Tafelmanieren, hoe streng zijn jullie hierin?

s ochtends zet ik haar boterhammetje op de salon tafel en die knabbelt ze dan lekker op.

tussen de middag dan eten we brood aan tafel, maar als ze straks naar school gaat en haar boterhammetje lekker op de bank wil eten mag dat. Ik vind de broodmaaltijd niet zo belangrijk aan tafel.

's avonds wel, dan blijft ze aan tafel zolang we aan het eten zijn. Ongeveer 20 minuutjes. Ik heb ook een makkelijke eter, die gerust 2 keer opschept, maar eet ze heel soms niet of weinig dan blijft ze zitten tot papa en mama klaar zijn.

 

's Ochtends eet mijn zoontje mee uit mijn bakje cruesli op de bank (grote familiehangzitbank in de keuken).

Vanaf 6,5 maand zitten mijn zoontje en ik 3 kwartier aan tafel en 's avonds met papa erbij een uur.
Hij heeft nog nooit gejengeld dat hij uit de stoel wou!

 

Hier is aan tafel zitten ook niet zo'n groot succes hoor... Wel als we echt met z'n allen (vooral met de kids van mijn man erbij) aan tafel zitten.
Maar alleen met mij, dat werkt niet zo, dus dan eten we lekker op de bank. Ook de warme hap, (Thirza eet eerder, wachten tot 18.15/18.30 is te lang, dat trekt ze niet).
Dat aan tafel eten en blijven zitten, dat komt nog wel. Als ze zover is dat ze dat trekt qua tijd enzo, zal het met een paar dagen doorpakken echt wel op de rit komen

 

Ik ben ook heel makkelijk....terwijl hij op de bank aan het springen is stop ik af en toe een stukje brood in zijn mond En pap krijgt hij nog uit de fles Zijn avondeten krijgt hij wel in zijn stoel aan tafel. Meestal eten we samen, maar soms geef ik hem eerst eten.

 

wij zitten eigenlijk altijd aan tafel met zijn allen. Doen we sinds ze in de kinderstoel mogen en kunnen zitten en qua eet schema gelijk met ons eten. Dus altijd samen aan tafel bij zowel ontbijt, lunch en avondeten. Is bij ons helemaal geen probleem maar misschien komt het ook doordat ze allebei dol zijn op eten haha

 

hier ook een enorm felle tante, en dit is absoluut niet als kritiek bedoeld, maar echt als tip want ik weet hoe moeilijk het kan zijn met een pittig kind geloof mij. Maar bepaalde dingen zoals in een winkelkarretje zitten dat moet hier gewoon. Ze moet leren dat zulke dingen erbij horen. Ik ga natuurlijk niet uren winkelen, maar een boodschappenrondje moet lukken en dan in het zitje. Als ik 1 of 2 dingetjes gauw moet hebben, dan mag ze lopend aan de hand mee. Dat gaat vaak goed, maar resulteerde er van de week in dat ze gillend plat op de grond voor de vriezer ligt daar. Ik dacht, dat heb ik weer.

Maar wat ik ermee bedoelde, ik heb altijd zoiets als je aan zulke dingen toegeeft dan bepalen ze straks hoe alles gaat.
Het is geen makkelijk praten van mij hoor, want wij hebben hier ook een lekker exemplaar.8)

 

Vergeleken met jou ben ik dan wel "streng" ja. Ik heb zelf de maaltijden aan tafel thuis altijd als heel positief en belangrijk ervaren. Het creëert rust in de dag, overzicht voor zo'n kleintje.

Met Julia zit ik eigenlijk bij elke maaltijd aan tafel. Ook als ik zelf niet aan tafel mee eet (als ik alleen ben bv.), dan nog zit zij wel aan tafel en eet netjes haar boterham en drinkt haar melk. Niet zelf natuurlijk, en netjes ook niet Maar ze blijft wel zitten en is eigenlijk in haar stoel nooit vervelend! Ook 's avonds zit ze bij ons aan tafel, eigenlijk altijd gewoon tot we allemaal klaar zijn. Zij krijgt nog yoghurt na, terwijl wij dat niet eten. Vaak is zij dus langer bezig dan wij en kan ze daarna gewoon van tafel!

Ik zou er wel strenger in zijn, al is het alleen maar om die structuur in haar leven in te brengen.

 

Klein beginnen met regels aan tafel.
hier nooit streng geweest werd van zelf makkelijker.
na maten me zoon ouder werd.

Ja en kliederen doen ze toch wel. Mooi zeil er onder leggen. hihi.

 

Luca heeft vanaf de geboorte aan tafel gezeten/erbij in zijn stoeltje gelegen (toen hij klein was). En nu iedere maaltijd aan tafel zitten en eten ( of niet eten, maar wel blijven zitten) Dat kan zo een uur duren, als we lang tafelen. Als we klaar zijn drinken we nog koffie en dan krijgt hij kleurpotloodjes en papier en is hij daar nog even zoet mee. Nooit problemen mee, gelukkig.

 

Eerlijk? Mijn kinderen, en ik ook trouwens, eten maar 1 maaltijd aan tafel. Of je moet de salontafel ook meetellen... 's Morgens krijgen ze allebei een flesje pap dat voor de tv opgedronken word. Tussen de middag zit Jitte in haar eetstoel en Jelle op zijn eigen stoel aan de salontafel. Ik eet mijn brood dan ook op de bank.

Nu met dit warme weer doe ik dat eigenlijk ook. Ik vind het niet fijn als ze met hun brood rondlopen, dan kan ik daarna als een razende gaan poetsen, omdat ze geen van tweeen kunnen eten zonder dat de handjes helemaal plakken...

's Avonds eten we altijd aan tafel en ze blijven zitten tot we allemaal klaar zijn. Dat geld dan weer niet als we "apart" eten hebben, bijv bbq of gourmet. Dat duurt te lang, dus dan mogen ze van tafel. Ik ben Jelle nu aan het leren dat hij moet vragen of hij van tafel mag, en dat doet hij eigenlijk 9 van de 10 keer uit zichzelf.

Ik moet wel zeggen dat ik er nooit een punt van heb gemaakt dat ze aan tafel "moesten" zitten. Het gaat gewoon zo en daar heb ik eigenlijk nooit problemen mee gehad. Ok, Jelle heeft wel eens van die dagen dat hij niet wil eten, dan zeg ik altijd: "Ok, je hoeft van mama niet te eten, maar ik zou het wel gezellig vinden als je erbij kwam zitten." Werkt als een trein, hij komt gezellig aan tafel en eet als een bootwerker...

O ja, toen ze nog echt klein waren, zeg maar vanaf het moment dat ze mee aan tafel konden, had ik altijd wel zo'n speelding met een zuignap om ze bezig te houden. Scheelt ook een hoop frustratie van jou kant, want je kunt lekker dooreten zonder dat je eten koud word...

 

Wij zijn streng (ik vind het normaal eerlijk gezegd en niet streng, maar als ik sommige voorgaande dingen lees dan zijn we streng ).
Hier wordt altijd aan tafel gegeten, door iedereen. Toen mijn man en ik nog geen kind hadden, aten we heel soms op zondag voor de tv maar dat was echt een uitzondering. Alle maaltijden hier dus aan tafel, heel simpel. Charlotte blijft zitten totdat ze genoeg heeft gegeten, er wordt niet (meer) gespeeld onder het eten en als ze gaat kliederen gaat ze van tafel af of we pakken haar bord weg en dan krijgt ze een boekje. Wil ze uit haar stoel, dan mag ze spelen, maar wordt er niet meer gegeten. Wil ze nog eten, dan gaat ze terug in haar stoel. Dat geldt ook voor drinken, hier wordt niet met bekers drinken rondgelopen, dan gaat ze aan tafel of bij ons op schoot, buiten mag ze in een grote tuinstoel of op haar speelkleed, ook buiten wordt niet met drinken gelopen.

Bij ons thuis was eten aan tafel heel gezellig en leuk, dat wil ik ons kind ook meegeven, ik vind het heel belangrijke rustmomenten op de dag naast werken en spelen.

Oja, Charlotte eet trouwens sinds ze 9 maanden is met een vorkje, sinds een paar maanden ook met een lepel en knoeit weinig. Daar heb ik veel energie en tijd in gestoken maar het heeft gelukkig resultaat gehad, ik heb namelijk een hekel aan een vieze vloer na het eten...

 

Hier eten we ook alleen maar 's avonds aan tafel. 's Morgens en tussen de middag eten we lekker samen onze boterhammen op de bank ( 's morgens gezellig met de tv aan op de achtergrond). Zo ben ik het gewend van huis uit en mijn man ook. We zitten zelf ook nooit aan tafel met onze boterhammen dus waarom ons zoontje dan wel, toch?!

De avonden zijn dus wèl altijd aan tafel en dat gaat gelukkig hardstikke goed! Na ongeveer 15 minuten is Quinten klaar met eten en mag hij van tafel om weer verder te spelen.

 

hier eten we eigenlijk ook bijna altijd aan tafel.
soms mag Em een broodje op de bank eten maar dat vind ze dan ook echt erg leuk
Fleur krijgt 's morgens van ons pap uit een bordje in de kinderstoel Binnen 5 minuten heeft ze het op.
's avonds hoeven ze echt geen uur aan tafel te zitten maar wel lang genoeg om een paar happen warm eten en hun toetje naar binnen te werken. Fleur mag zoveel mogelijk ook zelf eten, 't wordt wel een zooitje maar zo eet ze meer dan wanneer ik het naar binnen probeer te werken.
Aan het eind lezen we uit de kinderbijbel.
Door aan tafel te eten leren ze al vroeg bewust te eten.
Wij zijn dus misschien wel streng maar ik merk dat je wel echt een gezinsmoment hebt.

 

M ook. Eet al een hele tijd zelfs dr bakje rijst (zonder saus want dat mot ze niet) zonder knoeien. Idem wat betreft yoghurtachtige substantie. En helemaal intrinsiek: geen energie of tijd van mij ingegaan (knoeien geen probleem)

Wij eten vrijwel altijd aan tafel. Soms mag M aan dr eigen tafeltje dr brood verder eten. Fruit in de ochtend gaat tijdens het spelen of voorlezen (M is geen fan van fruit). En aan het einde van de middag krijgt ze een bakje (wisselend gevuld met fruit, paprika, nootjes, pijnboompitten, wortel) voor de tv. Met dit warme weer gaan we ook wel picknicken (=feest) in de tuin. M heeft absoluut geen probleem met lang aan tafel zitten. In het verleden hebben we haar nog wel afgeleid met speelgoedjes aan tafel en sochtends mag ze net als papa en mama een krantje

Volgens mij doe je het prima

 

Dan ben ik streng zo te lezen.
Hier geen pap op bed....
sochtends: tafelstoel => pap met lepel
tussendemiddag: tafelstoel=> brood+ drinken
savonds: tafelstoel => warme maaltijd+ toetje.

Ik vind het gewoon belangrijk dat haar dat bij gebracht word. Ze kan de hele dag ravotten, dus wat is nou dat ene moment van de dag eventjes in een tafelstoel zitten? En ook wij hebben een ontzettende pittige dame , wat ook echt vreselijke stennis heeft zitten maken om de tafelstoel echt maanden lang. En nog vind ze het soms niet echt prettig.
Het is bij mij wel zo eten op of niet meer hoeven mag ze eruit. Ze hoeft echt niet heel lang erin te zitten.

 

Hier worden alle maaltijden aan tafel gegeten. Dat deden we al toen we geen kind hadden en dat is niet veranderd.
We eten nooit op de bank oid.
En nog een vaste regel hier is dat iedereen aan tafel blijft totdat we allemaal klaar zijn met eten.
Tijdens het eten staat er geen tv aan, hooguit de radio

 

Wij zijn hier best streng mee denk ik, alhoewel ik het niet meer als normaal vind. Eten (ontbijt, lunch, avondeten, fruit tussendoor) gebeurt aan tafel en alleen aan tafel. Onze dochter is geen stilzitter en zat ook altijd te draaien in haar stoel. Wij zijn vanaf dag 1 begonnen met haar hierop te corrigeren, op een wijze die zij begrijpt en dus ook niet met harde hand. Iedere keer rustig recht zetten en daarbij ook zeggen "recht zitten op de stoel" als ze nu wil gaan staan of achterstevoren zit hoef ik maar te zeggen "netjes recht zitten en op de billen"en hup ze doet het. Het is en blijft een pittig meisje dat gewoon niet goed stil kan zitten maar wel reageert op onze rechtvaardige maar consequente aanpak. Ook op vakantie hebben wij hier onze vruchten van geplukt. Wij konden lekker met haar een half uur tot 3 kwartier in het restaurant zitten terwijl anderen of met de kids rond moesten lopen of met klierende kinderen aan tafel zaten. Het opvoeden begint thuis je kunt niet verwachten dat kinderen dat op vakantie ineens doen. Krijgt ze thuis een koekje ofzo tussendoor dan mag ze dat op de bank eten maar ook dan wordt er rustig gezeten en niet door de kamer gekropen. Ik vind het eerlijk gezegd ook nog gevaarlijk ben bang dat ze valt en het koekje in de keel heeft. Overigens zijn wij over gehele lijn met alles vrij consequent maar hebben wel een heerlijk kind dat goed luistert en precies weet wat wel en niet mag. En natuurlijk probeert ze haar grenzen uit het is en blijft natuurlijk een kind. Ik vind ook dat dat mag en daarvoor ruimte moet zijn. Maar er gelden hier in huis wel regels dus ook met eten.

 

Wij doen het hier het zelfde. Echter de laatste 2 dagen ging het ontbijt heel slecht. En het ontbijt vind ik toch wel belangrijk. Ik heb nu zelf het bord vast en de jongens spelen dan en komen om de beurt een hapje halen. Sinds ik dat doe gaat het ontbijt weer helemaal op.

De andere maaltijden doen we aan tafel.