die je hebt en volgens hem wordt het alleen maar erger, de schat, fijn dat ie het even zegt, haha. Was een moederinstinct (goh, heb ik dat dan toch?) Omdat ik niet in een risicogroep val zou ik de punctie zelf moeten betalen (1000 eurotjes zo ongeveer) en misschien kreeg ik een gedeelte terug van het ziekenfonds. ik heb het er uitgebreid over gehad met mijn vk, dat heeft goed geholpen. Je weet dat je daar terecht kunt met al je vragen? Eerst maar eens donderdag om te zien dat er een mooi hartje knippert en dan stel je deze vraag ook meteen, leggen ze je het eea uit. Knuffel en weg met die gedachten, ga weg uit Abigails hoofd! Sil, nee, geen duivels deze keer! Stuur ze weg. Je weet het niet hoor, je let nu ook op alle pijntjes en gevoelens, kan echt vanalles zijn. We duimen voor een mooie banner bij jou. Ook een dikke knuffel voor jou. Hier lekker geslapen vanmiddag. Zaterdag een kinderwagen gekocht, de mutsy 3 rider kleur grijsblauw. Was nu met 20% korting, dat scheelde toch weer ruim 100 euro met babydump. Jaja ook een zwangerschapsbroek gekocht, een spijkerbroek. Ik moest echt iest nieuws en dit leek me de beste optie, kan ik tenminste zeker nog aan over een paar weken. Heb hem meteen aangedaan en nu nog steeds. Zit lekker. Ga even bij vriendje zitten, doei Liefs Anette
Ach, Aby ik zat ook te janken de eerste keer bij de vk, Zo ver was ik immers nog niet eerder gekomen. Natuurlijk blijven die mk in je hoofd zitten. Ik heb nóg regelmatig dat als ik in de rij sta voor de kassa met iets voor de kleine in mn hand dat ik in janken uit kan barsten bij de gedachte dat het nu echt voor mijn eigen kindje is. Dames allemaal dikke knuf!
Thnx girls voor de bemoedigende antwoorden, doet me goed! @ Inez, Ja het gaat al beter met me. Prettig trouwens om jouw ervaring ook even te horen wat betreft de vruchtwaterpunctie. Zelf zat ik aan een vlokkentest te denken omdat je toch wat eerder de uitslag hebt. Maar bij een vruchtwaterpunctie kunnen ze weer op meer testen en t is net ff minder risicovol. Was t pijnlijk en hoe lang heb je op de uitslag moeten wachten? Bij hoeveel weken heb jij het laten doen? Sorry voor al die vragen @ Anette voor ik de beslissing neem krijg ik eerst nog een heel gesprek bij het AMC (standaard verwijst onze VK je eigenlijk door naar het VU, maar met mijn ervaring van de vorige keer. Dat lange wachten op de uitslag van het chromosoomonderzoek en het op de dag zelf even meedelen dat het nog een aantal weken ging duren. Voorafgaand aan dat knullige gedoe van de "receptionistes" die niet eens wisten dat er op hun afdeling ook afspraken waren voor chromosoomtesten, heb ik het daar ff gehad. )Weet niet of het AMC beter is maar heb wel goede verhalen daarover gehoord. Zelfs uitslagen die eerder kwamen dan de eingelijke wachttijd. Dus dan maar een paar meter verder rijden. Leuk he die inkopen doen, nu je weet dat het echies is. Zet je hem nog in je album, kunnen we ff meegenieten. @ Lex ..............erg he wij vrouwen janken wat af zo. Pfffffffff Nou ja t lucht ook wel weer op. Ben echt blij ook voor je dat je nu zo ver bent gekomen. En binnenkort die pretecho toch? Gaaf.
@ Aby, wij hebben bewust gekozen voor de punctie. Sowieso omdat de punctie betrouwbaarder is dan de vlokkentest, maar ook vanwege het minder hoge risico op miskraam. En ik zag ertegenop om een eventuele nieuwe test te moeten doen wanneer de vlokkentest zou mislukken. Dan maar meteen de punctie. Ik hoor van mensen dat ze er totaal niets van hebben gevoeld, maar zelf vond ik het niet pijnloos. Ik kon me niet echt ontspannen en vond degene die de punctie deed maar een bitch. (dat zal meegespeeld hebben met hoe ik de punctie heb ervaren). Hoewel we rekening moesten houden dat het een week of 3 kon duren voor we de uitslag hadden, kregen we al binnen 2 weken bericht. Wanneer de uitslag goed was kreeg je alleen een briefje, wanneer het niet goed zat, zou er persoonlijk contact met je worden opgenomen om de uitslag te bespreken. Gelukkig kregen wij alleen een brief. Wat een geweldig moment was dat.
Hi Inez... Wij moeten als het ooit er is van komt ook een vruchtwaterpunctie... Vind het wel fijn om te horen hoe zoiets nou gaat. Thanks 4 the info. Hoe is het verder met je?
Fijn te horen dat jullie wat aan die info hebben. Hoop ondanks dat ik die punctie zeker niet fijn vond, ik toch nog 1x een punctie mag meemaken. Hoewel ik natuurlijk flink blijf balen dat het weer is misgegaan, probeer ik wel om optimistisch te blijven. Het ligt ook niet echt in mijn aard om bij de pakken neer te gaan zitten, al heb ik er best wel veel verdriet van. Ik hou me maar een beetje vast aan al die mooie verhalen van mensen die een x-aantal keren een MK hebben doorgemaakt en daarna toch nog een goede zwangerschap hebben gehad. Blijf dromen van ons eigen succesverhaal voor wat dat betreft. Ik heb in ieder geval een paar vragen opgeschreven die ik volgende week bij m'n gynaecoloog wil stellen. Wat ik wel apart vind, is dat ik de laatste maanden steeds meer merk, dat ik m'n moeder een beetje begin te missen om dit soort dingen mee te bespreken. Ze is al jaren geleden overleden en hoewel onze band niet heel geweldig was, had ik hier juist met haar wel over kunnen praten. @ Anet en Lexie. Is het niet geweldig om steeds maar leuke dingetjes, groot en klein, voor die kleine te kopen? Mijn man moest er wel steeds om lachen. Heb ook echt een paar keer een 'zware aanval' van nesteldrang gehad. (beginnen jullie daar ook al last van te krijgen?) Op een gegeven moment moest en zou die babykamer komen, die wandelwagen en de rest en oh, ik had het niet meer, toen er nog van alles in de babykamer moest gebeuren. Ik moest in februari bevallen en ik moest en zou die kamer voor de kerst klaarhebben. (wat overigens is gelukt). Daarna kon ik het voor mezelf rustig aan doen. Achteraf was ik maar wat blij dat de babykamer klaar was, want in de eerste week van het nieuwe jaar bleek m'n bloeddruk te hoog en moest ik het rustig aan gaan doen.
@ Inez ook ik ben vrij nuchter van aard, maar dat neemt inderdaad niet weg dat het verdriet toch af en toe de kop op steekt. Mag het ook, je moet het toch een plek geven en ik ben ervan overtuigd dat verdriet daar ook aan meehelpt. Goed dat je wat vragen voor de gynaecoloog hebt, je kan maar beter voorbereid zijn er komt anders zoveel info op je af. Ga je alleen of gaat je mannetje mee? Wat betreft het gemis van moeder, daar kan ik over meepraten. Mijn mams is vorig jaar plotseling overleden en wilde heel graag oma worden. Ze heeft zowel mijn bruiloft vorig jaar als het zwanger worden en de daarop volgende MK's niet meegekregen. Gister had ik dus ook zo'n dag waarop ik vreselijk moest janken omdat ik er zooooooo ontzettend mis. (whoewaahh begin ik weer ) Ik had een heel goede band met mijn moeder en ik mis ontzettend onze telefoongesprekken en dat even langsgaan. Met pa is dat toch anders. Op dat soort momenten zou gewoon je emoties met dr willen delen, dr ff willen bellen of langsgaan. Nou ja we moeten het hier maar met elkaar doen. Helpt ook dat onderling geklets met de meiden. Nou meid........................op naar de volgende zwangerschap en vruchtwaterpunctie zou ik zeggen.
We gaan gelukkig samen. Hij heeft zelfs de hele dag vrijgenomen, zal de (mijn) bui al wel zien aankomen. Was de vorige keer toen ik van de verloskundige terugkwam ook behoorlijk van slag en had er de grootste moeite mee om onze dochter goed op te vangen die dag. Aangezien ik sowieso een echo wil hebben om te zien of m'n baarmoeder weer schoon is, zal het deze keer ook wel weer even slikken zijn. Maar ja, wie weet, wanneer m'n cyclus zoals gewoonlijk weer gewoon op gang komt, zouden we dit weekeinde weer flink mogen klussen. Al heb ik deze keer wel zoiets van laten we het maar eens een maandje overslaan. Even een maandje rust en vooral geen stress en spanning. Aan de andere kant blijft het klokje wel doortikken en zou ik het liefste geen kans missen.
Na mijn mk in dec hebben we ook even een stop ingelast en vlak na onze vakantie in Mexico was ik weer zwanger. Ook hier is het probleem niet het zwanger worden, maar het vasthouden. zucht. Wanneer moet je precies naar de gynaecoloog? Inderdaad dat nare klokje dat je steeds hoort, je zou willen dat je t ff stil kon zetten. Alhoewel mijn ervaring wel is dat je de grens steeds verder verlegd. Lief Aby