Bij mij nog niet aan de orde, maar ik gok dat mijn zoontje op een gegeven moment ook wel soldaatje gaat spelen met vriendjes. Zijn opa is militair, dat maakt mega veel indruk op de kleintjes (zie ik al bij zijn wat oudere neefjes). Ik vind er niks mis mee, maar zou het wel proberen te sturen door (afhankelijk van de leeftijd) meer uit te leggen over oorlog en dood. Mijn vader heeft mijn neefjes ook wel eens meegenomen maar een soort open dag van defensie, auto's en tanks kijken enzo. Vinden ze fantastisch. Natuurlijk kunnen zij nog niet 100% begrijpen hoe dit in de praktijk werkt.. maar verbieden om soldaat te spelen of zich zo met carnaval te verkleden zou ik niet doen.
Met 6/7 jaar zijn er op deze wereld helaas genoeg kinderen die weten wat oorlog is, zij zitten of zaten er nl middenin. En ook onze kinderen kunnen we op die leeftijd prima uitleggen wat het ongeveer betekend (helemaal lukt nooit uiteraard als je het niet meegemaakt hebt) ook mijn zoon van 4 snapt dat op zijn niveau al heel goed. Dat oorlogje spelen en schietspelletjes helemaal niet grappig zijn. Beiden hebben syrische vluchtelingen in de klas dus heel actueel ook zo. Op school is dat ook uiteraard ten strengste verboden. Misschien iets verder kijken dan jullie eigen belevingswereld. En "lekker kind zijn" heeft hier helemaal niks mee te maken. Je kunt prima kind zijn zonder oorlogje spelen.
O ja,hier is het gelukkig absoluut niet verboden om als soldaatje verkleed naar school te gaan...en ook hier zijn vluchtelingetjes op school...ze spelen gewoon heerlijk mee met de rest.
Jij trekt mijn hele post uit zijn context om het in jouw straatje te laten passen. Wat je kinderen voor de leeftijd van ongeveer 8 jaar kunt proberen uit te leggen is wat er gebeurt als je iemand doodschiet (geweer, kogels, iemand gaat dood) en dan kunnen zij misschien die zaken bij elkaar koppelen met het gevolg wat jij vertelt. Maar dat is iets totaal anders dan dat kinderen dit echt begrijpen, cognitief gezien. En wat je zegt, 'misschien iets verder kijken dan jullie belevingswereld', is erg kinderachtig. Je hebt geen idee wie ik ben, waar ik vandaan kom en wat ik meemaak dus het zou zomaar zo kunnen zijn dat ik er meer ervaring mee heb dan jij. Wat ik alleen maar wil zeggen is dat het absurd is om te denken dat kinderen oorlog normaal gaan vinden doordat ze 'oorlogje' spelen. Maar als jij dit echt wilt geloven, be my guest uiteraard.
Ow het escaleert precies een beetje. Mij ging het vooral om het taalgebruik. Een 4jarige hoeft zulke woorden en zinnen nog niet te kennen. Ze zijn nog zo onschuldig, en doordat ze zo onschuldig zijn en de betekenis niet kunnen begrijpen kramen ze die taal uit op ongepaste momenten of blijven ze maar doorgaan. Soldaatje spelen heb ik niet zoveel problemen mee als het op privegrond gebeurd of anderen er niet mee lastig vallen. Maar hierbij vind ik 4 jaar wel te jong. En dat kan ook zonder de woorden "doodschieten" Met 4 jaar vind ik piraatje of cowboy spelletjes leuker maar dan ook met een meer geschiktere vocabulaire maar dat kan je niet tegenhouden he. Jammer genoeg. We blijven aangeven dat we deze zinnen en woorden niet mooi vinden. Vandaag 2,5u school gehad en dat taalgebruik nog niet gehoord vandaag.
Waarom deze aanvallende reactie?Mijn reactie is niet ondoordacht,ik zie het alleen in de juiste context.We hebben het over kinderen...sommigen willen misschien later soldaat worden,of brandweer,of timmerman...laat ze lekker fantaseren
Het is niet aanvallend. Ik vind jouw reactie getuigen van heel weinig inlevingsvermogen naar kinderen toe die wel degelijk een oorlogstrauma hebben en daarom in paniek raken als ze kaki zien. Vooral die vergelijking met bang worden voor een brandweerman of ambulance en dan die 'kom op zeg'. Daaruit trek ik gewoon de conclusie dat je nog nooit een kind uit een oorlog van dichtbij hebt meegemaakt. Anders had je zo'n reactie niet getypt.
Meer dan genoeg heb ik er gezien.Die allemaal,stuk voor stuk,genieten van het heerlijk onbezorgd achter elkaar aan rennen...gewoon heerlijk spelen.Of dat nu soldaatje,ziekenhuisje of schooltje is.
Het is iets heel anders om te stellen dat je niet wil dat je kinderen oorlogje spelen in de nabijheid van een kindje met een oorlogstrauma, of dat je uberhaupt niet wil dat kinderen oorlogje spelen. Er zal niemand zijn die de eerste stelling raar vindt; dat is voor iedereen begrijpelijk en terecht. De tweede stelling, daar kan ik mezelf niet in vinden en daar zie ik dus geen kwaad in, zeker niet met betrekking tot het ontwikkelingsperspectief van kinderen.
Ja want dat het een kind met oorlogstrauma is dat staat natuurlijk levensgroot op hun voorhoofd getatoeërd. Ik denk dat het al een heel mooi signaal afgeeft naar die gezinnen als wij in NL oorlogje spelen niet normaal vinden. Ik begrijp werkelijk niet wat er zo moeilijk aan is om dit soort dingen te gaan zien als ongewenst, gewoon puur om de samenleving waar we nu in leven.
Prima als jij dat wilt doen,respect.Maar ook graag respect voor de gezinnen die vinden dat soldaatje spelen prima is.
Merk nu dat ik het een beetje krom heb neergezet ik doelde ook eigenlijk meer op het feit op het moment ze wel weten wat ze zeggen.. Zodra ze het niet weten zou ik ook niet straffen maar uitleggen dat ze dat niet mag zeggen omdat het niet aardig/lief oid is en dat ik dat nooit meer wil horen..
Fijn voor jou. Maar hier op school zitten ook kinderen van oorlogsvluchtelingen die helaas wel in paniek raken van vuurwerk. En die verstijven elke keer als ze een soldaat zien (en dat is in Brussel nogal vaak).
Dus dan steken jullie ook geen vuurwerk af met oud en nieuw? Ik vind echt dat je rekening moet houden met zulke kinderen. Maar ik vind ook dat er weinig mis is met kinderen die oorlogje spelen op een onschuldige manier in een omgeving die zich daarvoor leent. Misschien maakt het verschil waar je opgroeit... In een klein dorpje met veel bos waar nauwelijks vluchtelingen zijn, of in een grote stad waar je wel te maken hebt met deze kinderen.
Ik woon niet in Brussel Hier kan dat allemaal gelukkig wel.Wij wonen ook vlakbij het oefenterrein van het leger...het is dus maar goed dat ze hier niet meteen in paniek raken van een paar knallen
Teruglezend zit ik me te bedenken dat mijn laatste reactie ook wel weer verkeerd uitgelegd/opgevat zal worden...dus bij deze..ik bedoel letterlijk dat ik erg blij ben voor de vluchtelingen hier dat ze niet meteen in paniek raken van een paar knallen,want dan hebben ze hier,zo dicht bij het schietterrein echt geen leven.
Nee. Dat is in België sowieso verboden. Maar er zijn wel plaatsen waar het georganiseerd wordt afgestoken, en een moeder die dichtbij zo'n terrein woont zei dat ze op oudejaarsavond ergens anders gingen slapen, omdat haar kinderen panisch worden van vuurwerk en knallen. Ze hadden dat het jaar voordien nogal vaak gehoord in de wijk in Damascus waar ze woonden. Dus ik vind het iets heel anders als je met deze mensen spreekt. En dat er kinderen zijn die de metro niet meer op durven omdat ze vorige keer een soldaat zijn tegengekomen. Die kinderen hebben aangepaste begeleiding nodig en op onze school is er heel veel aandacht voor. Ik vind dat alleen maar terecht. Als je er geen rekening mee hoeft te houden omdat er (gelukkig) geen kinderen zijn met trauma's is het natuurlijk anders. Blijft dat ik 'oorlogje spelen', net als tuc, anno 2017 gewoon onnodig vind.